Καθώς κάθεται η σκόνη από το δράµα επί βρετανικού εδάφους µε αρνητικό πρωταγωνιστή τον πρωθυπουργό Ρίσι Σούνακ, µπορούµε να καταλήξουµε σε κάποια συµπεράσµατα. Πρώτον, η Μόνα Λίζα παραµένει αλώβητη στο Λούβρο. ∆εύτερον, αίφνης η υπόθεση της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα απέκτησε ευρύτατη δηµοσιότητα. Τρίτον, η απρέπεια του κ. Σούνακ δεν έχει προηγούµενο και σε κάθε περίπτωση δείχνει εξόφθαλµα σηµάδια προχωρηµένης γήρανσης του «βρετανικού λέοντα».


Η παρακµή χωρίς προηγούµενο για τη Γηραιά Αλβιώνα καιη ωρίμανση της υπόθεσης της επιστροφής των Γλυπτών 

Η µαταίωση της συνάντησής του µε τον Ελληνα πρωθυπουργό, λίγα λεπτά πριν από την πραγµατοποίησή της, παραπέµπει σε ένα κακόγουστο καπρίτσιο, µια παρακµή χωρίς προηγούµενο για τη Γηραιά Αλβιώνα... Πριν και πάνω απ’ όλα, όµως, η αψυχολόγητη -πολιτικά και διπλωµατικά- ενέργεια του Βρετανού πρωθυπουργού ανέδειξε µία εξαιρετικά σηµαντική για τη χώρα µας διαπίστωση. Η υπόθεση της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα έχει πλέον ωριµάσει για τα καλά.

Το αίτηµα της ελληνικής πλευράς βρίσκει απήχηση διεθνώς αλλά, ιδιαίτερα, και σε µεγάλο τµήµα της βρετανικής κοινής γνώµης. ∆εν είναι τυχαίο πως οι «Times» του Λονδίνου, την εποµένη κιόλας του επεισοδίου, τάχθηκαν υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών στην Ελλάδα: «Το ζήτηµα δεν έχει να κάνει µε την ιδιοκτησία, αλλά µε το πού µπορεί κάποιος να θαυµάσει καλύτερα την αξία των Γλυπτών, αυτών που είναι στην Αθήνα και αυτών στο Βρετανικό Μουσείο. Πρέπει να είναι µαζί, ενωµένα ως ένα πολιτιστικό όλον, και ανήκουν στο φυσικό τους περιβάλλον», γράφουν οι «Times», υιοθετώντας στην ουσία το βασικό επιχείρηµα της ελληνικής πλευράς.

Διαβάστε ακόμα: Διπλωματία και παρασκήνιο στη σκιά των γλυπτών: Οι άγνωστες πτυχές της συζήτησης για την επανένωση των μαρμάρων του Παρθενώνα


Οι αντιδράσεις εντός συνόρων

Η ωρίµανση της ελληνικής πρότασης µπορεί να πιστοποιηθεί και από τις αντιδράσεις των πολιτικών δυνάµεων εντός των συνόρων (µε αστερίσκους όµως, που θα τους δούµε στη συνέχεια). ∆ηµόσια ο Κυρ. Μητσοτάκης, µετά τη µαταίωση της επίµαχης συνάντησης, δήλωνε την ενόχλησή του, προσθέτοντας ότι «όποιος πιστεύει στην ορθότητα και το δίκαιο των θέσεών του δεν φοβάται ποτέ την αντιπαράθεση επιχειρηµάτων». Ας δούµε όµως τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, που πραγµατικά εµφανίζουν σηµάδια σύγκλισης, φαινόµενο ασυνήθιστο για τα εγχώρια πολιτικά µας ήθη.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, ήταν κατηγορηµατικός: «∆εν µπορώ να µην ξεκινήσω από την απρεπή στάση του Βρετανού πρωθυπουργού απέναντι στον Ελληνα πρωθυπουργό και την ακύρωση της συνάντησής τους, λόγω της τοποθέτησης της χώρας µας για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα, κάτι που η παράταξή µας διεκδίκησε τη δεκαετία του ’80 µε την αείµνηστη Μελίνα Μερκούρη... Πρόκειται για ένα ζήτηµα εθνικό, που υπερβαίνει κόµµατα, πρόσωπα και κυβερνήσεις».

Στο ίδιο µήκος κύµατος και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στ. Κασσελάκης: «Είναι απαράδεκτη η απόφαση του Βρετανού πρωθυπουργού, Ρίσι Σούνακ, να ακυρώσει την προγραµµατισµένη συνάντησή του µε τον κ. Μητσοτάκη... Η υπόθεση των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι ζήτηµα που υπερβαίνει το πρόσωπο του εκάστοτε Ελληνα πρωθυπουργού και τις κοµµατικές αντιπαραθέσεις».

Ακόµα και το ΚΚΕ, ασκώντας βέβαια κριτική για την τακτική της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού ως προς τον χειρισµό του αιτήµατος, χαρακτηρίζει «απαράδεκτη την ακύρωση της συνάντησης Μητσοτάκη - Σούνακ, µε ευθύνη του Βρετανού πρωθυπουργού» και ζητά τη µόνιµη επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Τέτοια σύγκλιση απόψεων είναι αλήθεια πως δύσκολα συναντάµε στα καθ’ ηµάς. Ολα καλά λοιπόν στο εσωτερικό πολιτικό µέτωπο; Οχι ακριβώς!

Και ο παραλογισµός

Η µεµψιµοιρία και ο παραλογισµός έχουν κι εδώ τη θέση τους, µε πηγή προέλευσης τον... ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ ο πρόεδρός του παίρνει µια καθαρή και υπεύθυνη θέση, κάποιοι από τους άµεσους συνεργάτες του σπεύδουν να τον «διορθώσουν».

Πρώτος και καλύτερος, ο Γιώργος Τσίπρας, που είπε σε συνέντευξή του ότι η δήλωση του πρωθυπουργού «δεν είναι επαρκής και αρµόζουσα. Είναι πολύ λίγο να εκφράζει την ενόχλησή του... Οταν είσαι δεδοµένος σε υπολογίζουν λιγότερο». Η... ανάκληση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην τάξη συνοδεύθηκε από την ενεργοποίηση των τρολ, συνεπικουρούµενων από εµπρηστικά δηµοσιεύµατα, όπως αυτό της «Εφηµερίδας των Συντακτών»: «Σε αυτή την αυτοκρατορική αλαζονεία στραπατσαρίστηκε άτσαλα χθες η αλαζονεία του αµέριµνου Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος πίστεψε ότι θα αφαιρέσει τη ληστρική σκουριά των ‘‘µαρµάρων’’ του Παρθενώνα µε ένα απλό, επικοινωνιακό... διαβρωτικό».

Και προσθέτει: «Σε µια κανονική αποικία, ακόµη και ο εξευτελισµένος υπήκοος θα όφειλε να κάνει πλήρη αυτοκριτική και επανεξέταση της στρατηγικής εξευµενισµού της αυτοκρατορίας. Αλλο γλυπτά και άλλο γλείψιµο»! Κι όλα αυτά, καθώς από τον ΣΥΡΙΖΑ αποχωρούν οι οµάδες και τα πρόσωπα που, υποτίθεται, συνέτειναν τα τελευταία χρόνια στο να εµφανίζει το κόµµα συµπτώµατα βαβέλ, λαϊκισµού και πολυφωνίας. Οµως, ακόµα και σε έναν «αναβαπτισµένο» ΣΥΡΙΖΑ, οι εναποµείναντες «υποστηρικτές» του προέδρου φροντίζουν να τον επαναφέρουν στην τάξη, όταν αυτός «παρεκκλίνει» ακόµα και σε αυτονόητες θέσεις στήριξης εθνικών στόχων. Ας είναι όµως. Οι παραφωνίες αυτές δεν πρέπει να αναιρέσουν τη µεγάλη εικόνα. Το θέµα επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα ωριµάζει διεθνώς και ενώνει τις βασικές πολιτικές δυνάµεις του τόπου σε µια νέα φάση διεκδίκησης ενός δίκαιου αιτήµατος.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής