Εμφύλιος πριν από το Συνέδριο - Εντονο «αντιΠΑΣΟΚικό» μέτωπο στον ΣΥΡΙΖΑ
Οι αντιμαχόμενες πλευρές
Γιωργος Κατσιγιαννης
Διαστάσεις «αντιΠΑΣΟΚικού» μετώπου προσλαμβάνει ο ανένδοτος αγώνας που δίνουν οι ριζοσπαστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της διαδικασίας μετασχηματισμού του κόμματος σε προοδευτική παράταξη με όρους απολίτικης μεταγραφολογίας ή τυχοδιωκτικής ενσωμάτωσης πρώην «πράσινων» στελεχών στα κεντρικά όργανα της Κουμουνδούρου, τα οποία με την παρασκηνιακή ενθάρρυνση του Αλ. Τσίπρα διεκδικούν πρωταγωνιστικό ρόλο στις εσωκομματικές εξελίξεις εν όψει του συνεδρίου.
Αν και το προηγούμενο διάστημα σε οργανωτικό επίπεδο ο Αλ. Τσίπρας, αξιοποιώντας και την αριθμητική του υπεροχή για την επιβολή πλειοψηφικών αποφάσεων στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, κατάφερε να νομιμοποιήσει την ισότιμη συμμετοχή στις διεργασίες του κόμματος των «μουσαφίρηδων» από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, κυρίως εκείνων που... είδαν φως και μπήκαν στην Κουμουνδούρου με αέρα «παραγοντισμού» για να στηρίξουν το σχέδιο της διεύρυνσης προς την Κεντροαριστερά, μετά το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών, εντούτοις φαίνεται πως η «ανοχή» που επέδειξαν αρχικώς οι «αριστερές» δυνάμεις σε αυτό το «επικοινωνιακό» καλωσόρισμά τους δεν συνιστά και «λευκή επιταγή» ώστε να συμπεριφέρονται ως «ιδιοκτήτες» σε έναν χώρο που τους «φιλοξένησε» επειδή είχαν μείνει άστεγοι πολιτικά.
Η αντίσταση της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, που ουσιαστικά εδράζεται στη συγκρότηση ενός «αντιΠΑΣΟΚικού» μετώπου, καταγράφεται περίτρανα εν όψει του συνεδρίου στις συζητήσεις που διεξάγονται σε κεντρικό ή περιφερειακό επίπεδο.
Μέσα από τις αριστερές δυνάμεις, που αθροιστικά εκπροσωπούνται από την ομάδα των «53+» με άτυπο επικεφαλής τον Ευκλ. Τσακαλώτο, την αποκαλούμενη ιστορική «τρόικα» της Κουμουνδούρου, δηλαδή τους Ν. Φίλη, Ν. Βούτση και τον γραμματέα Π. Σκουρλέτη, καθώς και σε επίπεδο προεδρικού μπλοκ από τη νεοσύστατη τάση «Αριστερό Δίκτυο» του Δ. Τζανακόπουλου, επιχειρείται στο παρασκήνιο η αποδόμηση της διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ με όρους «συστημικής» αντίληψης και «πελατειακού» παραγοντισμού.
ΕΠΙΘΕΣΗ
Απότοκο αυτής της προσυνεδριακής σύγκρουσης, που τείνει να λάβει τον χαρακτήρα εμφυλίου πολέμου και να μετατρέψει το συνέδριο του κόμματος την άνοιξη σε πεδίο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, με υπαρκτό το σενάριο μιας νέας διάσπασης, είναι η επίθεση που εξαπέλυσε η ομάδα των «53+» εναντίον του αρθρογράφου Γ. Λακόπουλου στα μέσα της εβδομάδας, επειδή, με αφορμή ένα άρθρο που δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του, «Ανοιχτό Παράθυρο», προέτρεπε τον Αλ. Τσίπρα να διαγράψει από το κόμμα όσους αντιστέκονται στο σχέδιο της διεύρυνσης, συλλέγοντας υπογραφές για αποκλεισμό από το συνέδριο των «συμμάχων του κόμματος από την Προοδευτική Συμμαχία».
Το γεγονός πως η ομάδα των «53+» έβγαλε εναντίον του κείμενο αποδοκιμασίας ήταν κυρίως μήνυμα εναντίον του Αλ. Τσίπρα, ο οποίος όχι μόνο διατηρεί καλές σχέσεις μαζί του, αλλά τον τελευταίο καιρό είχε φουντώσει η φημολογία πως μπορεί να τον προτείνει και για τη θέση του αναπληρωτή εκπροσώπου του κόμματος.
ΔΕΝ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ
Με αφορμή την τροπή που έλαβε το παραπάνω γεγονός, αναδεικνύεται ο προσυνεδριακός πόλεμος μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών σε επίπεδο χρήσης των επικοινωνιακών μέσων. Δεν είναι τυχαίο πως στη μάχη αυτή οι «αριστερές» δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν να προωθήσουν τις θέσεις τους μέσα από επικοινωνιακούς διαύλους, που δεν ελέγχονται στον απόλυτο βαθμό από το περιβάλλον του Αλ. Τσίπρα.
Μια τέτοια περίπτωση είναι η εφημερίδα «Εποχή», η οποία τον τελευταίο καιρό διοργανώνει για λογαριασμό της ομάδας των «53+», και όχι μόνο, ανεξάρτητες πολιτικές εκδηλώσεις από αυτές της Κουμουνδούρου, ώστε στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου να «ακούγεται» η φωνή της Αριστεράς και όχι των «συμμάχων» της, που εσχάτως φιλοδοξούν να γίνουν εγγυητές της προοδευτικής κατεύθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ. Στις προσυνεδριακές εκδηλώσεις που στήνει η εφημερίδα «Εποχή» κεντρικοί ομιλητές είναι συνήθως οι Ευκλ. Τσακαλώτος και Ν. Φίλης, οι οποίοι εσχάτως εμφανίστηκαν ως δίδυμο στην Κόρινθο.
Στην επίμαχη εκδήλωση ο μεν Ευκλ. Τσακαλώτος αμφισβήτησε ευθέως όσους πιστεύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα επανέλθει στην εξουσία ποντάροντας στο Κέντρο ή προβάλλοντας το αφήγημα της «ανάστασης» του «παπανδρεϊκού» ΠΑΣΟΚ, με δέλεαρ το σύνθημα της εξυπηρέτησης των μη προνομιούχων.
Ο Ν. Φίλης επίσης συμφώνησε μαζί του πως ένα κόμμα πρέπει να κερδίζει τις εντυπώσεις σε ιδεολογικό επίπεδο: «Το 32% που μας έδωσε ο ελληνικός λαός δεν είναι στην τσέπη μας, οι δημοσκοπήσεις μετά τις τελευταίες εκλογές δείχνουν πως όλα τα κόμματα είναι κάτω από την εκλογική τους δύναμη, γεγονός το οποίο δείχνει πως υπάρχει μια υποβόσκουσα κρίση πολιτικής εκπροσώπησης.
Αρα, το 32% του κόσμου είναι μια εντολή προς τον ΣΥΡΙΖΑ να διορθωθεί για να επανέλθει γρήγορα. Οχι να δοξάζει τον εαυτό του, αλλά να διορθωθεί, διότι, όταν είσαι δεύτερος στις εκλογές, κάποια λάθη έχεις κάνει. Υπάρχει ανάγκη ενός ιδεολογικού μηνύματος. Ενα πολιτικό κόμμα δεν είναι ούτε σούπερ μάρκετ ούτε συνδικαλιστική παράταξη, δεν μιλάει για τα εύκολα και τα καθημερινά, κάνοντας ένα άθροισμα αιτημάτων.
Είναι θέμα ιδεολογίας και αξίας. Ιδεολογία χωρίς πρόγραμμα είναι έκθεση ιδεών, Πιστεύω εις έναν Θεό. Και τι κάνεις; Είναι μια άμορφη πολιτική πραγματικότητα, που σε πηγαίνει από εδώ και από εκεί...».
Αν και το προηγούμενο διάστημα σε οργανωτικό επίπεδο ο Αλ. Τσίπρας, αξιοποιώντας και την αριθμητική του υπεροχή για την επιβολή πλειοψηφικών αποφάσεων στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, κατάφερε να νομιμοποιήσει την ισότιμη συμμετοχή στις διεργασίες του κόμματος των «μουσαφίρηδων» από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, κυρίως εκείνων που... είδαν φως και μπήκαν στην Κουμουνδούρου με αέρα «παραγοντισμού» για να στηρίξουν το σχέδιο της διεύρυνσης προς την Κεντροαριστερά, μετά το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών, εντούτοις φαίνεται πως η «ανοχή» που επέδειξαν αρχικώς οι «αριστερές» δυνάμεις σε αυτό το «επικοινωνιακό» καλωσόρισμά τους δεν συνιστά και «λευκή επιταγή» ώστε να συμπεριφέρονται ως «ιδιοκτήτες» σε έναν χώρο που τους «φιλοξένησε» επειδή είχαν μείνει άστεγοι πολιτικά.
Η αντίσταση της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, που ουσιαστικά εδράζεται στη συγκρότηση ενός «αντιΠΑΣΟΚικού» μετώπου, καταγράφεται περίτρανα εν όψει του συνεδρίου στις συζητήσεις που διεξάγονται σε κεντρικό ή περιφερειακό επίπεδο.
Μέσα από τις αριστερές δυνάμεις, που αθροιστικά εκπροσωπούνται από την ομάδα των «53+» με άτυπο επικεφαλής τον Ευκλ. Τσακαλώτο, την αποκαλούμενη ιστορική «τρόικα» της Κουμουνδούρου, δηλαδή τους Ν. Φίλη, Ν. Βούτση και τον γραμματέα Π. Σκουρλέτη, καθώς και σε επίπεδο προεδρικού μπλοκ από τη νεοσύστατη τάση «Αριστερό Δίκτυο» του Δ. Τζανακόπουλου, επιχειρείται στο παρασκήνιο η αποδόμηση της διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ με όρους «συστημικής» αντίληψης και «πελατειακού» παραγοντισμού.
ΕΠΙΘΕΣΗ
Απότοκο αυτής της προσυνεδριακής σύγκρουσης, που τείνει να λάβει τον χαρακτήρα εμφυλίου πολέμου και να μετατρέψει το συνέδριο του κόμματος την άνοιξη σε πεδίο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, με υπαρκτό το σενάριο μιας νέας διάσπασης, είναι η επίθεση που εξαπέλυσε η ομάδα των «53+» εναντίον του αρθρογράφου Γ. Λακόπουλου στα μέσα της εβδομάδας, επειδή, με αφορμή ένα άρθρο που δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του, «Ανοιχτό Παράθυρο», προέτρεπε τον Αλ. Τσίπρα να διαγράψει από το κόμμα όσους αντιστέκονται στο σχέδιο της διεύρυνσης, συλλέγοντας υπογραφές για αποκλεισμό από το συνέδριο των «συμμάχων του κόμματος από την Προοδευτική Συμμαχία».
Το γεγονός πως η ομάδα των «53+» έβγαλε εναντίον του κείμενο αποδοκιμασίας ήταν κυρίως μήνυμα εναντίον του Αλ. Τσίπρα, ο οποίος όχι μόνο διατηρεί καλές σχέσεις μαζί του, αλλά τον τελευταίο καιρό είχε φουντώσει η φημολογία πως μπορεί να τον προτείνει και για τη θέση του αναπληρωτή εκπροσώπου του κόμματος.
ΔΕΝ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ
Με αφορμή την τροπή που έλαβε το παραπάνω γεγονός, αναδεικνύεται ο προσυνεδριακός πόλεμος μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών σε επίπεδο χρήσης των επικοινωνιακών μέσων. Δεν είναι τυχαίο πως στη μάχη αυτή οι «αριστερές» δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν να προωθήσουν τις θέσεις τους μέσα από επικοινωνιακούς διαύλους, που δεν ελέγχονται στον απόλυτο βαθμό από το περιβάλλον του Αλ. Τσίπρα.
Μια τέτοια περίπτωση είναι η εφημερίδα «Εποχή», η οποία τον τελευταίο καιρό διοργανώνει για λογαριασμό της ομάδας των «53+», και όχι μόνο, ανεξάρτητες πολιτικές εκδηλώσεις από αυτές της Κουμουνδούρου, ώστε στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου να «ακούγεται» η φωνή της Αριστεράς και όχι των «συμμάχων» της, που εσχάτως φιλοδοξούν να γίνουν εγγυητές της προοδευτικής κατεύθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ. Στις προσυνεδριακές εκδηλώσεις που στήνει η εφημερίδα «Εποχή» κεντρικοί ομιλητές είναι συνήθως οι Ευκλ. Τσακαλώτος και Ν. Φίλης, οι οποίοι εσχάτως εμφανίστηκαν ως δίδυμο στην Κόρινθο.
Στην επίμαχη εκδήλωση ο μεν Ευκλ. Τσακαλώτος αμφισβήτησε ευθέως όσους πιστεύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα επανέλθει στην εξουσία ποντάροντας στο Κέντρο ή προβάλλοντας το αφήγημα της «ανάστασης» του «παπανδρεϊκού» ΠΑΣΟΚ, με δέλεαρ το σύνθημα της εξυπηρέτησης των μη προνομιούχων.
Ο Ν. Φίλης επίσης συμφώνησε μαζί του πως ένα κόμμα πρέπει να κερδίζει τις εντυπώσεις σε ιδεολογικό επίπεδο: «Το 32% που μας έδωσε ο ελληνικός λαός δεν είναι στην τσέπη μας, οι δημοσκοπήσεις μετά τις τελευταίες εκλογές δείχνουν πως όλα τα κόμματα είναι κάτω από την εκλογική τους δύναμη, γεγονός το οποίο δείχνει πως υπάρχει μια υποβόσκουσα κρίση πολιτικής εκπροσώπησης.
Αρα, το 32% του κόσμου είναι μια εντολή προς τον ΣΥΡΙΖΑ να διορθωθεί για να επανέλθει γρήγορα. Οχι να δοξάζει τον εαυτό του, αλλά να διορθωθεί, διότι, όταν είσαι δεύτερος στις εκλογές, κάποια λάθη έχεις κάνει. Υπάρχει ανάγκη ενός ιδεολογικού μηνύματος. Ενα πολιτικό κόμμα δεν είναι ούτε σούπερ μάρκετ ούτε συνδικαλιστική παράταξη, δεν μιλάει για τα εύκολα και τα καθημερινά, κάνοντας ένα άθροισμα αιτημάτων.
Είναι θέμα ιδεολογίας και αξίας. Ιδεολογία χωρίς πρόγραμμα είναι έκθεση ιδεών, Πιστεύω εις έναν Θεό. Και τι κάνεις; Είναι μια άμορφη πολιτική πραγματικότητα, που σε πηγαίνει από εδώ και από εκεί...».
