Ανεξαρτήτως των όσων θα συµβούν από δω και µπρος στο µέτωπο του Αγνώστου Στρατιώτη και του κοινωνικού και πολιτικού αποτυπώµατος που θα αφήσουν οι επικείµενες εξελίξεις στο πεδίο της εφαρµογής της επίµαχης τροπολογίας, την οποία ψήφισε η κυβέρνηση, είναι κοινός τόπος πως τα γεγονότα της προηγούµενης εβδοµάδας έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαµόρφωση ενός πλαισίου αναφορικά µε τις σχέσεις Μαξίµου - ∆ένδια, αλλά και σε ό,τι έχει να κάνει µε τους γενικότερους σχεδιασµούς του υπουργού Εθνικής Αµυνας.

Βλέπετε, εκτός των άλλων και παρά τις αβρότητες στην εκδήλωση για τη νέα όψη του Πενταγώνου, όσο ειλικρινείς κι αν ήταν αυτές, το διάστηµα της κρίσης γύρω από το εµβληµατικό Μνηµείο της Πλατείας Συντάγµατος αναδείχθηκαν ξεκάθαρα (περισσότερο από ποτέ) δύο παράµετροι, οι οποίες είναι µαθηµατικώς βέβαιο πως, µε φόντο τις πολιτικές ισορροπίες που καταγράφονται εσχάτως, θα αποκτήσουν διαφορετική διάσταση στο άµεσο µέλλον. Αφενός η προσπάθεια του κορυφαίου υπουργού να αναπτύξει τη δική του περπατησιά -η οποία στα περισσότερα κρίσιµα µέτωπα µπορεί να ταυτίζεται µε αυτήν της κυβέρνησης, ωστόσο δεν είναι λίγες οι φορές που φλερτάρει µε εντελώς αντίθετης λογικής προσεγγίσεις- και αφετέρου η εµφανής επιθυµία της ηγεσίας της κυβέρνησης να αναχαιτίσει την τακτική αυτή.

Ενδεικτικά παραδείγµατα, από τη µια, οι θέσεις που εξέφρασε ο υπουργός για την περίπτωση του Πάνου Ρούτσι και, από την άλλη, η συνεχής υπογράµµιση σε κάθε ευκαιρία τόσο από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τους επιτελείς του Μαξίµου όσο και από άλλα κυβερνητικά στελέχη (προεξάρχοντος του Αδωνι Γεωργιάδη) των αρµοδιοτήτων του υπουργείου Εθνικής Αµυνας για τη φροντίδα του Αγνώστου Στρατιώτη, αλλά και του γεγονότος της συνυπογραφής ∆ένδια στην τροπολογία, κατόπιν µάλιστα προσωπικής του συνεννόησης µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη. «Πρέπει να απευθυνόµαστε σε µια ευρύτερη δεξαµενή και να αφουγκραζόµαστε καλύτερα και πιο άµεσα την κοινωνία», λέει ο υπουργός Εθνικής Αµυνας σε πολιτικούς του φίλους, αποτυπώνοντας τη γενικότερη λογική µε την οποία πολιτεύεται.

Η ερμηνεία των κινήσεων Δένδια

Στις κορυφαίες στιγµές αυτού του πινγκ-πονγκ δεν θα µπορούσε να λησµονήσει κανείς τις ανακοινώσεις του Πενταγώνου (τη γνωστή πριν από την ψηφοφορία και τις υπόλοιπες µε φόντο τις θέσεις του ∆ήµου Αθηναίων) που έδιναν µια ερµηνεία διαφορετική, σε ό,τι αφορά τη διαµόρφωση και το σκεπτικό των παρεµβάσεων, από αυτήν του στενού πρωθυπουργικού συστήµατος. Τελικώς, και αφού µεσολάβησε η όχι ψυχρή, αλλά απολύτως ανύπαρκτη επικοινωνία Μητσοτάκη - ∆ένδια στην κηδεία του αείµνηστου ∆ιονύση Σαββόπουλου, ήρθε η στιγµή των εγκαινίων της πρόσοψης του υπουργείου Εθνικής Αµυνας, όπου, για πρώτη φορά έπειτα από τόσες µέρες και κατόπιν προσωπικής τους τηλεφωνικής επικοινωνίας, όπως αποκάλυψαν τα «Π», οι δύο άνδρες κινήθηκαν σχεδόν στο ίδιο µήκος κύµατος. Ο πρωθυπουργός, µάλιστα, έδωσε την είδηση της δροµολόγησης από την πλευρά του χαρτοφυλακίου της διεθνούς διαγωνιστικής διαδικασίας για την ανάδειξη και τη φροντίδα του Μνηµείου του Αγνώστου Στρατιώτη, µε βάση τις προβλέψεις της τροπολογίας.
Από κει και πέρα, είναι σίγουρο, όπως λένε συνοµιλητές του Κερκυραίου πολιτικού, πως ο ίδιος θα εξακολουθήσει να παρεµβαίνει στη δηµόσια συζήτηση και στο επίπεδο της εκτέλεσης των αρµοδιοτήτων, εκφράζοντας σταθερά τις απόψεις του και προωθώντας πρωτοβουλίες που ο ίδιος θεωρεί αναγκαίες και συνιστούν κοινό κυβερνητικό τόπο.

Για παράδειγµα, υπενθυµίζουν µε νόηµα τις περιβόητες ανακοινώσεις για τις µισθολογικές αυξήσεις των Ενόπλων ∆υνάµεων, οι οποίες έγιναν σε απόλυτη συνεννόηση µε το Μέγαρο Μαξίµου και, δίχως αµφιβολία, του έδωσαν προσωρινά πόντους. Στον αντίποδα, προκάλεσαν την αντίδραση άλλων κορυφαίων υπουργών, όπως του µόνιµου επικριτή του, Αδωνι Γεωργιάδη, αλλά και του Βασίλη Κικίλια, τα αντανακλαστικά των οποίων κατέδειξαν τον πρώιµο και σιωπηλό µεν για την ώρα, αλλά όλο και πιο φανερό ανταγωνισµό για την εξασφάλιση µιας καλύτερης θέσης στο κάδρο της εσωκοµµατικής δηµοφιλίας.

Παράλληλα, είναι δεδοµένο ότι, ενόψει και των δηµοσκοπικών ευρηµάτων, αλλά και εκ πολιτικής πεποίθησης, η ρητορική της συνεννόησης των πολιτικών δυνάµεων στα µεγάλα θέµατα που απασχολούν τη χώρα θα συνεχίσει να έχει θέση στην επιχειρηµατολογία του, µε ό,τι αυτό µπορεί να συνεπάγεται στο κοµµάτι των σχεδιασµών του. ∆εν θα πρέπει, άλλωστε, να λησµονείται ότι, όταν εκείνος ήθελε να τραβήξει τον δικό του δρόµο, το έπραττε, όπως στο ξέσπασµά του σε τουρκικό έδαφος δίπλα στον Αχµέτ Νταβούτογλου ή στην απόρριψη της προοπτικής ανάληψης της Προεδρίας της ∆ηµοκρατίας, σενάριο που είχε όχι µόνο βάση, αλλά και πολλούς υπερµάχους µεταξύ του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.

Ο στόχος του Δένδια για τη γεφύρωση του χάσματος με Καραμανλή και Σαμαρά

Ιδιαιτέρως, δε, χαρακτηριστικές είναι και οι δηµόσιες και ιδιωτικές πρωτοβουλίες του σχετικά µε την αποστασιοποίηση από τα κυβερνητικά πεπραγµένα των Κώστα Καραµανλή και Αντώνη Σαµαρά, µε τον επικεφαλής των Ενόπλων ∆υνάµεων να δείχνει ξεκάθαρα προς την κατεύθυνση της γεφύρωσης του χάσµατος µε τη σηµερινή επίσηµη Ν.∆. Σαφής στόχος, η καλλιέργεια στις συνειδήσεις των παραδοσιακών Νεοδηµοκρατών της αποδοχής του υπουργού στο σύνολο του στελεχιακού δυναµικού, ανεξαρτήτως βαθµίδος, εν είδει ενίσχυσης του προσωπικού του γοήτρου στους κόλπους της «γαλάζιας» παράταξης, και η προσήλωση στις κοµµατικές αξίες και παραδόσεις. Και αν µε τον πρώτο τον συνέδεε παραδοσιακά εξαιρετικός δίαυλος επικοινωνίας, το γεγονός ότι ο γνωστός για το ισχυρό θυµικό του Μεσσήνιος έχει ρίξει στο εν λόγω µέτωπο νερό στο κρασί του, χάριν της δηµιουργίας εντυπώσεων περί αγαστών πλέον σχέσεών του µε το άτυπο Νο 2 (τουλάχιστον από την άποψη του δείκτη της δηµοφιλίας στις αντίστοιχες µετρήσεις) της Ν.∆., µε ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πίεση που προκύπτει εκ των έσω στο Μέγαρο Μαξίµου, είναι, αν µη τι άλλο, άξιο πολύπλευρου σχολιασµού. Βλέπετε, στο παρελθόν το σύστηµα Σαµαρά εξαπέλυε µύδρους εναντίον του Νίκου ∆ένδια, καταλογίζοντάς του, ούτε λίγο ούτε πολύ, αγνωµοσύνη για τη γενικότερη... αβάντα που οι ακραιφνείς «σαµαρικοί» έλεγαν ότι του παρείχε ο πρώην πρωθυπουργός.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά