Η υπανάπτυξη
(*) του Κώστα Κιλτίδη
Δύο μέρες πριν βρεθούμε στις κάλπες ένα από τα βασικότερα ερωτήματα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι η «υπανάπτυξη» που συντελέσθηκε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας και ποιος είναι ο ρόλος του κράτους στη διαδικασία της ανάπτυξης.
Είθισται ο αντιπολιτευόμενος λόγος, ειδικά παραμονές εκλογών, να είναι καταγκελτικός, όμως έτσι οφείλει να είναι όταν είναι αληθινός και αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση Τσίπρα επιτέθηκε μετά μανίας στην επιχειρηματικότητα αδυνατώντας να καταλάβει ότι η αληθινή επίθεση ήταν στην εργασία.
Ο λόγος για τον οποίο υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση της «αριστεράς», ο …νυν υπερ πάντων αγών κατά της επιχειρηματικότητας και κατ επέκταση της εργασίας ήταν ίσως δυσδιάκριτος όμως ξεκαθαρίστηκε από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα στην πρόσφατη συνέντευξή του.
Μεταξύ εργασίας και επιδόματος η επιλογή του πρωθυπουργού ήταν σαφής. Επιδόματα πείνας που δημιουργούν στρατιές εξαρτημένων, αντί για ανάπτυξη, ήταν η πολιτική που ασκήθηκε από την κυβέρνηση και αυτήν θα συνέχιζε μέχρι το τέλος της θητείας της αν η ψήφος του λαού στις ευρωεκλογές του Μαϊου δεν εξανάγκαζε τον κ. Τσίπρα να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
Τα «χαντράκια» των επιδομάτων που επιστράτευσε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπεισαν κανέναν και η επερχόμενη ήτα για όλους αυτούς που θέλησαν να πείσουν τους Έλληνες ότι η «ζητιανιά» είναι ιστορική αναγκαιότητα θα στείλει το δικό της μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.
Έχουμε βαρύτατη ευθύνη να επαναφέρουμε την χώρα στην κανονικότητα και θα το πράξουμε γιατί η πίστη μας στις δυνατότητες του λαού μας ποτέ δεν κλονίστηκε.
Ανέφερα πολλές φορές τούτες τις μέρες ότι στην δική μου εκλογική περιφέρεια, το Κιλκίς, η πολιτική της, στην κυριολεξία, ενορχηστρωμένης επίθεσης κατά του επιχειρείν, φάνηκε από τους δείκτες ανεργίας.
Μεγάλες παραγωγικές μονάδες έκλεισαν όχι γιατί δεν είχαν την στήριξη του κράτους, αλλά αντίθετα γιατί πολεμήθηκαν σε τέτοιο βαθμό που οδηγήθηκαν στην ανεργία χιλιάδες συμπολίτες μας.
Σήμερα κανείς δεν έχει το δικαίωμα και πολύ περισσότερο κάποιος που διεκδικεί την ψήφο του λαού να καταφεύγει σε διδακτισμούς γιατί η ιστορία έρχεται απρόσωπη να αποκαταστήσει το «είναι», ένα «είναι» που το βιώσαμε όποτε πιστέψαμε τα …ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
Στην πρόσφατη ιστορία μας το βιώσαμε γράφοντας το έπος του 40 για να ακολουθήσει αμέσως μετά ένας εμφύλιος που από νικητές μας έκαμε νικημένους.
Η ιστορία λένε επαναλαμβάνεται πάντα υπό μορφή φάρσας και αν αυτή η αρχή επαληθεύεται ανά τους αιώνες, σε εμάς διδάσκει ότι μόνο ενωμένοι και όλοι μαζί μπορούμε να χτίσουμε την
Ελλάδα που δικαιούμαστε, την Ελλάδα της προόδου και της ανάπτυξης, την δικιά μας Ελλάδα.
(*) Ο Κώστας Κιλτίδης είναι υποψήφιος βουλευτής στο Κιλκίς με τη Νέα Δημοκρατία
Δύο μέρες πριν βρεθούμε στις κάλπες ένα από τα βασικότερα ερωτήματα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι η «υπανάπτυξη» που συντελέσθηκε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας και ποιος είναι ο ρόλος του κράτους στη διαδικασία της ανάπτυξης.
Είθισται ο αντιπολιτευόμενος λόγος, ειδικά παραμονές εκλογών, να είναι καταγκελτικός, όμως έτσι οφείλει να είναι όταν είναι αληθινός και αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση Τσίπρα επιτέθηκε μετά μανίας στην επιχειρηματικότητα αδυνατώντας να καταλάβει ότι η αληθινή επίθεση ήταν στην εργασία.
Ο λόγος για τον οποίο υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση της «αριστεράς», ο …νυν υπερ πάντων αγών κατά της επιχειρηματικότητας και κατ επέκταση της εργασίας ήταν ίσως δυσδιάκριτος όμως ξεκαθαρίστηκε από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα στην πρόσφατη συνέντευξή του.
Μεταξύ εργασίας και επιδόματος η επιλογή του πρωθυπουργού ήταν σαφής. Επιδόματα πείνας που δημιουργούν στρατιές εξαρτημένων, αντί για ανάπτυξη, ήταν η πολιτική που ασκήθηκε από την κυβέρνηση και αυτήν θα συνέχιζε μέχρι το τέλος της θητείας της αν η ψήφος του λαού στις ευρωεκλογές του Μαϊου δεν εξανάγκαζε τον κ. Τσίπρα να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
Τα «χαντράκια» των επιδομάτων που επιστράτευσε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπεισαν κανέναν και η επερχόμενη ήτα για όλους αυτούς που θέλησαν να πείσουν τους Έλληνες ότι η «ζητιανιά» είναι ιστορική αναγκαιότητα θα στείλει το δικό της μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.
Έχουμε βαρύτατη ευθύνη να επαναφέρουμε την χώρα στην κανονικότητα και θα το πράξουμε γιατί η πίστη μας στις δυνατότητες του λαού μας ποτέ δεν κλονίστηκε.
Ανέφερα πολλές φορές τούτες τις μέρες ότι στην δική μου εκλογική περιφέρεια, το Κιλκίς, η πολιτική της, στην κυριολεξία, ενορχηστρωμένης επίθεσης κατά του επιχειρείν, φάνηκε από τους δείκτες ανεργίας.
Μεγάλες παραγωγικές μονάδες έκλεισαν όχι γιατί δεν είχαν την στήριξη του κράτους, αλλά αντίθετα γιατί πολεμήθηκαν σε τέτοιο βαθμό που οδηγήθηκαν στην ανεργία χιλιάδες συμπολίτες μας.
Σήμερα κανείς δεν έχει το δικαίωμα και πολύ περισσότερο κάποιος που διεκδικεί την ψήφο του λαού να καταφεύγει σε διδακτισμούς γιατί η ιστορία έρχεται απρόσωπη να αποκαταστήσει το «είναι», ένα «είναι» που το βιώσαμε όποτε πιστέψαμε τα …ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
Στην πρόσφατη ιστορία μας το βιώσαμε γράφοντας το έπος του 40 για να ακολουθήσει αμέσως μετά ένας εμφύλιος που από νικητές μας έκαμε νικημένους.
Η ιστορία λένε επαναλαμβάνεται πάντα υπό μορφή φάρσας και αν αυτή η αρχή επαληθεύεται ανά τους αιώνες, σε εμάς διδάσκει ότι μόνο ενωμένοι και όλοι μαζί μπορούμε να χτίσουμε την
Ελλάδα που δικαιούμαστε, την Ελλάδα της προόδου και της ανάπτυξης, την δικιά μας Ελλάδα.
(*) Ο Κώστας Κιλτίδης είναι υποψήφιος βουλευτής στο Κιλκίς με τη Νέα Δημοκρατία