Ο ανταγωνισµός των κοµµάτων για τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου είναι µεγάλος, αλλά εκείνος των υποψηφίων για µια θέση στα ευρωψηφοδέλτια των κοµµάτων ίσως είναι ακόµα µεγαλύτερος! Παρόλο που πλέον η χώρα µας εκλέγει µόλις 21 ευρωβουλευτές συνολικά και το κόστος µιας προσωπικής προεκλογικής καµπάνιας σε όλη την επικράτεια είναι αρκετά υψηλό, οι υποψήφιοι για να στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια ουσιαστικά… συνωστίζονται στον προθάλαµο των, µεγάλων ιδίως, κοµµάτων. Πέρα από το κύρος και το γόητρο που ενδεχοµένως προσφέρει η θέση του ευρωβουλευτή, οι απολαβές και τα προνόµια που απολαµβάνει αποτελούν σίγουρα ένα ισχυρό κίνητρο για να διεκδικήσει κάποιος την εκλογή του.

Ο μισθός των ευρωβουλευτών

Ας δούµε όµως τα πράγµατα αναλυτικά: Ο µισθός κάθε ευρωβουλευτή είναι 10.075,18 ευρώ τον µήνα, από τον οποίο µετά την αφαίρεση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών µένουν καθαρά 7.853,89 ευρώ. Με προ διετίας µάλιστα απόφαση του Συµβουλίου της Επικρατείας, στην Ελλάδα δεν µπορεί να επιβληθεί επιπλέον φορολόγηση στο ποσό αυτό. Οι ευρωβουλευτές δεν πληρώνουν δηλαδή εδώ φόρο εισοδήµατος ή εισφορά αλληλεγγύης.

Τα χρήµατα που εισπράττουν από τις Βρυξέλλες, πάντως, δεν περιορίζονται εκεί. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τους παρέχει επίσης 4.950 ευρώ µηνιαίως για να καλύπτουν έξοδα γραφείου (λογαριασµοί τηλεφώνου σταθερού και κινητού, κόστος αλληλογραφίας, αγορά και συντήρηση λογισµικών και ηλεκτρονικού εξοπλισµού), αλλά και οργάνωση ηµερίδων, εκδηλώσεων κ.λπ. Η συγκεκριµένη παροχή κόβεται κατά 50% αν ο ευρωβουλευτής δεν παρίσταται τουλάχιστον στις µισές συνεδριάσεις της Ολοµέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Τα έξοδα αυτά αφορούν κυρίως στο πολιτικό γραφείο που διατηρεί κάθε ευρωβουλευτής στη χώρα του, καθώς στις Βρυξέλλες το Ευρωκοινοβούλιο παρέχει στους ίδιους και στους συνεργάτες τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τηλεφωνικές συσκευές κ.λπ.

Τα χρήματα που παίρνουν από τις Επιτροπές

Παράλληλα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δίνει στους ευρωβουλευτές επιπλέον 350 ευρώ ανά εργάσιµη ηµέρα, µια ιδιαίτερα γενναία αποζηµίωση, για τη συµµετοχή τους στις επιτροπές ή στην Ολοµέλεια ή για τη συνεδρίαση κάποιου ευρωπαϊκού οργάνου. Ο σκοπός της εν λόγω παροχής είναι να καλύπτει τη διαµονή, τα γεύµατα και άλλα µικροέξοδα για κάθε ηµέρα που ο ευρωβουλευτής βρίσκεται στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο για το Ευρωκοινοβούλιο. Αν συµµετέχουν σε κάποια αποστολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο εξωτερικό (εκτός Ε.Ε.), λαµβάνουν το 50% αυτής της ηµερήσιας αποζηµίωσης (δηλαδή 175 ευρώ), συν τα έξοδα µετακίνησης και διαµονής τους.

Παράλληλα, το Ευρωκοινοβούλιο τους καλύπτει τη δαπάνη για το εβδοµαδιαίο αεροπορικό εισιτήριο από και προς τη χώρα τους, εν προκειµένω την Ελλάδα. Συνήθως οι περισσότεροι φεύγουν από τις Βρυξέλλες κάθε Πέµπτη το απόγευµα και επιστρέφουν τη ∆ευτέρα το πρωί. Παράλληλα, δικαιούνται 4.886 ευρώ ετησίως για ταξίδια (µετακίνηση και διαµονή) που κάνουν εκτός της χώρας τους, σε κάποια αποστολή δηλαδή στο εξωτερικό (όχι επίσηµη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για τις οποίες προαναφέραµε τι ισχύει). ∆ικαιούνται ωστόσο και αποζηµίωση για µέχρι και 24 ταξίδια µετ’ επιστροφής ετησίως που κάνουν στο εσωτερικό της χώρας τους - στην περίπτωση της Ελλάδας, δηλαδή, αν πάνε, π.χ., αεροπορικώς από την Αθήνα στην Κρήτη για ένα συνέδριο ή µια ηµερίδα. Τέλος, το Ευρωκοινοβούλιο τους καλύπτει τα 2/3 κάθε ιατρικής δαπάνης.

Οι συνεργάτες 

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δίνει σε κάθε ευρωβουλευτή 28.696 ευρώ (µικτά) τον µήνα για να πληρώνει τους µισθούς των συνεργατών και βοηθών του, οι οποίοι απαγορεύεται να είναι στενοί συγγενείς του. Ο ευρωβουλευτής συµφωνεί µε κάθε συνεργάτη τις µηνιαίες απολαβές του και στη συνέχεια το Ευρωκοινοβούλιο πληρώνει το ποσό απευθείας στους λογαριασµούς των συνεργατών.

Παράλληλα, ο ευρωβουλευτής έχει το δικαίωµα να απασχολεί στο γραφείο του στην Αθήνα δύο µετακλητούς υπαλλήλους, τρεις δηµόσιους υπαλλήλους (µε απόσπαση) και δύο αστυνοµικούς, που όλοι πληρώνονται από τη Βουλή των Ελλήνων, όπως ακριβώς και των 300 βουλευτών δηλαδή.

Συµπερασµατικά, κάθε ευρωβουλευτής, αν δεν χάνει καµία συνεδρίαση, λαµβάνει περί τις 14.000 ευρώ τον µήνα, την ώρα που για τα βασικά του έξοδα (και όχι µόνο) έχει το κεφάλι του ήσυχο: Η Ευρωπαϊκή Ενωση του καλύπτει τα αεροπορικά εισιτήρια, όλες τις δαπάνες που απαιτούνται για τη λειτουργία των πολιτικών του γραφείων στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα και περίπου δέκα συνεργάτες συνολικά για τα δύο γραφεία.

Οταν, µάλιστα, λήξει η θητεία του, δεν τον περιµένει αµέσως το ταµείο ανεργίας: Κάθε ευρωβουλευτής, εφόσον δεν επανεκλεγεί ούτε στις Βρυξέλλες ούτε στο εθνικό του Κοινοβούλιο, αλλά ούτε αναλάβει κάποιο δηµόσιο αξίωµα, δικαιούται το λεγόµενο «µεταβατικό επίδοµα». Αυτό πρακτικά σηµαίνει ότι για τους επόµενους έξι µήνες τουλάχιστον (έως δύο χρόνια το πολύ) συνεχίζει να παίρνει κανονικά τον µισθό του.

Πρόνοια υπάρχει και για τη συνταξιοδότησή του, όταν συµπληρώσει την ηλικία των 63 ετών. Οι πρώην ευρωβουλευτές δικαιούνται σύνταξη ίση µε το 3,5% του µισθού τους για κάθε πλήρες έτος της θητείας τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (µε «ταβάνι» το 70% συνολικά). Αρα, ένας ευρωβουλευτής µε θητεία από το 2014 έως το 2019, π.χ., µόλις γίνει 63, θα παίρνει από το Ευρωκοινοβούλιο σύνταξη 1.532 ευρώ τον µήνα, επιπλέον προφανώς της όποιας σύνταξης θα λαµβάνει στην Ελλάδα.

* Δημοσιεύθηκε στα «Παραπολιτικά»