Κατεβαίνοντας από το βήµα του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, η Ιφιγένεια Θεοχαρίδη συνάντησε τα συγκινηµένα βλέµµατα πολλών συνέδρων, που την περίµεναν να της σφίξουν το χέρι και να της πουν πόσο τους συνεπήρε ο λόγος της. Ηδη από τις πρώτες στιγµές της οµιλίας της η συντονίστρια της Ν.Ε. Θεάµατος Ακροάµατος του ΣΥΡΙΖΑ τράβηξε το ενδιαφέρον του ακροατηρίου µε τις από καρδιάς αναφορές της στην αξία της αλληλεπίδρασης µεταξύ της Αριστεράς και του πολιτισµού. Η γοητευτική ηθοποιός µιλάει στο «Secret» για τα ενδιαφέροντά της, λέει τη γνώµη της για τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, παίρνει θέση για την έντονη πολιτική αντιπαράθεση µεταξύ του Στέφανου Κασσελάκη και της Ολγας Γεροβασίλη στο Συνέδριο, ενώ εξηγεί γιατί όλοι οι πολιτικοί χρειάζονται ψυχανάλυση.

Πες µας λίγα πράγµατα για σένα.

Είµαι ψυχολόγος-θεατρολόγος και ηθοποιός, µε µεταπτυχιακή εξειδίκευση αφενός στη Σχολική Ψυχολογία και την Ειδική Αγωγή, αφετέρου στις αγχώδεις διαταραχές. Εργάζοµαι στον χώρο της Εκπαίδευσης, στον τοµέα της Ειδικής Αγωγής, καθώς και σε πολύ γνωστές θεατρικές και τηλεοπτικές παραγωγές. Το 2015 βραβεύτηκα από το υπουργείο Πολιτισµού για τη δράση µου στο Εθνικό Θέατρο ως ηθοποιός και υπεύθυνη οργάνωσης και επικοινωνίας του προγράµµατος «Θέατρο κατ’ οίκων». Το 2023 βραβεύτηκα από την Πρωτοβάθµια Εκπαίδευση του ΥΠΑΙΘΑ για την υλοποίηση του προγράµµατος για µια συµπεριληπτική κοινωνία. Συνεργάζοµαι θεραπευτικά µε άτοµα µε νοητική αναπηρία, διαταραχή αυτιστικού φάσµατος και τις οικογένειές τους. Συµµετέχω σε προγράµµατα ψυχολογικής στήριξης και ενδυνάµωσης κακοποιηµένων γυναικών, ατόµων µε εθισµό, Ροµά και εφήβων.

Ποια είναι η γνώµη σου για τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας πολιτικός που δεν προέρχεται από τη λαϊκή ∆εξιά. Εκπροσωπεί την παραδοσιακή εκλογική βάση του κόµµατός του και αυτό κατέστη µια καθοριστική παράµετρος, χάρη στην οποία η Νέα ∆ηµοκρατία διείσδυσε σε ευρύτερα κοινωνικά στρώµατα, που ανήκουν σε φιλελεύθερα και κεντρώα, µεταρρυθµιστικά ρεύµατα, φέρνοντας τη συντηρητική παράταξη σταδιακά από το 2016 στη σηµερινή πολιτική της κυριαρχία. Είναι όµως ένας πρωθυπουργός του οποίου η διακυβέρνηση έχει συνδεθεί µε πολύ προβληµατικά γεγονότα για τη ∆ηµοκρατία και το κράτος ∆ικαίου, όπως είναι η υπόθεση των υποκλοπών. ∆εν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριµένη υπόθεση µαζί µε σειρά άλλων υποθέσεων αποτέλεσαν αντικείµενο έντονης συζήτησης στο Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο κατέληξε σε ένα ψήφισµα αποδοκιµασίας των φαινοµένων αυτών στην Ελλάδα.

Σε ποιον πολιτικό θα έκανες ψυχανάλυση και γιατί;

Η πολιτική µπορεί να γίνει µια έντονα ψυχοπιεστική ενασχόληση. Μελέτες έχουν δείξει πως συνήθως οι άνθρωποι που ασχολούνται µε την πολιτική πάσχουν από παθολογικό ναρκισσισµό, αλαζονεία, διαταραγµένη συµπεριφορά, ψυχική κόπωση και ανασφάλεια. Υπάρχει µια κατά προσέγγιση πραγµατικότητα, µε την οποία οι πολιτικοί προσαρµόζονται και την υπηρετούν. Θα ήταν λοιπόν ιδανικό οι πολιτικοί να καταφεύγουν σε κάποιας µορφής ψυχοθεραπεία.

Ποια κατά την άποψή σου είναι τα βασικά πολιτικά αποτελέσµατα του Συνεδρίου; Και πώς αυτά ενδέχεται να επηρεάσουν τις εξελίξεις;

Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε πως το κόµµα διαθέτει έναν συλλογικό χαρακτήρα, που υπερβαίνει τον χαρακτήρα µεµονωµένων προσώπων, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται στην ιεραρχία. Λόγου χάρη, το Συνέδριο αποφάσισε τη µη διεξαγωγή προεδρικών εκλογών. Αυτό ήταν αντίθετο τόσο µε τις επιθυµίες του νυν και του πρώην προέδρου όσο και µε τις κρυφές επιδιώξεις µεµονωµένων στελεχών, που αρέσκονται να κινούνται στο παρασκήνιο. Το Συνέδριο, ως το ανώτατο καταστατικό όργανο του κόµµατος, επαναβεβαίωσε ντε φάκτο την εµπιστοσύνη του στο πρόσωπο του Στέφανου Κασσελάκη, δίνοντάς του τον χρόνο να προχωρήσει σε µια γενναία αναδιάρθρωση της δοµής και του πολιτικού του χαρακτήρα. Το τελευταίο αυτό αποτελεί, κατά την άποψή µου, και το βασικό πολιτικό αποτέλεσµα που προέκυψε από το Συνέδριο.

Ακούσαµε κατά τη διάρκεια της οµιλίας σου να αναφέρεσαι σε τρόπους µε τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ µπορεί να στηρίξει τον πολιτισµό. Θέλεις να µας πεις δύο λόγια γι’ αυτό;

Στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ στρατηγικός σχεδιασµός µε στόχο την παραγωγή πολιτιστικής πολιτικής. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πρέπει να εντάξει στον πυρήνα του πολιτικού του σχεδιασµού την πολιτιστική πολιτική για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας µας σε όλους τους τοµείς. Οι άξονες της πολιτικής µας θα πρέπει να κινηθούν γύρω από τη θέσπιση εθνικού συµβουλίου τεχνών, µε στρατηγικό και ρυθµιστικό ρόλο, την εκπόνηση εθνικής στρατηγικής για τον σύγχρονο πολιτισµό σε αναπτυξιακή βάση, µε βάθος δεκαετίας, και την ένταξη της προϋπόθεσης καλών εργασιακών πρακτικών σε κάθε µορφή κρατικής χρηµατοδότησης, προσαρµόζοντας και καλά παραδείγµατα από την πανευρωπαϊκή εµπειρία. Επίσης απαραίτητος είναι ο εκσυγχρονισµός του πλαισίου επιχορηγήσεων του υπουργείου Πολιτισµού µε όρους διαφάνειας και δηµοσιοποιηµένα κριτήρια αξιολόγησης, αλλά και στοχευµένης στρατηγικής. Τέλος, πρέπει να εφαρµοστεί ο νόµος για τα δηµόσια έργα, που προβλέπει 1% του προϋπολογισµού τους να διατίθεται για ένταξη καλλιτεχνικών έργων.

Παρατηρήσαµε την τελευταία ηµέρα του Συνεδρίου µια έντονη πολιτική αντιπαράθεση µεταξύ του Στέφανου Κασσελάκη και της Ολγας Γεροβασίλη. Θεωρείς ότι τα δύο αυτά πρόσωπα εκφράζουν κάποιες διακριτές τάσεις;

Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν διαφορετικές τάσεις µέσα στο κόµµα, µονάχα διαφορετικές προσεγγίσεις σε κοινές ανησυχίες, που είναι αφενός ο αξιόπιστος τρόπος µε τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκφράσει µια εναλλακτική προοδευτική αντιπρόταση στα αδιέξοδα που η σηµερινή κυβερνητική πολιτική έχει δηµιουργήσει (προβληµατικό κράτος ∆ικαίου, κατάρρευση ΕΣΥ, χαλάρωση των προσπαθειών δηµοσιονοµικής εξυγίανσης), αφετέρου η αποτελεσµατικότητα µε την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναλάβει τον συντονιστικό ρόλο στην αναγέννηση του ευρύτερου προοδευτικού πόλου, ο οποίος και θα δηµιουργήσει τις κοινωνικές εκείνες συνθήκες που θα δώσουν ξανά στον πόλο αυτόν κυβερνητική προοπτική.

*Δημοσιεύθηκε στα «Παραπολιτικά»