Τον Νοέµβριο του 2005, σε µια θυελλώδη συνεδρίαση, η Κεντρική Επιτροπή του Συνασπισµού θα αποφάσιζε ότι προκρίνει την υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα για τη θέση του υποψήφιου δηµάρχου Αθηναίων απέναντι σε αυτήν του ιστορικού στελέχους Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Για πρώτη φορά το όνοµα του τότε 31χρονου Τσίπρα θα έκανε τον γύρο των πολιτικών και δηµοσιογραφικών γραφείων, δεδοµένου ότι ήταν σχεδόν άγνωστος στο ευρύ κοινό. Ακριβώς 20 χρόνια µετά, το όνοµα του κ. Τσίπρα είναι ίσως η πιο hot περίπτωση του πολιτικού συστήµατος, και µάλιστα είναι καθηµερινές οι ειδήσεις, οι πληροφορίες και τα σενάρια αναφορικά µε τις επόµενες πολιτικές του κινήσεις. Τον Νοέµβριο, δε, αναµένεται να είναι στις προθήκες των βιβλιοπωλείων η δική του εκδοχή για τα ταραγµένα γεγονότα του καλοκαιριού του 2015 αλλά και γενικότερα για τα κυβερνητικά πεπραγµένα. Θα πρόκειται για έναν συνολικό απολογισµό της διαδροµής του Αλέξη Τσίπρα, µια διαδροµή που ακόµα και σήµερα ξυπνάει πάρα πολλά πάθη. Όχι µόνο στους ποικίλους αντιπάλους που έκανε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και στη δική του πολιτική οικογένεια, όπως προκύπτει από τον τρόπο που τον αντιµετωπίζουν πρόσωπα σαν τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ή τον Παύλο Πολάκη.

Διαβάστε: Οι επόμενες κινήσεις του Μαξίμου: Ολομέτωπη επίθεση σε Τσίπρα και στρατηγική ενότητας - Αναμονή για το... κόμμα Σαμαρά

Ακόµα, δε, και οι πιο ευεργετημένοι του πρώην πρωθυπουργού, μεταξύ αυτών και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, μοιάζουν να είναι οι πιο σκληροί πολέμιοί του ή, έστω, να συναγωνίζονται τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Παύλο Μαρινάκη, για το ποιος θα χρησιμοποιήσει πιο σκληρές εκφράσεις ενόψει της επικείμενης επιστροφής του σε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η φημολογία για επιστροφή Τσίπρα ηλεκτρίζει το πολιτικό σύστημα

Όπως και να έχει, η φημολογία για επιστροφή Τσίπρα και πολύ περισσότερο για δημιουργία κόμματος ηλεκτρίζει το πολιτικό σύστημα, οξύνει τα πάθη, δημιουργεί εντάσεις και επιφέρει αμηχανία. Οριζόντια, μάλιστα, στο πολιτικό σύστημα, καθώς ενδεχόμενη αναγγελία κόμματος από τον πρώην πρωθυπουργό θα επηρεάσει τη στρατηγική αλλά και τους συσχετισμούς σε Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας. Αρχής γενομένης από την κυβέρνηση, που απαντάει στον κ. Τσίπρα πριν ακόμα ολοκληρώσει τη φράση του. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, αφιέρωσε περίπου 15 λεπτά στο να επικρίνει τον κ. Τσίπρα, και μάλιστα με έναν λόγο που σχολιάστηκε ως τοξικός από πολλές πλευρές και όχι μόνο από τους φίλους του πρώην πρωθυπουργού. Στο Μαξίμου φαίνεται να πιστεύουν πως τυχόν κίνηση Τσίπρα θα συμβάλει στην αύξηση της χαμηλής συσπείρωσης των «γαλάζιων» ψηφοφόρων.

Στο ΠΑΣΟΚ τα βέλη έως τώρα είναι τροχιοδεικτικά, καθώς έχουν αποφασίσει να κρατήσουν χαμηλούς τόνους. Ούτε να τον αναγορεύσουν ως αντίπαλο ούτε και να δείξουν ότι ανησυχούν για τις κινήσεις του, έστω και αν αναγνωρίζουν πως ενδεχόμενο κόμμα Τσίπρα μπορεί να δυσκολέψει αισθητά το «πέταγμα» που επιθυμεί διακαώς να κάνει στις δημοσκοπήσεις ο κ. Ανδρουλάκης.

Μεγάλη αμηχανία στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ

Μεγάλη αμηχανία επικρατεί στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ για τους χειρισμούς που πρέπει να γίνουν. Ο κ. Φάμελλος μπορεί να μίλησε με θετικά λόγια για τον κ. Τσίπρα, ωστόσο αντιλαμβάνεται πλήρως πως όλη αυτή η παραφιλολογία λειτουργεί εις βάρος του και έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο στη λειτουργία του κόμματος. Ένα σημαντικό τμήμα του στελεχικού δυναμικού που κατέχει ακόμα και θέσεις ευθύνης στον ΣΥΡΙΖΑ περιμένει τις πρωτοβουλίες του κ. Τσίπρα, γι’ αυτό και θα ήθελε όλες οι κινήσεις να είναι σε συνεννόηση με τον σημερινό πρόεδρο του κόμματος. Κάτι τέτοιο δεν μοιάζει να είναι καθόλου στις προθέσεις του κ. Τσίπρα, καθώς οι πληροφορίες αναφέρουν πως δεν έχει καμία διάθεση να μπει σε διαπραγματεύσεις με καμία υπάρχουσα πολιτική δύναμη, ακόμα και με το σημερινό του κόμμα.

Στη Νέα Αριστερά τα πράγματα είναι κάπως συγκεχυμένα. Από τη μεν ηγεσία, δηλαδή τον κ. Χαρίτση, την κ. Αχτσιόγλου αλλά και ιστορικά στελέχη, όπως είναι ο κ. Παπαδημούλης, ο κ. Μπίστης, υπάρχει μάλλον προσμονή για τις πρωτοβουλίες του κ. Τσίπρα. Αντιθέτως, ένα σημαντικό τμήμα του κόμματος είναι απολύτως εχθρικό απέναντί του, με πιο ενδεικτικές τις περιπτώσεις των κ. Φίλη, Σκουρλέτη, Τσακαλώτου και Σακελλαρίδη.

Το λάβαρο των επιθέσεων κατά του πρώην πρωθυπουργού σηκώνει περισσότερο από όλους από την αντιπολίτευση η Ζωή Κωνσταντοπούλου, χρησιμοποιώντας ανοίκειες εκφράσεις και προσβλητικά λόγια. Είναι εμφανές ότι η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας βλέπει ανταγωνιστικά τον κ. Τσίπρα, θεωρώντας ότι θα της πάρει σημαντικά ακροατήρια, εξ ου και οι αλλεπάλληλες επιθέσεις.

Όλα τα προαναφερθέντα μοιάζουν να μην επικαθορίζουν τον σχεδιασμό του κ. Τσίπρα. Έχει επιλέξει να απευθύνεται αποκλειστικά στην κυβέρνηση και να μην μπαίνει σε κανέναν διάλογο και, πολύ περισσότερο, να μην απαντάει στην κριτική που δέχεται από την προοδευτική αντιπολίτευση. Ιδίως για την κ. Κωνσταντοπούλου έχει επιλέξει, όπως λένε συνεργάτες του, τη μέθοδο της πλήρους απαξίωσης. Το ζητούμενο για τον πρώην πρωθυπουργό μοιάζει να είναι οι χειρισμοί που θα κάνει έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς υπάρχει έντονο συναισθηματικό δέσιμο. Όπως και να έχει, το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι έως το τέλος του τρέχοντος έτους να παραδώσει την έδρα. Το σημείο αυτό, εκ των πραγμάτων, θα είναι το καταλυτικό, καθώς από την «επόμενη μέρα» θα αρχίσει η επισημοποίηση της δημιουργίας του νέου φορέα, η οποία, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, υπολογίζεται για το πρώτο τρίμηνο του 2026.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά