Ο Απόστολος Σπυρόπουλος, γιος του ιδρυτικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ, Ροβέρτου Σπυρόπουλου, μιλάει σήμερα στα «Παραπολιτικά» και αποκαλύπτει τους λόγους που ήταν υποψήφιος με τη Ν.Δ. στις εκλογές του 2023, αλλά και άγνωστες πτυχές από την προσωπική του ζωή.

Διαβάστε: Χριστίνα Κεφαλογιάννη στα Παραπολιτικά: Γεννήθηκα στην πολιτική - Οι αδελφές µου ήταν πάντα τα στηρίγµατά µου (Εικόνες & Βίντεο)

Αναλυτικά η συνέντευξη του Απόστολου Σπυρόπουλου στα Παραπολιτικά

Ο πατέρας σας υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ. Εσάς σας είδαμε υποψήφιο βουλευτή με τη Ν.Δ. Πιστεύετε ότι θα τρίζουν τα κόκκαλά του;

Όχι, σε καμία περίπτωση δεν τρίζουν τα κόκκαλα του πατέρα μου. Ίσα-ίσα, αυτό που πιστεύω ακράδαντα και βαθιά είναι ότι, ως δημοκράτης και άνθρωπος της δράσης και της συμμετοχής που ήταν, θα ήταν σήμερα περήφανος. Μόνο περηφάνια θα ένιωθε με το γεγονός ότι ο γιος του βγαίνει μπροστά και προσπαθεί. Σίγουρα δεν θα ένιωθε καλά εάν έμενα αδρανής, κλεισμένος στο παλιό και το ξεπερασμένο. Αλώστε, πριν εγκαταλείψω εγώ το ΠΑΣΟΚ, το εγκατέλειψαν εκατομμύρια πολίτες από το 2009 έως σήμερα. Εγώ λοιπόν το 2023, κατόπιν πρόσκλησης του πρωθυπουργού, αποφάσισα να κάνω την προσωπική μου υπέρβαση. Αυτήν την υπέρβαση θα υπηρετήσω με σθένος, όσο δύσκολος και αν είναι ο δρόμος. Πέρα από την πολιτική διάσταση, πιστεύω ότι ο πατέρας μου θα ένιωθε υπερήφανος για την τόλμη και την αποφασιστικότητα που δείχνω. Ήταν άνθρωπος που πίστευε στη συμμετοχή και τη δράση, όχι στη στασιμότητα. Σίγουρα θα ήθελε να βλέπει τα παιδιά του να προσπαθούν, να μαθαίνουν από τις δυσκολίες και να μην επαναπαύονται σε εύκολες λύσεις.

Σε κάθε βήμα μου αισθάνομαι ότι κουβαλώ την κληρονομιά του σε αξίες, όχι σε κομματικές ταυτότητες. Η δική μου πορεία δεν είναι άρνηση των αρχών του, αλλά μια προσωπική διαδρομή που τιμά το πνεύμα της συμμετοχής, της δράσης και της υπευθυνότητας που εκείνος καλλιέργησε. Κάθε μέρα που προχωρώ στον δρόμο της πολιτικής και της δημόσιας ζωής, αισθάνομαι την ανάγκη να αποδείξω ότι η κληρονομιά του πατέρα μου δεν περιορίζεται σε ένα κόμμα ή σε μια πολιτική περίοδο. Είναι οι αξίες της συνέπειας, της γενναιότητας και της πίστης στον συνάνθρωπο. Αυτές τις αξίες θέλω να μεταδώσω και εγώ μέσα από τις αποφάσεις και τις πράξεις μου. Και πιστεύω ακράδαντα ότι, αν ζούσε σήμερα, θα ένιωθε υπερηφάνεια για το ότι δεν μένω αδρανής, για το ότι προσπαθώ να δημιουργήσω, να δράσω και να αφήσω το αποτύπωμά μου με ειλικρίνεια και αφοσίωση.

Πέρα από την πολιτική διάσταση, πιστεύω ότι θα ένιωθε υπερήφανος για την τόλμη και την αποφασιστικότητα που δείχνω. Ηταν άνθρωπος που πίστευε στη συμμετοχή και τη δράση, όχι στη στασιμότητα

Διαβάζουμε σε διάφορα δημοσιεύματα ότι η οικογενειακή επιχείρηση με κρασιά βρίσκεται υπό την πίεση μελλοντικών πλειστηριασμών. Τι πήγε λάθος;

Θα ήθελα αρχικά να ξεκαθαρίσω ότι η συμμετοχή μου στην εν λόγω εταιρεία είναι μόνο μετοχική. Η σημερινή της δύσκολη κατάσταση έχει δημιουργηθεί από πολλά λάθη και παραλείψεις της διοίκησης. Για χρόνια η εταιρεία λειτούργησε με καθεστώς σχεδόν «κληρονομικής διαδοχής»: πατέρας, μετά σύζυγος και σήμερα η κόρη ενός από τους μετόχους. Όταν η διοίκηση αντιμετωπίζει την επιχείρηση περισσότερο ως μέσο προσωπικής προβολής και αυτοεπιβεβαίωσης, παρά ως κοινό όραμα, τα αποτελέσματα είναι αναπόφευκτα ολέθρια. Δυστυχώς, αντί να πληρώνονται οι υποχρεώσεις σε πιστωτές και εργαζομένους, προτιμήθηκαν έξοδα που καμία σχέση δεν είχαν με την πραγματική βιωσιμότητα της εταιρείας. Η εικόνα θυμίζει τον «Τιτανικό» που βουλιάζει ενώ τα βιολιά συνεχίζουν να παίζουν. Και εγώ βέβαια δεν είμαι άμοιρος ευθυνών. Έκανα το λάθος να παρέχω προσωπικές εγγυήσεις, και μάλιστα σημαντικές, σε μια περίοδο που άλλοι μέτοχοι δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Από εκεί και πέρα, η συμπεριφορά της διοίκησης ήταν απλώς ακατανόητη και αδιανόητη. Αντί να παίρνουν τις ευθύνες τους, επέλεγαν την άρνηση, την αδιαφορία και την αέναη αυτοπροβολή. Τα ταξίδια, τα προσωπικά τους προνόμια και η διαχείριση με γνώμονα τον εαυτό τους, αντί για την εταιρεία, κατέστρεψαν ό,τι είχε δημιουργηθεί με κόπο και όραμα. Δεν υπήρχε καμία σοβαρότητα, κανένα σχέδιο, κανένα ίχνος υπευθυνότητας· μόνο έλλειψη οργάνωσης και επιπολαιότητα.

Η διοίκηση της εταιρείας λειτουργούσε με τρόπους που θα μπορούσαν να καταστρέψουν ακόμα και την πιο υγιή επιχείρηση. Η απογοήτευση είναι μεγάλη, αλλά ταυτόχρονα η εμπειρία με έκανε να καταλάβω πόσο καταστροφική μπορεί να γίνει μια εταιρεία όταν τα ηνία της αναλαμβάνουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται μόνο για προσωπικό όφελος και όχι για το κοινό καλό. Οσο και αν αγαπώ την επιχείρηση και το προϊόν της, η πραγματικότητα είναι ότι χωρίς επαγγελματική διοίκηση, διαφάνεια και συνέπεια το μέλλον της είναι ζοφερό.

Υπάρχει κάποιο γεγονός που έως σήμερα σας έχει συγκλονίσει;

Ναι, υπάρχουν δύο γεγονότα. Το πρώτο έγινε τον Οκτώβριο του 2014, όταν εντελώς άδικα έχασα μια για πάντα τον καλύτερό μου φίλο, που δολοφονήθηκε αναίτια. Το δεύτερο γεγονός ήταν τον Ιούνιο του 2019, όταν έχασα τον άλλον καλύτερό μου φίλο, τον πατέρα μου, που απεβίωσε από ανακοπή καρδιάς. Αυτές οι δύο ξαφνικές και απροσδόκητες απώλειες άλλαξαν για πάντα την κοσμοθεωρία μου. Επαψα να κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια· έμαθα να ζω μέρα με τη μέρα, να ± τις στιγμές και να κάνω τον σταυρό μου κάθε πρωί πριν συνεχίσω.

Αληθεύει ότι μαγειρεύετε; Έχετε σπεσιαλιτέ;

Λατρεύω τη μαγειρική· τη θεωρώ δημιουργική και απολαυστική. Μου αρέσουν όλα: η προετοιμασία, τα υλικά, τα αρώματα που πλημμυρίζουν τον χώρο όσο μαγειρεύεται ένα φαγητό. Μερικές φορές απολαμβάνω τη διαδικασία περισσότερο και από το τελικό αποτέλεσμα. Σπεσιαλιτέ δεν έχω, αλλά λατρεύω να πειραματίζομαι με το κρέας, είτε στην κατσαρόλα είτε στον φούρνο είτε σε άλλες μορφές. Ως Αρκάς, έχω ιδιαίτερη αδυναμία στην προβατίνα και εκεί πειραματίζομαι τον τελευταίο καιρό. Αν υπήρχε μαγικός τρόπος να μαζεύεται η κουζίνα αυτόματα, θα μαγείρευα τρία ή τέσσερα φαγητά τη μέρα. Επειδή όμως δεν έχει εφευρεθεί κάτι τέτοιο, μαγειρεύω πλέον σπάνια.

Έχετε φτάσει ποτέ στα σκαλιά της εκκλησίας;

Ναι, υπήρξε στιγμή στη ζωή μου που επρόκειτο να γίνει. Ευτυχώς όμως ο Θεός με προστάτευσε και λίγο πριν ακύρωσα εγώ τον γάμο αυτόν. Ολα γίνονται για κάποιον λόγο, που συνήθως είναι για καλό. Νιώθω τυχερός που δεν έγινε και δεν έχω μετανιώσει στιγμή για την απόφαση που πήρα.

Ποια είναι η ιδανική γυναίκα για εσάς;

Δεν υπάρχει «ιδανική γυναίκα», όπως δεν υπάρχει και «ιδανικός άνδρας». Υπάρχει ιδανικό ταίριασμα, ιδανική χημεία μεταξύ δύο ανθρώπων. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω μερικά χαρακτηριστικά, θα ήθελα να είναι ευγενική, κοινωνική, να αγαπάει τη ζωή και να μπορεί να αντεπεξέρχεται στη δύσκολη και απαιτητική καθημερινότητά μου. Η αλληλοκατανόηση, η ειλικρίνεια και το χιούμορ είναι επίσης σημαντικά. Για μένα, η σύνδεση δεν είναι μόνο συναισθηματική, αλλά και πνευματική· η γυναίκα που θα επιλέξω πρέπει να μπορεί να σταθεί δίπλα μου σε κάθε πρόκληση, να με στηρίζει, αλλά και να με προκαλεί να γίνομαι καλύτερος.


Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά