Η προβληματική εκπροσώπηση της Ελλάδας από τους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε Στρασβούργο και Βρυξέλλες αποτελεί εδώ και μία εξαετία τουλάχιστον το απτό παράδειγμα ενός κόμματος που έχει καταφέρει να εξαγάγει τα συμπτώματα της εσωστρέφειας που το χαρακτηρίζει μετεκλογικά με όρους διαίρεσης και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Από τις ευρωεκλογές του 2014 μέχρι και σήμερα οι επιλογές του Αλέξη Τσίπρα για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξελίσσονται στην πλειονότητά τους σε αποτυχία.
Κατά την περίοδο 2014- 2019 η ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ διασπάστηκε, με τρία μέλη να ακολουθούν τον δρόμο της «ανεξαρτητοποίησης» (Ν. Χουντής, Σ. Σακοράφα, Κ. Χρυσόγονος), ενώ και την τρέχουσα περίοδο οι ευρωβουλευτές του κόμματος έχουν γίνει «από έξι χωριά χωριάτες» μέσα σε διάστημα ενός έτους από την εκλογή τους. Η γε νικότερη εξήγηση που δίνεται για το θέαμα που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο ευρωπαϊκό πεδίο σχετίζεται με τα κριτήρια επιλογής των προσώπων από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα. Και αυτό επειδή φαίνεται πως έγιναν με γνώμονα την εξυπηρέτηση ευκαιριακών καταστάσεων.

Υποτίθεται ότι το πάθημα θα γινόταν μάθημα από την πενταετία 2014-2019, όταν ο ένας μετά τον άλλον οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειπαν το κόμμα (σε αυτούς πρέπει να συμπεριληφθεί και ο αείμνηστος Μ. Γλέζος, που έπειτα από έναν χρόνο παραιτήθηκε και τα «έσπασε» με τον Αλ. Τσίπρα), αλλά δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Η λίστα με τους υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωβουλή έναν χρόνο πριν συνοδεύτηκε, πριν ακόμα στηθούν οι κάλπες, από εσωκομματικά παρατράγουδα και πολλές γκρίνιες.

Η άσχημη εντύπωση δόθηκε όταν επέλεξε για υποψήφια τη Μυρσίνη Λοΐζου, η υποψηφιότητα της οποίας αποσύρθηκε άρονάρον, μόλις έγινε γνωστό πως εισέπραττε παράνομα τη σύνταξη της αποθανούσης μητέρας της. Ακολούθησε «σοκ και δέος» στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ όταν ανακοινώθηκαν ως υποψήφιοι ο γνωστός επιχειρηματίας Π. Κόκκαλης και ο ηθοποιός Αλέξης Γεωργούλης, καθώς και η προερχόμενη από τους ΑΝ.ΕΛ. Ελ. Κουντουρά, την οποία ο Π. Καμμένος στόλιζε με διάφορα κοσμητικά επίθετα, υπενθυμίζοντας παράλληλα και το χουντικό παρελθόν της οικογένειάς της.

Απαντες εκ των προαναφερθέντων εξελέγησαν ευρωβουλευτές υπό συνθήκες ακραίας εσωκομματικής πόλωσης, διότι, ως «ξένα σώματα» στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, ήρθαν κατά την προεκλογική περίοδο σε σύγκρουση με άλλους «κομματικούς» υποψηφίους, με πρώτο και καλύτερο τον «διαχρονικό» ευρωβουλευτή ∆ημήτρη Παπαδημούλη. Ο τελευταίος από τότε είχε αντιληφθεί πως η Κουμουνδούρου «δεν τον παίζει», καθώς έβλεπε εκείνη την περίοδο δημοσκοπήσεις που τον εμφάνιζαν στις τελευταίες εκλόγιμες θέσεις. Βέβαια, στο τέλος το αποτέλεσμα τον δικαίωσε, αφού βγήκε πρώτος σε σταυρούς, προς απογοήτευση του κ. Τσίπρα, ο οποίος ήλπιζε πως θα τον ξεφορτωθεί «δημοκρατικά».

ΟΙ ΠΙΕΣΕΙΣ

Η «καμαρίλα», λοιπόν, είχε ξεκινήσει πριν από την ανακήρυξή τους σε ευρωβουλευτές. Ο Αλ. Τσίπρας πήγαινε μόνο σε εκδηλώσεις που διοργάνωναν οι Στ. Κούλογλου και Κ. Αρβανίτης, που επίσης εξελέγησαν, ενώ ταυτόχρονα ασκούσε πιέσεις να υποστηριχθούν η Ελ. Κουντουρά και ο Π. Κόκκαλης, με τον τελευταίο να κερδίζει έδρα στην Ευρωβουλή στην τελευταία εκλόγιμη θέση.
Ο κ. Παπαδημούλης, όμως, απέδειξε σε όλους πως είναι σκληρός για να... πεθάνει πολιτικά κατά τη νέα θητεία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εναν χρόνο πριν είχε αφήσει να εννοηθεί πως μόνο αυτός εκχωρεί στο κόμμα μέρος της ευρωβουλευτικής αποζημίωσής του, ενώ οι άλλοι πέντε συνάδελφοί του (Κουντουρά, Κούλογλου, Αρβανίτης, Κόκκαλης και Γεωργούλης) δεν δίνουν ούτε ένα ευρώ.

Την αλήθεια ως προς αυτό τη γνωρίζουν καλύτερα οι διαχειριζόμενοι τα οικονομικά της Κουμουνδούρου, ωστόσο το γεγονός πως αυτή η ιστορία είχε πάρει διαστάσεις επιδείνωσε τις σχέσεις του με τους συναδέλφους του. Και μόλις αποκαλύφθηκε η επενδυτική του δραστηριότητα σε ακίνητα που αγόραζε εν μέσω οικονομικής κρίσης και στη συνέχεια μέσω ΜΚΟ συμφερόντων του Τ. Σόρος όπως αποκαλύφθηκε νοίκιαζε σε μετανάστες, όσοι τον περίμεναν στη γωνία έσπευσαν να τον αποδοκιμάσουν, με πρώτο και καλύτερο τον Στ. Κούλογλου, ο οποίος μάλιστα φέρεται να ζήτησε από τον Αλ. Τσίπρα και τη διαγραφή του. Το θέμα είναι πως οι σχέσεις των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με το κόμμα τους είναι προβληματικές σε πολλαπλά επίπεδα. Η κ. Κουντουρά θεωρείται «άφαντη» στην Κουμουνδούρου, ο κ. Γεωργούλης ουσιαστικά δεν παίζει κανένα ρόλο, ο Π. Κόκκαλης κινείται εδώ και καιρό αυτόνομα, καθώς σχετίζεται με τους σοσιαλιστές και τους οικολόγους, ενώ οι Στ. Κούλογλου και Κ. Αρβανίτης ζουν τον μύθο τους, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στις επόμενες εθνικές εκλογές, εκτιμώντας πως μπορεί να μην είναι ξανά υποψήφιοι για την Ευρωβουλή.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 20 Ιουνίου