«Η Ελλάδα είναι ήδη ένα βήμα πιο κοντά στη διακηρυγμένη θέση της για την αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης» δήλωσε την Τρίτη ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, Γιώργος Γεραπετρίτης, μετά τη συνάντηση που είχε με την Παλαιστίνια υπουργό Εξωτερικών, Varsen Aghabekian Shahin. Μια συνάντηση που έγινε την επομένη της ιστορικής Συνόδου στο Σαρμ Ελ Σέιχ.

Όμως, για ποιο παλαιστινιακό κράτος μιλάμε σήμερα; Οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι ορίζουν το κράτος τους με τα εδάφη της Λωρίδας της Γάζας, τη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, τα οποία κατακτήθηκαν όλα από το Ισραήλ κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Έξι Ημερών το 1967. Σήμερα ο μεγαλύτερος όγκος του παλαιστινιακού λαού είχε συγκεντρωθεί στη Λωρίδα της Γάζας, η οποία έχει καταστραφεί ολοσχερώς. Στη Δυτική Όχθη η παρουσία της Παλαιστίνης περιορίζεται πλέον στο 40% της επικράτειας, ενώ η Ανατολική Ιερουσαλήμ, την οποία οι Παλαιστίνιοι θεωρούν πρωτεύουσά τους, καλύπτεται από εβραϊκούς οικισμούς, αποκόπτοντας την πόλη από τη Δυτική Όχθη.

Σωτήρης Ρούσσος στο parapolitika.gr: Τα στοιχεία που συνθέτουν λύση του Παλαιστινιακού είναι μακριά

Σύμφωνα με τον καθηγητή Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σωτήρη Ρούσσο, αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε πάρα πολύ μακριά από την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους και αυτό διότι δεν υπάρχει συμφωνία ειρήνης. Όπως λέει στο parapolitika.gr «τα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν μία λύση του Παλαιστινιακού είναι μακριά. Είναι μακριά, πρώτον, γιατί στο Ισραήλ δεν υπάρχει καμία πολιτική συναίνεση. Όχι μόνο δεν υπάρχει πολιτική συναίνεση, δεν υπάρχει καμία πολιτική διάθεση για συνομιλίες για την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Ακόμα και όλες οι δημοσκοπήσεις στο Ισραήλ δείχνουν ότι το 75% είναι κατά της δημιουργίας δύο κρατών. Δεύτερον, δεν νομίζω ότι θα πιέσει ο Τραμπ το Ισραήλ να οδηγηθεί σε μια πραγματική διαπραγμάτευση ίδρυσης δύο κρατών. Θα το πιέσει πιθανότατα να αποχωρήσει από τη Γάζα. Ακόμη και τα αραβικά κράτη είναι στην ίδια γραμμή πλεύσης με τον Τραμπ. Δηλαδή δεν θέλουν να συνεχιστεί η σφαγή στη Γάζα, γιατί αυτό τους δημιουργεί πρόβλημα στο εσωτερικό τους, θέλουν να πάει ομαλά η διαδικασία ανασυγκρότησης, αλλά δεν είναι αυτοί που θα πιέσουν απίστευτα το Ισραήλ ή τις Ηνωμένες Πολιτείες προς την κατεύθυνση του παλαιστινιακού κράτους».

Σήμερα τύποις ως κυβέρνηση των Παλαιστινίων θεωρείται η Παλαιστινιακή Αρχή, η οποία ιδρύθηκε το 1994 μετά από συμφωνία του Ισραήλ και της PLO (Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης). Ωστόσο, ο διχασμός στον παλαιστινιακό λαό που επέφερε η σύγκρουση μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ (κύρια φράξια της PLO) έχει δημιουργήσει και δύο αντίπαλες κυβερνήσεις, με τη Χαμάς να ασκεί έλεγχο στη Γάζα και τη διεθνώς αναγνωρισμένη Παλαιστινιακή Αρχή, με πρόεδρο τον Μαχμούτ Αμπάς, στη Δυτική Όχθη. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι τελευταίες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν το 2006.

Ο πολιτικός διχασμός ανάμεσα στους Παλαιστινίους φαίνεται ότι σήμερα έχει ατονήσει και ένα πρόσωπο, ο Μαρουάν Μπαργούτι που ενώνει Φατάχ και Χαμάς, παραμένει στις ισραηλινές φυλακές, αφού την τελευταία στιγμή ο Μπέτζαμιν Νετανιάχου τον διέγραψε από τη λίστα των αποφυλακισμένων της Δευτέρας, παρά το ότι το ζητούσε η Χαμάς. Κάτι που αποδεικνύει τη σθεναρή αντίδραση του πρωθυπουργού του Ισραήλ στη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, καθώς ο Μαρουάν Μπαργούτι αναδεικνύεται ως ο δημοφιλέστερος ηγέτης μεταξύ των Παλαιστινίων για να αναλάβει τα ηνία ενός τέτοιου εγχειρήματος.

Τι σηματοδοτούν οι αναγνωρίσεις του κράτους της Παλαιστίνης

Με τον Αμπάς να πλησιάζει τα 90 του χρόνια, τη Χαμάς να έχει αποδεκατιστεί, τη Δυτική Όχθη κατακερματισμένη, είναι σαφές ότι η ανασύσταση της Παλαιστίνης είναι ένα από τα διακυβεύματα της επόμενης ημέρας. Ο καθηγητής Σωτήρης Ρούσσος μας λέει: «Προφανώς δεν μιλάμε για μία βιώσιμη εκεχειρία, με την έννοια ότι θα κρατήσει, να μη σας πω για δύο μήνες ή για πέντε μήνες. Μπορεί να κρατήσει και για τέσσερα-πέντε χρόνια, αλλά είναι βέβαιο ότι το απίστευτο τραύμα αυτής της γενοκτονικής επίθεσης θα οδηγήσει σε νέα ρεύματα εξτρεμιστικά ανάμεσα στους νέους Παλαιστίνιους. Μην ξεχνάτε ότι στη Δυτική Όχθη συνεχίζεται η επίθεση των εποίκων συνεχώς».

Περισσότερες από 150 χώρες, προκειμένου να ασκήσουν πίεση προς το Ισραήλ να σταματήσει τις επιθέσεις, προχώρησαν στην αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους, με τελευταίους τη Βρετανία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Αυστραλία, τον Καναδά και τη Γαλλία. Αυτό που κάνουν ουσιαστικά είναι ότι αναγνωρίζουν την πολιτική ύπαρξη του κράτους της Παλαιστίνης σε διπλωματικό επίπεδο, αλλά και με ένα συμβολικό στοιχείο που έχει να κάνει με την αναγκαιότητα ύπαρξης αυτού του κράτους.

Σύμφωνα με τον κ. Ρούσσο, υπάρχει ωστόσο πάντα ένα αισιόδοξο σενάριο, αυτό που προβλέπει «τη γρήγορη ανοικοδόμηση και ανασυγκρότηση της Γάζας χωρίς μεγάλα προβλήματα. Άρα η Γάζα να αποτελέσει ένα παράδειγμα ειρηνικής ανάπτυξης των Παλαιστίνιων, οπότε μετά η διεθνής κοινότητα να πιέσει το Ισραήλ για ένα αντίστοιχο σενάριο -χωρίς την καταστροφή βέβαια- και της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Αυτό είναι ένα αισιόδοξο σενάριο, το οποίο όμως θα πρέπει να περιμένουμε 4-5 χρόνια για να πούμε ότι μπορεί να υλοποιηθεί».

Χθες πάντως, η Παλαιστίνια υπουργός Εξωτερικών που ήρθε στη χώρα μας από τη Ραμάλα για να συναντηθεί με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών εξέφρασε την αισιοδοξία της ότι «στο τέλος του δρόμου βλέπουμε την ίδρυση ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους».