Η στρατηγική της Αθήνας για να ανακόψει τα «παιχνίδια» Τουρκίας και Γερμανίας – Νέα πρόταση από Γαλλία για αγορά φρεγατών
Κωνσταντινος Αγγελοπουλος
Η Άγκυρα, παρότι έντονα αποδοκιμάζεται διεθνώς, δεν κάνει βήμα πίσω στη διεκδίκηση της νέο-οθωμανικής «γαλάζιας πατρίδας» και απειλεί να «κτυπήσει» και στην υφαλοκρηπίδα της Κρήτης. Σύμμαχός της στην Ανατολή το Κατάρ και στη Δύση η Γερμανία.
Η ελληνική ηγεσία προχωρεί στην κύρωση από τη Βουλή της συμφωνίας ΑΟΖ με την Αίγυπτο και την Ιταλία, που ήδη την κύρωσε, και συζητά τώρα με τη Λευκωσία την περίπτωση χάραξης θαλασσίων ζωνών. Η Αθήνα ετοιμάζεται για πολιτικές μάχες στην Ε.Ε., με το Βερολίνο ακόμα «απέ-ναντί» της.
Στη σημερινή φάση, η ελληνική πλευρά κινείται με στηρίγματά της το Διεθνές Δίκαιο, την επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, τη συνεργασία της με τον πρόεδρο Μακρόν, (που ετοιμάζει, λέγεται, βελτιωμένη πρόταση για τις φρεγάτες) και με τη στήριξή της από μεγάλες προσωπικότητες και εφημερίδες κύρους της Βρετανίας και της Γαλλίας, που ζητούν επιτακτικά να τεθούν «όρια» στον Ερντογάν.
Η κυβέρνηση του κ. Κυρ. Μητσοτάκη αξιοποιεί κάθε ημέρα αυτού του «καυτού» μήνα για εντατικές διπλωματικές επαφές με Ευρωπαίους εταίρους, με την Ουάσινγκτον αλλά και με το Ισραήλ που βρίσκεται στο κέντρο της ενεργού μεσογειακής συμμαχίας 3 + 1. Σήμερα, 24 Αυγούστου (με την Τουρκία να έχει συμπληρώσει, χωρίς επιπτώσεις τις «κυριαρχικές» βόλτες της στην ελληνική και κυπριακή υφαλοκρηπίδα, χάρη στο Βερολίνο), οι συζητήσεις των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. για τον κατάλογο των κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας θα ετοιμάσουν «υλικό» για τη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Σεπτεμβρίου. Όμως, η Γερμανία αρχίζει να αισθάνεται τον κρύο άνεμο της ηθικής απομόνωσής της στην Ευρώπη, υπερασπιζόμενη τον «πειρατή» Ερντογάν.
ΑΤΖΕΝΤΑ
Στο υπουργείο Εξωτερικών, το πλαίσιο των κινήσεων του κ. Ν. Δένδια ορίζει τον δρόμο προς ένα βασικό στόχο: να μην ξεφύγει η Άγκυρα απ’ το «σκαμνί» του διεθνούς κατηγορούμενου για παραβατικές και «πολεμοχαρείς» συμπεριφορές, ώστε κάθε επόμενη φάση απ’ τον Σεπτέμβριο για «διερευνητικές» να ξεκινήσει πάνω σ’ αυτή τη βάση.
Η κυβέρνηση του κ. Κυρ. Μητσοτάκη ανασυντάσσει τις διπλωματικές δυνάμεις της, καθώς η πολιτική Μέρκελ - Ερντογάν θίγει πλέον και τον «σκληρό πυρήνα» του δυτικού συστήματος ασφαλείας. Η Γερμανία δυσκολεύεται προκειμένου να αναγκάσει την Αθήνα να μπει σε διαδικασία συζήτησης κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της στον βωμό της «ειρήνευσης» στη Μεσόγειο, με ισχύοντα τα εκτός Διεθνούς Δικαίου «δεδομένα» του Ερντογάν. Αυτή την ώρα, η Τουρκία «σημαδεύει» τις θαλάσσιες περιοχές που θέλει να εμφανίσει ως «δικές» της, στην προοπτική διαπραγματεύσεων με Ελλάδα και Κύπρο. Πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη ότι ο Ερντογάν θέλει να φέρει την ελληνική πλευρά σε ένα «διάλογο» με πολιτικούς και όχι νομικούς όρους, στη βάση «τετελεσμένων». Σ’ αυτό, τον βοήθησε έως τώρα η Γερμανία, που με πείσμα επιχείρησε να κρατήσει έξω από την ατζέντα της Ε.Ε. τη νομικά ανυπόστατη συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης και τη νομικά απολύτως κατοχυρωμένη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου. Οι κ. Κυρ. Μητσοτάκης και Ν. Δένδιας γνωρίζουν πλέον, ότι για το Βερολίνο ο «στρατηγικός εταίρος» Ερντογάν, είναι πιο πολύτιμος από δύο χώρες-μέλη της Ε.Ε., που είναι, πέραν των άλλων, δύο χριστιανικές Δημοκρατίες στην ανατολική άκρη της Ένωσης, απειλούμενες από το πολιτικό Ισλάμ της Τουρκίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες από διπλωματικές πηγές, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει τις επόμενες εβδομάδες να διαχωρίσει ποιοτικά την πολιτική ουσία της προτροπής των ΗΠΑ για διάλογο με την Τουρκία, από εκείνη του Βερολίνου. Η κ. Μέρκελ επιδεικτικά αγνοεί την αμερικανική στήριξη στη μεσογειακή συμμαχία των 3+1 και θέλει να αποκτήσει, μέσω Ερντογάν, «επιρροή» στη Μεσόγειο, αλλά και σε σημεία της Εγγύς Ανατολής. Με την προ-βολή της ανάγκης για «αποκλιμάκωση της έντασης», η Αθήνα καλείται να προσέλθει σε «απευθείας διάλογο» με την Τουρκία.
Όμως, το υπουργείο Εξωτερικών ξέρει ότι σήμερα πλέον ο Ερντογάν δεν μπορεί να πάρει πάνω του το βάρος μίας πολεμικής σύρραξης και ότι το «νταηλίκι» εξαντλεί τα όριά του. Δίπλα σ’ αυτό, η ελληνική κυβέρνηση υπογραμμίζει ότι για τις ΗΠΑ, η γερμανικής «λογικής» φιλοτουρκική πολιτική της στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί κίνηση που ουσιαστικά στρέφεται κατά της Ουάσινγκτον, η οποία, ως γνωστόν, είναι η «νονά» της στρατηγικής συμμαχίας Ελλάδας - Ισραήλ - Κύπρου, αλλά και στενός σύμμαχος της Αιγύπτου και των Αραβικών Εμιράτων.
Οι Αμερικανοί δεν δέχονται, λέγεται στα παρασκήνια, καμία γερμανική κίνηση και «πρωτοβουλία», που ξεπερνάει τα όρια του mandate της, σε ρόλο Ευρωπαίου «διαμεσολαβητή» στην υπόθεση του ελληνοτουρκικού ζητήματος. Η Γερμανία δεν έχει, λένε, «καμία δουλειά» στη Λιβύη του Σάρατζ, «παρέα» με τους μισθοφόρους τζιχαντιστές, την Τουρκία και το «σπόνσορά» της, Κατάρ, ή στο Λίβανο και στο Ιράκ. Για όλα αυτά, οι ΗΠΑ, ήδη στέλνουν «όπου δει» μηνύματα στη Μεσόγειο. Η συμφωνία Σάρατζ - Τουρκίας - Κατάρ για την κατασκευή τουρκικής ναυτικής βάσης στη Μισράτα της Λιβύης, αλλάζει τα «δεδομένα» για τις ΗΠΑ στη Μεσόγειο.
Η ελληνική ηγεσία προχωρεί στην κύρωση από τη Βουλή της συμφωνίας ΑΟΖ με την Αίγυπτο και την Ιταλία, που ήδη την κύρωσε, και συζητά τώρα με τη Λευκωσία την περίπτωση χάραξης θαλασσίων ζωνών. Η Αθήνα ετοιμάζεται για πολιτικές μάχες στην Ε.Ε., με το Βερολίνο ακόμα «απέ-ναντί» της.
Στη σημερινή φάση, η ελληνική πλευρά κινείται με στηρίγματά της το Διεθνές Δίκαιο, την επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, τη συνεργασία της με τον πρόεδρο Μακρόν, (που ετοιμάζει, λέγεται, βελτιωμένη πρόταση για τις φρεγάτες) και με τη στήριξή της από μεγάλες προσωπικότητες και εφημερίδες κύρους της Βρετανίας και της Γαλλίας, που ζητούν επιτακτικά να τεθούν «όρια» στον Ερντογάν.
Η κυβέρνηση του κ. Κυρ. Μητσοτάκη αξιοποιεί κάθε ημέρα αυτού του «καυτού» μήνα για εντατικές διπλωματικές επαφές με Ευρωπαίους εταίρους, με την Ουάσινγκτον αλλά και με το Ισραήλ που βρίσκεται στο κέντρο της ενεργού μεσογειακής συμμαχίας 3 + 1. Σήμερα, 24 Αυγούστου (με την Τουρκία να έχει συμπληρώσει, χωρίς επιπτώσεις τις «κυριαρχικές» βόλτες της στην ελληνική και κυπριακή υφαλοκρηπίδα, χάρη στο Βερολίνο), οι συζητήσεις των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. για τον κατάλογο των κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας θα ετοιμάσουν «υλικό» για τη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Σεπτεμβρίου. Όμως, η Γερμανία αρχίζει να αισθάνεται τον κρύο άνεμο της ηθικής απομόνωσής της στην Ευρώπη, υπερασπιζόμενη τον «πειρατή» Ερντογάν.
ΑΤΖΕΝΤΑ
Στο υπουργείο Εξωτερικών, το πλαίσιο των κινήσεων του κ. Ν. Δένδια ορίζει τον δρόμο προς ένα βασικό στόχο: να μην ξεφύγει η Άγκυρα απ’ το «σκαμνί» του διεθνούς κατηγορούμενου για παραβατικές και «πολεμοχαρείς» συμπεριφορές, ώστε κάθε επόμενη φάση απ’ τον Σεπτέμβριο για «διερευνητικές» να ξεκινήσει πάνω σ’ αυτή τη βάση.
Η κυβέρνηση του κ. Κυρ. Μητσοτάκη ανασυντάσσει τις διπλωματικές δυνάμεις της, καθώς η πολιτική Μέρκελ - Ερντογάν θίγει πλέον και τον «σκληρό πυρήνα» του δυτικού συστήματος ασφαλείας. Η Γερμανία δυσκολεύεται προκειμένου να αναγκάσει την Αθήνα να μπει σε διαδικασία συζήτησης κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της στον βωμό της «ειρήνευσης» στη Μεσόγειο, με ισχύοντα τα εκτός Διεθνούς Δικαίου «δεδομένα» του Ερντογάν. Αυτή την ώρα, η Τουρκία «σημαδεύει» τις θαλάσσιες περιοχές που θέλει να εμφανίσει ως «δικές» της, στην προοπτική διαπραγματεύσεων με Ελλάδα και Κύπρο. Πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη ότι ο Ερντογάν θέλει να φέρει την ελληνική πλευρά σε ένα «διάλογο» με πολιτικούς και όχι νομικούς όρους, στη βάση «τετελεσμένων». Σ’ αυτό, τον βοήθησε έως τώρα η Γερμανία, που με πείσμα επιχείρησε να κρατήσει έξω από την ατζέντα της Ε.Ε. τη νομικά ανυπόστατη συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης και τη νομικά απολύτως κατοχυρωμένη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου. Οι κ. Κυρ. Μητσοτάκης και Ν. Δένδιας γνωρίζουν πλέον, ότι για το Βερολίνο ο «στρατηγικός εταίρος» Ερντογάν, είναι πιο πολύτιμος από δύο χώρες-μέλη της Ε.Ε., που είναι, πέραν των άλλων, δύο χριστιανικές Δημοκρατίες στην ανατολική άκρη της Ένωσης, απειλούμενες από το πολιτικό Ισλάμ της Τουρκίας.
ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ
Σύμφωνα με πληροφορίες από διπλωματικές πηγές, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει τις επόμενες εβδομάδες να διαχωρίσει ποιοτικά την πολιτική ουσία της προτροπής των ΗΠΑ για διάλογο με την Τουρκία, από εκείνη του Βερολίνου. Η κ. Μέρκελ επιδεικτικά αγνοεί την αμερικανική στήριξη στη μεσογειακή συμμαχία των 3+1 και θέλει να αποκτήσει, μέσω Ερντογάν, «επιρροή» στη Μεσόγειο, αλλά και σε σημεία της Εγγύς Ανατολής. Με την προ-βολή της ανάγκης για «αποκλιμάκωση της έντασης», η Αθήνα καλείται να προσέλθει σε «απευθείας διάλογο» με την Τουρκία.
Όμως, το υπουργείο Εξωτερικών ξέρει ότι σήμερα πλέον ο Ερντογάν δεν μπορεί να πάρει πάνω του το βάρος μίας πολεμικής σύρραξης και ότι το «νταηλίκι» εξαντλεί τα όριά του. Δίπλα σ’ αυτό, η ελληνική κυβέρνηση υπογραμμίζει ότι για τις ΗΠΑ, η γερμανικής «λογικής» φιλοτουρκική πολιτική της στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί κίνηση που ουσιαστικά στρέφεται κατά της Ουάσινγκτον, η οποία, ως γνωστόν, είναι η «νονά» της στρατηγικής συμμαχίας Ελλάδας - Ισραήλ - Κύπρου, αλλά και στενός σύμμαχος της Αιγύπτου και των Αραβικών Εμιράτων.
Οι Αμερικανοί δεν δέχονται, λέγεται στα παρασκήνια, καμία γερμανική κίνηση και «πρωτοβουλία», που ξεπερνάει τα όρια του mandate της, σε ρόλο Ευρωπαίου «διαμεσολαβητή» στην υπόθεση του ελληνοτουρκικού ζητήματος. Η Γερμανία δεν έχει, λένε, «καμία δουλειά» στη Λιβύη του Σάρατζ, «παρέα» με τους μισθοφόρους τζιχαντιστές, την Τουρκία και το «σπόνσορά» της, Κατάρ, ή στο Λίβανο και στο Ιράκ. Για όλα αυτά, οι ΗΠΑ, ήδη στέλνουν «όπου δει» μηνύματα στη Μεσόγειο. Η συμφωνία Σάρατζ - Τουρκίας - Κατάρ για την κατασκευή τουρκικής ναυτικής βάσης στη Μισράτα της Λιβύης, αλλάζει τα «δεδομένα» για τις ΗΠΑ στη Μεσόγειο.
