Και όμως, δεν ήταν οι Αμερικάνοι που ανακάλυψαν την "ζαβολιά" της Volkswagen αλλά ένα επιστημονικό κέντρο που έχει παράρτημα και στην Γερμανία! Μάλιστα, εντελώς συμπωματικά, είχαμε ποστάρει ξανά στην σελίδα μας στο facebook ένα θέμα σχετικά με τις εργοστασιακές μετρήσεις που είχε κάνει πριν από καιρό το ICCT (International Council on Clean Transportation, ή Διεθνές Συμβούλιο για Καθαρές Μεταφορές).

Πρόκειται για ένα μη κερδοσκοπικό ινστιτούτο με γραφεία στην Ουάσιγκτον, το Σαν Φρανσίσκο και το Βερολίνο, που ασχολείται με την μείωση των αρνητικών επιδράσεων των οχημάτων που εκτελούν μεταφορές σε γη, αέρα και θάλασσα στο περιβάλλον.


Οι επιστήμονες του παραρτήματος του ICCT στη Γερμανία για περισσότερο από ένα χρόνο ερευνούσαν τις πραγματικές εκπομπές ρύπων των αυτοκινήτων με κινητήρες πετρελαίου, ειδικά δε των οξειδίων του αζώτου (ΝΟx), τα οποία επηρεάζουν ιδιαίτερα το αναπνευστικό των ανθρώπων.

Κάποια στιγμή οι Γερμανοί επιστήμονες και συνεργάτες του ICCT, διαπίστωσαν κατά τη διάρκεια μια δοκιμής τους ανακολουθίες στις εκπομπές ρύπων σε μοντέλα της Volkswagen και της BMW και όπως είπε στο γνωστό περιοδικό Spiegel ο διευθυντής του ινστιτούτου στην Ευρώπη Peter Mock «σκεφτήκαμε να δώσουμε αυτά τα στοιχεία στους συναδέλφους μας στις ΗΠΑ, θεωρώντας πως από τη στιγμή που τα όρια εκεί είναι ακόμα πιο αυστηρά τα συγκεκριμένα μοντέλα θα περνούσαν πολύ άνετα τη διαδικασία των μετρήσεων».

Μέχρι τότε οι Αμερικανοί δεν είχαν καν ασχοληθεί με το θέμα, καθώς όπως δηλώνει ο John German (άλλη ειρωνεία το επίθετό του), ο ένας εκ των δύο διευθυντών του ICCT στις ΗΠΑ «δεν είχαμε κάποιο λόγο να υποπτευόμαστε πως κάτι δεν πάει καλά.

Θεωρούσαμε ότι τα αυτοκίνητα ήταν καθαρά». Κατόπιν, οι Αμερικάνοι άρχισαν τις δικές τους έρευνες για την καταγραφή της σύστασης των καυσαερίων εν κινήσει. Ταυτόχρονα τα μηχανήματα του πανεπιστημίου κατέγραφαν τόσο την ταχύτητα του αυτοκινήτου όσο και την επιτάχυνση αλλά και τη θερμοκρασία των καυσαερίων του.

Η διαδικασία που ακολούθησαν οι επιστήμονες του ICCT και του πανεπιστημίου της West Virginia ήταν η ακόλουθη:

Νοίκιασαν ένα VW Jetta του 2012, ένα VW Passat του 2014 και μια BMW X5, ενώ δεν μπόρεσαν να βρουν σε κάποια εταιρεία ενοικιάσεων το συγκεκριμένο μοντέλο της Mercedes που ήθελαν να εξετάσουν.

Με τη μονάδα του PEMS το πορτμπαγκάζ τους οι πανεπιστημιακοί έλεγξαν τα αυτοκίνητα σε 5 διαφορετικές διαδρομές (εθνική οδό, επαρχιακούς δρόμους, πόλη, ανωφέρεια, κατωφέρεια), ενώ το ICCT έκανε τις δικές τους μετρήσεις στις διαπιστευμένες εγκαταστάσεις και το δυναμόμετρο της αρχής περιβάλλοντος California Air Resources Board (Carb).

Επιπρόσθετα, το Passat κάλυψε και μια απόσταση 4.000 χιλιομέτρων σε εθνικές οδούς μεταξύ των πολιτειών της Καλιφόρνια και της Ουάσιγκτον. Το Jetta διέθετε έναν καταλύτη συγκέντρωσης NOx, ο οποίος συγκρατεί τα οξείδια του αζώτου σα σφουγγάρι.

Το Passat και η X5 είχαν το λεγόμενο καταλύτη SCR, ο οποίος με τη βοήθεια ενός προσθέτου ουρίας -το γνωστό AdBlue- έχει τη δυνατότητα να διασπά τα NOx σε άζωτο (Ν) και νερό. Πριν τη διαδικασία των μετρήσεων και τα 3 αυτοκίνητα είχαν ελεγχθεί διεξοδικά για τυχόν βλάβες τόσο στον κινητήρα όσο και στο λογισμικό του εγκεφάλου τους.

Τα αποτελέσματα και των τριών αυτοκινήτων στις επίσημες δοκιμασίες που έγιναν στη Carb ήταν απόλυτα ικανοποιητικά και σωστά, ενώ από τις μετρήσεις στο δρόμο η BMW ήταν πάνω από τα όρια μόνο στην κίνηση σε ανωφέρεια, την ίδια στιγμή που οι τιμές του Jetta ήταν από 15 έως 35 φορές πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια και του Passat από 5 έως 20.

Με βάση, λοιπόν, αυτά τα δεδομένα οι Αμερικανοί του ΙCCT άρχισαν να υποψιάζονται πως κάτι δεν πάει καλά.

Έτσι το Μάιο του 2014 η Carb και η EPA ξεκίνησαν μια επίσημη έρευνα εναντίον της VW, ενώ, όπως προκύπτει από μια επιστολή της τελευταίας από την 18η Σεπτεμβρίου 2015, οι συνομιλίες των δύο πλευρών -των αρχών για την προστασία του περιβάλλοντος και της VW- είχαν κρατήσει αρκετούς μήνες.


Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία προσπάθησε να αναπαράγει τα αποτελέσματα του West Virginia University, στην πορεία, το Δεκέμβριο του 2014, ισχυρίστηκε πως εντόπισε το σφάλμα στο λογισμικό της κεντρικής μονάδας ελέγχου του κινητήρα και ανακάλεσε τα περί ου ο λόγος σχεδόν 500.000 αυτοκίνητα για αναβάθμιση του software τους.

Η Carb έλεγξε τα αποτελέσματα της αναβάθμισης αυτής του λογισμικού (δείτε εδώ πως ξεγελούσε το σύστημα μετρήσεων) αλλά δεν διαπιστώθηκε κάποια βελτίωση των τιμών των εκπομπών ρύπων, ενώ για να μπορέσει να βρει την αιτία επέκτεινε τον έλεγχο και σε άλλα μοντέλα του ομίλου VW.

Τον Ιούλιο ενημέρωσε την EPA και τη VW, ενώ λόγω του συγκεκριμένου θέματος οι Αμερικανοί αποφάσισαν να μη δώσουν έγκριση τύπου για τα μοντέλα του 2016 του ομίλου Volkswagen, οπότε και αυτά δεν θα μπορούσαν να πουληθούν.

Η τελευταία κίνηση ανάγκασε τη VW να αποκαλύψει στις αμερικανικές αρχές το ένοχο μυστικό της και να ακολουθήσει το τεράστιο κάνδαλο. Μένει να δούμε αν το θέμα της παραποίησης αφορά και σε άλλες εκδόσεις κινητήρων μοντέλων...