Το πλούσιο παρασκήνιο με τις συζητήσεις ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και το Βρετανικό Μουσείο και τη συμφωνία που είχε κλείσει για τον δεκαπενταετή δανεισμό των Γλυπτών του Παρθενώνα, που συνιστά στην ουσία την πρώτη πράξη για τη μόνιμη επιστροφή τους στην Αθήνα, περιέγραψε με όλες τις λεπτομέρειες η στήλη «Big Mouth» στην κυριακάτικη έκδοση της «Απογευματινής». Γράφει λοιπόν σχετικά η πάντα καλά ενημερωμένη στήλη υπό τον τίτλο «Μυστικές επαφές στο Λονδίνο για τα Γλυπτά»: 

«Επειδή έχω αποφασίσει, στα γηρατειά μου, να συνεχίσω το ρεπορτάζ, σας έχω φρέσκα νέα, από το παρασκήνιο, πριν αλλά και μετά το ραντεβού Γεραπετρίτη - Όσμπορν. Όπως μαθαίνω, οι δύο άνδρες, που διατηρούν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας εδώ και περίπου τρία χρόνια, συνεννοήθηκαν να τα πουν στο περιθώριο των επαφών του Μητσοτάκη στη Μεγάλη Βρετανία.

Το μυστικό ραντεβού Γεραπετρίτη - Όσμπορν για τα Γλυπτά του Παρθενώνα

Ο μόνος που γνώριζε το ραντεβού του Έλληνα ΥΠΕΞ με τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου ήταν ο (δικός μας) πρωθυπουργός. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η συγκεκριμένη συνάντηση πραγματοποιήθηκε κάτω από απόλυτη μυστικότητα. Τόση που δεν τη συνηθίζει η ελληνική κυβέρνηση, αφού ομολογώ ότι στα δυνατά της σημεία δεν είναι η εχεμύθεια. Επανέρχομαι όμως στη συνάντηση Γεραπετρίτη - Όσμπορν, για να σας πω ότι επί της ουσίας επιβεβαιώθηκε αυτό που έχει συζητηθεί εδώ και κάμποσο καιρό. Επειδή λοιπόν έχει μπόλικο ζουμί το σχετικό ρεπορτάζ, από μια πηγή που διαθέτω στο Λονδίνο έμαθα ότι το Βρετανικό Μουσείο (που λειτουργεί εντελώς αυτόνομα και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν Σούνακ) έχει συμφωνήσει με την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε δανεισμό των Γλυπτών, συνάπτοντας μια 15ετή σύμβαση.

Εξ όσων πληροφορούμαι, η όλη προεργασία έχει γίνει από το Μέγαρο Μαξίμου, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να έχει όλο αυτό το διάστημα κάτι περισσότερο από την υψηλή εποπτεία. Επειδή όμως εν προκειμένω μιλάμε για μια σύμβαση, και μάλιστα πολύ βαριά, ο άνθρωπος που εξουσιοδοτήθηκε από τον πρωθυπουργό για να μιλάει με το Βρετανικό Μουσείο ήταν ο υπουργός Γεραπετρίτης. Αν και ίδιος αποφεύγει κάθε συζήτηση επί του θέματος, από την πηγή που διαθέτω επί βρετανικού εδάφους πληροφορούμαι ότι, εκτός όλων των άλλων, ο Έλληνας ΥΠΕΞ έχει οικοδομήσει και μια διαπροσωπική σχέση με τον Τζορτζ Όσμπορν.

Και σε αυτές τις περιπτώσεις παίζει ρόλο, ενδεχομένως και τον σημαντικότερο, να υπάρχει μια καλή χημεία ανάμεσα στους διαπραγματευτές. Στη συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα (27 Νοεμβρίου), ανάμεσα στον υπουργό Εξωτερικών και τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου, απλώς επιβεβαιώθηκε και προφορικά αυτό που, όπως αναφέρουν αξιόπιστες πηγές, αρχίζει να γράφεται σε κάτι (επίσημα) χαρτιά.

Εκτός από τη συνάντηση των Γεραπετρίτη - Όσμπορν μαθαίνω ότι υπήρξε και ένα άλλο παρασκήνιο, εξόχως ενδιαφέρον με το προηγούμενο. Όπως μου λένε, ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου, αντιλαμβανόμενος ότι το όλο θέμα θα αποτελέσει αντικείμενο προεκλογικής αντιπαράθεσης, ζήτησε από την ελληνική πλευρά να υπάρξει ένας πιο διπλωματικός χειρισμός. Έτσι, κρατήθηκε εντελώς μυστική η συνάντησή του με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, ενώ μέχρι στιγμής (παρόλο που μιλάμε για προχωρημένες επαφές) δεν έχει βγει τίποτα (μα τίποτα) προς τα έξω. Ο πρόεδρος Μητσοτάκης, που, όπως σας είπα, παρακολουθεί στενά την εξέλιξη της όλης ιστορίας, επιδιώκοντας την οικουμενικότητα, πριν δει τον Βρετανό πρωθυπουργό συναντήθηκε με τον επικεφαλής του βρετανικού Εργατικού Κόμματος, sir Keir Starmer. Και το έκανε για να του ζητήσει να αποφευχθεί προεκλογικός κανιβαλισμός. Ουδείς θα μπορούσε να προβλέψει όσα ακολούθησαν. Η απόφαση λοιπόν του Σούνακ να ακυρώσει τη συνάντηση με τον Μητσοτάκη ανέτρεψε τα πάντα, φέρνοντας σε ακόμη πιο δύσκολη θέση τον Βρετανό πρωθυπουργό».

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»