Το deal Tουρκίας-Λιβύης επιχειρεί να μας αποκόψει από την Ανατολική Μεσόγειο
Η συμφωνία με τη Λιβύη συνιστά κίνηση στρατηγικής σημασίας για την Τουρκία. Εως τώρα βρισκόταν αντιμέτωπη στην Ανατολική Μεσόγειο με μια σειρά συμφωνιών που έχει υπογράψει η Κύπρος με τα γειτονικά της κράτη. Πρόκειται για ένα τείχος νομιμότητας, που έχει ορθώσει μπροστά της η Κύπρος. Η συμφωνία προσφέρει στην Άγκυρα την επιφανειακή νομιμοποίηση που τόσο της λείπει να παρεμβαίνει στην περιοχή.
Παράλληλα, δημιουργεί ένα τείχος, που θεωρητικώς εμποδίζει την Ελλάδα, μέσω των νησιών της, να αναπτύξει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου. Προσπαθεί δηλαδή να μας αποκόψει εντελώς από την πρόσβαση στην Ανατολική Μεσόγειο. Το πιο σημαντικό σημείο, όμως, είναι ότι η Τουρκία προσπαθεί να μεταφέρει το σημείο αντιπαραθέσεως από την υφαλοκρηπίδα του Καστελλόριζου στην υφαλοκρηπίδα της Κρήτης. Εως τώρα συζητούσαμε εάν το Καστελλόριζο έχει ή δεν έχει υφαλοκρηπίδα.
Η Τουρκία ξεπερνά το πρόβλημα, λέγοντας ότι δεν έχει υφαλοκρηπίδα ούτε η Κρήτη! Είναι σαν να συζητάς με τον γείτονα τα όρια του χωραφιού σου και ξαφνικά να σου λέει ότι διεκδικεί και κάποια δένδρα που βρίσκονται στη μέση του χωραφιού σου. Η Τουρκία μετά την εισβολή στη Συρία θεωρεί ότι κατέστη διεθνής παίκτης, που δεν έχει κανέναν λόγο να μένει στάσιμος. Επιβραβεύεται όταν παίρνει πρωτοβουλίες, ακόμη κι όταν αυτές παραβιάζουν κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο. Βασίμως μπορεί να πιστεύει ότι σε επόμενη φάση μια νέα (παράνομη) πρωτοβουλία της θα της αποδώσει περισσότερα. Αυτό ισχύει και για τη Συρία, αλλά και για την Ανατολική Μεσόγειο.
Τους επόμενους μήνες η Τουρκία θα επιχειρήσει, με αξιώσεις επιτυχίας αυτή τη φορά, να εντοπίσει υδρογονάνθρακες εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Εάν επιτύχει, θα ζητήσει πενταμερή διάσκεψη με συμμετοχή των τριών εγγυητριών δυνάμεων του νησιού και Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων (ως κοινοτήτων). Ως προς την Ελλάδα, η Τουρκία ανιχνεύει την αποφασιστικότητά μας και τις συνέπειες που θα έχει τυχόν έρευνα που θα επιχειρήσει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου.
*Αν. καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής, βουλευτή Α’ Αθηνών της Ν.Δ.
Παράλληλα, δημιουργεί ένα τείχος, που θεωρητικώς εμποδίζει την Ελλάδα, μέσω των νησιών της, να αναπτύξει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου. Προσπαθεί δηλαδή να μας αποκόψει εντελώς από την πρόσβαση στην Ανατολική Μεσόγειο. Το πιο σημαντικό σημείο, όμως, είναι ότι η Τουρκία προσπαθεί να μεταφέρει το σημείο αντιπαραθέσεως από την υφαλοκρηπίδα του Καστελλόριζου στην υφαλοκρηπίδα της Κρήτης. Εως τώρα συζητούσαμε εάν το Καστελλόριζο έχει ή δεν έχει υφαλοκρηπίδα.
Η Τουρκία ξεπερνά το πρόβλημα, λέγοντας ότι δεν έχει υφαλοκρηπίδα ούτε η Κρήτη! Είναι σαν να συζητάς με τον γείτονα τα όρια του χωραφιού σου και ξαφνικά να σου λέει ότι διεκδικεί και κάποια δένδρα που βρίσκονται στη μέση του χωραφιού σου. Η Τουρκία μετά την εισβολή στη Συρία θεωρεί ότι κατέστη διεθνής παίκτης, που δεν έχει κανέναν λόγο να μένει στάσιμος. Επιβραβεύεται όταν παίρνει πρωτοβουλίες, ακόμη κι όταν αυτές παραβιάζουν κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο. Βασίμως μπορεί να πιστεύει ότι σε επόμενη φάση μια νέα (παράνομη) πρωτοβουλία της θα της αποδώσει περισσότερα. Αυτό ισχύει και για τη Συρία, αλλά και για την Ανατολική Μεσόγειο.
Τους επόμενους μήνες η Τουρκία θα επιχειρήσει, με αξιώσεις επιτυχίας αυτή τη φορά, να εντοπίσει υδρογονάνθρακες εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Εάν επιτύχει, θα ζητήσει πενταμερή διάσκεψη με συμμετοχή των τριών εγγυητριών δυνάμεων του νησιού και Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων (ως κοινοτήτων). Ως προς την Ελλάδα, η Τουρκία ανιχνεύει την αποφασιστικότητά μας και τις συνέπειες που θα έχει τυχόν έρευνα που θα επιχειρήσει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου.
*Αν. καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής, βουλευτή Α’ Αθηνών της Ν.Δ.