Βενιζέλος: Οι παρεμβάσεις του που διχάζουν τα κόμματα, ο ρόλος του στην δεξαμενή του Κέντρου και η στήριξη στον Ανδρουλάκη
Μπορεί με τις τοποθετήσεις του να στηρίζει ουσιαστικά τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ωστόσο ποτέ δεν είναι δεδομένος σύμμαχος
Γιωργος Πιερρος
«Θα έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικοί αυτοί που λένε τη γελοιότητα ότι μπορεί εγώ δια αντιπροσώπου χωρίς να είμαι υποψήφιος, χωρίς να θέλω, χωρίς να έχω πρόγραμμα, να έχω φιλοδοξία να διεκδικώ. Εάν πρόκειται να διεκδικήσω έναν τέτοιο ρόλο θα τον διεκδικούσα ευθέως όχι δια αντιπροσώπου, όχι πλαγίως, όχι στο παρασκήνιο», απάντησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος για τα σενάρια που τον θέλουν προτεινόμενο για την θέση του πρωθυπουργού από τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Κλείνοντας ωστόσο την συζήτηση αυτή σε ότι τον αφορά, συνέχισε να υπερασπίζεται την θέση του Νίκου Ανδρουλάκη για το «ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας», χαρακτηρίζοντας την λογική και θεσμική. Ενώ την ίδια ώρα έστρεψε τα πυρά του κατά της κυβέρνησης λέγοντας πως με την στάση της καταστρατηγεί το Σύνταγμα. «Θα επιστρέψει τη διερευνητική εντολή και με περισσό θράσος λέει ότι θα πάει σε δεύτερες εκλογές, αλλά και σε τρίτες και σε τέταρτες», υπογράμμισε στρεφόμενος απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη για την στάση του απέναντι στις εκλογές με απλή αναλογική.
Από την μια πλευρά λοιπόν ο ίδιος εξαιρεί τον εαυτό του από τα προτεινόμενα πρόσωπα για την θέση του πρωθυπουργού σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, χωρίς να βρίσκεται στο τιμόνι της ο αρχηγός του πρώτου κόμματος, από την άλλη ωστόσο διατηρεί ανοιχτό το μέτωπο με την ΝΔ.
Ακριβώς αυτή η στάση του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί και οδηγό για την στρατηγική του κόμματος. Στην Χαριλάου Τρικούπη υπολογίζουν σε παρεμβάσεις όπως του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Κώστα Σημίτη προκειμένου να διεκδικήσουν το κεντρώο κοινό στο οποίο οι ίδιοι αποτελούν σημείο αναφοράς ενώ παράλληλα διεκδικούν και τους πολίτες που σε ποσοστά που ξεπερνούν το 30% στις δημοσκοπήσεις, προτείνουν τον «κανένα» για την θέση του πρωθυπουργού.
Όσοι βιάζονται ωστόσο να θεωρήσουν δεδομένη την στάση του Ε. Βενιζέλου υπέρ της συνολικής πολιτικής στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ, ξεχνούν ότι ο ίδιος στο τέλος της ημέρας και για το ΠΑΣΟΚ, δείχνει έναν και μόνο δρόμο αυτόν της πολιτικής σταθερότητας μέσω των κυβερνήσεων συνεργασίας. Προβάλλει ουσιαστικά ως δρόμο, την δική του συμμετοχή στην συγκυβέρνηση με τον Αντώνη Σαμαρά αν οι συνθήκες το απαιτούν. Ακριβώς αυτή η βασική παράμετρος μπορεί να τον φέρει και απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, σε περίπτωση που επιλεχθούν υπολογισμοί που προτάσσουν το κομματικό συμφέρον.
Με λίγα λόγια οι παρεμβάσεις Βενιζέλου αγκαλιάζονται ή απωθούνται στο πολιτικό σκηνικό ανάλογα με τις θέσεις των κομμάτων χωρίς ωστόσο να αλλάζει ο ίδιος τις δικές του. Με τις τοποθετήσεις του στηρίζει ουσιαστικά τον Νίκο Ανδρουλάκη ωστόσο ποτέ ο πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν είναι δεδομένος σύμμαχος.
Η δεξαμενή του κέντρου βρίσκεται στο επίκεντρο και ο Ε. Βενιζέλος συνεχίζει να αποτελεί think tank του χώρου αυτού. Μένει να δούμε ποιοι και πως θα ακολουθήσουν την συνταγή που προτείνει…
Κλείνοντας ωστόσο την συζήτηση αυτή σε ότι τον αφορά, συνέχισε να υπερασπίζεται την θέση του Νίκου Ανδρουλάκη για το «ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας», χαρακτηρίζοντας την λογική και θεσμική. Ενώ την ίδια ώρα έστρεψε τα πυρά του κατά της κυβέρνησης λέγοντας πως με την στάση της καταστρατηγεί το Σύνταγμα. «Θα επιστρέψει τη διερευνητική εντολή και με περισσό θράσος λέει ότι θα πάει σε δεύτερες εκλογές, αλλά και σε τρίτες και σε τέταρτες», υπογράμμισε στρεφόμενος απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη για την στάση του απέναντι στις εκλογές με απλή αναλογική.
Από την μια πλευρά λοιπόν ο ίδιος εξαιρεί τον εαυτό του από τα προτεινόμενα πρόσωπα για την θέση του πρωθυπουργού σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, χωρίς να βρίσκεται στο τιμόνι της ο αρχηγός του πρώτου κόμματος, από την άλλη ωστόσο διατηρεί ανοιχτό το μέτωπο με την ΝΔ.
Ακριβώς αυτή η στάση του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί και οδηγό για την στρατηγική του κόμματος. Στην Χαριλάου Τρικούπη υπολογίζουν σε παρεμβάσεις όπως του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Κώστα Σημίτη προκειμένου να διεκδικήσουν το κεντρώο κοινό στο οποίο οι ίδιοι αποτελούν σημείο αναφοράς ενώ παράλληλα διεκδικούν και τους πολίτες που σε ποσοστά που ξεπερνούν το 30% στις δημοσκοπήσεις, προτείνουν τον «κανένα» για την θέση του πρωθυπουργού.
Όσοι βιάζονται ωστόσο να θεωρήσουν δεδομένη την στάση του Ε. Βενιζέλου υπέρ της συνολικής πολιτικής στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ, ξεχνούν ότι ο ίδιος στο τέλος της ημέρας και για το ΠΑΣΟΚ, δείχνει έναν και μόνο δρόμο αυτόν της πολιτικής σταθερότητας μέσω των κυβερνήσεων συνεργασίας. Προβάλλει ουσιαστικά ως δρόμο, την δική του συμμετοχή στην συγκυβέρνηση με τον Αντώνη Σαμαρά αν οι συνθήκες το απαιτούν. Ακριβώς αυτή η βασική παράμετρος μπορεί να τον φέρει και απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, σε περίπτωση που επιλεχθούν υπολογισμοί που προτάσσουν το κομματικό συμφέρον.
Με λίγα λόγια οι παρεμβάσεις Βενιζέλου αγκαλιάζονται ή απωθούνται στο πολιτικό σκηνικό ανάλογα με τις θέσεις των κομμάτων χωρίς ωστόσο να αλλάζει ο ίδιος τις δικές του. Με τις τοποθετήσεις του στηρίζει ουσιαστικά τον Νίκο Ανδρουλάκη ωστόσο ποτέ ο πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν είναι δεδομένος σύμμαχος.
Η δεξαμενή του κέντρου βρίσκεται στο επίκεντρο και ο Ε. Βενιζέλος συνεχίζει να αποτελεί think tank του χώρου αυτού. Μένει να δούμε ποιοι και πως θα ακολουθήσουν την συνταγή που προτείνει…
