Γιώργος Πάντζας στα "Παραπολιτικά": "Αλεξιπτωτιστής αμερικάνικης εφεύρεσης ο Κασσελάκης"
"Όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα κακό σόου"
Ο Γιώργος Πάντζας μιλάει στα «Παραπολιτικά» εξαπολύοντας μύδρους για όσα συμβαίνουν στην Κουμουνδούρου, επιρρίπτει ευθύνες στον Αλ. Τσίπρα, τονίζοντας πως «είναι αργά για δάκρυα», και αποκαλύπτει πως ο ίδιος στηρίζει πλέον τη «Νέα Αριστερά»
Γιωργος Κατσιγιαννης
Την απογοήτευσή του για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την παραίτηση του Αλ. Τσίπρα και την εκλογή του Στ. Κασσελάκη στην προεδρία του εκφράζει με συνέντευξή του στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ο κορυφαίος Ελληνας ηθοποιός και πρώην βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργος Πάντζας, ο οποίος υπηρετεί τον χώρο της Αριστεράς από τα γεννοφάσκια του. «Ο κ. Κασσελάκης δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά. Ηρθε σαν αλεξιπτωτιστής. Μια έκπληξη αμερικάνικης εφεύρεσης», αναφέρει, ενώ καταλογίζει ευθύνες και στον Αλ. Τσίπρα, επειδή όλα αυτά έπρεπε να τα έχει προβλέψει και να μην παραιτηθεί. «Τώρα είναι αργά για δάκρυα», σημειώνει, ενώ αποκαλύπτει πως ο ίδιος αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και στηρίζει τη «Νέα Αριστερά».
Πώς σχολιάζετε αυτά που συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, με πρόεδρο πλέον τον Στ. Κασσελάκη;
Εγώ σε όλη μου τη ζωή, από τα παιδικά μου χρόνια, αγωνίστηκα για την Αριστερά και πάντοτε ήμουνα στα αριστερά. Τον κ. Κασσελάκη δεν τον ήξερα, δεν τον γνώριζα, δεν τον θυμάμαι ποτέ να έχει αγωνιστεί για την Αριστερά. Τον είδα ξαφνικά μπροστά μας. Είχα μάθει πριν από τρία χρόνια ότι ήταν υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και τίποτα παραπάνω. Και ξαφνικά τον είδα σήμερα να είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Για μένα ήταν μεγάλη έκπληξη αυτό. Εγώ είμαι με την Αριστερά, συνεχίζω να είμαι με την Αριστερά και τώρα με τη «Νέα Αριστερά». Αυτή στηρίζω, με την Αριστερά είμαι και όλα αυτά που είδα στο Συνέδριο ειλικρινά με στεναχώρησαν αφάνταστα. Είπα κρίμα, κρίμα, κρίμα. Να παρουσιάζουν οι άνθρωποι αυτή την εικόνα.
Αυτό δεν είναι Αριστερά. Εδώ δεν υπάρχει συντροφικότητα, δεν υπάρχει συλλογικότητα, δεν είναι Αριστερά, δεν είναι σοσιαλισμός. Είναι κάτι άλλο. Εγώ από αυτό το «κάτι άλλο» έχω μεγάλη απόσταση. Ηταν ένα κακό σόου.
Πώς έπρεπε να κινηθεί το κόμμα μετά τις εθνικές εκλογές;
Περίμενα από τον Αλέξη Τσίπρα μετά τις τελευταίες εκλογές, που ήταν μια μεγάλη ήττα για την Αριστερά, να συγκαλέσει ένα διευρυμένο συνέδριο, με χιλιάδες μέλη, και να πει: «Συντρόφισσες και σύντροφοι, γι’ αυτούς και γι’ αυτούς τους λόγους σάς υποβάλλω την παραίτησή μου και σας παρακαλώ να την κρίνετε και να μου πείτε τη γνώμη σας και την άποψή σας». Και εκεί το συνέδριο θα αποφάσιζε εάν θέλει να φύγει ο Αλ. Τσίπρας από την προεδρία του κόμματος ή όχι. Δεν το έκανε αυτό. Αν το είχε κάνει, δεν θα γίνονταν αυτά που γίνονται σήμερα.
Πιστεύετε πως έπρεπε να παραμείνει στην ηγεσία ο Αλ. Τσίπρας;
Βεβαιότατα. Δεν θα το αποφάσιζε ο ίδιος, αλλά το συνέδριο. Τα μέλη έπρεπε να αποφασίσουν, όχι ο ίδιος. Αν αποδέχονται την παραίτησή του ή όχι. Γιατί μετά την παραίτηση Τσίπρα βλέπουμε όλα αυτά τα φαινόμενα. Βλέπουμε το φαινόμενο Κασσελάκη: Εναν άνθρωπο από το πουθενά επικεφαλής ενός αριστερού, προοδευτικού κόμματος.
Ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύετε πως μπορεί να επιστρέψει και να ενώσει το κόμμα;
Δεν βλέπω να επανέρχεται. Έκανε τεράστιο λάθος με την παραίτηση. Έπρεπε να τα προβλέψει όλα αυτά. Τώρα ακούγεται πάλι το όνομά του, εμφανίστηκε πάλι. Αλλά τώρα είναι αργά για δάκρυα. Το κόμμα δεν είναι ιδιωτική υπόθεση, ενός προσώπου. Είναι ένα κόμμα ιδεολογικό, με αγώνες, με θυσίες, δίπλα στον ελληνικό λαό, για να λύσει τα τεράστια προβλήματα που έχει ο λαός μας. Και ποια είναι αυτά; Αν ψάχνετε τέτοια διακυβέρνηση στον τόπο μας, δεν έχει ξαναγίνει. Το Μητσοτακαίικο είναι η καταστροφή του τόπου της δημοκρατίας στην πατρίδα μας. Και όλα τα ΜΜΕ στηρίζουν τον Μητσοτάκη και την ακροδεξιά κυβέρνησή του. Αυτά περί κεντρώας κυβέρνησης είναι τρίχες.
Βέβαια, ο κ. Κασσελάκης επικαλείται τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ και λέει: «Αυτές είναι οι ρίζες μου».
Κοιτάξτε, εγώ στις εκλογές που έγιναν δεν τον ψήφισα τον κ. Κασσελάκη, δεν τον πιστεύω, δεν είναι αριστερός ο κ. Κασσελάκης. Ήρθε από το πουθενά σαν αλεξιπτωτιστής, δεν με πείθει. Με όλη την εμπειρία που έχω των 87 χρόνων μου - από αυτά, τα 79 σε αγώνες. Ηρθε εξ ουρανών, καμία ρίζα δεν έχει στην Αριστερά ο κ. Κασσελάκης. Καμία. Ούτε αγώνες ούτε τίποτα. Ηταν μια έκπληξη αυτή, αμερικάνικου τύπου. Αμερικάνικης εφεύρεσης...
Αν ήσασταν στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και ακούγατε τον Στ. Κασσελάκη να λέει: «Βρείτε μου αντίπαλο τώρα», πώς θα αντιδρούσατε;
Μου θύμισε τον Μοχάμεντ Αλι, που έλεγε σε μια εκπομπή στον Μάικ Τάισον: «Έλα να παλέψουμε, να σε κάνω μαύρο στο ξύλο». Το περίεργο είναι πως οι ίδιοι άνθρωποι που τον στήριξαν για να γίνει πρόεδρος οι ίδιοι ήρθαν απέναντί του. Οπως είπε σωστά κάποιος, στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε πρόεδρο, δεν έχουμε μονάρχη ούτε βασιλιά. Μιλάει λες και κάνουμε μπίζνες, όχι πολιτική...
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά
Πώς σχολιάζετε αυτά που συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, με πρόεδρο πλέον τον Στ. Κασσελάκη;
Εγώ σε όλη μου τη ζωή, από τα παιδικά μου χρόνια, αγωνίστηκα για την Αριστερά και πάντοτε ήμουνα στα αριστερά. Τον κ. Κασσελάκη δεν τον ήξερα, δεν τον γνώριζα, δεν τον θυμάμαι ποτέ να έχει αγωνιστεί για την Αριστερά. Τον είδα ξαφνικά μπροστά μας. Είχα μάθει πριν από τρία χρόνια ότι ήταν υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και τίποτα παραπάνω. Και ξαφνικά τον είδα σήμερα να είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Για μένα ήταν μεγάλη έκπληξη αυτό. Εγώ είμαι με την Αριστερά, συνεχίζω να είμαι με την Αριστερά και τώρα με τη «Νέα Αριστερά». Αυτή στηρίζω, με την Αριστερά είμαι και όλα αυτά που είδα στο Συνέδριο ειλικρινά με στεναχώρησαν αφάνταστα. Είπα κρίμα, κρίμα, κρίμα. Να παρουσιάζουν οι άνθρωποι αυτή την εικόνα.
Αυτό δεν είναι Αριστερά. Εδώ δεν υπάρχει συντροφικότητα, δεν υπάρχει συλλογικότητα, δεν είναι Αριστερά, δεν είναι σοσιαλισμός. Είναι κάτι άλλο. Εγώ από αυτό το «κάτι άλλο» έχω μεγάλη απόσταση. Ηταν ένα κακό σόου.
Εδώ δεν υπάρχει συντροφικότητα, δεν υπάρχει συλλογικότητα, δεν είναι Αριστερά, δεν είναι σοσιαλισμός. Είναι κάτι άλλο
Πώς έπρεπε να κινηθεί το κόμμα μετά τις εθνικές εκλογές;
Περίμενα από τον Αλέξη Τσίπρα μετά τις τελευταίες εκλογές, που ήταν μια μεγάλη ήττα για την Αριστερά, να συγκαλέσει ένα διευρυμένο συνέδριο, με χιλιάδες μέλη, και να πει: «Συντρόφισσες και σύντροφοι, γι’ αυτούς και γι’ αυτούς τους λόγους σάς υποβάλλω την παραίτησή μου και σας παρακαλώ να την κρίνετε και να μου πείτε τη γνώμη σας και την άποψή σας». Και εκεί το συνέδριο θα αποφάσιζε εάν θέλει να φύγει ο Αλ. Τσίπρας από την προεδρία του κόμματος ή όχι. Δεν το έκανε αυτό. Αν το είχε κάνει, δεν θα γίνονταν αυτά που γίνονται σήμερα.
Πιστεύετε πως έπρεπε να παραμείνει στην ηγεσία ο Αλ. Τσίπρας;
Βεβαιότατα. Δεν θα το αποφάσιζε ο ίδιος, αλλά το συνέδριο. Τα μέλη έπρεπε να αποφασίσουν, όχι ο ίδιος. Αν αποδέχονται την παραίτησή του ή όχι. Γιατί μετά την παραίτηση Τσίπρα βλέπουμε όλα αυτά τα φαινόμενα. Βλέπουμε το φαινόμενο Κασσελάκη: Εναν άνθρωπο από το πουθενά επικεφαλής ενός αριστερού, προοδευτικού κόμματος.
Ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύετε πως μπορεί να επιστρέψει και να ενώσει το κόμμα;
Δεν βλέπω να επανέρχεται. Έκανε τεράστιο λάθος με την παραίτηση. Έπρεπε να τα προβλέψει όλα αυτά. Τώρα ακούγεται πάλι το όνομά του, εμφανίστηκε πάλι. Αλλά τώρα είναι αργά για δάκρυα. Το κόμμα δεν είναι ιδιωτική υπόθεση, ενός προσώπου. Είναι ένα κόμμα ιδεολογικό, με αγώνες, με θυσίες, δίπλα στον ελληνικό λαό, για να λύσει τα τεράστια προβλήματα που έχει ο λαός μας. Και ποια είναι αυτά; Αν ψάχνετε τέτοια διακυβέρνηση στον τόπο μας, δεν έχει ξαναγίνει. Το Μητσοτακαίικο είναι η καταστροφή του τόπου της δημοκρατίας στην πατρίδα μας. Και όλα τα ΜΜΕ στηρίζουν τον Μητσοτάκη και την ακροδεξιά κυβέρνησή του. Αυτά περί κεντρώας κυβέρνησης είναι τρίχες.
Βέβαια, ο κ. Κασσελάκης επικαλείται τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ και λέει: «Αυτές είναι οι ρίζες μου».
Κοιτάξτε, εγώ στις εκλογές που έγιναν δεν τον ψήφισα τον κ. Κασσελάκη, δεν τον πιστεύω, δεν είναι αριστερός ο κ. Κασσελάκης. Ήρθε από το πουθενά σαν αλεξιπτωτιστής, δεν με πείθει. Με όλη την εμπειρία που έχω των 87 χρόνων μου - από αυτά, τα 79 σε αγώνες. Ηρθε εξ ουρανών, καμία ρίζα δεν έχει στην Αριστερά ο κ. Κασσελάκης. Καμία. Ούτε αγώνες ούτε τίποτα. Ηταν μια έκπληξη αυτή, αμερικάνικου τύπου. Αμερικάνικης εφεύρεσης...
Αν ήσασταν στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και ακούγατε τον Στ. Κασσελάκη να λέει: «Βρείτε μου αντίπαλο τώρα», πώς θα αντιδρούσατε;
Μου θύμισε τον Μοχάμεντ Αλι, που έλεγε σε μια εκπομπή στον Μάικ Τάισον: «Έλα να παλέψουμε, να σε κάνω μαύρο στο ξύλο». Το περίεργο είναι πως οι ίδιοι άνθρωποι που τον στήριξαν για να γίνει πρόεδρος οι ίδιοι ήρθαν απέναντί του. Οπως είπε σωστά κάποιος, στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε πρόεδρο, δεν έχουμε μονάρχη ούτε βασιλιά. Μιλάει λες και κάνουμε μπίζνες, όχι πολιτική...
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά
