Μια από τις σημαντικότερες στιγμές της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν σίγουρα το δημοψήφισμα που έγινε στις 5 Ιουλίου του 2015 για το εάν ο ελληνικός λαός εγκρίνει ή απορρίπτει την πρόταση των δανειστών. Η απόφαση αυτή έχει συζητηθεί ιδιαίτερα καθώς το συντριπτικό «όχι» του ελληνικού λαού (61,3%) «μεταφράστηκε» από τον Αλέξη Τσίπρα όχι ως επιλογή ρήξης αλλά ως εντολή νέας διαπραγμάτευσης. Αυτό ακριβώς το θέμα αναμένεται να αποτελέσει νέο σημείο τριβής αυτή την φορά με τον επικεφαλής του ΜέΡΑ25 Γιάνη Βαρουφάκη ο οποίος έχει υποστηρίξει δημόσια ότι ο Αλέξης Τσίπρας στην πραγματικότητα δεν ήθελε να κερδίσει το «όχι» στο δημοψήφισμα.

Ωστόσο το απόσπασμα που έδωσε στην δημοσιότητα την Παρασκευή το μεσημέρι ο εκδοτικός οίκος, που θα εκδόσει το βιβλίο, σε συνεννόηση με τον πρώην πρωθυπουργό και το οποίο αφορά το δημοψήφισμα δείχνει -σύμφωνα με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έζησαν εκείνες τις δραματικές μέρες- ακριβώς το αντίθετο. Και αυτό γιατί ο ίδιος εμφανίζεται να αναλαμβάνει ολόκληρη την ευθύνη της πιο αμφιλεγόμενης απόφασης των τελευταίων χρόνων με ό,τι σημαίνει αυτό για τον πρώην πρωθυπουργό.

Οι αναφορές του Αλέξη Τσίπρα έρχονται σε αντίθεση ωστόσο με τα όσα έχει πει ο Γιάνης Βαρουφάκης. Μάλιστα στις 19-1-2018 μιλώντας στο ραδιόφωνο των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ είχε σημειώσει ότι ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εξαρχής δεν ήθελαν να κερδίσει το «όχι». «Εγώ δεν πίστευα ότι θα κερδίσουμε, αλλά το ποθούσα. Ο Τσίπρας δεν ήθελε με τίποτα να φτάσουμε το 51%» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά προσθέτοντας ότι στο Μαξίμου μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος τα πρόσωπα του Αλέξη Τσίπρα και των κυβερνητικών στελεχών ήταν θλιμμένα παρά τη νίκη.

Τι αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας για το δημοψήφισμα

Αντίθετα ο Αλέξης Τσίπρας στο απόσπασμα που δόθηκε από το βιβλίο του ΙΘΑΚΗ αναφέρει για το δημοψήφισμα: «Ήταν η ασπίδα για την ίδια τη σωτηρία της χώρας. Οι εταίροι έπρεπε να καταλάβουν ότι δεν είχαν απέναντί τους μια κυβέρνηση εξαντλημένη από μήνες διαπραγματεύσεων, έτοιμη είτε να συνθηκολογήσει είτε να καταρρεύσει. Είχαν απέναντί τους έναν ολόκληρο λαό. Και αν ήθελαν να προχωρήσουν χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες, θα έπρεπε πλέον να κάνουν μια ξεκάθαρη επιλογή: να αμφισβητήσουν ανοιχτά όχι απλώς μια κυβέρνηση, αλλά την ίδια τη Δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία, σε μια ευρωπαϊκή χώρα που, ας μην το ξεχνάμε, είναι η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία. Το δημοψήφισμα ήταν δική μου απόφαση. Προσωπική, βαθιά επεξεργασμένη και ψυχικά δύσκολη. Το βασάνισα, όχι μόνο στο μυαλό, αλλά και στην καρδιά μου. Ήταν μια απόφαση με λογική και με ευαισθησία, δημοκρατική ευαισθησία. Πρώτοι το έμαθαν οι πιο κοντινοί μου συνεργάτες. Τους είπα καθαρά: το πρόβλημα είναι πολιτικό. Δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε αυτά που μας ζητούσαν, όχι γιατί δεν θέλαμε, αλλά γιατί αυτό που ζητούσαν ήταν η ταπείνωση του λαού και η πολιτική μας εξαφάνιση. Η απόφαση δεν μου ήταν εύκολη. Δεν είμαι άνθρωπος που παίρνει βιαστικές αποφάσεις ή κάνει άλματα στο κενό, το αντίθετο. Βασανίζω και βασανίζομαι για κάθε μου απόφαση. Ζυγίζω την κάθε κίνηση, υπολογίζω την κάθε λεπτομέρεια, καμιά φορά περισσότερο από όσο χρειάζεται. Συνυπολόγισα, λοιπόν, τι θα ακολουθούσε: τις επιθέσεις, τις πιέσεις, την προσπάθεια αποδόμησης. Όχι μόνο σε μένα, κυρίως στη χώρα».