«Υπήρξαμε μέρος του προβλήματος. Αν χρειάζεται να παραμερίσουμε και εμείς, για να γεννηθεί ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να βάλουμε το “εμείς” πάνω από το “εγώ” και να παραμερίσουμε», τονίζει σε συνέντευξή του στα «Π» ο Διονύσης Τεμπονέρας, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, και περιγράφει την ταυτότητα που πρέπει να έχει το κόμμα την επόμενη ημέρα.

Πριν από λίγα 24ωρα, με επιστολή σας προς τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ζητήσατε την επανίδρυση του κόμματος και εκλογή προέδρου μετά τις αυτοδιοικητικές κάλπες. Μάλιστα, κάνατε λόγο για «fast track» διαδικασίες, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν ιδιοτελείς πολιτικές σκοπιμότητες. Θεωρείτε, λοιπόν, ότι επιχειρείται να κρυφτεί ένα πρόβλημα κάτω από το χαλί, χωρίς να γίνεται ουσιαστική συζήτηση για τις αιτίες της βαριάς εκλογικής ήττας;

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα υβριδικό κόμμα της Αριστεράς, που σε συνθήκες ακραίας κρίσης κατόρθωσε, με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, να κρατήσει όρθια την κοινωνία και τη χώρα. Οπως, όμως, και ο ίδιος δήλωσε, «ένας ιστορικός κύκλος έκλεισε». Αυτή η ανάγνωση, σε συνδυασμό με τη στρατηγική ήττα των διπλών εκλογών, μας υποχρεώνει να ξεκινήσουμε άμεσα τη συζήτηση για τα αίτια της εξέλιξης αυτής. Δεν πρόκειται για «αυτομαστίγωμα», αλλά για μια αναζωογονητική διαδικασία, που θα αποτιμήσει το αποτέλεσμα και θα ορίσει τις νέες σταθερές της καινούργιας περπατησιάς. Αργά ή γρήγορα, η συζήτηση αυτή θα γίνει, αν θέλουμε να αναμετρηθούμε με το ιστορικό καθήκον της νέας κατάστασης. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένος να προχωρήσει σε ιδεολογικό, πολιτικό, προγραμματικό και οργανωτικό επαναπροσδιορισμό. Οσο γρηγορότερα γίνουν οι συνεδριακές διαδικασίες, τόσο πιο αποτελεσματικοί και χρήσιμοι θα είμαστε στους πολίτες.

Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έκρυβε το πρόβλημα από το 2019; Πιστεύετε ότι ίσως άργησε να κάνει την αυτοκριτική του και πλέον έχει βυθιστεί σε μια κρίση ταυτότητας;

Οταν κλείνει ένας ιστορικός κύκλος, αποτιμάται το σύνολο της πορείας αυτής. Η ιστορική διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 αποτιμάται θετικά για την κοινωνία και τη χώρα. Η αυτοκριτική έγινε, και μάλιστα αποτυπώθηκε και εγγράφως σε σχετικό κείμενο που συζητήθηκε στην Κεντρική Επιτροπή. Ενδεχομένως υπήρξε κακή εκτίμηση ως προς τις σύνθετες διεργασίες που συντελέστηκαν στην ελληνική κοινωνία την τελευταία δεκαετία και αυτό μας βαρύνει όλους συλλογικά. Τα Μνημόνια, η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία έχουν δημιουργήσει συνθήκες ανασφάλειας και αβεβαιότητας στους πολίτες και έχουν εγγράψει μια αποστροφή της οργανωμένης κοινωνίας για την πολιτική διαδικασία. Αυτό δεν αναιρεί τις δικές μας ευθύνες, τις οποίες πρέπει με νηφάλιο και ψύχραιμο τρόπο να αποτιμήσουμε, για να προχωρήσουμε παρακάτω. Η εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών μάς υποχρέωσε να ακολουθήσουμε πολιτικές την ιδιοκτησία των οποίων αρνούμαστε και, συνεπώς, έχουμε υποχρέωση να αποκαταστήσουμε τις αδικίες του παρελθόντος, εφαρμόζοντας ένα προοδευτικό κυβερνητικό πρόγραμμα, όταν μας δώσει την εντολή ο ελληνικός λαός. Αν ο αυτοπροσδιορισμός μας προκύπτει από τις πολιτικές που εφαρμόζουμε, τότε η ανάκτηση της ταυτότητάς μας περνάει μέσα από την προγραμματική και ιδεολογική μας ανασυγκρότηση.

Είπατε ότι οι πολίτες τιμώρησαν τον ΣΥΡΙΖΑ για την ιδεολογική, προγραμματική και οργανωτική του ανεπάρκεια. Θεωρείτε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε στελέχη δίπλα του που δεν καταλάβαιναν την κοινωνία; Δεν καταλάβαινε ο ίδιος τους πολίτες;

Το κακό εκλογικό αποτέλεσμα χρεώνεται σε όλους μας. Επαναλαμβάνω ότι, για να προκύψει η λύση, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπήρξαμε μέρος του προβλήματος. Ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε την ευθύνη για το αποτέλεσμα και αποχωρεί από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Αν χρειάζεται να παραμερίσουμε κι εμείς, για να γεννηθεί ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να βάλουμε το «εμείς» πάνω από το «εγώ» και να παραμερίσουμε. Στα μάτια μας, η Αριστερά σημαίνει προσφορά, ανιδιοτέλεια και αφοσίωση στον μεγάλο αγώνα.

Αν η πρότασή σας γινόταν αποδεκτή από τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας, θα σκεφτόσασταν να θέσετε υποψηφιότητα, με δεδομένο ότι πολλά στελέχη του κόμματος τάσσονται υπέρ σας;

Στις συνεδριακές διαδικασίες οι πολιτικές είναι εκείνες που προσδιορίζουν τα πρόσωπα και όχι τα πρόσωπα τις πολιτικές. Η πρότασή μου για μετάθεση των διαδικασιών μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές δεν είναι «τεχνική» ή «διαδικαστική». Είναι βαθιά πολιτική. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εκφραστούν και να συνδιαμορφώσουν την επόμενη ημέρα. Μετά τα πολιτικά συμπεράσματα, θα προκύψουν και όλα τα πρόσωπα που μπορούν να υπηρετήσουν αυτές τις πολιτικές.

Ποια είναι η ταυτότητα που πρέπει να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ του αύριο;

Εάν η πολιτική πρέπει να προσδιορίσει τα πρόσωπα αλλά και τους ρόλους, είναι ανάγκη να διαμορφωθεί μια πολιτική πλατφόρμα, με τη μορφή της alternative, που θα ανοίγει προοπτικές ενοποίησης της ευρύτερης κοινωνικής πλειοψηφίας σε προοδευτική κατεύθυνση. Η πλατφόρμα αυτή πρέπει να είναι αρθρωμένη ιδεολογικά, πολιτικά, προγραμματικά και οργανωτικά. Μπορούμε και πρέπει να στοχεύσουμε σε ένα πλαίσιο που θα κατατείνει σε μια σύγχρονη, κυβερνώσα, δημοκρατική, προοδευτική παράταξη. Σε έναν σύγχρονο φορέα, τόπο συνάντησης όλων των ρευμάτων, όπως είναι, για παράδειγμα, του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της Αριστεράς, της οικολογίας, των ατομικών δικαιωμάτων κ.λπ.

Εάν καταλήξετε να μην είστε υποψήφιος, θα παραμείνετε ενεργό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.; Θα στηρίξετε ανοιχτά κάποιο πρόσωπο;

Φυσικά και θα είμαι παρών την επόμενη ημέρα και θα στηρίξω τη νέα ηγεσία με όλες μου τις δυνάμεις. Αν προκριθεί η διαδικασία που προωθείται από την Π.Γ., τότε, με βάση την πολιτική πλατφόρμα που θα παρουσιάσουν οι υποψήφιοι, θα αποφασίσει ο καθένας αν θέλει να στηρίξει κάποια υποψηφιότητα. Ομως, θα πρέπει να περιφρουρήσουμε τη διαδικασία, προκειμένου να μείνει σε αυστηρά πολιτικά πλαίσια και η συζήτηση να γίνει με όρους πολιτικούς και όχι τηλεοπτικούς. Εστω και με αυτόν τον τρόπο, η διαδικασία εκλογής του προέδρου είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε πολιτικά για το παρόν και το μέλλον του προοδευτικού χώρου.

Πιθανότητα συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. με το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή ακόμα και στις ευρωεκλογές υπάρχει;

Η πρόταση που διατύπωσα για ένα minimum συνεργασίας των δύο όμορων πολιτικών χώρων σε επίπεδο Αυτοδιοίκησης διαπιστώνω ότι, παρά τις πρώτες «περιχαρακώσεις», βρίσκει ευήκοα ώτα. Η Αυτοδιοίκηση υπήρξε ανέκαθεν πεδίο συνεργασίας για την Αριστερά και θεωρώ ότι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν θα έπρεπε να επηρεάσει την προοπτική αυτή. Η παντοδυναμία της Ν.Δ. και η άνοδος της Ακροδεξιάς υποχρεώνουν τον δημοκρατικό και προοδευτικό χώρο να εξετάσει σε επίπεδο προγραμματικό το ενδεχόμενο συγκλίσεων. Ακόμα και αν δεν γίνει αυτό με όρους «κορυφής», νομίζω ότι στο πεδίο οι πολίτες θα αντιληφθούν αυτήν την αναγκαιότητα συγκρότησης δημοκρατικού μετώπου. Ο κατακερματισμός του προοδευτικού χώρου το μόνο σίγουρο είναι ότι εξυπηρετεί τη Ν.Δ. και τον κ. Μητσοτάκη.

Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 15/7