Κάθε άλλο παρά στις καλένδες παραπέµπεται από την ηγεσία της κυβέρνησης η λεγόµενη δεξιά ατζέντα, µε φόντο την ολική επαναφορά της συζήτησης για τον γάµο και την τεκνοθεσία των οµόφυλων ζευγαριών, αλλά και τις διαδικασίες προσέγγισης µε την Τουρκία. Βλέπετε, µπορεί η επιλογή του πρωθυπουργού για ένα διαρκές άνοιγµα στον χώρο του Κέντρου, όπου η Ν.∆. καταγράφει µια ιστορική κυριαρχία, να είναι αδιαµφισβήτητη, ωστόσο άπαντες στο Μέγαρο Μαξίµου συνοµολογούν ότι η ανάγκη διατήρησης της επαφής µε την παραδοσιακή βάση συνιστά αδήριτη ανάγκη, ενώ σε καµία περίπτωση δεν θα πρέπει να δοθεί περισσότερος χώρος στους περιθωριακούς και µη πολιτικούς σχηµατισµούς που δραστηριοποιούνται στα δεξιά του κυβερνώντος κόµµατος.

Εξάλλου, µέτωπα όπως η Ασφάλεια, το Μεταναστευτικό, η αυστηροποίηση του νοµικού πλαισίου για µία σειρά ποινικών αδικηµάτων, αλλά και γενικότερα τα εθνικά θέµατα εξακολουθούν να καταλαµβάνουν σηµαντική θέση στους δείκτες του ενδιαφέροντος των πολιτών. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ζητήµατα αυτά αρχίζουν εσχάτως και καταλαµβάνουν όλο και περισσότερο χώρο στις ενηµερώσεις των πολιτικών συντακτών από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, Παύλο Μαρινάκη, ενώ σε αντίστοιχες αναφορές θα προχωρά πολύ πιο συστηµατικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις στοχευµένες περιοδείες που θα πραγµατοποιεί στην ελληνική περιφέρεια.

Ο πρώτος βραχυπρόθεσµος στόχος της συγκεκριµένης στρατηγικής είναι ασφαλώς η αναχαίτιση της όποιας δυναµικής αναπτύσσει ο χώρος δεξιότερα της «γαλάζιας» παράταξης ενόψει ευρωεκλογών (προκειµένου να αποφευχθεί κάποιο εκλογικό κόστος για τη Ν.∆.), ενώ µακροπρόθεσµα βρίσκεται στο µικροσκόπιο η πιθανότητα ενίσχυσης των συγκεκριµένων φορέων -ή κάποιων άλλων νέας κοπής, που θα µπορούσαν να εµφανιστούν- στα πρότυπα των αντίστοιχων ευρωπαϊκών παραδειγµάτων, ενόψει της γενικότερης τάσης που έχει δηµιουργηθεί τα τελευταία χρόνια.

Νέα διάσταση

Σε ό,τι αφορά το πρώτο πεδίο, µε δεδοµένο ότι η εν λόγω εκλογική διαδικασία σε όλη τη Γηραιά Ηπειρο είτε αντιµετωπίζεται µε χαλαρότητα από τους πολίτες είτε συνιστά µια ευκαιρία έκφρασης απογοήτευσης για κεντρικές κυβερνητικές πολιτικές (έστω κι αν δεν υπάρξει συνέχεια σε επίπεδο εθνικής κάλπης), η ανάγκη να µην αλλοιωθεί η εικόνα της απόλυτης κυριαρχίας του πρωθυπουργού και της Ν.∆., αλλά και να µη δοθεί... γήπεδο σε ακραίες ή αναχρονιστικές φωνές, εισέρχεται σε µια νέα διάσταση.

Κι αν οι δηµοσκοπήσεις δείχνουν πως η Ν.∆. εξακολουθεί να βαδίζει σε σίγουρα µονοπάτια χωρίς να υφίσταται σοβαρούς δηµοσκοπικούς κλυδωνισµούς από τα µεγάλα προβλήµατα τα οποία καλείται να αντιµετωπίσει, το στοιχείο πιθανών εκπλήξεων είναι πάντα ορατό σε αυτές τις περιπτώσεις. Ως εκ τούτου, η λογική της αµφίπλευρης τακτικής του Κυριάκου Μητσοτάκη θα καταστεί εκ νέου πιο εµφατική, µε την υπενθύµιση του στίγµατος που έχει δώσει το κυβερνών κόµµα στο κοµµάτι της Ασφάλειας ή του Μεταναστευτικού, όπου, παρά τα όποια κενά µπορεί να προκύπτουν συνεχώς, η κατάσταση που επικρατεί επ’ ουδενί λόγω µπορεί να συγκριθεί µε ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν και δη επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Τα στοιχεία για τη µείωση των ροών της µετανάστευσης και των πρωτοβουλιών που αναλαµβάνει η χώρα στο ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και σ’ αυτό της όποιας συνεννόησης µπορεί να υπάρξει µε την Τουρκία, αναδεικνύονται σε κάθε ευκαιρία από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ενώ ανάλογη βαρύτητα δίνεται στην -σύµφωνα µε τους κυβερνώντες- πιο εντατική παρουσία της Ελληνικής Αστυνοµίας στις γειτονιές.

Παράλληλα -κι ενώ η δέσµευση του Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά µε τις παρεµβάσεις για τα οµόφυλα ζευγάρια έχει µεταφερθεί σε µεταγενέστερο χρόνο, µετά και το κλίµα που δηµιουργήθηκε στο εσωτερικό της κυβέρνησης κατόπιν της δηµοσιοποίησης από την «Απογευµατινή» της Κυριακής των προθέσεων για κατάθεση του νοµοθετήµατος στη Βουλή ακόµη και µέχρι το τέλος του χρόνου- θα µπει µπροστά µια επιχείρηση επένδυσης στους παραδοσιακούς δεσµούς του κόµµατος µε την Εκκλησία, µε τον ίδιο τον πρωθυπουργό να αναλαµβάνει πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση αυτή. Ανάµεσα σ’ αυτές και οι επαφές µε τοπικούς ιεράρχες στη διάρκεια των περιοδειών του.

Η δεξιά πτέρυγα

Σηµαντικός παράγων στην εξίσωση αυτή συνιστά φυσικά και η µόδα της δεξιάς στροφής που παρατηρείται σε όλη την Ευρώπη και η οποία θα µπορούσε να επεκταθεί µε πιο εµφατικό τρόπο και στη χώρα µας. Προκειµένου ο κίνδυνος αυτός να µην επιβεβαιωθεί γενικότερα, αλλά και ιδιαίτερα στις ευρωεκλογές, που για την κυβέρνηση είναι ο τελευταίος σκόπελος πριν από την προοπτική µιας «καθαρής» πολιτικής τριετίας, είναι µοιραίο να δοθεί χώρος στα στελέχη της λεγόµενης δεξιάς πτέρυγας (Βορίδης, Πλεύρης και σία), τα οποία εσχάτως βρέθηκαν σε δύσκολη θέση έναντι του ακροατηρίου τους µε την αναθέρµανση της συζήτησης για τον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών (και έως ένα σηµείο και µε τη νέα πραγµατικότητα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις).

Πλέον -και µετά την αποστασιοποίησή τους από τις ήδη δροµολογηµένες αποφάσεις του πρωθυπουργού στο συγκεκριµένο ζήτηµα, θα κληθούν να αφήσουν το αποτύπωµά τους, στις κατάλληλες δόσεις φυσικά, στην ατζέντα που γνωρίζουν και υπηρετούν διαχρονικά. Ανάµεσα στα όπλα που θα έχουν στη φαρέτρα τους θα είναι πλέον και οι νέοι ποινικοί κώδικες που έρχονται µε το νοµοσχέδιο Φλωρίδη, για µια σειρά από περιπτώσεις που «πλήγωσαν» την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Πέραν της αυστηροποίησης των ποινών, θα προβλέπεται σαφώς και η αύξηση του υποχρεωτικού χρόνου έκτισης. «Τα στελέχη αυτά πάντα ήταν αντίβαρο για την ανάπτυξη ισχυρών φορέων στα δεξιά της Ν.∆. Ειδικά τώρα, όπου η στροφή στο Κέντρο είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ θα πρέπει να βρεθεί τρόπος ώστε να τους δοθεί πολιτικός χώρος, αλλά και επιχειρήµατα», σχολιάζουν οι γνωρίζοντες από πρώτο χέρι τις σχετικές διεργασίες στους κόλπους της ηγεσίας της κυβέρνησης.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής