«Είμαι πολιτικά και κομματικά απελεύθερος, απολαμβάνω τη σφαίρα της μεταπολιτικής, αλλά υπερασπίζομαι την επιστημονική μου συνείδηση, σοβαρότητα, αξιοπιστία και κυρίως πειστικότητα», δήλωνε μιλώντας στο «Γκαίτε» ο Ευάγγελο Βενιζέλος, σε μια εκδήλωση που προκάλεσε συζητήσεις επί συζητήσεων και αντιδράσεις. Ο τίτλος της «Μένουμε Ευρώπη;» με το ερωτηματικό έφερε την αρχή των αναταραχών, με πολλούς, ακόμα και φίλους του Ευ. Βενιζέλου, όπως η Αννα Διαμαντοπούλου ή ο Γιώργος Φλωρίδης, να του ασκούν κριτική πρώτα για τη συμμετοχή του στην εκδήλωση αυτή και έπειτα για τις σκληρές του θέσεις απέναντι στην κυβέρνηση για την υπόθεση των υποκλοπών.

venizelos
Ο ίδιος δεν έδειχνε διατεθειμένος να χαριστεί στους διοργανωτές, ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε και στο ΠΑΣΟΚ. Χαρακτήρισε τον τίτλο της εκδήλωσης «προβοκατόρικο και πολιτικά εσφαλμένο». «Ποιος έχει, άραγε, στα χέρια του το πρωτότυπο του μέτρου της φιλοευρωπαϊκής και, επιτρέψτε μου να πω, της αντισυριζαϊκής συνέπειας; Οφείλω εγώ, με το δικό μου πολεμικό μητρώο, να δώσω διαβεβαιώσεις ή να αποδείξω τίποτα; Πρέπει να σιωπώ επιστημονικά για τις υποκλοπές, προκειμένου να μην επωφεληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ;», αναρωτήθηκε μιλώντας από τη θέση του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου.

Και όντως είναι αδιανόητο να πιστέψει κάποιος ότι ξαφνικά ο Ευ. Βενιζέλος έγινε ΣΥΡΙΖΑ, θα έλεγε κανείς ακόμα και σκληρός υποστηρικτής της γραμμής του ΠΑΣΟΚ, του οποίου υπήρξε πρόεδρος. Αλλωστε, οι τοποθετήσεις του ήταν πολύ πιο προωθημένες από αυτές της Χαριλάου Τρικούπη, περισσότερο δυναμικές και διεισδυτικές, με συνέπεια εκείνος να γίνεται σημείο αναφοράς του ΠΑΣΟΚ και όχι το αντίθετο. Κι αφού δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν καίγεται και για το ΠΑΣΟΚ, εύλογα θα αναρωτιούνται αρκετοί πού το πάει.

Σε μια πρόσφατη, πιο προσωπική του συνέντευξη στον «Πρωινό καφέ» της εφημερίδας «Μακεδονία», μιλώντας για τις αναμνήσεις από τη γενέτειρά του, τα παιδικά του χρόνια, τον Ανδρέα Παπανδρέου και την πρώτη του επαφή με την πολιτική, σημείωσε χαρακτηριστικά: «Πολιτικά, είναι αλήθεια ότι η διαχείριση της συνεννόησης, κατά μείζονα λόγο της συναίνεσης, είναι πολύ πιο δύσκολη από τη διαχείριση της σύγκρουσης. Στα ουσιώδη ζητήματα, στις στρατηγικές επιλογές, ο βαθμός σύμπτωσης των τριών κομμάτων του συστημικού φάσματος που συγκροτούν τον άξονα του κομματικού συστήματος είναι μεγάλος».  

Ενοχλητικός για κάποιους, παρεμβατικός για άλλους, το βέβαιο ωστόσο είναι ότι δεν θα βρεθεί εντός κομματικών γραμμών...


Αναμνήσεις

Στη σκέψη αυτή κρύβεται η απάντηση για το πού το πάει με την κριτική και τις δημόσιες τοποθετήσεις του ο Ευ. Βενιζέλος. Πρώτα, όπως όλα δείχνουν, δεν σκοπεύει να χαρίσει το ακροατήριό του στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στη Ν.Δ. Για έναν πυρήνα του φιλελεύθερου Κέντρου και της Κεντροαριστεράς και για τους διαμορφωτές γνώμης του ευρύτερου χώρου αποτελεί think tank. Στο πλαίσιο αυτό, δεν σκοπεύει να αφεθεί στη λήθη η λεγόμενη αντισύριζα στάση του, παρά την κριτική του στην κυβέρνηση. Όμως, αν δει κανείς την τοποθέτηση αυτή, θα παρατηρήσει και κάτι ακόμα: ότι ζητά ουσιαστικά από τις πολιτικές δυνάμεις να συνεννοηθούν πάνω σε ένα εθνικό πλαίσιο. Με δεδομένο ότι για να υπάρξει αυτό, η χώρα δεν μπορεί να μείνει ακυβέρνητη, η ώθηση αυτή αφορά και το ΠΑΣΟΚ, που ακόμη δεν ανοίγει τα χαρτιά του, τονίζοντας τη στρατηγική του διμέτωπου.

Συνοψίζοντας, ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν βλέπει τον εαυτό του ούτε στην Προεδρία της Δημοκρατίας, όπως αρκετοί υποστηρίζουν, ούτε σε μια μεταβατική κυβέρνηση. Με τον τρόπο του όμως την κρίσιμη ώρα θα προβάλει αυτό που τα κόμματα δεν θέλουν να ακούν, δηλαδή τη συνεννόηση. Αλλωστε, η δική του πορεία στην κυβέρνηση με τον Αντώνη Σαμαρά είναι ενδεικτική. Ενοχλητικός για κάποιους, παρεμβατικός για άλλους, το βέβαιο ωστόσο είναι ότι δεν θα βρεθεί εντός κομματικών γραμμών...