Η ώρα της εθνικής κάλπης έχει φτάσει και η στιγμή μοιάζει και είναι ιστορική. Η προοπτική της προόδου, της ανάπτυξης και εξωστρέφειας είναι μονόδρομος εάν φανταζόμαστε μία Ελλάδα που να πρωτοπορεί, να πρωταγωνιστεί και να εξελίσσεται. Στην αντίπερα όχθη η προοπτική της εσωτερικής κατανάλωσης, της οπισθοδρόμησης και των πειραματισμών το μόνο που μπορεί να επιφέρει είναι καταστροφικές συνέπειες στην οικονομία και στην γενικότερη υπόσταση της χώρας στο διεθνές γίγνεσθαι.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατάφεραν να θέσουν γερά θεμέλια ούτως ώστε η χώρα μας να γίνει ξανά υπολογίσιμη δύναμη. Η Ελλάδα μεταξύ άλλων σε σύντομο χρονικό διάστημα θωράκισε τα σύνορα της, ενίσχυσε τον αμυντικό της μηχανισμό, υπέγραψε διεθνείς συμφωνίες με όμορες χώρες, προσέλκυσε επενδυτές, εκσυγχρόνισε το ψηφιακό κράτος κάνοντάς το πιο ευέλικτο και αποτελεσματικό, αύξησε τους μισθούς και μείωσε την ανεργία.

Σίγουρα δεν είναι όλα καλώς καμωμένα, κανείς δεν διεκδικεί το αλάθητο, εξάλλου ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε το θάρρος να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό όπου παρατηρήθηκαν εσφαλμένοι κυβερνητικοί χειρισμοί. Ας μην λησμονούμε όμως ότι η χώρα ήρθε αντιμέτωπη με αλλεπάλληλες κρίσεις οι οποίες αντιμετωπίστηκαν και παρόλη την γενικότερη διεθνή αστάθεια το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας υλοποιήθηκε. Η Ελλάδα στάθηκε στα πόδια της και πλέον αποτελεί μία από τις πιο υπολογίσιμες δυνάμεις στο διεθνές στερέωμα.

Η πιθανή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης ωστόσο φαντάζει πέρα από ασταθής και δυνητικά επικίνδυνη. ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Μέρα25 διαφέρουν σε πολλά και αυτό σε πιθανή σύμπραξή τους θα δημιουργήσει άμεσα σοβαρούς τριγμούς με τα ¨απόνερα¨ να μολύνουν ξανά την υπόσταση της χώρας. Έχουν όμως και ένα κοινό, οι προτάσεις τους τρομάζουν. Παρουσιάζονται προεκλογικά να διαφωνούν αλλά η εσωτερική τους ελπίδα για νέους πειραματισμούς δεν τους επιτρέπει να κρύψουν την χαρά τους. Από τις «Δήμητρες» του Βαρουφάκη ως το «τοπικό νόμισμα» του Τσακαλώτου και των συν αυτώ και τον «Άγνωστο Χ» του Ανδρουλάκη η απόσταση μικρή, το διακύβευμα όμως μεγάλο.

Η ψήφος λοιπόν της 21ης Μαΐου δεν θα πρέπει να είναι χαλαρή. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέχθηκε με ενισχυμένη αναλογική, κυβέρνησε με ενισχυμένη αναλογική και λίγο πριν το κύκνειο άσμα του, φρόντισε να θέσει εμπόδιο όχι στην ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ αλλά στον ίδιο τον ελληνικό λαό, βάζοντας τη χώρα στη διαδικασία διπλών εκλογών. Για να μπορέσει η Ελλάδα να συνεχίσει να πορεύεται ΣΤΑΘΕΡΑ, ΤΟΛΜΗΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ το μήνυμα της πρώτης κάλπης θα πρέπει να είναι δυνατό και να αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο Κυβέρνησης ηττημένων. Η απάντηση σε όσους θέλουν να παίξουν στα ζάρια το μέλλον της χώρας θα είναι μία ισχυρή εντολή αυτοδυναμίας στη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.