ΠΑΣΟΚ: Πώς κινούνται οι υποψήφιοι για την προεδρία του κόμματος - Τα χαρακτηριστικά της καµπάνιας τους και τα θέµατα που προτάσσουν

Στην τελική ευθεία για την εκλογή ηγεσίας εισέρχεται το ΠΑΣΟΚ, καθώς ο χρόνος µετρά αντίστροφα για τον πρώτο και τον δεύτερο γύρο των εσωκοµµατικών εκλογών, που είναι προγραµµατισµένοι για τις 6 και 13 Οκτωβρίου. Εως τότε υπάρχουν ηµεροµηνίες-σταθµοί για το ΠΑΣΟΚ, αρχής γενοµένης από τη µεγάλη εκδήλωση που θα λάβει χώρα στις 3 Σεπτεµβρίου για τη συµπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυση του κόµµατος.

Θα ακολουθήσει στις 12 και 13 Σεπτεµβρίου η επίσκεψη του Νίκου Ανδρουλάκη στη ∆ιεθνή Εκθεση της Θεσσαλονίκης, ενώ στις 15 του ίδιου µήνα θα γίνει η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής για την επικύρωση των υποψηφιοτήτων. Παραλλήλως, θα πραγµατοποιηθεί τουλάχιστον ένα debate, πιθανότατα στη δηµόσια τηλεόραση, µεταξύ των έξι υποψήφιων προέδρων.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναµένονται και οι πρώτες κανονικές δηµοσκοπήσεις, τόσο αυτές που θα αφορούν τα ποσοστά του κόµµατος, που, σύµφωνα µε όλες τις θα εκτιµήσεις, θα δείχνουν το ΠΑΣΟΚ στη θέση της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, όσο και αυτές για τα πρόσωπα.

Πάντως, κατά γενική οµολογία, η εσωκοµµατική διαδικασία έχει κυλήσει αρκετά οµαλά, άλλωστε η θερινή ραστώνη δεν έδινε την πολυτέλεια των υψηλών τόνων. Μεγάλες διαφορές µεταξύ των έξι δεν έχουν καταγραφεί σε επίπεδο κεντρικής ατζέντας, παρότι κάποιοι υποψήφιοι βάζουν περισσότερο στον λόγο τους το ζήτηµα των συµµαχιών στο πλαίσιο της Κεντροαριστεράς σε σχέση µε άλλους που προκρίνουν την αυτονοµία του κόµµατος. Το διάστηµα που έχει τρέξει από την τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής και την προκήρυξη των εσωκοµµατικών εκλογών είναι αρκετό για να βγουν συµπεράσµατα για τον τρόπο µε τον οποίο κινούνται οι υποψήφιοι, τα χαρακτηριστικά της καµπάνιας τους, τα θέµατα που προτάσσουν, τα αδύναµα στοιχεία τους.

Νίκος Ανδουλάκης: Ενεργοποίηση του «προεδρικού µπλοκ» και βελτίωση εικόνας

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι αναγκασµένος µέσα σε λίγους µήνες να κάνει για δεύτερη φορά τον γύρο της Ελλάδας. Βεβαίως είναι αλλιώς να τρέχεις για τις ευρωεκλογές και εντελώς άλλο για την ανανέωση της εµπιστοσύνης στο πρόσωπό σου. Στην πραγµατικότητα, αυτές τις εβδοµάδες ο κ. Ανδρουλάκης προσπάθησε να ενεργοποιήσει το άλλοτε πανίσχυρο «προεδρικό µπλοκ», κυρίως, όµως, να ζεστάνει στελέχη του δικού του κλίµατος που ήταν σε απόσταση ή είχαν ψυχρανθεί µαζί του. Εν πολλοίς, αυτό λογίζεται -από την πλειονότητα των ανθρώπων που είναι κοντά του- πως ήταν ίσως το σηµαντικότερο λάθος που διέπραξε τα τρία χρόνια που ήταν στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Ταυτόχρονα, είναι σαφές πως επέλεξε να βελτιώσει την προσωπική του εικόνα, όπως για παράδειγµα να βγάλει προς τα έξω ένα πιο ανθρώπινο προφίλ, ενίοτε πιο χαµογελαστό. Και αυτό γιατί είχε ακούσει ουκ ολίγες φορές τους συνεργάτες του να του επισηµαίνουν πως «δεν χαµογελά ποτέ». Σε πολιτικό επίπεδο κινήθηκε µε τον ίδιο θεσµικό τρόπο που ακολουθούσε όλα αυτά τα χρόνια, όπως φάνηκε και µε τη στάση του στο θέµα των πυρκαγιών στην Αττική, κάνοντας ουσιαστική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση και όχι αντιπολίτευση κραυγών.

Παράλληλα, δεν µπήκε σε καµία διαδικασία αντιπαράθεσης µε τους συνυποψήφιούς του, παρότι από κάποιους προκλήθηκε. Το µεγάλο στοίχηµα για τον κ. Ανδρουλάκη είναι να πείσει όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους πως µπορεί να δώσει κυβερνητική προοπτική στο κόµµα του και ότι θα διορθώσει τα όποια λάθη της πρώτης θητείας του.

Παύλος Γερουλάνος: Απήχηση στις νεότερες γενιές µε οργανωτική δουλειά

Σαν έτοιµος από καιρό για τη διεκδίκηση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ εµφανίζεται ο Παύλος Γερουλάνος, έχοντας διαµορφώσει εδώ και αρκετούς µήνες το αντίστοιχο κλίµα και τις κατάλληλες κοµµατικές συµµαχίες. Κινείται µε πιο νεοτερικό τρόπο, δίνει έµφαση στο µετριοπαθές προφίλ που διαθέτει, ενώ έχει αποφύγει να εµπλακεί στην εσωκοµµατική κουζίνα. Εξαίρεση αποτελούν τα βέλη που έχει εκτοξεύσει προς τον κ. ∆ούκα, κυρίως λόγω της επιλογής του τελευταίου να θέλει να έχει διττό ρόλο, δηλαδή και πρόεδρος και δήµαρχος.

Ο κ. Γερουλάνος φαίνεται να έχει µεγαλύτερη απήχηση στις νεότερες γενιές, γι’ αυτό και στο προεκλογικό του σποτ «έπαιξε» αρκετά µε τον Ανδρέα Παπανδρέου, προκειµένου να προσελκύσει και µεγαλύτερες ηλικίες, όπου το ΠΑΣΟΚ έχει παραδοσιακά ακροατήρια. Αξιοποιεί, επίσης, πάρα πολύ και τα social media, όπως είχε κάνει και κατά την προεκλογική του εκστρατεία για την εκλογή του στην Α' Αθηνών.

Απέφυγε να µπει στη συζήτηση αναφορικά µε τις συµµαχίες που θα πρέπει να κάνει το ΠΑΣΟΚ, κινούµενος -σχηµατικά- στο κέντρο, µεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.∆. Πληροφορίες τον εµφανίζουν να έχει κάνει σηµαντική οργανωτική δουλειά µε αρκετά αυτοδιοικητικά στελέχη, ενώ επιρροή έχει και µε τον χώρο του συνδικαλιστικού.

Η πλέον ισχυρή συµµαχία του είναι µε τον Νίκο Παπανδρέου, ενώ ένα από τα ερωτήµατα είναι αν θα βρει συµµαχίες σε επίπεδο βουλευτών. Πάντως είναι από αυτούς που ήδη έχει εξασφαλίσει τις απαραίτητες 5.000 υπογραφές στήριξης στην υποψηφιότητά του.

Νάντια Γιαννακοπούλου: Με µαχητικό και συγκρουσιακό λόγο θα πάει «µέχρι τέλους»

Με αρκετό βολονταρισµό κινείται η Νάντια Γιαννακοπούλου, προτάσσοντας στον λόγο της ζητήµατα που έχουν θεωρητικά µεταρρυθµιστική ατζέντα, όπως για παράδειγµα η επιµονή της στην ίδρυση µη κρατικών Πανεπιστηµίων ή ζητήµατα που ελκύουν πιο συντηρητικά ακροατήρια, όπως είναι αυτά της Ασφάλειας.

∆ίνει µεγάλο βάρος στην παρουσία της στα ΜΜΕ, όπου σταθερά εµφανίζεται µε µαχητικό και συγκρουσιακό λόγο, µε το µέτωπό της να είναι κυρίως προς τις δυνάµεις στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ και λιγότερο προς τη Ν.∆. Αφήνει συνεχώς αιχµές κατά του Νίκου Ανδρουλάκη, για τον τρόπο που λάµβανε τις αποφάσεις αλλά και για το µοντέλο λειτουργίας του κόµµατος. Κάνει έµµεση κριτική στους συνυποψήφιούς της που έχουν βουλευτική ιδιότητα, λέγοντας πως είναι η µόνη που δικαιούται να πάει απέναντι στον Ανδρουλάκη.

Στο πλαίσιο αυτό επικαλείται τις δηµόσιες διαφοροποιήσεις της σε πτυχές των επιλογών του κόµµατος, αλλά και ζητήµατα που η ίδια έθετε στις συνεδριάσεις της Κοινοβουλευτικής Οµάδας και στα όργανα του ΠΑΣΟΚ. Στις φήµες ότι µπορεί να αποχωρήσει, απάντησε κατηγορηµατικά «θα πάω µέχρι τέλους», άλλωστε όσοι γνωρίζουν τον χαρακτήρα της ξέρουν ότι σε καµία περίπτωση δεν θα έκανε πίσω ούτε πως θα απέσυρε την υποψηφιότητά της για να διαπραγµατευθεί µε κάποιον/α από τους συνυποψήφιούς της.

Άννα ∆ιαµαντοπούλου: Ατού το µεταρρυθµιστικό προφίλ

Η πλέον πολιτικοποιηµένη -από πλευράς κυβερνητισµού- υποψηφιότητα είναι αυτή της Άννας ∆ιαµαντοπούλου. Η πρώην υπουργός είναι σαφές ότι αξιοποιεί από την πρώτη στιγµή το ισχυρό της χαρτί, που δεν είναι άλλο από το µεταρρυθµιστικό προφίλ που διαθέτει, σε συνδυασµό µε τις ολοκληρωµένες προγραµµατικές επεξεργασίες που παρουσιάζει για κάθε ζήτηµα που προκύπτει. Οπως για παράδειγµα έκανε µε τις πρόσφατες πυρκαγιές στην Αττική. Επεδίωξε να αξιοποιήσει ανθρώπους που ήταν ανενεργοί όλα αυτά τα χρόνια στο ΠΑΣΟΚ, όπως επίσης και στελέχη που είχαν κατά το παρελθόν διαδραµατίσει κεντρικούς ρόλους, ιδίως την περίοδο του εκσυγχρονισµού.

Ο στόχος ήταν να εµφανιστεί ως «πρωθυπουργήσιµη», δηλαδή ως το στέλεχος εκείνο που µπορεί να κερδίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μίλησε για την ανάγκη ενός ισχυρού κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ, αποκλείοντας τη συγκρότηση µετώπων µε δυνάµεις της Αριστεράς. Παρότι είναι η υποψήφια που δέχτηκε τις περισσότερες προσωπικές επιθέσεις από (κάποιους από) τους συνυποψήφιούς της, εκείνη απέφυγε τις αντιπαραθέσεις, ενώ πολλές φορές κλήθηκε να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους ήταν εκτός των κοµµατικών δρώµενων όλα αυτά τα χρόνια.

Οι εσωκοµµατικοί της αντίπαλοι επεδίωξαν να την παρουσιάσουν ως το στέλεχος που θα πάει το ΠΑΣΟΚ στη Ν.∆., µε την πρώην υπουργό να αντιτείνει λέγοντας ότι «εγώ κατεβαίνω για να κερδίσω τον Μητσοτάκη». Ενα από τα ερωτήµατα είναι, επίσης, αν µπορεί να απευθυνθεί στις νεότερες γενιές που δεν την αναγνωρίζουν.

Χάρης ∆ούκας: New entry µε µεγάλες προσδοκίες και υψηλούς τόνους

Ο Χάρης ∆ούκας κάνει µια καµπάνια που βασίζεται κυρίως στην προσωπική του εικόνα, αλλά και στην ανάγκη πολλών ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα να τον γνωρίσουν, καθώς είναι το new entry στον χώρο της κεντρικής πολιτικής. Αξιοποίησε σε πολύ µεγάλο βαθµό το ισχυρό πανελλαδικό οργανωτικό δίκτυο που έχουν βασικοί υποστηρικτές του, ιδίως ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος και η Τόνια Αντωνίου. Με επισκέψεις σε όσο το δυνατόν περισσότερα σηµεία της χώρας, αλλά και µε προσωπικά τηλεφωνήµατα που έκανε ο ίδιος.

Η στόχευσή του ήταν εξαρχής να εµφανιστεί ως το πρόσωπο που µπορεί να αποκτήσει πλεονέκτηµα έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη, µετά την απρόσµενη νίκη που πέτυχε στην Αθήνα απέναντι στον Κώστα Μπακογιάννη. Η στρατηγική του είναι να χρησιµοποιεί υψηλούς τόνους απέναντι στην κυβέρνηση, προκειµένου να του απαντά το Μέγαρο Μαξίµου και να εµφανίζεται έτσι ως το πρόσωπο που προκαλεί τη µεγαλύτερη ανησυχία στον κ. Μητσοτάκη και τη Ν.∆.

∆εν έδωσε ιδιαίτερο βάρος στα προγραµµατικά ζητήµατα, για λόγους τακτικής περιόρισε τα ανοίγµατα που αρχικώς είχε κάνει προς τον ΣΥΡΙΖΑ και προς στελέχη που είχαν αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ, ενώ στα αδύναµα σηµεία του είναι η, κατά τους αντίπαλούς του, αρνητική εικόνα της πρωτεύουσας, σε συνδυασµό µε τη συνεχόµενη παρουσία του εκτός των τειχών του ∆ήµου Αθηναίων.

Μιχάλης Κατρίνης: Με ισχυρή πανελλαδική δικτύωση και σκληρή κριτική

Εντονα πολιτικά χαρακτηριστικά δίνει στην καµπάνια του ο Μιχάλης Κατρίνης, κινούµενος µε αρκετά προσεκτικό τρόπο, αλλά και αξιοποιώντας την πανελλαδική δικτύωση που έχει δηµιουργήσει από την περίοδο που ήταν κορυφαίο στέλεχος της νεολαίας και µετέπειτα του κόµµατος.

Κάνει περιοδείες σε όλη την Ελλάδα και επιδιώκει να ενισχύσει τους πυρήνες του, δίνοντας σταθερά βήµα διαλόγου στους παρευρισκόµενους στις συναντήσεις που κάνει σε καφέ και πλατείες. Αξιοποιεί το χαρτί της ηλικιακής ανανέωσης, όπως επίσης και της σταθερής παρουσίας του όλα τα χρόνια στο ΠΑΣΟΚ. Είναι ο υποψήφιος που µίλησε µε τον πιο ξεκάθαρο τρόπο για τα ζητήµατα των συµµαχιών µε τις δυνάµεις της ευρύτερης Κεντροαριστεράς.

Την ίδια ώρα απέκλεισε κατηγορηµατικά την οποιαδήποτε συνεργασία και πολύ περισσότερο την κυβερνητική προοπτική µε τη Ν.∆. του κ. Μητσοτάκη. Σε σταθερή βάση ασκεί σκληρή κριτική σε πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής. Εχει προφανή στόχο µια αξιοπρεπή καταγραφή, προκειµένου να έχει ρόλο και την επόµενη µέρα. Σε επίπεδο ψήφων τον βοηθάει το γεγονός ότι στην Ηλεία όπου εκλέγεται, αλλά και ευρύτερα στη ∆υτική Ελλάδα, όπου έχει σηµαντική επιρροή, υπάρχει παραδοσιακά µαζική συµµετοχή των µελών και φίλων του κόµµατος.