Ο Πειραιάς, η Ελευσίνα, αλλά και το Θριάσιο είναι ένα μικρό, αλλά καίριο και ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι ενός ευρύτερου και πολυσύνθετου γεωπολιτικού παζλ. Το παζλ αυτό ακούει στο όνομα «Οικονομικός Διάδρομος Ινδία - Μέση Ανατολή - Ευρώπη» (India - Middle East - Europe Corridor, IMEC) και είναι ένα φιλόδοξο σχέδιο για έναν τεράστιο εμπορικό και οικονομικό δρόμο, στον οποίο η Ελλάδα επιθυμεί διακαώς να ενταχθεί και να αποτελέσει έναν κρίσιμο κρίκο σε αυτήν την αλυσίδα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες στηρίζουν αυτό το σχέδιο και αυτοτελώς και ως αντίβαρο στην κινεζική επιρροή μέσω του σχεδίου «Μία Ζώνη, ένας Δρόμος» (One Belt, One Road) και είναι εμφανές ότι υπολογίζουν την Ελλάδα ως βασική παράμετρο αυτού του σχεδιασμού. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδίδει πολύ μεγάλη σημασία στο έργο αυτό - και μάλιστα πολυεπίπεδη. «Ο διάδρομος IMEC αποτελεί ένα φιλόδοξο έργο γενεών, το οποίο συνδέει τον Ινδο-Ειρηνικό, την Ινδία, τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη μέσω Μεσογείου. Η Ελλάδα έχει να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο όσον αφορά τις υποδομές logistics, τα λιμάνια μας, τα τρένα μας, τα ενεργειακά μας δίκτυα, τις υποδομές για διαχείριση δεδομένων», έχει τονίσει χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός. Κομμάτι του IMEC είναι, εξάλλου, και το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ.

Διαβάστε: Σινοαμερικανική "ναυμαχία": Πώς η Ελευσίνα απογειώνει την ελληνική γεωπολιτική αξία - Τι δηλώνει στο parapolitika.gr o Σωτήρης Σέρμπος

Η εναλλακτική της Κίνας

Προτού φτάσουμε στις εξελίξεις της τρέχουσας εβδομάδας, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, για να γίνει αντιληπτό το εύρος του διεθνούς αυτού «παιχνιδιού». Στη Σύνοδο G20 το 2023 στο Νέο Δελχί, ανακοινώθηκε με κάθε επισημότητα ο IMEC, ένας οικονομικός διάδρομος που θα συνδέει την Ινδία, τον Περσικό Κόλπο και την Ευρώπη. Πέρα από την εναλλακτική στην Κίνα, το έργο αυτό αποτελεί μια στρατηγική εναλλακτική λύση στις υφιστάμενες θαλάσσιες οδούς μέσω της Ερυθράς Θάλασσας και της Διώρυγας του Σουέζ, που, όπως έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, επηρεάζονται έντονα από τις εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή. Ο Ντόναλντ Τραμπ, μάλιστα, χαρακτήρισε τον IMEC ως «μια από τις σπουδαιότερες εμπορικές διαδρομές στην Ιστορία».

Πώς ξεδιπλώνεται στην πράξη ο IMEC;

Το ένα σκέλος αφορά την ανατολική θαλάσσια οδό, που ενώνει τα δυτικά λιμάνια της Ινδίας με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Από εκεί θα δημιουργηθεί ένα σιδηροδρομικό δίκτυο μήκους περίπου 2.600 χιλιομέτρων, από το λιμάνι Τζέμπελ Αλι στο Ντουμπάι, μετά στη Σαουδική Αραβία και κατόπιν στην Ιορδανία και στο Ισραήλ. Η επίσκεψη του πρίγκιπα διαδόχου της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, στον Λευκό Οίκο, η θερμή υποδοχή του από τον πρόεδρο των ΗΠΑ και οι συμφωνίες δισεκατομμυρίων που υπέγραψε φέρεται να αναθερμαίνουν και τον ρόλο της Σαουδικής Αραβίας στον IMEC και τα έργα που πρέπει να κάνει για να τον υποστηρίξει. Το άλλο σκέλος είναι το βόρειο θαλάσσιο τμήμα που συνδέει το λιμάνι της Χάιφα στο Ισραήλ με σημαντικά ευρωπαϊκά λιμάνια, ένα από τα οποία είναι ο Πειραιάς. Εδώ ο όλος σχεδιασμός είχε ουσιαστικά παγώσει την τελευταία διετία λόγω του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας, ωστόσο η ειρηνευτική συμφωνία αναζωογονεί και το ενδιαφέρον του Ισραήλ για τον IMEC. Η αναθέρμανση των σχέσεων ΗΠΑ - Σαουδικής Αραβίας και η ειρήνευση στη Λωρίδα της Γάζας «κουμπώνουν» με μια τρίτη εξέλιξη, το εμπορικό και επενδυτικό ενδιαφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών για το λιμάνι της Ελευσίνας. Ήδη από τον περασμένο Μάιο, από το βήμα του Συνεδρίου του «Economist», ο έμπειρος, παλιός διπλωματικός σύμβουλος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζον Συτιλίδης προειδοποιούσε: «Μην παίρνετε ως δεδομένο στην Ελλάδα ότι ο Πειραιάς θα καταστεί το τελικό λιμάνι του εμπορικού διαδρόμου IMEC από την Ινδία. Διότι κινούμαστε στην πράξη προς αποσύνδεση των ΗΠΑ από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας και, συνεπώς, θα δούμε ενδεχομένως προβληματισμό από την Ουάσινγκτον για τον Πειραιά, ο οποίος ελέγχεται από την κινεζική COSCO».


Η πολύμηνη διαβούλευση μεταξύ Αθήνας-Ουάσινγκτον με επίκεντρο την Ελευσίνα

Και κάπως έτσι στην εξίσωση ενισχύθηκε ο εναλλακτικός αμερικανικός σχεδιασμός με επίκεντρο το λιμάνι της Ελευσίνας, έπειτα από μια πολύμηνη διαβούλευση μεταξύ Αθήνας και Ουάσινγκτον, με την εμπλοκή του Μεγάρου Μαξίμου, του υπουργού Ανάπτυξης, Τάκη Θεοδωρικάκου, του υπουργού Ναυτιλίας, Βασίλη Κικίλια, και της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Αθήνα - χωρίς, ωστόσο, ο Πειραιάς να φεύγει ολότελα από την εξίσωση. Σε αυτήν, μάλιστα, μπαίνει και το Θριάσιο, όπου αναμένεται κινεζικός και αμερικανικός ανταγωνισμός για τις επενδύσεις σε διαμετακομιστικό κέντρο, για τη διαλογή και μεταφορά των προϊόντων που θα έρχονται διά θαλάσσης.

Οι δηλώσεις της Κίμπερλι Γκιλφόιλ για υποδομές που μπορούν «να αντισταθμίσουν την κινεζική επιρροή με το λιμάνι του Πειραιά» και για τρόπους «να παρακαμφθεί, να βρεθεί λύση» ήταν τροχιοδεικτικές. Προκάλεσαν, δε, εκνευρισμό στο Πεκίνο, με τον εκπρόσωπο Tύπου της πρεσβείας της Κίνας στην Αθήνα να κάνει λόγο για «αβάσιμες επιθέσεις κατά της επένδυσης και λειτουργίας του λιμανιού του Πειραιά από κινεζικές επιχειρήσεις» και για «δόλια πρόθεση των ΗΠΑ να εξυπηρετήσουν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα, εκμεταλλευόμενες το λιμάνι του Πειραιά, αλλά ακόμα και την Ελλάδα». Πρόκειται για μια ανακοίνωση σε ασυνήθιστα υψηλούς τόνους και επιθετική ρητορική για πρεσβεία ξένης χώρας, που δείχνει την ένταση στις κινεζοαμερικανικές σχέσεις, η οποία μεταφέρεται στην Ελλάδα, με επίκεντρο τον Πειραιά. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ανοιχτοί δίαυλοι επικοινωνίας που πάντα υπάρχουν και λειτουργούν μεταξύ Αθήνας και Πεκίνου χρησιμοποιήθηκαν για να διερευνηθούν οι προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, που φέρεται να διαβεβαίωσε ότι η περαιτέρω αξιοποίηση της Ελευσίνας θα προχωρήσει, αλλά η χώρα μας σέβεται τις συμφωνίες που υπογράφει και δεν θα προβεί σε κάποια αιφνιδιαστική ή άλλη ενέργεια σε σχέση με τον ΟΛΠ.

Η νομοθετική ρύθμιση του κ. Θεοδωρικάκου, που αναμένεται να ψηφιστεί αυτή την Πέμπτη, 27 Νοεμβρίου, αφορά τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων στην Ελευσίνα της ONEX, με την οποία έχει συνάψει ομολογιακό δάνειο 125 εκατ. δολαρίων η κρατική αναπτυξιακή τράπεζα των ΗΠΑ, DFC, ενισχύοντας τον στρατηγικό ρόλο του λιμανιού στα Ναυπηγεία Ελευσίνας ως ισχυρού ενεργειακού, εμπορικού και διαμετακομιστικού κέντρου, όπως τονίζει το αρμόδιο υπουργείο.

Σταύρος Παπασταύρου στα Παραπολιτικά: "Η χώρα μας κινητήρια δύναμη των ευρωπαϊκών εξελίξεων"

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, μίλησε στα «Παραπολιτικά» για το νέο γεωπολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται για τη χώρα μετά τις συμφωνίες με ΗΠΑ και Ζελένσκι.

«Στο νέο γεωπολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται μετά τις ενεργειακές συμφωνίες τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με την Ουκρανία, η πατρίδα μας βγαίνει ενισχυμένη, με κεντρικό ρόλο για τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την ευημερία στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Η Ελλάδα γίνεται ενεργειακός κόμβος, κεντρικός μοχλός ανάπτυξης για τις χώρες του Κάθετου Διαδρόμου, πύλη εισόδου του αμερικανικού LNG και εφαλτήριο απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο, σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό κανονισμό REPower EU», είπε ο κ. Παπασταύρου που στη συνέχεια τόνισε πως ο Κάθετος Διάδρομος αποτελεί τη στρατηγική ευκαιρία της Ελλάδας για να πρωταγωνιστήσει. «Η χώρα μας συμβάλλει ουσιαστικά και στα επόμενα βήματα διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ανατολή και τον Νότο, τα Δυτικά Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, όπως έχουν αποφασιστεί. Διότι ο Κάθετος Διάδρομος, ο αγωγός που διασυνδέει 7 χώρες (Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Μολδαβία και Ουκρανία) και 100 εκατομμύρια πολίτες, αποτελεί μια στρατηγική ευκαιρία να πρωταγωνιστήσουμε στην περιοχή. Δεν μεταφέρει μόνο φυσικό αέριο. Δημιουργεί “αρτηρίες” για τις χώρες της περιοχής, διαύλους επικοινωνίας, γέφυρες συνεργασίας, ενώ εμπεδώνει το αίσθημα της κοινής μας πορείας προς τη συλλογική ευημερία και την προοπτική».

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά