Κ. Σταμούλη: H υποψήφια του ΠΑΣΟΚ έγραφε το 2019 για το «ερωτικό χαμόγελο του Τσίπρα» και την «αβάσταχτη γοητεία του Νάσου Ηλιόπουλου» (Εικόνες)
Η δικηγόρος υπήρξε συνεργάτης του Παναγιώτη Κουρουμπλή, όταν ήταν υπουργός Ναυτιλίας
Mετά την πρωτότυπη παρουσίαση του εαυτού της, η υποψήφια Βουλευτής Α’ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ, Κέλλυ Σταμούλη μέσω της δημοφιλέστατης πλατφόρμας TikTok, έγινε και πάλι θέμα συζήτησης στα social media, αφού υπήρξαν πολλοί που ανέφεραν ότι η Κέλλυ Σταμούλη δημοσίευσε το 2019 άρθρο-ύμνο στην «Εφημερίδα των Συντακτών» για τον Αλέξη Τσίπρα.
Πράγματι, τον Μάρτιο του 2019, η εν λόγω υποψήφια του ΠΑΣΟΚ έγραψε άρθρο με τίτλο «Το ερωτικό χαμόγελο του Αλέξη Τσίπρα». Μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Δεν ερωτεύομαι μόνο αυτούς που ερωτεύομαι… Κανείς μας νομίζω. Ερωτευόμαστε όσους μας κινούν το ενδιαφέρον, ακριβώς επειδή κάτι μας… κινούν, μας «συν-κινούν». Οσους έχουν αυτό το πολύτιμο, το λαχταριστό, το ακριβοπόθητο το «κάτι». Στην αύρα, στο βλέμμα, στο χαμόγελο…
Σε πρόσφατη ομιλία του ο Αλέξης Τσίπρας, για μια απειροελάχιστη στιγμή που σίγουρα ούτε ο ίδιος δεν συνειδητοποίησε (σωστά, πρωθυπουργέ μου;), κοίταξε έντονα το κοινό του και κάνοντας μια παύση, χαμογέλασε παρατεταμένα. Με ζηλευτή αθωότητα και πρόδηλη ειλικρίνεια μάς χαμογέλασε. Ημουν εκεί και το είδα. Καταμπροστά του. Στο «πρώτο τραπέζι».
Και συνέχισε γράφοντας για το «ερωτικό χαμόγελο του Αλέξη Τσίπρα»: «Αυτό το χαμόγελο είναι ένα κατ' εξοχήν «ερωτικό» χαμόγελο. Ερωτικό, αναγνώστη μου, με την έννοια του «έρωτα», δηλαδή της «ερωτήσεως».
Κι εξηγούμαι:
Γιατί «ερωτευόμαστε», αλήθεια, τον δυνατό δημόσιο άνδρα; Επειδή με την παρουσία του μας «συν-κινεί» και, με έναν τρόπο, μας προκαλεί εσωτερικά μια διεργασία «ερωτήσεως» απέναντι στον εαυτό μας και απέναντι στα τεκταινόμενα. Ανασκόπησε την Ιστορία, αναγνώστη μου… Ενας ισχυρός ταγός διά της ομιλίας και της παρουσίας του σε θέτει σε τροχιά έρωτα, δηλαδή ερωτήσεως.
Αυτό επιτυγχάνεται, όχι βεβαίως με τις στενώς κομματικές απευθύνσεις του, αλλά με τις ανθρώπινες, μη επιτηδευμένες αποδράσεις του εκ των περιχαρακομένων ορίων που θέτει το δημόσιο αξίωμα. Ετσι λοιπόν η αυθόρμητη, αφιλτράριστη κίνηση του πρωθυπουργού προχθές προδίδει την πεμπτουσία των βαθύτερων ενδόμυχων σκέψεών του.
«Ετσι πολύ ατένισα…» το ερωτικό πρωθυπουργικό χαμόγελο, που με γέμισε δύναμη και με εφοδίασε με ορμή και δίψα για τις μέρες που θα έρθουν».
Γράφει μεταξύ άλλων:
«…Ο τρόπος που σε κοιτάει σου δίνει την εντύπωση ότι απελευθερώνονται μέσα από τις κόρες των εκφραστικών ματιών του, χιλιάδες μικροσκοπικά βέλη οικειότητος, ερωτισμού και συμπάθειας, κατευθυνόμενα προς το πρόσωπό σου.
Αυτό προκαλεί μία αίσθηση άμεσης τονώσεως της αυτοπεποιθήσεώς σου, καθώς αυξάνεται το Εγώ σου με έναν γλυκό και απαράμιλλο τρόπο.
“Μάλλον με κάνει κέφι, άρα κάτι μετράω κι εγώ!” σκέφτεσαι όταν αναπάντεχα και απρόσμενα έρχεσαι σ΄επαφή με τον Νάσο, ο οποίος, στο υπογράφω αναγνώστη μου, καθόλου δεν θα σε σνομπάρει..».
«…Εγώ τριγυρνούσα μέσα στο πλήθος με τη συντροφιά της εύηχης φωνής του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, έτσι όπως κάρφωνε τις λέξεις, σε συγχωρδία άψογη με τις κινήσεις του, νικώντας τον πεπερασμένο χώρο στο βήμα του ομιλητή, θυμίζοντας κάτι από τον αεικίνητο Δισκοβόλο. (Σε τσάκωσα αγαπημένε αναγνώστη, το άρθρο μου «Η σαγηνευτική γλώσσα σώματος των ηγετών» στην εφημερίδα τούτη εδώ, δεν το έχεις διαβάσει, και αναγκάζομαι και στα ξαναλέω).
Και ξαφνικά, εκεί στριμωγμένη ανάμεσα στους όρθιους παρευρισκομένους, τον Νάσο αντίκρυσα, με cool τζινάκι και έναν σάκο γκρι με περιποιημένα τελειώματα (όλα έχουν τη σημασία τους) με ανάστημα ρωμαλέο, που μία νηφαλιότητα απέπνεε…».
Πράγματι, τον Μάρτιο του 2019, η εν λόγω υποψήφια του ΠΑΣΟΚ έγραψε άρθρο με τίτλο «Το ερωτικό χαμόγελο του Αλέξη Τσίπρα». Μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Δεν ερωτεύομαι μόνο αυτούς που ερωτεύομαι… Κανείς μας νομίζω. Ερωτευόμαστε όσους μας κινούν το ενδιαφέρον, ακριβώς επειδή κάτι μας… κινούν, μας «συν-κινούν». Οσους έχουν αυτό το πολύτιμο, το λαχταριστό, το ακριβοπόθητο το «κάτι». Στην αύρα, στο βλέμμα, στο χαμόγελο…
Σε πρόσφατη ομιλία του ο Αλέξης Τσίπρας, για μια απειροελάχιστη στιγμή που σίγουρα ούτε ο ίδιος δεν συνειδητοποίησε (σωστά, πρωθυπουργέ μου;), κοίταξε έντονα το κοινό του και κάνοντας μια παύση, χαμογέλασε παρατεταμένα. Με ζηλευτή αθωότητα και πρόδηλη ειλικρίνεια μάς χαμογέλασε. Ημουν εκεί και το είδα. Καταμπροστά του. Στο «πρώτο τραπέζι».
Και συνέχισε γράφοντας για το «ερωτικό χαμόγελο του Αλέξη Τσίπρα»: «Αυτό το χαμόγελο είναι ένα κατ' εξοχήν «ερωτικό» χαμόγελο. Ερωτικό, αναγνώστη μου, με την έννοια του «έρωτα», δηλαδή της «ερωτήσεως».
Κι εξηγούμαι:
Γιατί «ερωτευόμαστε», αλήθεια, τον δυνατό δημόσιο άνδρα; Επειδή με την παρουσία του μας «συν-κινεί» και, με έναν τρόπο, μας προκαλεί εσωτερικά μια διεργασία «ερωτήσεως» απέναντι στον εαυτό μας και απέναντι στα τεκταινόμενα. Ανασκόπησε την Ιστορία, αναγνώστη μου… Ενας ισχυρός ταγός διά της ομιλίας και της παρουσίας του σε θέτει σε τροχιά έρωτα, δηλαδή ερωτήσεως.
Αυτό επιτυγχάνεται, όχι βεβαίως με τις στενώς κομματικές απευθύνσεις του, αλλά με τις ανθρώπινες, μη επιτηδευμένες αποδράσεις του εκ των περιχαρακομένων ορίων που θέτει το δημόσιο αξίωμα. Ετσι λοιπόν η αυθόρμητη, αφιλτράριστη κίνηση του πρωθυπουργού προχθές προδίδει την πεμπτουσία των βαθύτερων ενδόμυχων σκέψεών του.
«Ετσι πολύ ατένισα…» το ερωτικό πρωθυπουργικό χαμόγελο, που με γέμισε δύναμη και με εφοδίασε με ορμή και δίψα για τις μέρες που θα έρθουν».
Η αβάσταχτη γοητεία του Νάσου Ηλιόπουλου
H Κέλλυ Σταμούλη είχε γράψει ένα εξίσου κολακευτικό άρθρο για τον Νάσο Ηλιόπουλο σε άλλη φιλοκυβερνητική εφημερίδα, με τίτλο «Νάσος Ηλιόπουλος: H αβάσταχτη γοητεία του διακριτικού υποψηφίου δημάρχου Αθηναίων»!Γράφει μεταξύ άλλων:
«…Ο τρόπος που σε κοιτάει σου δίνει την εντύπωση ότι απελευθερώνονται μέσα από τις κόρες των εκφραστικών ματιών του, χιλιάδες μικροσκοπικά βέλη οικειότητος, ερωτισμού και συμπάθειας, κατευθυνόμενα προς το πρόσωπό σου.
Αυτό προκαλεί μία αίσθηση άμεσης τονώσεως της αυτοπεποιθήσεώς σου, καθώς αυξάνεται το Εγώ σου με έναν γλυκό και απαράμιλλο τρόπο.
“Μάλλον με κάνει κέφι, άρα κάτι μετράω κι εγώ!” σκέφτεσαι όταν αναπάντεχα και απρόσμενα έρχεσαι σ΄επαφή με τον Νάσο, ο οποίος, στο υπογράφω αναγνώστη μου, καθόλου δεν θα σε σνομπάρει..».
«…Εγώ τριγυρνούσα μέσα στο πλήθος με τη συντροφιά της εύηχης φωνής του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, έτσι όπως κάρφωνε τις λέξεις, σε συγχωρδία άψογη με τις κινήσεις του, νικώντας τον πεπερασμένο χώρο στο βήμα του ομιλητή, θυμίζοντας κάτι από τον αεικίνητο Δισκοβόλο. (Σε τσάκωσα αγαπημένε αναγνώστη, το άρθρο μου «Η σαγηνευτική γλώσσα σώματος των ηγετών» στην εφημερίδα τούτη εδώ, δεν το έχεις διαβάσει, και αναγκάζομαι και στα ξαναλέω).
Και ξαφνικά, εκεί στριμωγμένη ανάμεσα στους όρθιους παρευρισκομένους, τον Νάσο αντίκρυσα, με cool τζινάκι και έναν σάκο γκρι με περιποιημένα τελειώματα (όλα έχουν τη σημασία τους) με ανάστημα ρωμαλέο, που μία νηφαλιότητα απέπνεε…».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.