Ανεπίδεκτοι µαθήσεως, άρθρο του Ανδρέα Σπυρόπουλου
Άρθρο γνώμης
Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι η χώρα είναι θωρακισµένη, αποδείχθηκε για άλλη µία φορά ότι παραµένει ανοχύρωτη
Μία από τις πιο γνωστές ρήσεις, η οποία οφείλει να ενσωµατώνεται στον τρόπο διαχείρισης ευθυνών και άσκησης καθηκόντων, είναι η ρήση του Μενάνδρου «Το δις εξαµαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Στην περίπτωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, και ιδιαίτερα των επιδόσεών της στην οργάνωση και πρόληψη των µηχανισµών πολιτικής προστασίας, το αριθµητικό επίρρηµα «δις» µάλλον είναι ελάχιστο για να αποδώσει τις επαναλαµβανόµενες αστοχίες, ανεπάρκειες και την -όπως τραγικά επιβεβαιώνεται κάθε καλοκαίρι- άρνηση άντλησης µαθηµάτων από τις προηγούµενες καταστροφές.
Η φετινή καταστροφή είναι πολύ µεγαλύτερη από τα 104 σπίτια και επιχειρήσεις που κάηκαν από τον Βαρνάβα έως την Πεντέλη. Μία ακόµα πυρκαγιά µέσα σε οκτώ χρόνια, που έχει καεί συνολικά το 37% των δασικών εκτάσεων της Αττικής. Μικροσωµατίδια, τοξικές ουσίες που αιωρούνται στην ατµόσφαιρα και εκποµπές αερίων του θερµοκηπίου, περαιτέρω άνοδος της θερµοκρασίας, που θα κάνει πολύ έως αφόρητα ζεστά τα επόµενα καλοκαίρια, διάβρωση του εδάφους, που επιβάλλει να εξεταστεί η στατικότητα κτιρίων σε κάποιες περιοχές και απειλεί µε πληµµύρες άλλες, επίταση της λειψυδρίας και µεγάλη µείωση της βιοποικιλότητας στην Αττική. Μια ούτως ή άλλως δύσκολη καθηµερινότητα στο Λεκανοπέδιο αναµένεται να γίνει ακόµα χειρότερη. Οπως επιδείνωση αναµένεται και στις σχέσεις των πολιτών µε το πολιτικό σύστηµα και την εµπιστοσύνη σε ένα κράτος που δεν προστατεύει. Οπως στο Μάτι, στην Πάρνηθα, την Εύβοια ή στα Τέµπη.
Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι η χώρα είναι θωρακισµένη, αποδείχθηκε για άλλη µία φορά ότι η χώρα παραµένει ανοχύρωτη, έπειτα και από πέντε χρόνια διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Ακόµα και το νέο, πολυδιαφηµισµένο σύστηµα άµεσης επέµβασης αποδείχθηκε ανεπαρκές στις δεδοµένες συνθήκες, γιατί κατ’ ουσία δεν είχε ασκηθεί καµία πολιτική πρόληψης - δεν µένουν παρά ελάχιστα λεφτά για πρόληψη, αφού πάνω από το 80% πάνε σε αγορές µέσων πυρόσβεσης. Που γίνονται, µάλιστα, µε µεγάλες καθυστερήσεις. Πριν από µια πενταετία περίπου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε το «Αιγίς», ένα πρόγραµµα-µαµούθ για αγορές µέσων πυρόσβεσης - αγορές και µέσων που πολλοί υποστήριζαν ότι µπορούσαµε να τα βρούµε µε leasing, µε απείρως µικρότερο κόστος. Το πρόγραµµα των 2,1 δισ. ευρώ, που επιχειρήθηκε αρχικά να υλοποιηθεί µόνο µέσω απευθείας αναθέσεων, αναγκάστηκε τελικά να τροποποιηθεί από τον κίνδυνο η Κοµισιόν να µη διαθέσει τα κονδύλια, µε αποτέλεσµα εναέρια και άλλα µέσα πυρόσβεσης που θα µπορούσαµε να είχαµε παραλάβει φέτος, να τα παραλάβουµε Μάιο του 2025. Κι αφού φτάσαµε ως εδώ, η ίδια επωδός πάνω από τις στάχτες.
Πρώτα και κύρια η επικοινωνιακή διαχείριση, οι δικαιολογίες, η διάχυση των ευθυνών και κατόπιν ανακοινώσεις σχεδίων, εξοπλισµών, προσλήψεων και διάφορα άλλα, που καταλήγουν να γίνουν κι αυτά καπνός και στάχτη στην επόµενη καταστροφική πυρκαγιά. Μια κυβέρνηση που δεν µπορεί να διδαχθεί από τα λάθη της µάλλον είναι µια κυβέρνηση που αποδεδειγµένα δεν είναι ικανή να λειτουργήσει προς όφελος των πολιτών και του φυσικού περιβάλλοντος. Το µεγάλο στοίχηµα πλέον δεν είναι ούτε η παράθεση της πληθώρας προτάσεων για πρόληψη και οργάνωση ούτε η ανάδειξη των διδαγµάτων από την οδυνηρή καταστροφή, προκειµένου να µην ξανασυµβεί.
Το µεγάλο στοίχηµα είναι η προσπάθεια πολιτικής αλλαγής και κυβερνητικής απαλλαγής από ένα σύστηµα εξουσίας που δεν διαθέτει κανέναν µηχανισµό µαθητείας και έχει προ πολλού απεµπολήσει κάθε ίχνος κοινωνικής αντίληψης και σοφίας.
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 24/8
Η φετινή καταστροφή είναι πολύ µεγαλύτερη από τα 104 σπίτια και επιχειρήσεις που κάηκαν από τον Βαρνάβα έως την Πεντέλη. Μία ακόµα πυρκαγιά µέσα σε οκτώ χρόνια, που έχει καεί συνολικά το 37% των δασικών εκτάσεων της Αττικής. Μικροσωµατίδια, τοξικές ουσίες που αιωρούνται στην ατµόσφαιρα και εκποµπές αερίων του θερµοκηπίου, περαιτέρω άνοδος της θερµοκρασίας, που θα κάνει πολύ έως αφόρητα ζεστά τα επόµενα καλοκαίρια, διάβρωση του εδάφους, που επιβάλλει να εξεταστεί η στατικότητα κτιρίων σε κάποιες περιοχές και απειλεί µε πληµµύρες άλλες, επίταση της λειψυδρίας και µεγάλη µείωση της βιοποικιλότητας στην Αττική. Μια ούτως ή άλλως δύσκολη καθηµερινότητα στο Λεκανοπέδιο αναµένεται να γίνει ακόµα χειρότερη. Οπως επιδείνωση αναµένεται και στις σχέσεις των πολιτών µε το πολιτικό σύστηµα και την εµπιστοσύνη σε ένα κράτος που δεν προστατεύει. Οπως στο Μάτι, στην Πάρνηθα, την Εύβοια ή στα Τέµπη.
Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι η χώρα είναι θωρακισµένη, αποδείχθηκε για άλλη µία φορά ότι η χώρα παραµένει ανοχύρωτη, έπειτα και από πέντε χρόνια διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Ακόµα και το νέο, πολυδιαφηµισµένο σύστηµα άµεσης επέµβασης αποδείχθηκε ανεπαρκές στις δεδοµένες συνθήκες, γιατί κατ’ ουσία δεν είχε ασκηθεί καµία πολιτική πρόληψης - δεν µένουν παρά ελάχιστα λεφτά για πρόληψη, αφού πάνω από το 80% πάνε σε αγορές µέσων πυρόσβεσης. Που γίνονται, µάλιστα, µε µεγάλες καθυστερήσεις. Πριν από µια πενταετία περίπου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε το «Αιγίς», ένα πρόγραµµα-µαµούθ για αγορές µέσων πυρόσβεσης - αγορές και µέσων που πολλοί υποστήριζαν ότι µπορούσαµε να τα βρούµε µε leasing, µε απείρως µικρότερο κόστος. Το πρόγραµµα των 2,1 δισ. ευρώ, που επιχειρήθηκε αρχικά να υλοποιηθεί µόνο µέσω απευθείας αναθέσεων, αναγκάστηκε τελικά να τροποποιηθεί από τον κίνδυνο η Κοµισιόν να µη διαθέσει τα κονδύλια, µε αποτέλεσµα εναέρια και άλλα µέσα πυρόσβεσης που θα µπορούσαµε να είχαµε παραλάβει φέτος, να τα παραλάβουµε Μάιο του 2025. Κι αφού φτάσαµε ως εδώ, η ίδια επωδός πάνω από τις στάχτες.
Πρώτα και κύρια η επικοινωνιακή διαχείριση, οι δικαιολογίες, η διάχυση των ευθυνών και κατόπιν ανακοινώσεις σχεδίων, εξοπλισµών, προσλήψεων και διάφορα άλλα, που καταλήγουν να γίνουν κι αυτά καπνός και στάχτη στην επόµενη καταστροφική πυρκαγιά. Μια κυβέρνηση που δεν µπορεί να διδαχθεί από τα λάθη της µάλλον είναι µια κυβέρνηση που αποδεδειγµένα δεν είναι ικανή να λειτουργήσει προς όφελος των πολιτών και του φυσικού περιβάλλοντος. Το µεγάλο στοίχηµα πλέον δεν είναι ούτε η παράθεση της πληθώρας προτάσεων για πρόληψη και οργάνωση ούτε η ανάδειξη των διδαγµάτων από την οδυνηρή καταστροφή, προκειµένου να µην ξανασυµβεί.
Το µεγάλο στοίχηµα είναι η προσπάθεια πολιτικής αλλαγής και κυβερνητικής απαλλαγής από ένα σύστηµα εξουσίας που δεν διαθέτει κανέναν µηχανισµό µαθητείας και έχει προ πολλού απεµπολήσει κάθε ίχνος κοινωνικής αντίληψης και σοφίας.
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 24/8