Την αφορμή για την ανάδειξη της διάστασης απόψεων, των προσωπικών στρατηγικών και ενός power game μεταξύ μιας μερίδας κορυφαίων «γαλάζιων» στελεχών που επικρατούν στο εσωτερικό της κυβέρνησης αποτέλεσε η υπόθεση του Αγνώστου Στρατιώτη, με πρωταγωνιστές το Μέγαρο Μαξίμου, τον πρώτο τη τάξει (δημοσκοπικά και σημειολογικά, τουλάχιστον) υπουργό μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, Νίκο Δένδια, αλλά και τον «μπαλαντέρ» της όλης ιστορίας, που δεν ήταν άλλος από τον Άδωνι Γεωργιάδη.


Υπόγειες συγκρούσεις στο Μαξίμου με φόντο τον Άγνωστο Στρατιώτη

Ήταν σαφές πως τις ημέρες που προηγήθηκαν της ανακοίνωσης του υπουργού Εθνικής Άμυνας, η οποία ήταν και ο βασικός άξονας γύρω από τον οποίο εκτυλίχθηκε η κυβερνητική κρίση της μιας ημέρας, μέχρι και την υπερψήφιση της επίμαχης τροπολογίας, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που καλλιεργείτο από την πλευρά της πρωθυπουργικής αυλής ήταν η υπογράμμιση του πεδίου αρμοδιοτήτων του Πενταγώνου σε ό,τι αφορά το Μνημείο, με την εμπλοκή των υπόλοιπων χατρτοφυλακίων να έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Ενδεικτικό παράδειγμα η πλήρης απουσία από τον δημόσιο διάλογο του παράγοντα της Αστυνομίας, αλλά και η έλλειψη αναφορών στις ευθύνες του Δήμου της Αθήνας και του αντιπολιτευόμενου Χάρη Δούκα. Μοναδική αναφορά στον δήμαρχο Αθηναίων έγινε την Παρασκευή το μεσημέρι, οπότε και πάλι με ξεκάθαρες σπόντες προς το υπουργείο Αμυνας διαμηνυόταν πως η Κατεχάκη θα κάνει ό,τι χρειάζεται για την προστασία του χώρου. Το πράγμα πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις όταν μπήκε στον χορό ο υπουργός Υγείας, ο οποίος σχεδόν καθημερινά, και ανεξαρτήτως του περιεχομένου των συνεντεύξεων που παραχωρούσε την εβδομάδα που πέρασε, κατέληγε στην επωδό ότι αρμόδιος για τη διατήρηση της τάξης μπροστά και πέριξ του Αγνώστου Στρατιώτη είναι ο άσπονδος πολιτικός του φίλος (δεδομένης της κριτικής που του ασκεί σε κάθε ευκαρία) Νίκος Δένδιας.

Λάδι στη φωτιά οι τοποθετήσεις του Άδωνι Γεωργιάδη

Οι τοποθετήσεις αυτές του Άδωνι Γεωργιάδη ήταν προφανές ότι είχαν την έγκριση ή έστω την ανοχή του συστήματος Μητσοτάκη, αφού στο πέρασμα των ημερών όχι μόνο δεν απομακλιμάκωνε την κριτική αυτή, αλλά αντίθετα έριχνε λάδι στη φωτιά. Είναι ξεκάθαρο ότι η επιλογή αυτή, τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τη στάση του Μαξίμου, ήταν και ένα σαφές μήνυμα προς την πλευρά Δένδια για τη δήλωση του τελευταίου πριν από περίπου δύο εβδομάδες, με την οποία διαφοροποιείτο πλήρως από την κυβερνητική γραμμή σχετικά με την υπόθεση της απεργίας πείνας του Πάνου Ρούτσι. Δεν θα πρέπει εξάλλου να λησμονείται πως η απόφαση αναφορικά με τον ρόλο του υπουργού Αμυνας, στο πλαίσιο της τροπολογίας για τον Αγνωστο Στρατιώτη, λήφθηκε μεταξύ του πρωθυπουργικού επιτελείου αμέσως μετά τις δηλώσεις αυτές, με τον υπουργό Επικρατείας Ακη Σκέρτσο και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Κωστή Χατζηδάκη, να υπερθεματίζουν στη λογική αυτή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πολιτική τακτική κυρίως του δεύτερου όχι μόνο σε επίπεδο διακυβέρνησης, αλλά και προσωπικών προσεγγίσεων και σχεδιασμών.

Ήταν ηλίου φαεινότερο πως μετά τη συγκεκριμένη επικοινωνιακή διαχείριση η εκκωφαντική σιωπή του Κερκυραίου θα αποτελούσε αργά ή γρήγορα παρελθόν, όπερ και εγένετο με την ανακοίνωση που εκδόθηκε λίγες ώρες πριν από την ψηφοφορία, με την επίκληση του Συντάγματος, αλλά και των απόψεων του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κώστα Τασούλα, που παρά την προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να τον απεμπλέξει από το όλο σκηνικό στη συνέντευξη που παραχώρησε στα μέσα της εβδομάδας στον Αρη Πορτοσάλτε ήταν κοινό μυστικό ότι ο τρόπος με τον οποίο τοποθετήθηκε γύρω από το θέμα του Αγνώστου Στρατιώτη κάθε άλλο παρά ικανοποίησε τόσο τον ίδιο τον πρωθυπουργό όσο και το περιβάλλον του. Με δεδομένη βεβαιότητα ότι ο Νίκος Δένδιας δεν θα έφτανε στα άκρα και έπειτα από όλο αυτόν τον θόρυβο θα έδινε κανονικά το «παρών» στη Βουλή για να ψηφίσει, το βράδυ της Τρίτης και μετά την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή πραγματοποιήθηκε κλειστή σύσκεψη στο γραφείο του στο Κοινοβούλιο, παρουσία των Γιώργου Μυκλωνάκη, Παύλου Μαρινάκη και Μιχάλη Μπεκίρη, στη διάρκεια της οποίας αποφασίστηκε να πέσουν οι τόνοι, αλλά να μη θολώσει και το εκπεμπόμενο μήνυμα σχετικά με τις αρμοδιότητες του Πενταγώνου, παράμετρος που έγινε αντιληπτή τόσο στη διαρροή που δόθηκε το ίδιο βράδυ στους κυβερνητικούς συντάκτες όσο και στη γεμάτη νόημα ατάκα του πρωθυπουργού στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ περί συνομιλίας του με τον υπουργό Αμυνας πριν από την κατάρτιση της τροπολογίας.

Το σενάριο του ανασχηματισμού και συνέδριο της ΟΝΝΕΔ

Οι εν λόγω διεργασίες έχουν τη ρίζα τους στις εσωτερικές διελκυστίνδες που έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό με την ελεγχόμενη μεν, πλην όμως ξεκάθαρη εσωστρέφεια που έχουν προκαλέσει καταστάσεις όπως τα όσα συνέβησαν πριν από τις ευρωεκλογές με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και τον νόμο για τη φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, που τελικά στοίχισαν στην κυβέρνηση, και την αποστασιοποίηση των Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά από τον ηγετικό κυβερνητικό πυρήνα. Στο ίδιο κάδρο προστίθενται οι ενοχλητικές επίκαιρες ερωτήσεις βουλευτών που πρόσκεινται στους δύο πρώην πρωθυπουργούς σε κορυφαίους υπουργούς, αλλά και η γενικότερη ανακατωσούρα που παραδοσιακά δημιουργείται στη Ν.Δ. κάθε φορά που καταγράφεται οποιουδήποτε είδους φθορά. Δεν είναι τυχαίο ότι στο πρόσφατο Συνέδριο της ΟΝΝΕΔ παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά φαινόμενα διαγκωνισμού μεταξύ των νεολαίων-εκλεκτών των προβεβλημένων στελεχών για την ενίσχυση της δυναμικής τους στους κόλπους της Οργάνωσης.

Η εικόνα αυτή συνιστά προάγγελο των όσων θα συμβούν στο Συνέδριο του κόμματος την άνοιξη, ενώ ιδιαιτέρως ενδεικτική είναι η κόντρα μεταξύ βουλευτών και πολιτευτών ανά την περιφέρεια με φόντο τις επικείμενες εσωκομματικές κάλπες στις οργανώσεις της Ν.Δ., όπου το ενδιαφέρον και η μάχη επικεντρώνονται στην εκλογή συνέδρων και πολύ λιγότερο στους νέους επικεφαλής των Νομαρχιακών. Ωστόσο, παρά το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί, είναι κοινός τόπος πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με δεδομένα και τα δημοσκοπικά ευρήματα, που εξακολουθούν να δείχνουν -παρά την εμφανή πτώση των ποσοστών σε σχέση με το παρελθόν και τη δύσκολη συγκυρία για την κυβέρνηση- απόλυτη κυριαρχία για την κυβερνώσα παράταξη και προσωπικά για τον πρωθυπουργό έναντι των άλλων πολιτικών αρχηγών, εξακολουθεί να διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων. Πολλώ δε μάλλον από την ώρα που συνεχίζει να μη φαίνεται καθαρά το αντίπαλον δέος από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Στο πλαίσιο αυτό, ένα από τα σενάρια που έχουν πέσει στο τραπέζι σε μια ακόμα προσπάθεια να επανέλθει το κυβερνητικό σχήμα σε θετική ρότα (άλλωστε, και το ζήτημα του Αγνώστου Στρατιώτη ήρθε ως αποτέλεσμα των αναζητήσεων για την αποκατάσταση της κυβέρνησης με μια σημαντική μερίδα δεξιών, αλλά και κεντρώων ψηφοφόρων) είναι και το σενάριο ανασχηματισμού σε έναν χρονικό ορίζοντα από το αμέσως επόμενο διάστημα μέχρι και τα Χριστούγεννα και με καθαρά προεκλογικά χαρακτηριστικά.

Δεν είναι τυχαίο ότι στο πρωθυπουργικό τεφτέρι τον μεγαλύτερο χώρο σε αυτήν τη συγκυρία δεν καταλαμβάνουν τα ονόματα που πιθανόν θα βρεθούν στον δρόμο για την έξοδο, αλλά εκείνα που θα εισέλθουν στην εξίσωση, είτε ως πρώτα «βιολιά» είτε ως υφυπουργοί, αλλά σε κάθε περίπτωση η επιλογή τους θα έχει αποτύπωμα σε επίπεδο φρεσκαρίσματος της κυβέρνησης, αλλά και στις τοπικές κοινωνίες. Στην πλειονότητά τους πρόκειται για στελέχη που κατείχαν και στο παρελθόν κυβερνητικό θώκο, αφού πλέον ο… πάγκος εξαντλείται επικίνδυνα. Ανάμεσα σε αυτά συμπεριλαμβάνονται οι Μαρία Κεφάλα (που εξήλθε από την κυβέρνηση λόγω της διαφοροποίησής της στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών), η Μαρία Συρεγγέλα, που μέχρι πρότινος ήταν γραμματέας της Ν.Δ., ο Μακάριος Λαζαρίδης, ο Τάσος Χατζηβασιλείου, που βγήκε από το σχήμα στον απόηχο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ο Ανδρέας Νικολακόπουλος, ο Νίκος Συρίγος, ο Δημήτρης Καιρίδης, η Σοφία Βούλτεψη, ο Χρήστος Καπετάνος, σε μια πιθανότητα να ενισχυθεί η εκπροσώπηση της Λάρισας για ευνόητους λόγους, ο Μάξιμος Σενετάκης από το Ηράκλειο με το ίδιο σκεπτικό, ο Γιώργος Στύλιος , ο Λάκης Βασιλειάδης, αλλά και οι Ευριπίδης Στυλιανίδης, Μίλτος Χρυσομάλλης και Ανδρέας Κατσανιώτης, εν είδει ανοιγμάτων σε «καραμανλικούς» και «σαμαρικούς».

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά