ΣΥΡΙΖΑ: Άγχος για τις δημοσκοπήσεις – Οι μυστικές συζητήσεις στις συσκέψεις της Κουμουνδούρου για... αμπέχονα και «νοικοκυραίους»
Το δίληµµα «νεολαία ή νοικοκυραίοι» προκαλεί προβληµατισµό στην ηγετική οµάδα, η οποία µελετά τα δηµοσκοπικά ευρήµατα και αναζητά τρόπους προσέλκυσης των µεγαλύτερων ηλικιακών οµάδων, που «γυρνούν την πλάτη»
Ελενη Καλογεροπουλου
Με τους νεολαίους ή τους «νοικοκυραίους»; Αυτό είναι το νέο δίληµµα στο οποίο βρίσκεται το τελευταίο διάστηµα το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, καθώς, παρά τον όποιο σκεπτικισµό υπάρχει στο εκλογικό σώµα γα κάποιες ενέργειες της κυβέρνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ εµφανίζεται να µην εισπράττει τίποτα το σηµαντικό στις δηµοσκοπήσεις.
Σε αυτή την κατάσταση έρχεται να προστεθεί και το νέο δίληµµα της Κουµουνδούρου, το οποίο έγινε αρκετά ξεκάθαρο το τελευταίο χρονικό διάστηµα µέσα από την υπόθεση Κουφοντίνα, αλλά και από τις κινητοποιήσεις µέρους της Νεολαίας, που αντέδρασε έντονα -µε πορείες και συγκεντρώσεις- µετά τα γεγονότα της Νέας Σµύρνης.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εµφανίστηκε διχασµένη για το πώς πρέπει να σταθεί απέναντι στα γεγονότα, καθώς από τη µια πλευρά ήθελε να συµπαρασταθεί και να συµπορευθεί µε τους νέους που εµφανίστηκαν να αντιδρούν στις αποφάσεις της κυβέρνησης, από την άλλη όµως δεν ήθελε να βρεθεί απέναντι στους ανθρώπους του µεροκάµατου, τους καταστηµατάρχες και γενικά στη µεσαία τάξη, η οποία είδε για ακόµα µία φορά την περιουσία της να καταστρέφεται.
Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι το τελευταίο διάστηµα στις συγκεντρώσεις που έγιναν σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας το κάλεσµα για συµµετοχή στις πορείες το έκανε η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την ίδια στιγµή ο Αλέξης Τσίπρας από το βήµα της Βουλής καταδίκαζε την τροµοκρατία και τον ∆ηµήτρη Κουφοντίνα µε τον πιο ξεκάθαρο και σαφή τρόπο.
Για πρώτη φορά, δηλαδή, η Κουµουνδούρου εµφανίστηκε να πατάει σε δύο βάρκες, θέλοντας τη συγκεκριµένη στιγµή να προσεγγίσει το ακροατήριο όλων των ηλικιών, αφού, όπως λένε τα στελέχη της, για να ξαναγίνει βασικός παίκτης στο παιχνίδι της εξουσίας, δεν έχει περιθώριο να αφήσει καµία κοινωνική οµάδα στην… απέξω.
Και αυτό συµβαίνει γιατί, µε βάση τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους τα στελέχη της αξιωµατικής αντιπολίτευσης που ασχολούνται και αναλύουν τις δηµοσκοπήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ κατά γενική οµολογία έχει µεγαλύτερη απήχηση στη νέα γενιά. Αυτή αποτέλεσε, άλλωστε, και τη βάση του το 2015, όταν κατέκτησε την εξουσία. Υπάρχουν, όµως, και άλλα στοιχεία που προβληµατίζουν τους συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα και γι’ αυτό προσπαθούν να αναθεωρήσουν τη µέχρι τώρα τακτική τους. Με βάση τα στοιχεία αυτά, που προέρχονται από τα exit polls των τελευταίων εθνικών εκλογών του 2019, περίπου 500.000 πολίτες 17-24 ετών είχαν προσέλθει στις κάλπες. Με βάση τα στοιχεία των exit polls που έγιναν έξω από τα εκλογικά τµήµατα, ο ΣΥΡΙΖΑ εµφανίζεται να έχει κερδίσει σε αυτή την κατηγορία µε ποσοστό 38% έναντι περίπου 30% της Ν.∆. Με µικρότερη διαφορά (5%) επικράτησε στις ηλικίες 25-34.
Στις ηλικίες, ωστόσο, που διαµορφώνουν το τελικό αποτέλεσµα, δηλαδή στην οµάδα 35-44, η Ν.∆. υπολογίζεται πως άγγιξε το 41% και ο ΣΥΡΙΖΑ το 27%. Μεταξύ 45- 54 η διαφορά είναι 10 ποσοστιαίες µονάδες, δηλαδή 40%-31%, υπέρ της Ν.∆. Στο ηλικιακό γκρουπ 55- 64 καταγράφηκε ισοπαλία, ενώ στους 65+ το κυβερνών κόµµα πλησίασε το 50%, έναντι της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, που έφτασε µόνο στο 26%. Το συµπέρασµα που βγαίνει, λοιπόν, από αυτά τα στοιχεία είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει µεγάλο θέµα στους νοικοκυραίους, οι οποίοι εµφανίζονται να µην τον εµπιστεύονται, αντίθετα µε τους νεολαίους.
Γι’ αυτόν τον λόγο ο Αλέξης Τσίπρας έχει αρχίσει ήδη σε όλες τις οµιλίες του στη Βουλή να αναφέρεται στους νοικοκυραίους -στους οποίους, όπως είπε πρόσφατα, αναφέρεται και το κυβερνών κόµµα-, θέλοντας να δείξει έτσι ότι Ν.∆. και ΣΥΡΙΖΑ έχουν την ίδια δεξαµενή ψηφοφόρων.
Η αγωνιώδης προσπάθεια που καταβάλλουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει κυρίως µε το να πείσουν τις ηλικιακές οµάδες όπου υστερούν ότι κατανοούν τα προβλήµατά τους, στέκονται δίπλα στις ανησυχίες τους και ότι γενικά κινούνται µε βάση τη λογική του µέσου πολίτη που αγωνιά για το αύριο. Βασικό στοιχείο αυτής της τακτικής είναι να βγάλουν από πάνω τους το… αµπέχονο του επαναστάτη, ο οποίος ενδιαφέρεται µόνο για τα θέµατα της αστυνοµοκρατίας, των κοινωνικών δικαιωµάτων και των ακτιβιστικών ενεργειών, όπως εξηγούν κεντρικά στελέχη της αξιωµατικής αντιπολίτευσης.
Μέληµά τους είναι να εµφανιστούν ως ένα κόµµα της αστικής δηµοκρατίας, µε τα χαρακτηριστικά που είχε το ΠΑΣΟΚ των πρώτων χρόνων του Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ βασικό αφήγηµα σε αυτή τη διαδικασία είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ωρίµασε ως κόµµα. Οτι, µετά τα χρόνια που βρέθηκε στην εξουσία, τώρα γνωρίζει καλά από διοίκηση και µηχανισµούς και δεν εθελοτυφλεί, ανεβάζοντας τον πήχη των προσδοκιών στα ύψη.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 27 Μαρτίου
Σε αυτή την κατάσταση έρχεται να προστεθεί και το νέο δίληµµα της Κουµουνδούρου, το οποίο έγινε αρκετά ξεκάθαρο το τελευταίο χρονικό διάστηµα µέσα από την υπόθεση Κουφοντίνα, αλλά και από τις κινητοποιήσεις µέρους της Νεολαίας, που αντέδρασε έντονα -µε πορείες και συγκεντρώσεις- µετά τα γεγονότα της Νέας Σµύρνης.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εµφανίστηκε διχασµένη για το πώς πρέπει να σταθεί απέναντι στα γεγονότα, καθώς από τη µια πλευρά ήθελε να συµπαρασταθεί και να συµπορευθεί µε τους νέους που εµφανίστηκαν να αντιδρούν στις αποφάσεις της κυβέρνησης, από την άλλη όµως δεν ήθελε να βρεθεί απέναντι στους ανθρώπους του µεροκάµατου, τους καταστηµατάρχες και γενικά στη µεσαία τάξη, η οποία είδε για ακόµα µία φορά την περιουσία της να καταστρέφεται.
Σε δύο βάρκες
Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι το τελευταίο διάστηµα στις συγκεντρώσεις που έγιναν σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας το κάλεσµα για συµµετοχή στις πορείες το έκανε η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την ίδια στιγµή ο Αλέξης Τσίπρας από το βήµα της Βουλής καταδίκαζε την τροµοκρατία και τον ∆ηµήτρη Κουφοντίνα µε τον πιο ξεκάθαρο και σαφή τρόπο.
Για πρώτη φορά, δηλαδή, η Κουµουνδούρου εµφανίστηκε να πατάει σε δύο βάρκες, θέλοντας τη συγκεκριµένη στιγµή να προσεγγίσει το ακροατήριο όλων των ηλικιών, αφού, όπως λένε τα στελέχη της, για να ξαναγίνει βασικός παίκτης στο παιχνίδι της εξουσίας, δεν έχει περιθώριο να αφήσει καµία κοινωνική οµάδα στην… απέξω.
Και αυτό συµβαίνει γιατί, µε βάση τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους τα στελέχη της αξιωµατικής αντιπολίτευσης που ασχολούνται και αναλύουν τις δηµοσκοπήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ κατά γενική οµολογία έχει µεγαλύτερη απήχηση στη νέα γενιά. Αυτή αποτέλεσε, άλλωστε, και τη βάση του το 2015, όταν κατέκτησε την εξουσία. Υπάρχουν, όµως, και άλλα στοιχεία που προβληµατίζουν τους συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα και γι’ αυτό προσπαθούν να αναθεωρήσουν τη µέχρι τώρα τακτική τους. Με βάση τα στοιχεία αυτά, που προέρχονται από τα exit polls των τελευταίων εθνικών εκλογών του 2019, περίπου 500.000 πολίτες 17-24 ετών είχαν προσέλθει στις κάλπες. Με βάση τα στοιχεία των exit polls που έγιναν έξω από τα εκλογικά τµήµατα, ο ΣΥΡΙΖΑ εµφανίζεται να έχει κερδίσει σε αυτή την κατηγορία µε ποσοστό 38% έναντι περίπου 30% της Ν.∆. Με µικρότερη διαφορά (5%) επικράτησε στις ηλικίες 25-34.
Στις ηλικίες, ωστόσο, που διαµορφώνουν το τελικό αποτέλεσµα, δηλαδή στην οµάδα 35-44, η Ν.∆. υπολογίζεται πως άγγιξε το 41% και ο ΣΥΡΙΖΑ το 27%. Μεταξύ 45- 54 η διαφορά είναι 10 ποσοστιαίες µονάδες, δηλαδή 40%-31%, υπέρ της Ν.∆. Στο ηλικιακό γκρουπ 55- 64 καταγράφηκε ισοπαλία, ενώ στους 65+ το κυβερνών κόµµα πλησίασε το 50%, έναντι της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, που έφτασε µόνο στο 26%. Το συµπέρασµα που βγαίνει, λοιπόν, από αυτά τα στοιχεία είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει µεγάλο θέµα στους νοικοκυραίους, οι οποίοι εµφανίζονται να µην τον εµπιστεύονται, αντίθετα µε τους νεολαίους.
Γι’ αυτόν τον λόγο ο Αλέξης Τσίπρας έχει αρχίσει ήδη σε όλες τις οµιλίες του στη Βουλή να αναφέρεται στους νοικοκυραίους -στους οποίους, όπως είπε πρόσφατα, αναφέρεται και το κυβερνών κόµµα-, θέλοντας να δείξει έτσι ότι Ν.∆. και ΣΥΡΙΖΑ έχουν την ίδια δεξαµενή ψηφοφόρων.
Η αγωνιώδης προσπάθεια που καταβάλλουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει κυρίως µε το να πείσουν τις ηλικιακές οµάδες όπου υστερούν ότι κατανοούν τα προβλήµατά τους, στέκονται δίπλα στις ανησυχίες τους και ότι γενικά κινούνται µε βάση τη λογική του µέσου πολίτη που αγωνιά για το αύριο. Βασικό στοιχείο αυτής της τακτικής είναι να βγάλουν από πάνω τους το… αµπέχονο του επαναστάτη, ο οποίος ενδιαφέρεται µόνο για τα θέµατα της αστυνοµοκρατίας, των κοινωνικών δικαιωµάτων και των ακτιβιστικών ενεργειών, όπως εξηγούν κεντρικά στελέχη της αξιωµατικής αντιπολίτευσης.
Μέληµά τους είναι να εµφανιστούν ως ένα κόµµα της αστικής δηµοκρατίας, µε τα χαρακτηριστικά που είχε το ΠΑΣΟΚ των πρώτων χρόνων του Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ βασικό αφήγηµα σε αυτή τη διαδικασία είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ωρίµασε ως κόµµα. Οτι, µετά τα χρόνια που βρέθηκε στην εξουσία, τώρα γνωρίζει καλά από διοίκηση και µηχανισµούς και δεν εθελοτυφλεί, ανεβάζοντας τον πήχη των προσδοκιών στα ύψη.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 27 Μαρτίου
