Ο Γιώργος Πατούλης αναλαμβάνει τα ηνία της Περιφέρειας Αττικής την 1η Σεπτεμβρίου 2019. Οραματίζεται να καταστήσει την Αττική παγκόσμιο brand name στον τομέα της Υγείας -της πρόληψης, της Ολιστικής Ιατρικής και του ιατρικού τουρισμού. Θεωρεί την εμπιστοσύνη του κόσμου προς το πρόσωπό του μεγάλη ευθύνη και δηλώνει πως θα κάνει ό,τι μπορεί, για να είναι θετική η ετυμηγορία του κόσμου την 30η Δεκεμβρίου 2023, οπότε θα ολοκληρωθεί η θητεία του.

      Χαρακτηρίζει ανούσιο και ξεπερασμένο τον διαχωρισμό «δεξιός - αριστερός» και διευκρινίζει ότι για τον ίδιο το μόνο που μετρά είναι η ευαισθησία, η αξιοσύνη και η εργατικότητα του κάθε ανθρώπου. Αυτές οι αξίες, όπως λέει, είναι τα μοναδικά εφόδια που είχαν ο ίδιος και ο αδελφός του στη δύσκολη πορεία που διέγραψαν από τα παιδικά τους χρόνια μέχρι την ωριμότητά τους.

      Πρωταρχική του μέριμνα, εάν από τις βουλευτικές εκλογές προκύψει κυβέρνηση ΝΔ, είναι η μετάβαση της Αυτοδιοίκησης σε μια «μετα-Κλεισθένη» εποχή και οι θεσμικές παρεμβάσεις που θα καταστήσουν πραγματικότητα την αποκέντρωση του κράτους και την ενδυνάμωση της Αυτοδιοίκησης. Ήδη, σημειώνει, ο αρχηγός της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πραγματοποιήσει συνάντηση με τους 13 Περιφερειάρχες της χώρας και έχει δεσμευθεί ότι -εφόσον γίνει πρωθυπουργός- η συνάντηση αυτή θα είναι μηνιαία.

      Ακολουθεί η συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τη δημοσιογράφο Μαρία Δεληθανάση:

      ΕΡ: Την 1η Σεπτεμβρίου αναλαμβάνετε τα ηνία της Περιφέρειας Αττικής. Θα έλεγα ότι είναι ένας νέος, δύσκολος, δρόμος...

      ΑΠ: Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν προκλήσεις που απαιτούν μια σωστή διαχείριση. Είναι σαν το ποδήλατο. Χρειάζεται να υπάρχει ένας συνδυασμός ταχύτητας και ασφάλειας. Διαφορετικά διατρέχεις τον κίνδυνο να πέσεις. Πρέπει, λοιπόν, από τη μία να βρούμε τον ρυθμό που θα δημιουργήσει την αναγκαία αναπτυξιακή επανεκκίνηση και από την άλλη να φροντίσουμε, όπως και στο ποδήλατο, τα πόδια μας να φθάνουν μέχρι εκεί που χρειάζεται.

      ΕΡ: Είναι μεγάλο το στοίχημα...

      ΑΠ: Σίγουρα. Και μεγάλο και ελπιδοφόρο. Αλλά αυτό ακριβώς θέλαμε. Δεν θέλαμε ένα μικρό στοίχημα.

      ΕΡ: Πώς ήταν η συνάντησή σας με την κ. Δούρου;

      ΑΠ: Καταρχήν, θεωρώ ότι ήταν μια συνάντηση, όπου κυριάρχησε ο πολιτικός πολιτισμός, τουλάχιστον σε αυτήν τη φάση. Μετά τις εκλογές είναι απαραίτητο να υπάρχει πολιτικός πολιτισμός. Αυτό που προσδοκούμε είναι να ενημερωθούμε γρήγορα και με κάθε λεπτομέρεια. Στόχος μας είναι την 1η Σεπτεμβρίου, που θα αναλάβουμε καθήκοντα να έχουμε πλήρη γνώση των θεμάτων της περιφέρειας σε επίπεδο διοικητικό, οικονομικό και νομικό. Επίσης είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τόσο τα προβλήματα που χρήζουν άμεσης επίλυσης, όσο και τα ζητήματα που αφορούν σε προγράμματα και έργα του ΕΣΠΑ. Στόχος μας είναι ό,τι σωστό έχει γίνει να επισπευσθεί και να ολοκληρωθεί. Όλοι ενωμένοι στο Περιφερειακό Συμβούλιο θα δημιουργήσουμε νέες προοπτικές.

      ΕΡ: Καθώς διανύουμε προεκλογική περίοδο, πιστεύετε πως θα είναι πλήρως αιτιολογημένες οι εγκρίσεις δαπανών που θα παραλάβετε;

      ΑΠ: Εμείς επιδιώκουμε, πέρα από κόμματα, να μιλήσουμε αυτοδιοικητικά και ρεαλιστικά. Πιστεύουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν έδωσε το οξυγόνο που έπρεπε στην Αυτοδιοίκηση και την Περιφέρεια Αττικής, ώστε να επισπεύδονται διαδικασίες και να υπάρχουν συνθετικές αποφάσεις που θα εκτελούνται γρήγορα. Μια από τις μεγάλες παθογένειες, σήμερα, είναι ότι οι αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου δεν υλοποιούνται στον κατάλληλο χρόνο. Αυτό, μπορεί να οφείλεται -κατά ένα μικρό ποσοστό- στο υπηρεσιακό δυναμικό, που θα το εμψυχώσουμε, θα το εκπαιδεύσουμε, θα το ανασυγκροτήσουμε χωρίς ρεβανσισμούς.

      Δεν μας νοιάζει πού ανήκει ο καθένας ή ποιον έχει υπηρετήσει. Μας ενδιαφέρει να δώσει τον καλύτερό του εαυτό. Για τους πολίτες, όχι για εμάς. Θα δώσουμε, προφανώς, χρόνο να δείξει ο καθένας τι αξίζει. Και θα προσδιορίσουμε, εάν γίνουν αλλαγές, πότε και πού θα γίνουν. Επαναλαμβάνω: Εμείς δεν ενδιαφερόμαστε να κάνουμε στην Περιφέρεια ρεβανσιστικές, ή κομματικές, παραταξιακές κινήσεις. Μας ενδιαφέρει να ενωθούμε, αν είναι δυνατόν όλοι, μέσα από έναν κοινό προγραμματικό λόγο και να συνθέσουμε μαζί το αύριο.

      Σε ό,τι αφορά τις επερχόμενες εκλογές, θεωρούμε ότι είναι απαραίτητη η αλλαγή της κυβέρνησης. Έχουμε μιλήσει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και πιστεύουμε ότι, ως αυριανός πρωθυπουργός, θα μπορέσει να κάνει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Μεταξύ αυτών είναι η επίλυση των προβλημάτων που δημιουργούνται με το νόμο «Κλεισθένη», όπου είναι αναγκαίο να μεταβούμε σε μια «μετά-Κλεισθένη» εποχή προκειμένου να επιλυθούν τα προβλήματα ακυβερνησίας που προκύπτουν στην Αυτοδιοίκηση. Επίσης είναι σημαντικό να υπάρξουν θεσμικές παρεμβάσεις με στόχο την αποκέντρωση του υπερ-συγκεντρωτικού Κράτους και την ενδυνάμωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με πόρους και διαδικασίες.

      ΕΡ: Δηλαδή όσα λέγατε στα κοινά συνέδρια ΕΝΠΕ-ΚΕΔΕ θα τα υπηρετήσετε;

      ΑΠ: Προφανώς. Ήδη έχουμε κάνει σχετικές συζητήσεις με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, σημερινό πρόεδρο της ΝΔ και αυριανό πρωθυπουργό.

            ΕΡ: Εάν το 2020 προκύψουν νέα μέτρα μνημονιακού τύπου και οδηγηθεί η χώρα σε νέα ύφεση -κάτι που μοιραία θα επηρεάσει και τον προϋπολογισμό της Αυτοδιοίκησης- τι θα κάνετε;

      ΑΠ: Καταρχήν, πιστεύω ότι εφόσον γίνει η αποκέντρωση του κράτους, δεν θα βρεθούμε μπροστά σε τέτοια κατάσταση. Με την αποκέντρωση θα μπορούμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί, καθώς δεν θα αφήνουμε τις ευκαιρίες για τοπική ανάπτυξη να χάνονται καθημερινά. Ένα υπερσυγκεντρωτικό κράτος δεν μπορεί να δημιουργήσει σε τοπικό επίπεδο ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, να ενδυναμώσει το τοπικό επιχειρείν.

      Θεωρούμε, λοιπόν, ότι η ΝΔ θα προχωρήσει σύμφωνα με τις προγραμματικές δηλώσεις, τις οποίες επικροτούμε σε επίπεδο διαλόγου. Αλλά, εάν χρειασθεί να διεκδικήσουμε πιο δυναμικά το αποκεντρωμένο κράτος, θα το κάνουμε. Η αποκέντρωση του κράτους είναι το ανάχωμα σε οποιαδήποτε άλλη μνημονιακή διαδικασία. Έτσι θα δημιουργηθεί ανάπτυξη και πλούτος.

      ΕΡ: Άρα, αν κατάλαβα, εφόσον εκλεγεί η ΝΔ θα προωθήσετε νομοθετικές ρυθμίσεις, προκειμένου να επιλυθούν τα προβλήματα του «Κλεισθένη» και ό,τι αφορά τις πλειοψηφίες σε δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια. Δηλαδή θα γίνει μια γενική...

      ΑΠ: Ανασυγκρότηση. Και θα προσθέσω ότι ήδη οι 13 Περιφερειάρχες, πριν από λίγες ημέρες, είχαμε με τον κ. Μητσοτάκη μια πρώτη συνάντηση, στη διάρκεια της οποίας επικαιροποιήθηκαν τα αιτήματά μας και συγχρόνως συμφωνήσαμε ότι ο αυριανός πρωθυπουργός θα πραγματοποιεί μια φορά τον μήνα συνάντηση, τύπου υπουργικού συμβουλίου, με τους Περιφερειάρχες για να συγκροτηθεί από κοινού το αναπτυξιακό αύριο της Αυτοδιοίκησης. Στην πρώτη φάση θα υπάρξουν νομοθετικές ρυθμίσεις, ώστε να γίνουν -όπου υπάρχει πρόβλημα- κυβερνήσιμες οι αυτοδιοικητικές δομές 1ου και 2ου βαθμού. Σε δεύτερη φάση θα συγκροτηθεί η ομάδα που θα συντάξει τη μεταρρύθμιση της αποκέντρωσης του κράτους.

      ΕΡ: Ποιες είναι διαχωριστικές γραμμές Δεξιάς-Αριστεράς, πού κατά τη γνώμη σας έχουν ξεπερασθεί;

      ΑΠ: Κοιτάξτε, δεν πιστεύω σε αυτούς τους αδόκιμους και παρωχημένους -αν μου επιτρέπετε χωρίς να θέλω να προσβάλλω οποιονδήποτε- προσδιορισμούς, που έχουν γίνει αιτία να ταλαιπωρηθούν άνθρωποι. Εγώ πιστεύω στους ανθρώπους που παλεύουν, που προσπαθούν για την πατρίδα τους, την οικογένειά τους και το παιδί τους, μέσα από διαδικασίες αξιοκρατίας και με αξιοσύνη.

      Προφανώς, θεωρώ απαραίτητο να δημιουργηθεί πλούτος για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τους ανήμπορους, να δώσουμε χείρα βοηθείας, για να ζούμε ευτυχισμένοι στη χώρα μας. Μου προκαλεί αλγεινή εντύπωση όταν κάποιοι θέλουν να θεωρούνται «αριστεροί», να χρησιμοποιούν τον αριστερό λόγο και να ζουν πιο «δεξιά» και από την πλέον παλαιά, παρωχημένη -αν θέλετε- μετάφραση της λέξης, έχοντας την τσέπη γεμάτη χωρίς να ενδιαφέρονται για τον διπλανό τους, τη χώρα τους, το Περιβάλλον που θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας.

      ΕΡ: Δηλαδή, πιστεύετε ότι έχουμε περάσει από την μεταπολίτευση σε μια νέα περίοδο, όπου οι παλιές διαχωριστικές γραμμές δεν ισχύουν;

      ΑΠ: Ακριβώς. Αυτές οι κόκκινες γραμμές έχουν ξεθωριάσει. Έχουμε δει άξιους ανθρώπους και από τη μια και από την άλλη πλευρά. Έχουμε δει ανήθικους ανθρώπους και από τη μια και από την άλλη πλευρά. Έχουμε δει υποκριτές να μιλούν σαν «αριστεροί» και να πράττουν σαν «ακροδεξιοί». Εμείς πιστεύουμε στον άνθρωπο που κάνει ό,τι λέει, που σχετίζεται με αγάπη με το συνάνθρωπό του, που πρεσβεύει την αξιοσύνη.

      ΕΡ: Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τον Μάρτιο του 2004 ψήφισαν ΝΔ 3,3 εκατ. ψηφοφόροι και στις ευρωεκλογές του Μαΐου 2019 ψήφισαν 1,9 εκατ. ψηφοφόροι. Βλέπουμε στη ΝΔ και σε άλλα κόμματα να μειώνεται συνεχώς ο αριθμός όσων συμμετέχουν στις εκλογικές διαδικασίες. Τι σηματοδοτεί αυτό για εσάς; Πού κατά τη γνώμη σας οφείλεται;

      ΑΠ: Καταρχάς, υπάρχει η ατομική ευθύνη του πολίτη. Η συμμετοχή στο δημοκρατικό γίγνεσθαι είναι υπέρτατο δικαίωμα και υποχρέωση. Στη Δημοκρατία μας, η μη συμμετοχή δεν δημιουργεί καθαρή εικόνα. Εάν κάποιος πιστεύει ότι κανένας δεν τον εκπροσωπεί όπως θέλει, ας μπει μπροστά και ας διεκδικήσει την ψήφο μας.

      Κατά δεύτερον, στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο, οι πολίτες γίνονται «απολιτίκ». Δεν πιστεύουν στις αλλαγές που μπορεί να φέρει η συμμετοχή. Πιστεύουν πως ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει και ότι κάποιοι άλλοι αποφασίζουν γι' αυτόν. Εγώ δεν ανήκω σε αυτό το «μοιρολατρικό» -επιτρέψτε μου- στρατόπεδο. Πιστεύω ότι όλοι πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς, μέσα από τη συμμετοχή μας, να κάνουμε αλλαγές.

      ΕΡ: Αν παρατηρήσουμε τα αποτέλεσμα των εκλογικών διαδικασιών των τελευταίων χρόνων, φαίνεται οι ψηφοφόροι να «τιμωρούν» πολιτικούς που παρουσιάζουν μεγάλη ασυνέπεια σε σχέση με τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις...

      ΑΠ: Κάθε ψηφοφόρος πρέπει να βλέπει την ιστορία των υποψηφίων που επιλέγει. Δεν έχει σημασία μόνον τι ακούει ο ψηφοφόρος. Έχει σημασία ποιος το λέει και σε ποια χρονική στιγμή. Ο τραυματισμός της Πολιτικής επήλθε με την εμφάνιση ευκαιριακών πολιτικών που προσπάθησαν να υφαρπάξουν την ψήφο, λέγοντας ασύστολα ψέματα στους πολίτες.

      Γι' αυτό λέω ότι έχει σημασία εάν κάποιος έχει δείξει στο παρελθόν συνέπεια λόγων και έργων: Έχει κολλήσει ένσημα στη ζωή του; Έχει αναλάβει ευθύνες και τις έχει υλοποιήσει; Είναι αποτελεσματικός; Ή είναι ένας ουρανοκατέβατος που είπε μια ωραία ιστορία, ακούσθηκε από τα ΜΜΕ, ψηφίσθηκε και όταν τελικά ανέλαβε, δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα; Πρέπει να επαν-εκπαιδευτούμε στην άσκηση της ιδιότητας του πολίτη, διότι ό,τι συμβαίνει αφορά τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας που φεύγουν στο εξωτερικό...

      ΕΡ: Όταν στις 31 Δεκεμβρίου 2023 θα έχει ολοκληρωθεί η θητεία σας, ποια είναι η εικόνα που προσδοκάτε να έχουν οι πολίτες της Αττικής για εσάς και το έργο σας;

      ΑΠ: Καταρχάς, θα ήθελα να είμαι σε θέση να πω ότι «αν ξανάρχιζα από την αρχή, τα ίδια θα έκανα». Δηλαδή, να έχω κάνει ακριβώς όσα θεωρώ ότι πρέπει. Αυτό σημαίνει δουλειά, γνώση, σύνθεση, ενδιαφέρον. Κι αυτό μας χαρακτηρίζει. Κατά δεύτερον, γνωρίζουμε ότι η τραυματισμένη Αττική είναι μια δύσκολη υπόθεση. Γνωρίζουμε ότι την κατοικούν πολίτες τραυματισμένοι, που έχουν πονέσει και έχουν εναποθέσει πολλά σε εμάς. Το βλέπουμε αυτό καθημερινά. Γι' αυτό θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν. Θα κάνω ό,τι είναι δυνατόν. Δεν θέλω να προδώσω κανέναν και πολύ περισσότερο θέλω να μπορώ να κοιτάζω κατάματα τα νέα παιδιά, να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ γι' αυτά.

      ΕΡ: Στην κεντρική σας ομιλία χαιρετήσατε από βήματος τους φίλους σας από τα Πετράλωνα. Εκεί ζήσατε τα παιδικά σας χρόνια; Πώς ήταν;

      ΑΠ: Κοιτάξτε, τα παιδικά μου χρόνια θα ήταν ευχή, να μην τα περάσει κανένας. Σίγουρα κάποιοι έχουν περάσει και χειρότερα, αλλά πάντως δεν ήταν τα πλέον φυσιολογικά. Βρεθήκαμε με τον αδελφό μου εσώκλειστοι σε μια σχολή, από 3 - 7,5 χρονών. Κατόπιν βρεθήκαμε κοντά στη μητέρα μας και εργάσθηκα μαζί της στο μαγαζί που διατηρούσε για να μας αναθρέψει. Αν δεν δουλεύαμε, δεν θα ζούσαμε. Περάσαμε δυσκολίες πολλές, ανδρωθήκαμε όμως μέσα από την εργασία σε ένα πολύ μικρό χώρο. Για να καταλάβετε, το μαγαζί της μητέρας μου ήταν 25 τμ και το σπίτι που μέναμε -εγώ, ο αδελφός μου και η μητέρα μου- ήταν άλλα 25 τμ.

      Όμως, οφείλω να πω ότι η ηρωίδα μάνα Πόπη έδωσε τα πάντα και καταφέραμε να σπουδάσουμε. Εγώ πέτυχα στην Ιατρική σχολή Αθηνών και ο αδελφός μου τελείωσε το Νυχτερινό Γυμνάσιο και πέτυχε κι αυτός, μετά από δυσκολίες, στα Οικονομικά. Στη συνέχεια καταφέραμε να καταξιωθούμε στην επιστήμη μας, στο επάγγελμά μας. Κι εγώ έθεσα τον εαυτό μου αλλεπάλληλα στην ετυμηγορία του κόσμου, είτε στον επιστημονικό, είτε στον εργασιακό, είτε στον αυτοδιοικητικό τομέα.

      Όλα αυτά τα λέω, διότι ήμουν ο άνθρωπος από τα Πετράλωνα, από τον Ταύρο, που πέρασε με 5 την Γ' Δημοτικού, λόγω των διαφόρων προβλημάτων. Στη συνέχεια στις εξετάσεις από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, ήμουν από τους ελάχιστους που έδωσα μετεξεταστέος Ελληνικά τον Σεπτέμβριο. Θωπεύοντας όμως τα τραύματα, από το Γυμνάσιο και στο Λύκειο ξεκίνησε μια ανοδική πορεία. Δεν θα ξεχάσω ότι, όταν διάβαζα για να δώσω εξετάσεις στην Ιατρική σχολή, γινόταν μια οικοδομή απέναντι από το σπιτάκι μας και μια γειτόνισσα είχε πει στη μητέρα μου: «Βάλτον στην οικοδομή εργάτη να μάθει την Τέχνη». Η μητέρα μου, μου το είπε και της απάντησα: «Όχι μαμά. Θα ξαναδώσω και θα τα καταφέρω»... Και σήμερα, εσείς κι εγώ συζητάμε για ένα μεγάλο αξίωμα και μια μεγάλη ετυμηγορία των πολιτών.

      ΕΡ: Ως φοιτητής ή ακόμη και σήμερα, υπάρχουν κάποιες ελλείψεις της δημόσιας υγείας για τις οποίες έχετε κάνει προσπάθειες;

      ΑΠ: Στο δωμάτιό μου, για πολλά χρόνια, είχε μια φωτογραφία του Αλεξ Φλέμινγκ που έγραφε: «Η αλήθεια είναι η σιωπή του εργαστηρίου». Πίστευα πολύ στην έρευνα και στον ανθρωποκεντρικό ρόλο της Ιατρικής για τη σωτήρια του ανθρώπου όταν υποφέρει. Όμως, κατά τη διάρκεια της ειδικότητας απογοητεύτηκα διότι δεν παρείχαν την εκπαίδευση, που εγώ τουλάχιστον ήθελα. Κι αυτό μου στερούσε τη δυνατότητα να αποκτήσω τη δύναμη της Γνώσης για την έρευνα και τη δική μου εργασία. Αυτό ήταν το πρώτο ερέθισμα που με οδήγησε να γίνω πρόεδρος των ειδικευόμενων ορθοπεδικών, για τη διεκδίκηση των εκπαιδευτικών μας πρακτικών και εργασιών. Αυτό άρχισε να μου δίνει την πολιτική διάσταση στη σκέψη.

      Μέχρι τότε, ήμουν -αν μου επιτρέπετε- ένα «φυτό» της Ιατρικής που ασχολιόμουν μόνον με την Επιστήμη και την Ερευνά. Δεν ήθελα να ακούω για Νικαράγουα στα αμφιθέατρα. Όμως, κυνηγώντας το αυτονόητο της εκπαίδευσης, όταν ήρθα αντιμέτωπος με έναν Επιμελητή, που θεώρησε το ΕΣΥ δικό του μαγαζί και κάποια στιγμή είπε «αυτό είναι πελατειακό περιστατικό, δεν στο δίνω», ξεκίνησα να ασχολούμαι με την πολιτική. Ήταν τότε που είπα ότι όποιος θέλει να έχει «γωνιακό μαγαζί» να δουλέψει έξω από το ΕΣΥ. Όποιος θέλει να είναι μέσα στο ΕΣΥ πρέπει να δίνει απλόχερα τη γνώση και την επιστημοσύνη του.

      ΕΡ: Θα παραμείνετε στην προεδρία του Ιατρικού Συλλόγου;

      ΑΠ: Ήθελα να μην είμαι στον ΙΣΑ από το 2008, όταν εξελέγην δήμαρχος της πόλης του Αμαρουσίου. Όμως, οι συνάδελφοί μου επέμεναν και μπήκα καταρχάς στην αντιπροεδρία και από το 2011 μέχρι σήμερα στην προεδρία του ΙΣΑ. Αυτό που θέλω είναι η Αττική να γίνει το παγκόσμιο brand name Υγείας, Πρόληψης, Ολιστικής Ιατρικής και ιατρικού Τουρισμού.

      -ΕΡ: Προασπίζεστε την Ολιστική Ιατρική;

      -ΑΠ: Είμαι εκείνος που έδωσα οξυγόνο σε όλες τις μορφές εναλλακτικής Ιατρικής, αρκεί να ασκούνται από ιατρούς. Όποιος είναι γιατρός, μπορεί να αναλαμβάνει την ευθύνη της όποιας θεραπείας. Υπό αυτή την έννοια, θεωρώ ότι είναι μοναδική ευκαιρία, μέσα από τους παρόχους Υγείας που είναι οι γιατροί και ο ΙΣΑ, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων ανάπτυξης που έχει η Αττική μας και με αφορμή τη μεγάλη ευθύνη που μου ανέθεσε ο κόσμος, να συμπράξουμε και να συνθέσουμε μέσα από την ιπποκράτεια θεώρηση, που είναι η ολιστικότητα. Είμαι πολύ αισιόδοξος ότι η Αττική μπορεί να γίνει παγκόσμιο brand name ως περιφέρεια Υγείας.

      ΕΡ: Λένε ότι πίσω από κάθε επιτυχημένο άνδρα βρίσκεται μια δυναμική γυναίκα. Τι θα λέγατε για τη Μαρίνα Πατούλη; Είστε πολλά χρόνια μαζί...

      ΑΠ: Είμαστε μαζί 33 χρόνια, εγώ ήμουν τελειόφοιτος της Ιατρικής και εκείνη πρωτοετής της Φιλολογίας. Είναι μια έξυπνη και καταρτισμένη στην επιστήμη της γυναίκα. Αριστούχος φιλόλογος και άριστη ως καθηγήτρια. Και δεν το λέω εγώ, αλλά οι εκατοντάδες πλέον επιστήμονες που έρχονται διαχρονικά και μας βρίσκουν. Όμως, έχουμε υποστεί μπούλινγκ.

      Εγώ -και το έχει πει η Μαρίνα πολλές φορές δημόσια- δέχομαι τον κάθε άνθρωπο, όπως είναι. Η Μαρίνα είναι ένα ελεύθερο άτομο και μια δυναμική προσωπικότητα. Πλέον έχει αποκτήσει μια πολιτική ωριμότητα στην Αυτοδιοίκηση, διότι -όπως είναι γνωστό- εκτός από τα πέντε χρόνια θητείας της στον δήμο Πεύκης-Λυκόβρυσης, είναι εκλεγμένη πλέον δημοτική σύμβουλος στον δήμο Αμαρουσίου.