Για όλους και για όλα απαντάει ο Μάκης Βορίδης. Σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, ο υπουργός Επικρατείας δίνει απαντήσεις για τα Τέμπη, για τη διαρροή προσωπικών δεδομένων, για τις καταγγελίες κατά του Στέφανου Κασσελάκη και για τα σενάρια που εμπλέκουν τον ίδιο σε άλλα πολιτικά μονοπάτια.

Θέλω να ξεκινήσουμε από το δυστύχημα των Τεμπών και από το αίσθημα που υπάρχει σε σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης ότι δεν λειτουργεί σωστά το κράτος Δικαίου στην Ελλάδα.

Πρέπει σε αυτήν τη συζήτηση να είμαστε πιο αναλυτικοί και σαφείς. Τι ακριβώς δεν λειτουργεί; Ακούω, ας πούμε, τη θεωρία της συγκάλυψης. Τι έχει συγκαλυφθεί; Ποιος τα συγκαλύπτει; Η Δικαιοσύνη; Οι πολιτικώς ενάγοντες, οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν υποστεί την τραγική απώλεια των συγγενών τους, εκπροσωπούνται εκεί με τους δικηγόρους τους, καταθέτουν αιτήματα, έχουν τεχνικούς συμβούλους, υποβάλλουν παρατηρήσεις, πραγματογνωμοσύνες, ακούγονται από τη δικαστική Αρχή. Εγινε όλη αυτή η μεγάλη συζήτηση για το περίφημο μπάζωμα και για το αν υπήρχαν και άλλα βαγόνια και άλλα υλικά.

Διορισμένος πραγματογνώμονας από την ανάκριση είπε πως δεν ισχύουν αυτά. Τεχνικός σύμβουλος -δηλαδή κάποιος διορισμένος ειδικός από την πολιτική αγωγή- είχε άλλη άποψη. Διατάχθηκε δεύτερη πραγματογνωμοσύνη. Το φέρνω ως ένα παράδειγμα ενός επιμέρους σημείου σε μια συνολική ποινική διαδικασία, για να πω: Η συγκάλυψη πού γίνεται, στη Δικαιοσύνη;

Εκανε όμως λόγο και η Ευρωπαία εισαγγελέας για συγκάλυψη.

Είναι ωραίες εδώ δύο παρατηρήσεις και του προέδρου των διοικητικών δικαστών, αλλά και του Αρείου Πάγου, η οποία υπογράφεται από τους δύο αντιπροέδρους του, οι οποίες επισημαίνουν λίγο-πολύ το ίδιο: ότι η Ευρωπαία εισαγγελέας έχει να ασχοληθεί με οικονομικά αδικήματα συνδεόμενα με τη διαχείριση χρημάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν ασχολείται με κάτι άλλο. Αρα, λοιπές παρατηρήσεις είναι προφανές ότι εκφεύγουν από το πεδίο της αρμοδιότητάς της. Ομως, εντάξει, ήθελε να πει την άποψή της. Για ποιο θέμα; Υπάρχει συγκάλυψη γιατί υπάρχει ποινική αρμοδιότητα της Βουλής για τους υπουργούς;

Αυτό που λέει και το ψήφισμα της Μαρίας Καρυστιανού.

Τι λέει το ψήφισμα; Να μην υπάρχει ποινική αρμοδιότητα της Βουλής και να μην υπάρχει βουλευτική ασυλία. Είναι ένα αίτημα πολιτών για συνταγματική αναθεώρηση. Το λέω αυτό για να είμαστε σαφείς. Δεν είναι συγκάλυψη το ότι έχει ποινική αρμοδιότητα η Βουλή. Είναι συνταγματική πρόβλεψη, η οποία δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Εδώ όντως υπάρχει πολιτική εκμετάλλευση από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, διότι συνετέθησαν δύο τελείως διαφορετικά πράγματα: η συνταγματική αναθεώρηση και η λεγόμενη λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία, δηλαδή 500.000 υπογραφές, για να έρθει ένας νόμος να συζητηθεί στο Κοινοβούλιο. Οποιο και αν είναι το περιεχόμενο αυτού του προτεινόμενου νόμου, ο νόμος δεν μπορεί να αλλάξει το Σύνταγμα.

Το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε διαδικασία συνταγματικής αναθεώρησης. Γιατί δεν πρότεινε την κατάργηση του Αρθρου 86; Γιατί δεν πρότεινε την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας; Τώρα τη θυμήθηκε; Λοιπόν, οι υπογραφές θέτουν ένα αίτημα συνταγματικής αναθεώρησης, το οποίο θα συνεκτιμηθεί, υποθέτω, από τις πολιτικές δυνάμεις, από την προτείνουσα Βουλή.

Θα το προτείνετε αυτό ως Νέα Δημοκρατία;

Οχι. Διότι εμείς είμαστε εκείνοι που έχουμε αλλάξει το Σύνταγμα και έχουμε καταργήσει τη βραχεία αποσβεστική προθεσμία των δύο κοινοβουλευτικών συνόδων. Τώρα, τα αδικήματα των υπουργών κρίνονται με την κοινή παραγραφή. Η κατηγορία της συγκάλυψης που σας απευθύνουν σχετίζεται και με την παραπομπή σε
δίκη του πρώην υπουργού Κώστα Καραμανλή. Μάλιστα. Η συγκάλυψη, λοιπόν, λένε είναι ότι δεν δέχεστε να παραπεμφθεί ο Καραμανλής στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο. Δύο ζητήματα εδώ. Πρώτον, συζητήσαμε την Τετάρτη τα θέματα της Εξεταστικής Επιτροπής, όπου κατετέθησαν διάφορα πορίσματα και ενεκρίθη το πόρισμα της πλειοψηφίας. Εάν υπάρχει κάτι νεότερο, ας έρθουν να μας το πουν, διότι αυτή τη στιγμή εκκρεμής ποινική διαδικασία στη Βουλή δεν υπάρχει.

Aν είχατε εδώ, στο γραφείο σας, τη Μαρία Καρυστιανού, τι θα της λέγατε;

Με απόλυτο σεβασμό στη θέση της -διότι εγώ εξ επαγγέλματος έχω δικάσει πάρα πολλές υποθέσεις ανθρωποκτονίας, και εξ αμελείας και εκ προθέσεως, και ξέρω το δράμα των οικογενειών που έχουν χάσει τους δικούς τους ανθρώπους και αναζητούν δικαιοσύνη- και χωρίς καμία διάθεση αντιδικίας, η απάντηση είναι μία: Δεν υπάρχουν ενδείξεις ενοχής. Καταλαβαίνω ότι αυτό είναι μια θέση που μπορεί να στενοχωρεί, αλλά αυτή είναι η πεποίθησή μου.

Εννοείτε για τον Καραμανλή.

Ούτε για τον Σπίρτζη. Για να είμαστε δίκαιοι. Ακούστε, υπάρχει μια απλή προσέγγιση, την οποία στον κόσμο την καταλαβαίνω. Αφού, λοιπόν, είναι αθώος ο Καραμανλής, στείλτε τον να το πει το δικαστήριο. Ετσι, όμως, απεκδύεται η Βουλή της ποινικής ευθύνης που μας δίνει το Σύνταγμα, που δεν θέλησε να κάνει μια βόλτα η δικογραφία από τη Βουλή για να ξαναγυρίσει στο δικαστήριο, αλλά ζητά από το Κοινοβούλιο τη δική μας άποψη και κρίση ως προς το ζήτημα της υπάρξεως ενδείξεων.

Δεν είναι τυπική η διαδικασία. Συζητάμε, λοιπόν, για την ευθύνη του Καραμανλή εξαιτίας της καθυστερήσεως ολοκληρώσεως της σύμβασης 717. Ο Καραμανλής έδωσε μια παράταση - είχαν ήδη δοθεί επτά. Εάν δεν την έδινε και διαλυόταν η σύμβαση και είχε συμβεί το δυστύχημα, πάλι το ίδιο θα είχε να αντιμετωπίσει. Γιατί δεν έδωσε μια παράταση να τελειώσει, θα του λέγανε. Τι έπρεπε, λοιπόν, να κάνει;

Να διασφαλίσει ότι θα υλοποιηθεί στην ώρα της.

Η παράταση, όταν δόθηκε, εν συνεχεία ολοκληρώθηκε. Δυστυχώς, όμως, έγινε αυτό το τραγικό δυστύχημα. Αλλά η πρόθεση Καραμανλή ήταν να τελειώσει γρήγορα. Να πούμε, όμως, και κάτι ακόμα. Αυτά τα συστήματα τα ολοκληρωμένα, που έχουν μέσα όχι μόνο την τηλεδιοίκηση, αλλά και την αυτόματη πέδηση και την ηλεκτρονική ρύθμιση των ταχυτήτων κ.λπ., υπάρχουν στο 12% των ευρωπαϊκών σιδηροδρόμων. Αρα το 88% των σιδηροδρόμων στην Ευρώπη είναι ανασφαλή μέσα; Είναι επικίνδυνα; Οχι, βέβαια. Γιατί υπάρχει ο Γενικός Κανονισμός που ορίζει όλα τα μέτρα ασφαλείας και όλες τις δικλίδες. Εχει μια προϋπόθεση, ότι πρέπει να τις τηρεί κάποιος. Αμα δεν τις τηρούν, γίνονται ατυχήματα.

Πάμε σε άλλο θέμα. Τι συνέβη με τη διαρροή προσωπικών δεδομένων; Είναι δυνατόν να μην είναι «στεγανό» το σύστημα στο υπουργείο Εσωτερικών, ώστε να μη διαρρέει τίποτα;

Δύο πράγματα πάλι θα μου επιτρέψετε να πω. Να συγκρίνουμε συμπεριφορές. Ο κ. Παππάς καταδικάστηκε από ένα δικαστήριο για παράβαση καθήκοντος. Δεν του ζήτησαν να παραιτηθεί. Εκατόμηδέν κοντά του, μέχρι τέλους. Το λέω γιατί ακούω τώρα μια αυστηρότητα στα ζητήματα αυτά από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κυριολεκτικώς είναι η περίπτωση που δεν δικαιούται, γιατί έχει παραδείγματα τα οποία τον εκθέτουν βαριά. Ερχεται, λοιπόν, ο πρωθυπουργός για μια υπόθεση
στην οποία τη στιγμή αυτή που μιλάμε δεν υπάρχει ποινική δίωξη, δεν υπάρχει πόρισμα της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, δεν υπάρχει ακόμη τίποτα.

Ερχεται και λέει «θα δω τι έχει γίνει» και βρίσκει τι έχει γίνει. Πράγματι, μια λίστα έφυγε από το υπουργείο Εσωτερικών, πήγε σε συγκεκριμένο κομματικό παράγοντα
και κατέληξε στην κυρία Ασημακοπούλου. Λάθος της. Καταλογίστηκαν όλα. Η κυρία Ασημακοπούλου δεν θα είναι υποψήφια. Οι άλλοι δύο παραιτήθηκαν. Αυτό το έχει κάνει ο πρωθυπουργός μόνος του, χωρίς κανένα πόρισμα και χωρίς καμία εισαγγελική κατηγορία.

Πάμε τώρα στις κατηγορίες που απευθύνετε στον Στέφανο Κασσελάκη. Εσείς είστε υπέρ του επιχειρείν.

Πολύ. Νομίμως.

Τι σας πειράζει, λοιπόν, που ένας άνθρωπος ασκούσε επιχειρηματική δράση στις ΗΠΑ και την άφησε για να έρθει να γίνει αρχηγός ενός κόμματος;

Δεν με πειράζει τίποτα από αυτά. Εχουμε μια νομοθεσία την οποία την ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Κοιτάξτε να δείτε πως «έστιν δίκης οφθαλμός», αυτό είναι το ωραίο. Είναι μια νομοθεσία που έγινε στοχευμένα, για να πληγεί ο πρωθυπουργός και η σύζυγός του. Παραγγελιά! Δείτε τώρα πώς έμπλεξε ο διάδοχος του κυρίου Τσίπρα. Προσέξτε: Απαιτείται η συμμόρφωση τη χρονική στιγμή που ανέλαβε ο κύριος Κασσελάκης αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οταν εξελέγη, έπρεπε άμεσα να μεταβιβάσει τις μετοχές που είχε.

Πώς ξεκίνησε αυτή η συζήτηση; Εμφανίστηκε μια ωραία μέρα, 29 Δεκεμβρίου, μια αλλοδαπή εταιρεία, η οποία ξαφνικά έδειξε ένα μεγάλο ενδιαφέρον να πάει να δανείσει τη Left Media 250.000 ευρώ. Διερωτώμαι πώς ο διαπρύσιος υπερασπιστής του κράτους Δικαίου δεν έρχεται να μας πει τρεις κουβέντες: Εχω αυτήν την εταιρεία, μεταβίβασα τις μετοχές μου σε αυτήν την τάδε του μηνός, τις πήρε ο τάδε και για τη μεταβίβαση αυτή πήρα το τάδε ποσό. Τόσο εύκολο, τόσο γρήγορο, τόσο απλό. Αυτό είναι που δημιουργεί την απορία και την υποψία: Για να μη μου το λες, μήπως δεν είναι τελικά τόσο απλό;

Ενα δημοσιογραφικό σενάριο θέλει τον Βορίδη να κατεβαίνει για ευρωβουλευτής, άλλο τον θέλει να κάνει νέο δεξιό κόμμα. Τι θέλει, λοιπόν, να κάνει ο Μάκης Βορίδης;

Υπηρετεί το Εθνος και υπηρετεί την παράταξη και συνεχίζει να την υπηρετεί. Η συζήτηση αυτή ανοίγει σε πολύ μεγάλο βαθμό γιατί υπάρχουν μετρήσεις που δείχνουν ότι υπάρχει μια πίεση της Νέας Δημοκρατίας από τα δεξιά της. Σε ορισμένες σκέψεις αυτών που τα λένε αυτά είναι ότι, αν βάλεις τον Βορίδη, θα αποτελέσει ένα «ανάχωμα» στη διαρροή προς τα δεξιά. Εγώ είναι σαφές το τι κάνω.

Είμαι πρωτίστως και κυρίως βουλευτής και, όταν το κρίνει ο πρωθυπουργός, υπηρετώ σε υπουργικές θέσεις. Φιλοδοξία ευρωεκλογών δεν έχω. Δεν υποτιμώ καθόλου την Ευρωβουλή. Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό αξίωμα το αξίωμα του Ελληνα βουλευτή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Είναι κρίσιμο και γι' αυτό θέλει και πολλή προσοχή στον τρόπο με τον οποίο επιλέγουμε τους βουλευτές μας εκεί. Αλλά, από την άλλη μεριά, δεν είναι στη δική μου φιλοδοξία αυτό. Τα υπόλοιπα περί δεξιού κόμματος τα αφήνω. Θεωρώ, και το έχω πει πολλές φορές, ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ο χώρος που εκφράζει τη σοβαρή, λαϊκή, εθνική και κοινωνική Δεξιά. Ολα τα ζητήματα της δεξιάς ατζέντας τα έχουμε υπηρετήσει και τα έχουμε σεπροτεραιότητα. Μεταναστευτική πολιτική. Θυμάστε
πού ήμασταν το '19 και πού είμαστε τώρα; Τα νησιά να βουλιάζουν; Τώρα έχουμε τον φράχτη, τώρα έχουμε σύνορα θαλάσσια που φυλάσσονται. Αμυντική πολιτική, Rafale, φρεγάτες, αλλά και η χρήση και της υποδομής και του έμψυχου δυναμικού μας.

Για πρώτη φορά, έπειτα από πάρα πολλά χρόνια, έχουμε υπερπόντια επιχείρηση στην οποία συμμετέχει η Ελλάδα, για να υπερασπιστεί και εθνικά συμφέροντα στην περιοχή και ευρωπαϊκά συμφέροντα, αλλά και την ευρύτερη σταθερότητα. Σπουδαίο πράγμα. Επίσης, οι μειώσεις των φορολογικών συντελεστών, τις οποίες έχουμε κάνει όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Η διαρκής μάχη με τη βία της άκρας Αριστεράς. Ολα αυτά είναι στη δεξιά ατζέντα. Αυτό είναι, αν θέλετε, που δεν αφήνει κανένα αντικειμενικό περιθώριο να υπάρξει μια σοβαρή Δεξιά εκτός της Νέας Δημοκρατίας. Η σοβαρή Δεξιά εκφράζεται μέσα στη Νέα Δημοκρατία.

* Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά στις 23/3