«Tο μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό», είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ Σωκράτης Φάμελλος -ασκώντας δριμύ κριτική στις πολιτικές του Κυριάκου Μητσοτάκη - κατά την ομιλία τού στην παρουσίαση της Ετήσιας Έκθεσης του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ (ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ) με θέμα «Πράσινη Μετάβαση & Μικρές Επιχειρήσεις», υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση αξιοποίησε την κλιματική κρίση για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.

Συγκεκριμένα, ο κ. Φάμελλος ξεκίνησε την ομιλία λέγοντας: « Θέλω να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση και παράλληλα οφείλω να σας συγχαρώ για την καίρια επιλογή του θέματος της φετινής έκθεσης. Χθες είχα την ευκαιρία με τη διοίκηση να συζητήσουμε για όλα τα οριζόντια θέματα της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Και επέλεξα να συζητήσω και να τοποθετηθώ σήμερα μόνο για τα ζητήματα της πράσινης μετάβασης, γιατί πιστεύω ότι είναι ο ελέφαντας στο δωμάτιο και το κριτήριο της επόμενης μέρας για όλη την υφήλιο».

«Πράγματι, η πράσινη μετάβαση αποτελεί προϋπόθεση επιβίωσης, αλλά και ευημερίας και της κοινωνίας και της οικονομίας. Τι είναι, όμως, η μετάβαση; Είναι η πλήρης ανατροπή όλων των δεδομένων ή αυτών που θεωρούμε δεδομένα στην οικονομία, στη φύση και στους φυσικούς πόρους. Και είναι μία ανατροπή, η οποία απαιτείται από την κλιματική κρίση. Όχι αλλαγή, κρίση, για να μην μιλήσουμε για καταστροφή, όπως μιλάει πολλές φορές και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, η οποία δημιουργήθηκε από ανθρωπογενή δραστηριότητα, όπως είπε ο υπουργός, αλλά από το αδηφάγο παραγωγικό μοντέλο, το οποίο θεοποίησε το κέρδος εις βάρος της ζωής, της κοινωνίας και του περιβάλλοντος. Για να ξέρουμε τι έχουμε να αλλάξουμε. Δεν συζητάμε θεωρητικά για έναν κώδικα «ευγενικών» πρακτικών», πρόσθεσε στη συνέχεια.

"Πυρά" Φάμελλου κατά των πρακτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη

«Για τον λόγο, λοιπόν, η υπέρβαση αυτή απαιτείται να συνδυαστεί με αλλαγή του παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου. Και αυτό σημαίνει και αλλαγή πολιτικής. Δεν μπορεί μια δεξιά κυβέρνηση να λέει ότι θα αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο που μας έφερε σήμερα σε αυτά τα καταστροφικά φαινόμενα. Να το ξεκαθαρίσουμε. Ανταποκρίνεται η Ελλάδα σε αυτή την ουσιαστική και βαθιά ανατρεπτική μεταρρύθμιση, η οποία είναι και προοδευτική μεταρρύθμιση; Γιατί η μετάβαση, η οποία συζητάει ο ΟΗΕ, είναι μια δίκαιη μετάβαση. Αυτό, το οποίο υλοποιείται, δεν είναι μετάβαση. Αυτό είναι «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Είναι μια άδικη, βίαιη αλλαγή» συνέχισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ενώ επισήμανε:  «Οφείλω να σας πω ότι τα τελευταία χρόνια, όχι απλά δεν γίνεται κάτι για να είναι δίκαιη η μετάβαση αυτή, ή έστω ομαλή, αλλά έγινε ακριβώς το αντίθετο. Αν κάποιος έψαχνε να βρει τι δεν πρέπει να γίνει, ακριβώς αυτό επιλέγει η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Με αποτέλεσμα οι εξελίξεις να είναι και άδικες, αλλά και ιδιαίτερα ανησυχητικές και επικίνδυνες, θα έλεγα, για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Γιατί; Πρώτα στην κλιματική κρίση πλήττονται οι ευάλωτοι, οι μικρές επιχειρήσεις, οι ευάλωτες και φτωχές κοινωνικές ομάδες. Και έτσι, αυτό το οποίο εξελίσσεται είναι ένας αποκλεισμός από τη δυνατότητα προόδου των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μιας και μιλάμε γι’ αυτές των μικρών, πολύ μικρών, μεσαίων επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.

Επειδή, όμως, δεν γεννηθήκαμε σήμερα, έχουμε μια κυβέρνηση που έκλεισε 6 χρόνια τώρα κι έχουμε κι ένα παρελθόν, να δούμε ποια ήταν η πραγματικότητα; Το 2015 υπογράφεται η Συνθήκη των Παρισίων, οπότε η μετάβαση γίνεται πλέον θεσμική βάση, πέρα από τις αντιλήψεις που πιθανά είχε ο καθένας από εμάς κι η καθεμία. Γίνεται θεσμικό κείμενο. Το 2018 στην Ελλάδα έχουν ήδη προχωρήσει μεταρρυθμίσεις πρωτοπόρες στην Ευρώπη, όπως ήταν οι ενεργειακές κοινότητες, όπως ήταν η σύσταση του πρώτου Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης για τις λιγνιτικές περιοχές, πρώτου στην Ευρώπη, όπως ήταν η κατάθεση κι έγκριση από την Κομισιόν στρατηγικής κυκλικής οικονομίας. Αυτά τα έκανε μία κυβέρνηση, ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα εγώ και ο Αλέξης Χαρίτσης τότε ήμασταν από τους βασικούς συντελεστές σε αυτά τα κείμενα. Δεν μπορεί να τα ξεχνάμε

Το ’19 ενσωματώνονται όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις στο Growth Strategy. Η χώρα μας είχε αναπτυξιακή στρατηγική και η 2η έκδοση του το 2019 ενσωματώνει την κλιματική παράμετρο και τους στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, τους SDGs, που άκουσα προηγουμένως από τον Γιώργο Χριστοδουλάκη, μιας και η Ελλάδα επέλεξε το 2018 να αξιολογηθεί για τους SDGs. Ποιος βάζει τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης ως βασικό πολιτικό εργαλείο και ήμασταν στον ΟΗΕ. Εγώ, προσωπικά, ήμουν εκείνη την περίοδο στην παρουσίαση αυτή.

Έτσι, στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το θέμα του μετριασμού των εκπομπών και το θέμα της προσαρμογής ανθεκτικότητας ήταν κεντρικές στρατηγικές με ισχυρή πολιτική στήριξη και όχι λόγια - και χρηματοδοτήσεις και θεσμούς. Και προχώρησαν μεταρρυθμίσεις, οι οποίες ναι, οφείλω τώρα να πω ότι μπορεί να ήταν περισσότερες, αν δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τη χρεοκοπία. Αυτό ήταν το πλαίσιο στο οποίο δουλέψαμε».

Φάμελλος: Ο Μητσοτάκης αξιοποίησε την κλιματική κρίση ως επικοινωνιακή ευκαιρία

Παράλληλα, ο Σωκράτης Φάμελλος τόνισε ότι: «Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη αξιοποίησε την κλιματική κρίση ως επικοινωνιακή ευκαιρία. Τον έχουμε πάρα πολλές φορές να αναφέρεται σε αυτήν, αλλά επί της ουσίας ναρκοθέτησε πολλές από αυτές τις πρωτοβουλίες, οι οποίες ακόμα φυτοζωούν. Και οι ενεργειακές κοινότητες φυτοζωούν και η στρατηγική κυκλικής οικονομίας φυτοζωεί και πάρα πολλά, που θα αναφέρω στη συνέχεια. Το πρόβλημα είναι ότι έκανε την κρίση ευκαιρία για να τακτοποιηθούν γαλάζια παιδιά. Χρησιμοποίησε το πρόβλημα σε επικοινωνιακούς άξονες, αλλά τελικά για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.

Αυτό έγινε στη Δυτική Μακεδονία. Στη Δυτική Μακεδονία, το είχε αναφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Bild, ότι θα υπάρχουν ευκαιρίες για μεγάλες γερμανικές εταιρείες και οι κάτοικοι κάτι πρέπει να βρουν να κάνουν. Αυτό είχε γίνει στη Δυτική Μακεδονία. Υπήρξαν μεγάλα συμβόλαια της ΔΕΗ με γερμανικές εταιρείες, διαχείριση εκτάσεων, διαχείριση δικτύων, εκμετάλλευσης δικτύων, και οι κάτοικοι φεύγουν. Αυτό έγινε στην ενέργεια, όπου η υποχρέωση της πράσινης μετάβασης οδήγησε σε καρτελοποίηση της αγοράς, υπερκέρδη - τα ζήσαμε, ο ΣΥΡΙΖΑ τα βρήκε πρώτος και τα έβαλε στη Βουλή. Υπερθέρμανση στις άδειες των ΑΠΕ, δηλαδή πληθωρισμός αδειών, που τώρα δεν έχουν πού να συνδεθούν, και πετάμε πράσινη φτηνή ενέργεια στη θάλασσα και μικρά έργα, που δεν έχουν να πληρώσουν τα δάνειά τους, γιατί δεν έχουν δίκτυο να πουλήσουν, πωλούνται σε μεγάλους, άρα γίνεται και η συγκέντρωση της αγοράς. Και δεν έχει γίνει τίποτα στην αποθήκευση ενέργειας, για να πιάνει τουλάχιστον τόπο και κάπου να αποθηκεύουμε για να την έχουμε τις ώρες που δεν παράγεται.

Δεν είναι μόνο αυτοί οι δύο τομείς. Το ίδιο ακριβώς, η κρίση ευκαιρία έγινε στα απόβλητα. Δεν προχώρησε κανένας περιφερειακός σχεδιασμός από το 2019. Η ανακύκλωση έγινε σκάνδαλο. Συζητιέται ήδη σε εφημερίδες για το νέο σκάνδαλο με τα σπιτάκια και την Ευρωπαία εισαγγελέα, που αφορά κι εδώ την Αττική σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό. Και το μόνο που έχει να κάνει τώρα η κυβέρνηση, που δεν έκανε τίποτα 6 χρόνια, γιατί ένα έργο στην Αθήνα δεν ξεκίνησε στην Αττική 6 χρόνια, το μεγάλο πρόβλημα που συζητάγαμε πάντα, τα σκουπίδια της Αττικής, και τώρα συζητάνε να τα κάψουμε, γιατί δεν έχουν τι να τα κάνουν και έτσι να πληρώσουμε επιπλέον κόστος, που δεν είναι, προφανώς, κλιματικά ουδέτερο.

Αυτό έγινε και στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Μια μεγάλη ευκαιρία, που δυστυχώς είναι μια χαμένη ευκαιρία για την Ελλάδα. Παρότι λεγόταν «ανθεκτικότητας», άρα έπρεπε να δομηθούν δράσεις, που να κάνανε και την οικονομία και την κοινωνία ανθεκτικές, τελικά το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας μοιράστηκε σε λίγους. Και είδατε κι εσείς, και το βλέπουμε όλοι, ότι για την πρόληψη πυρκαγιών έως την αντιπλημμυρική προστασία δεν προχώρησαν δράσεις. Αντίθετα, μαθαίνουμε ότι απεντάσσονται έργα σε αυτούς τους κρίσιμους τομείς.

Έτσι η χώρα μας δεν μετριάζει το κλιματικό αποτύπωμα και ταυτόχρονα δεν γίνεται πιο ανθεκτική και τα φυσικά φαινόμενα πολλαπλασιάζονται και είναι ένα σήμα κινδύνου. Σε αυτές τις αλλαγές, εμείς, τώρα, για να κάνουμε την απαραίτητη ανάλυση προτάσεων, πρέπει να προσθέσουμε τη γεωπολιτική κρίση ασφάλειας, που προστέθηκε τα τελευταία χρόνια. Να προσθέσουμε τις μεγάλες αλλαγές στην τεχνολογία, την τεχνητή νοημοσύνη, τις βάσεις δεδομένων, τα big data. Αλλά να προσθέσουμε και την -επιπρόσθετα, στην Ελλάδα- κρίση ρευστότητας, κρίση ακρίβειας και λιτότητας, γιατί έχουμε μια λιτότητα χωρίς μνημόνια. Αυτά είναι τα υπερπλεονάσματα. Και έτσι διανύουμε μια περίοδο υψηλών αβεβαιοτήτων».

Φάμελλος: Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις

«Ο ΣΥΡΙΖΑ διαχρονικά, αλλά και στο πρόσφατο Συνέδριό του, έχει πολλές φορές τοποθετηθεί και επί του ηθικού και επί του συνολικού. Και έχει πει ότι για όλα αυτά τα ζητήματα χρειαζόμαστε να έχουμε μια ισχυρή πολιτεία, η οποία πρέπει να έχει πρώτα απ’ όλα σχέδιο, να έχει προτεραιότητες, να εμπιστεύεται την επιστήμη, να εμπιστεύεται τον διάλογο και να έχει ένα σχέδιο και προσανατολισμό πόρων και προτεραιότητες, ώστε αυτή η κρίση να μη μεγεθύνει τις ανισότητες σε πρώτο βαθμό και να δημιουργεί ευκαιρίες για όλους και για όλες.

Και σε αυτό το σχέδιο κυρίαρχη, κύριε πρόεδρε, είναι η θέση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Τα ανωτέρω, θέλω να πω εκ των προτέρων και θα τα εξειδικεύσω, δεν μπορούν να γίνουν από τη σημερινή κυβέρνηση. Δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη, δεν υπάρχει καμία νομιμοποίηση, αλλά δεν υπάρχει και κανένα δείγμα, αν θέλετε, επάρκειας. Αντίθετα, τα πολλά επικίνδυνα λάθη οδηγούν σε μια πολύ κρίσιμη πολιτική εξέλιξη. Γιατί οι ασκούμενες πολιτικές, επιπλέον του προβλήματος της κλιματικής κρίσης και της μετάβασης, έχουν επιδεινώσει πάρα πολύ το επιχειρηματικό κλίμα στην Ελλάδα. Τα αποτελέσματα τα ξέρετε πολύ καλύτερα από εμάς εσείς. Τα έχετε στην έκθεση σας, τα παρουσιάσατε, τα συζητήσαμε και χθες.

Αλλά, ενώ έχει μπροστά την υποχρέωση της μετάβασης η κοινωνία και η επιχειρηματικότητα, έχει να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα μια ανεπαρκή πολιτεία, που δεν έχει σχεδιασμούς και δεν εμπιστεύεται την επιστήμη, γιατί θέλει αδιαφάνεια, αλλιώς δεν τακτοποιούνται οι κολλητοί. Μια πολιτεία, η οποία έχει σκάνδαλα αδιαφάνειας και διαφθοράς, και δεν θέλει τον σχεδιασμό για να μην υπάρχουν κανόνες. Για ποιο λόγο; Για να γίνεται ό,τι έγινε στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Δεν μπορούν οι «χασάπηδες» και οι «φραπέδες» να παρεμβαίνουν και στη διαχείριση των οικονομικών, αν υπάρχουν κανόνες και διαφάνεια.

Το δεύτερο, που έχουν να αντιμετωπίσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είναι το υψηλό κόστος λειτουργίας και παραγωγής: και στις πρώτες ύλες και στην ενέργεια και την τραπεζική εξυπηρέτηση. Ταυτόχρονα, όμως, εξελίσσεται το σχέδιο Πισσαρίδη, το οποίο σχέδιο Πισσαρίδη εφαρμόζεται. Κλείνουν τα μικρά μαγαζιά, να το πω απλά, και τα αγοράζουν οι μεγάλοι και έτσι συγκεντρώνεται και η αγορά σε λίγους και κυριαρχούν τα καρτέλ, τα οποία επιπλέον στεγνώνουν την αγορά. Γιατί τα λεφτά που μαζεύτηκαν, είτε από την υπερφορολόγηση, είτε από τον τεκμαρτό τρόπο υπολογισμού του εισοδήματος στους μικρομεσαίους, είτε από τον ΦΠΑ και τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, είτε από τη ΔΕΗ, είτε από τις τράπεζες, την αγορά στέγνωσαν, μείωσαν κι άλλο την αγοραστική δύναμη.

Και τελικά σε όλα αυτά έχουμε και ένα πρόβλημα προσανατολισμού και δομής της ελληνικής οικονομίας, το οποίο, όπως παραδέχτηκε και ο υπουργός, μειώνει συνεχώς ή μάλλον ανοίγει την ψαλίδα στο εμπορικό ισοζύγιο συναλλαγών. Σε αυτή την κατάσταση, προφανώς, και η χαμηλή ρευστότητα και ανυπαρξία κονδυλίων παίζουν ρόλο. Η μικρή πρόσβαση, όπως δείχνει και η μελέτη σας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις τράπεζες, που δεν απευθύνονται και γιατί δεν εμπιστεύονται και γιατί δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Και, βέβαια, την υψηλή και άδικη φορολογία, όταν βλέπουμε ότι έχουμε αύξηση φόρων με διψήφιο ποσοστό σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, είτε μιλάμε για τη γενική φορολογία, είτε μιλάμε για τον ΦΠΑ. Και είναι πρόβλημα ότι έχουμε τέτοιες μεγάλες αυξήσεις στον ΦΠΑ. Που πιθανά, από ό,τι άκουσα και τον υπουργό, θα έρθει ο κύριος πρωθυπουργός να το αντιμετωπίσει αυτό με φοροαπαλλαγές, στην Έκθεση.

Θέλω εκ των προτέρων να πω κάτι: Δεν χρειάζεται απλά μια ασπιρίνη η ελληνική κοινωνία ή να ξεχάσει για λίγο το πρόβλημα. Αλλά τι σημαίνουν οι φοροαπαλλαγές, αν τυχόν εξαγγελθούν; Ότι κάποιος επιβάρυνε άδικα την οικονομία με φόρους και έχει πλεόνασμα, για να έρθει τώρα να καλύψει το πολιτικό κόστος που έχει με φοροαπαλλαγές. Το ερώτημα είναι ποια είναι η επάρκεια του πολιτικού προσώπου, όταν υπερφορολογεί την αγορά και τη στεγνώνει, για να έρθει μετά να δώσει, πιθανά, λέω εγώ, το ένα από τα δέκα με υπόσχεση για του χρόνου.

Η αγορά τώρα, όμως, δεν τα βγάζει πέρα και δεν θα τα βγάζει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Γιατί δεν ακούμε τίποτα για ουσιαστική μείωση, παραδείγματος χάριν, του ΦΠΑ; Και, βέβαια, εδώ έχουμε και ένα επιπλέον πρόβλημα στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, που είναι το ιδιωτικό χρέος και ο κίνδυνος των κατασχέσεων του πτωχευτικού κώδικα του κ. Μητσοτάκη και του κ. Σταϊκούρα» υπογράμμισε στην ομιλία του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι τέσσερις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ

«Όλα αυτά, λοιπόν, χρειάζεται να αλλάξουν από μια διαφορετική κυβέρνηση. Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα, στο οποίο καλείται να τοποθετηθεί και η επιχειρηματικότητα. Όχι αναλαμβάνοντας τη θέση των κομμάτων, αλλά κρίνοντας ποια πρέπει να είναι η προοδευτική αλλαγή που πρέπει να γίνει στην Ελλάδα. Γιατί οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να δώσουν απάντηση στα αδιέξοδα που δημιουργεί ο κ. Μητσοτάκης, γρήγορα. Και δεν μπορούν να καθυστερούν να δώσουν αυτές τις απαντήσεις.

Εμείς περάσαμε μια δύσκολη περίοδο, οφείλω να το ομολογήσω. Αλλά το τελευταίο διάστημα και με το Συνέδριό μας αυτό έχει επιβεβαιωθεί: Έχουμε επιστρέψει και καταθέσει πολύ σημαντικές προτάσεις, τις οποίες συζητάμε και τις φτιάχνουμε και μαζί, κύριε πρόεδρε και αγαπητά μέλη της διοίκησης. Και αυτές οι μεταρρυθμίσεις είναι μεταρρυθμίσεις μιας προοδευτικής κυβέρνησης που προτείνουμε. Ειδικότερα για την πράσινη μετάβαση, όμως, εγώ θέλω να μείνω σε πέντε άξονες, οι οποίοι αφορούν την έκθεσή σας, γιατί είναι πάρα πολύ πλούσια, έχει πολύτιμο υλικό και πρέπει να συζητηθεί ξανά.

Αναφέρθηκα σε μια ισχυρή πολιτεία. Η ισχυρή πολιτεία στην περίπτωση της πράσινης μετάβασης πρέπει να δημιουργήσει ένα πλαίσιο ασφάλειας για την επιχειρηματικότητα. Η επιχειρηματικότητα δεν μπορεί να ανησυχεί για τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές. Δεν είναι θέμα ατομικής λύσης να προφυλαχθούμε. Είναι θέμα της πολιτείας. Δεν μπορεί να απειλείται η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα λέγοντας «πρόσεξε εσύ μην τυχόν και υπάρξει πυρκαγιά ή πλημμύρα». Εθελοντικά και στο πλαίσιο της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης θα συμβάλλετε, το ξέρω, αλλά είναι θέμα της πολιτείας να το λύσει. Άρα εδώ θέλουμε ένα εθνικό σχέδιο ανθεκτικότητας, που είναι δημόσια ευθύνη. Δεν είναι ιδιωτική ευθύνη. Και δεν μπορεί να γίνει με ΣΔΙΤ, γιατί έχουμε ακούσει μέχρι και ΣΔΙΤ για Πολιτική Προστασία. Μέχρι κι αυτό ακούσαμε από αυτή την κυβέρνηση.

Και, επίσης, εδώ χρειαζόμαστε από την Πολιτεία ένα εθνικό σχέδιο λειψυδρίας. Επισκέφθηκα φέτος αρκετά νησιά. Συναντήθηκα με τους επαγγελματίες του τουρισμού, για διάφορους πολιτικούς λόγους. Και στη Ρόδο, που ήμουν προχθές, έχουν πρόβλημα νερού. Και στους Παξούς που επισκέφτηκα έχουν πρόβλημα νερού. Όπου και αν επισκέπτομαι, έχουν πρόβλημα νερού. Μπορεί η επιχειρηματικότητα η μικρομεσαία να λειτουργήσει, ή θα λύσει η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα το πρόβλημα νερού; Εδώ, λοιπόν, θέλω να πω εκ των προτέρων: Το σχέδιο ιδιωτικοποίησης νερού, που υλοποιούν ήδη στη Θεσσαλία με τους Ολλανδούς αποικιοκράτες, τον ΟΔΥΘ Α.Ε., δεν είναι σχέδιο προοπτικής για τη χώρα. Επειδή ακούμε ένα τέτοιο που θέλουν να συνεχίσουν στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Δεύτερο που πρέπει να εφαρμοστεί: Χρειαζόμαστε μικροπιστώσεις και χρηματοδοτήσεις. Οι μικροπιστώσεις και οι χρηματοδοτήσεις που αφορούν την πράσινη μετάβαση δεν μπορούν να έχουν επιτοκιακό βάρος. Είναι μια υποχρέωση της επιχειρηματικότητας να κάνει αλλαγές. Θα πληρώσει και επιτοκιακό κόστος και κέρδη τραπεζών για να κάνει τη μετάβαση, που είναι υποχρεωμένη να την κάνει; Και είναι και εθνική υποχρέωση, πέρα από τις χρηματοδοτήσεις που πρέπει να δώσει το κράτος. Αλλά σε οποιαδήποτε τέτοια, αν θέλετε, δραστηριότητα, πρέπει με συμμετοχή της Αναπτυξιακής Τράπεζας και των συνεταιριστικών τραπεζών να μην υπάρχει επιτοκιακό κόστος. Άρα, με εγγυήσεις Δημοσίου.

Τρίτον, χρειαζόμαστε ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο. Χρειαζόμαστε ένα εθνικό Σχέδιο για το Εθνικό Ταμείο Ανθεκτικότητας και Μετάβασης. Πώς θα χρηματοδοτηθεί αυτό το Εθνικό Ταμείο Μετάβασης και Ανθεκτικότητας; Θα απαιτηθεί, πρώτα απ’ όλα, από τα υπερκέρδη των καρτέλ. Δεν μπορεί να έχουν 4.7 δισεκατομμύρια κέρδη οι τράπεζες εις βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ούτε 1.8 δισεκατομμύρια EBITDA η ΔΕΗ. Υπάρχει, λοιπόν, δυνατότητα να χρηματοδοτηθεί. Και, βέβαια, εδώ θα πρέπει να υπάρχει και πρόληψη της πολιτείας να ενσωματωθούν όλα τα νομικά εργαλεία σε αυτό το Ταμείο Ανάκαμψης.

Πώς, όμως, θα χρηματοδοτεί; Εδώ πρέπει να είμαστε απόλυτοι: Με κριτήρια που είναι πρώτα η Περιφέρεια, μετά το Κέντρο. Δεύτερον, πρώτα οι μικρομεσαίες και μικρές επιχειρήσεις, και θα λεγα πρώτα οι μορφές συλλογικής επιχειρηματικότητας, όπως για παράδειγμα οι ενεργειακές κοινότητες. Και τρίτον, με υποχρεωτικό κριτήριο την κυκλικότητα, την κλιματική ουδετερότητα και το αποτύπωμα στην κατανάλωση πόρων και νερού. Αυτό λοιπόν το Ταμείο θα είναι ένα ταμείο πραγματικής ενεργειακής, κλιματικής και ψηφιακής μετάβασης. Έπρεπε να είναι το Ταμείο Ανάκαμψης τέτοιο, αλλά δεν το έκαναν. Και εδώ, βέβαια, μπορεί να μιλάμε και για την παλιά και για τη νέα επιχειρηματικότητα. Και με προτεραιότητα ποιες περιοχές; Αυτές που πλήττονται από την κλιματική κρίση ή την απολιγνιτοποίηση. Να κάνουμε νέες δουλειές στη Δυτική Μακεδονία, αυτό πρέπει να γίνει για να μείνουν τα παιδιά εκεί.

Και το τέταρτο που θέλω να πω είναι ότι χρειάζεται και μια μεταρρύθμιση της αγοράς ενέργειας. Εδώ, επειδή άκουσα και τον πρωθυπουργό, δεν γίνεται με παρακάλια και ευχές να τιθασεύσουμε τα υπερκέρδη των μονοπωλίων της ενέργειας. Πρέπει να υπάρχει έλεγχος και ρύθμιση της αγοράς και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν είναι δημόσια η ΔΕΗ και παρεμβαίνει στην αγορά ενέργειας, όπως έγινε και δεν αυξήθηκε η τιμή του ρεύματος στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά εδώ θέλει προτεραιότητες. Η αδειοδότηση των ΑΠΕ πρέπει να γίνεται μόνο για ενεργειακές κοινότητες και αυτοπαραγωγή στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Ναι, ο αγρότης και ο μικρομεσαίος μπορεί να παίρνει άδεια για να υπηρετεί τη δική του επιχείρηση, αλλά όχι να έρχονται οι εργολάβοι και να παίρνουν τα χωράφια, ακόμα και των αγροτών που τώρα, αν θέλετε, στερούνται και από γη υψηλής παραγωγικότητας. Και εδώ χρειάζεται και μια παρέμβαση στην αποθήκευση. Και ποιος θα κάνει αποθήκευση αν δεν έχει υψηλό κέρδος, να μην πετάγεται η πράσινη ενέργεια στη θάλασσα; Η δημόσια ΔΕΗ. Δεν μπορεί να κάνει κάποιος άλλος. Είναι θέμα εθνικού συμφέροντος και κοινωνικού συμφέροντος. Και, βέβαια, πρέπει να απαγορευτεί τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στην υψηλή παραγωγικότητα.

Και τέλος, η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου επιβάλλει την κυκλικότητα, δηλαδή την εφαρμογή της στρατηγικής κυκλικής οικονομίας, που έμεινε στη μέση το ‘19. Με σοβαρές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο, αλλά και με δημοτική διαχείριση απορριμμάτων και όχι ιδιωτικοποίηση και καύση απορριμμάτων».

Φάμελλος: Η Ελλάδα δεν χρειάζεται πιο πλούσιους ολιγάρχες

«Σε έναν κόσμο που αλλάζει, οφείλουμε να δράσουμε άμεσα. Και εμείς θεωρούμε ότι ο πλουραλισμός της οικονομίας με στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας είναι και η απαραίτητη πολιτική ύλη για να αντιμετωπίσουμε τα καρτέλ και την αισχροκέρδεια στην αγορά. Γιατί έχουμε και την απασχόληση να σκεφτούμε. Το 84% του εργατικού δυναμικού είναι μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Η πράσινη μετάβαση δεν είναι πολυτέλεια, είναι μια ανάγκη. Και αυτό το κόστος οφείλει να το επωμιστεί η πολιτεία και θα έλεγα και ο πολύ μεγάλος πλούτος, που πρέπει να φορολογηθεί για τη μετάβαση αυτή. Δυστυχώς, η κυβέρνηση έχει αναλάβει πρωτοβουλίες, αλλά μόνο για να μοιράσει δισεκατομμύρια στους μεγάλους.

Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχει μια πράσινη ρευστότητα στην αγορά. Αυτό σημαίνει ότι οι χρηματοδοτήσεις πρέπει να έχουν πρόσημο, πολιτική επιλογή. Και χρειάζεται να ενισχυθούν και οι συνέργειες και τα cluster και η επιχειρηματικότητα των Ελλήνων μικρομεσαίων στις ευρωπαϊκές αλυσίδες αξίας. Αυτή είναι η δική μας πρόταση, και θέλω να σας την πω πολύ περιληπτικά: Η Ελλάδα δεν χρειάζεται πιο πλούσιους ολιγάρχες σε μια ρημαγμένη ύπαιθρο από την κλιματική κρίση. Γιατί, δυστυχώς, αυτό είναι το μοντέλο που υλοποιεί ο κ. Μητσοτάκης.

Θέλουμε μια δίκαιη ανάπτυξη που θέλει δημοκρατία και στην παραγωγή. Αυτό είναι ο πλουραλισμός: Είναι δημοκρατία στην αγορά. Γιατί χρειαζόμαστε τη δημοκρατία σε όλα τα πεδία για την επόμενη μέρα. Αυτή η βιώσιμη, δίκαιη και δημοκρατική Ελλάδα, έχει ανάγκη και από βιώσιμη ανάπτυξη» είπε κλείνοντας την ομιλία του.