Με τον ήλιο τα μπάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;», λέει μία λαϊκή παροιμία, που ταιριάζει γάντι με την κατάσταση που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ. Τον περασμένο Νοέμβριο η Χαριλάου Τρικούπη χτύπαγε 20άρια στις δημοσκοπήσεις, ο Νίκος Ανδρουλάκης ήταν αναβαπτισμένος με την ισχυρή κομματική εντολή και με υψηλά ποσοστά δημοφιλίας. Παραλλήλως, το ΠΑΣΟΚ λάμβανε το καλύτερο δώρο από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι αποχωρήσεις βουλευτών από την Κουμουνδούρου το οδήγησαν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όλα αυτά μέσα σε λίγους μήνες εξανεμίστηκαν, όπως καταδεικνύουν όλες οι δημοσκοπήσεις.

Η αφετηρία των προβλημάτων είναι η παραφιλολογία για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Οι πληροφορίες ότι ενδεχομένως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προτείνει τον Ευάγγελο Βενιζέλο εγκλώβισαν το ΠΑΣΟΚ. Έως και την ύστατη στιγμή ο Νίκος Ανδρουλάκης περίμενε την απόφαση του πρωθυπουργού, καθώς είχε «δεμένα τα χέρια».

Αν πρότεινε το οποιοδήποτε πρόσωπο και ο κ. Μητσοτάκης επέλεγε στο τέλος της ημέρας τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρουλάκης θα ήταν βαθύτατα εκτεθειμένος απέναντι σε μια προσωπικότητα που εκτιμά βαθιά.

Γνώριζε, ταυτόχρονα, ότι τυχόν σύμπλευση για την Προεδρία της Δημοκρατίας θα ενίσχυε το αφήγημα των κομμάτων της Αριστεράς για ταύτιση με τη Δεξιά. Για αυτό και έσπευσε προκαταβολικά να κλείσει κάθε σενάριο για κυβέρνηση με τη ΝΔ και να ανοίξει τη συζήτηση για τις προοδευτικές συμμαχίες. Άθελά του άνοιξε το καπάκι της ανοησίας, μιας και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με θεσμικό ρόλο άρχισαν να μιλούν για την προοπτική της συνεργασίας ακόμα και με την Κωνσταντοπούλου ή τον Βαρουφάκη. Τραγωδία, δηλαδή.

*Διαβάστε τη συνέχεια στο iapogevmatini.gr