Αυτό που θα συµβεί το 2024 δεν έχει προηγούµενο παγκοσµίως. Από τους πρώτους κιόλας µήνες θα εκτυλιχθεί ένα εκλογικό κρεσέντο σε όλον τον πλανήτη, µε τεκτονικές συνέπειες. Το ένα τρίτο του παγκόσµιου πληθυσµού θα κληθεί στις κάλπες.

Μιλάµε για µια οµάδα δηµοκρατικών χωρών, από τις οποίες παράγονται τα δύο τρίτα της παγκόσµιας οικονοµικής παραγωγής. Τα έφερε έτσι η ζωή ώστε από την έκβαση αυτού του εκλογικού µπαράζ θα κριθεί πού θα γείρει η ζυγαριά για κρίσιµα θέµατα.

Οπως γράφει ο οικονοµικός αναλυτής Χένρικ Μίλερ στο «Der Spiegel», «το 2024 αφορά προκλήσεις που δύσκολα θα µπορούσαν να είναι µεγαλύτερες: θα κριθούν η συνοχή της ∆ύσης (ή η αποσύνθεσή της), η σταθεροποίηση της δηµοκρατίας (ή η αποσύνθεσή της), η συνέχιση της παγκοσµιοποίησης (ή η υποτροπή στον αυταρχισµό), η αυξηµένη απαλλαγή από τον άνθρακα (ή η επιβράδυνση της κλιµατικής αλλαγής)».

Μας αφορούν όλα αυτά; Μας αφορούν και µε το παραπάνω. Πρώτον, γιατί έχουµε άµεση εµπλοκή σε µία από τις κρισιµότερες εκλογικές διαδικασίες, τις ευρωεκλογές του προσεχούς Ιουνίου. ∆εύτερον, γιατί ένας συνδυασµός αποτελεσµάτων διεθνώς µπορεί να έχει ακόµα και δραµατικές επιπτώσεις στα του οίκου µας - αρχής γενοµένης από τις γεωπολιτικές εξελίξεις µέχρι το Ενεργειακό.

Διαβάστε ακόμα: 2024: Μια χρονιά εκλογών και ανακατατάξεων για τον πλανήτη - Οι εκλογές και οι πόλεμοι που αλλάζουν τα πάντα


Ευρωεκλογές: Ο αντίκτυπος στην εσωτερική πολιτική σκηνή

Ας ξεκινήσουµε πρώτα από τις ευρωεκλογές. Ποιος θα είναι ο συσχετισµός δυνάµεων που θα προκύψει τον Ιούνιο; Πόσο πιθανό είναι οι δυνάµεις της Ακροδεξιάς να παίξουν έναν καθοριστικό ρόλο στη νέα ευρωπαϊκή τάξη πραγµάτων; Ποιοι θα είναι οι προσανατολισµοί της νέας πολιτικής ηγεσίας στην Ευρώπη; Θα διατηρηθεί η πολιτική συνοχή; Θα έχουν τα κότσια οι νέοι Ευρωπαίοι ηγέτες να στηρίξουν την Ουκρανία, εάν και εφόσον µια πολιτική αλλαγή και στις ΗΠΑ οδηγήσει την Ουάσινγκτον στην αποστασιοποίηση και τον αποµονωτισµό;

Η ίδια η Ευρώπη βρίσκεται αντιµέτωπη µε πρωτόγνωρες προκλήσεις. Η πολιτική της διεύρυνσης βρίσκεται αντιµέτωπη µε τις βαθιές ρωγµές σε ό,τι αφορά τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι συζητήσεις για την κατάργηση του βέτο, ο γρίφος του Μεταναστευτικού, η ενεργειακή εξάρτηση, ο αγώνας δρόµου για την υπέρβαση της τεχνολογικής εξάρτησης και καθυστέρησης, οι αντιστάσεις στα ολισθήµατα προς τον αυταρχισµό, όλα αυτά θα κρίνουν αλλά και θα κριθούν από τον νέο συσχετισµό δυνάµεων στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ποιος πολίτης στη χώρα µας πιστεύει ότι αυτή η ατζέντα δεν αφορά άµεσα τα ζωτικά συµφέροντα της πατρίδας µας; Κι όµως, έχεις την αίσθηση ότι στην τελική ευθεία προς τις ευρωεκλογές αυτό που µας ενδιαφέρει περισσότερο είναι ο εσωτερικός συσχετισµός δυνάµεων, κυρίως το πώς θα αναδιαµορφωθεί ο χώρος της αντιπολίτευσης. ∆εν υπάρχει αµφιβολία ότι οι ευρωεκλογές θα έχουν αντίκτυπο στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Αυτός όµως δεν είναι λόγος για την επικράτηση µιας εσωστρέφειας αλά ελληνικά, που θα αποστασιοποιεί τη χώρα από το ευρωπαϊκό διακύβευµα. Είναι καιρός να µειωθεί το φαινόµενο της αποχής, της αδιαφορίας και της «απονοµιµοποίησης» της ευρωκάλπης, σε σύγκριση µε τις εθνικές εκλογικές αναµετρήσεις. Η «διεθνοποίηση» της ψήφου τον προσεχή Ιούνιο είναι απαραίτητη όσο ποτέ. Ας πάµε τώρα στην άλλη µεριά του Ατλαντικού.

Διαβάστε ακόμα: 2024: Στις... κάλπες ο μισός πλανήτης το νέο έτος - Από ΗΠΑ και Ρωσία ως τις ευρωεκλογές - Οι εκπλήξεις και τα φαβορί


ΗΠΑ: Πόσο µπορούν να αλλάξουν οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο; 

Οι εκλογές στις ΗΠΑ µπορεί να επιφέρουν αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο, µε την επιστροφή του Ντόναλντ Τραµπ, που µοιάζει -δηµοσκοπικά- όλο και πιο πιθανή. Τι θα σηµατοδοτήσει η πιθανή νίκη Τραµπ για την έκβαση του πολέµου στην Ουκρανία, αλλά και τη Μέση Ανατολή; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για την Ευρώπη; Τι θα σηµάνει για το µέλλον του ΝΑΤΟ; Και για να έρθουµε στα καθ’ ηµάς: Πόσο µπορούν να αλλάξουν οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο; Ποια θα είναι η τύχη της αµερικανικής παρουσίας στην ευρύτερη περιοχή;


Για τις τύχες της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουµε λόγο και ψήφο

Απ’ όλες συνεπώς τις εκλογικές αναµετρήσεις παγκοσµίως, αυτές που µπορούν να επηρεάζουν καθοριστικά και τα δικά µας συµφέροντα είναι δύο - ή µάλλον ένας συνδυασµός αποτελεσµάτων στις ευρωεκλογές του Ιουνίου και τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, το προσεχές φθινόπωρο. Για τις δεύτερες δεν µας πέφτει λόγος, οι Αµερικανοί πολίτες θα κάνουν τις επιλογές τους. Για τις τύχες όµως της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουµε λόγο και ψήφο.

Σε πρόσφατη δηµοσκόπηση την οποία διενήργησε η ΚΑΠΑ Research, στο τέλος του 2023, καταγράφηκε ένας παράγοντας που έπαιξε ρόλο και στη διαµόρφωση του πολιτικού σκηνικού στη χώρα µας, µε τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναµετρήσεις. Οι Ελληνες, στις ηλικίες από 17 έως 42 έτη, αυτοί δηλαδή που πρωτοστάτησαν στο δηµοψήφισµα του 2015 υπέρ του ΟΧΙ, τώρα ευθυγραµµίζονται µε την εθνική στρατηγική του δυτικού προσανατολισµού της χώρας: το 53% εκφράζεται θετικά υπέρ της Ε.Ε. (38% το 2021) και το 45% αρνητικά (60% το 2021). Ακόµα, το 68% τάσσεται υπέρ του «εντός της Ε.Ε.» («εκτός» το 22%) και το 66% υπέρ της παραµονής στο ΝΑΤΟ (εκτός το 22%). Το αν θα εκφραστεί αυτό το ρεύµα και στην ευρωκάλπη είναι ένα ζητούµενο. Η ανάγκη όµως να υπάρξει ένα εκλογικό αποτύπωµα αυτών των διαθέσεων του πιο δυναµικού κοµµατιού της ελληνικής κοινωνίας όχι µόνο είναι επιτακτική, αλλά θα είναι και µια συµβολή για την ενδυνάµωση -και όχι την αποδόµηση- της Ε.Ε. στις ευρωεκλογές του Ιουνίου.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής