Η αναθεωρημένη διάταξη που αφορά τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι απολύτως συμβατή με το πολίτευμα της προεδρευό-μενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και με τις αρμοδιότητες που το Σύνταγμα απονέμει στον αρχηγό του κράτους. Εξάλλου, με απλή πλειοψηφία εκλέγονται σε γενικές γραμμές και Πρόεδροι της Δημοκρατίας άλλων σημαντικών ευρωπαϊκών κρατών, όπου, μάλιστα, οι αρμοδιότητες που επιφυλάσσονται στον αρχηγό του κράτους είναι πιο ουσιαστικές, όπως, για παράδειγμα, στη Γερμανία και την Ιταλία. Η αποδοχή της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για απευθείας εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό θα δημιουργούσε σοβαρότατη διακινδύνευση για την ισορροπία του πολιτεύματος. Και αυτό γιατί θα προέκυπτε ότι ο πολιτικά ανεύθυνος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα εκλέγετο στη βάση μιας προεκλογικής πολιτικής ατζέντας και με σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό ψήφων σε σχέση με την υπεύθυνη κυβέρνηση, όπως εμμέσως αναδεικνύεται από τον λαό.

Η ανισορροπία αυτή ευλόγως θα μπορούσε να οδηγήσει σε διεκδίκηση μεγαλύτερης πραγματικής πολιτικής ισχύος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και σε μια πολιτειακή και πολιτική διελκυστίνδα. Σε κάθε περίπτωση, το ότι με τη σημερινή του πλέον εκδοχή το Σύνταγμα δεν εξαναγκάζει σε συναινέσεις με την απειλή διάλυσης της Βουλής, το οποίο την προηγούμενη περίοδο είχε οδηγήσει σε προφανή καταστρατήγηση του Συντάγματος, δεν αναιρεί το πολιτικό γεγονός ότι θα πρέπει η εκάστοτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία να αναζητεί πρόσωπο που θα συσπειρώνει τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου και θα εκφράζει την ενότητα του λαού. Διαφορετικά, θα υποστεί το ανάλογο τίμημα πολιτικής ευθύνης.