Πριν από περίπου δέκα χρόνια στους διαδρόµους των Βρυξελλών η Ελλάδα πρωταγωνιστούσε στις συζητήσεις µε αφορµή το γερµανικό σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, που είχε παρουσιάσει ο Γερµανός υπουργός Οικονοµικών, Βόλφγκανγκ Σόιµπλε, το γνωστό πλέον Grexit. Σήµερα, στους ίδιους διαδρόµους η Ελλάδα πρωταγωνιστεί ξανά στις διαβουλεύσεις στην έδρα της Ε.Ε., για εκ διαµέτρου αντίθετους λόγους: µε αφορµή την υποψηφιότητα του υπουργού Εθνικής Οικονοµίας και Οικονοµικών, Κυριάκου Πιερρακάκη, για την προεδρία του Eurogroup, ενώ και το β' εξάµηνο του 2027 η χώρα αναλαµβάνει την προεδρία της Ε.Ε.

Η εξέλιξη µε την υποψηφιότητα του Κ. Πιερρακάκη επιβεβαιώνει αφ’ ενός το success story της εθνικής οικονοµίας, ενώ από την άλλη πλευρά αποδεικνύει εµπράκτως την απόσταση της Ελλάδας από τους χαλεπούς καιρούς της δηµοσιονοµικής κρίσης. Η ελληνική υποψηφιότητα oυσιαστικά αποτυπώνει το comeback της Ελλάδας, που ήδη έχει ανακτήσει την επενδυτική βαθµίδα, παρουσιάζει ρυθµούς ανάπτυξης υψηλότερους από πολλούς Ευρωπαίους εταίρους της και είναι από τα λίγα κράτη-µέλη της Ε.Ε. που καταγράφουν δηµοσιονοµικά πλεονάσµατα.

Είναι γεγονός µάλιστα ότι η πρόταση για την υποψηφιότητα Πιερρακάκη ανακινήθηκε από τον παραιτηθέντα πρόεδρο του Eurogroup, τον Ιρλανδό Πασκάλ Ντόνιαχου, ο οποίος, πριν αναλάβει καθήκοντα ως Νο2 στην Παγκόσµια Τράπεζα, επικοινώνησε µε τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη, ώστε να προτείνει τον Ελληνα υπουργό για τη διαδοχή του, εκτιµώντας πως τα χαρακτηριστικά του Κυριάκου Πιερρακάκη «κουµπώνουν» για το προφίλ του προέδρου του Eurogroup.

Σε αυτό το πλαίσιο, τις διεργασίες για την υποψηφιότητα Πιερρακάκη τρέχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους πρωθυπουργούς της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς, και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και αντιπρόεδρος του ΕΛΚ, Κωστής Χατζηδάκης. Εκτελεστικός βραχίονας στην «επιχείρηση Πιερρακάκης» είναι ο βουλευτής Σερρών και γραµµατέας ∆ιεθνών Σχέσεων της Ν.∆., Τάσος Χατζηβασιλείου, που αποτελεί τον συνδετικό κρίκο Αθήνας - Βρυξελλών και έχει αναπτύξει ευρύ δίκτυο επαφών µε Ευρωπαίους αξιωµατούχους και κυβερνητικούς της Κεντροδεξιάς, έχοντας διαύλους επικοινωνίας και µε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις άλλων πολιτικών χώρων.


Ειδικός ρόλος

Μήνυµα στήριξης στην υποψηφιότητα του Κ. Πιερρακάκη εξέπεµψε επίσης ο ευρωβουλευτής της Ν.∆. Βαγγέλης Μεϊµαράκης, ο οποίος αξιοποιεί την εµπειρία του και τις διασυνδέσεις του στην Ε.Ε. Σε αυτό το πλαίσιο, εν όψει της ανάληψης της προεδρίας του Συµβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης ο πρώην πρόεδρος της Ν.∆. Βαγγέλης Μεϊµαράκης, ως έµπειρος ευρωβουλευτής αλλά και ως πρώην πρόεδρος της Βουλής, θα αναλάβει ειδικό κοινοβουλευτικό ρόλο για να συνδεθεί το Ευρωκοινοβούλιο µε τις διαδικασίες της ελληνικής προεδρίας.

Ο πρόεδρος του Eurogroup εκλέγεται µε απλή πλειοψηφία µεταξύ των υπουργών Οικονοµικών της Ευρωζώνης. Ψηφίζουν 20 υπουργοί, καθώς η Ευρωζώνη αριθµεί 20 κράτη-µέλη, από τα 27 της Ε.Ε., και η νίκη απαιτεί απλή πλειοψηφία, δηλαδή 11 ψήφους, στη µυστική ψηφοφορία που θα διεξαχθεί στις 11 ∆εκεµβρίου, και ο
νέος πρόεδρος αναλαµβάνει επίσηµα τα καθήκοντά του στις 12 ∆εκεµβρίου, για θητεία δυόµισι ετών. Με βάση τους εσωτερικούς συσχετισµούς το ΕΛΚ, από το οποίο προέρχονται και οι 2 υποψήφιοι πρόεδροι, «ελέγχει» τους 7, όσους και οι Σοσιαλιστές, 4 προέρχονται από τους Κεντρώους και 2 από τη ∆εξιά.

Πρόσωπα µε γνώση των διεργασιών που εξελίσσονται στις Βρυξέλλες παρατηρούν ότι οι υπουργοί που προέρχονται από τον ευρωπαϊκό Νότο βλέπουν µε εξαιρετικά καλό µάτι τον Ελληνα υποψήφιο, ενώ στο ίδιο κλίµα παρατηρούν ότι η αντίθεση της βελγικής κυβέρνησης στη χρήση των «παγωµένων» ρωσικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων για τη χρηµατοδότηση δανείου ύψους 140 δισ. ευρώ προς την Ουκρανία ενδέχεται να στοιχίσει στην υποψηφιότητα του Βαν Πέτεγκεµ, καθώς οι χώρες της Βαλτικής και της Ανατολικής Ευρώπης βλέπουν αρνητικά τη σκληρή στάση του Βελγίου στο ζήτηµα του δανείου προς την Ουκρανία. Αξιωµατούχοι της Ε.Ε. από την άλλη αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόµενο αλλαγής στάσης του Βελγίου στο ζήτηµα των ρωσικών assets εν όψει της «κούρσας» για την προεδρία του Eurogroup.

Σε κάθε περίπτωση, ο Βέλγος υπουργός Προϋπολογισµού, Βαν Πέτεγκεµ, αποτελεί έναν εξαιρετικά δυνατό αντίπαλο, ο οποίος είναι επικεφαλής κόµµατος στη χώρα του και αναπληρωτής πρωθυπουργός, ενώ προέρχεται από µια χώρα της Κεντρικής Ευρώπης, στην «καρδιά» της Ε.Ε., µε διαχρονική παράδοση στην ανάληψη υψηλών αξιωµάτων και θέσεων ευθύνης στην Ε.Ε. Αναλυτές εκτιµούν ότι ο Βέλγος βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση απέναντι στον συνυποψήφιό του, ενώ το προφίλ δείχνει να πληροί τις απαιτούµενες προϋποθέσεις για το όργανο, καθώς θεωρείται από πολιτική και τεχνοκρατική σκοπιά ένας υπουργός που µπορεί να υπηρετήσει τους «δηµοσιονοµικούς κανόνες νέας γενιάς», µε έµφαση στη δηµοσιονοµική υπευθυνότητα και σχετική ευελιξία.


Ιδιαίτερη βαρύτητα

Υπό αυτό το πρίσµα, η υποψηφιότητα του Κυριάκου Πιερρακάκη απέναντι σε έναν δυνατό παίκτη αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, ενώ το γεγονός ότι ο τσάρος της ελληνικής οικονοµίας διατηρεί ισχυρές πιθανότητες εκλογής δείχνει ότι η Ελλάδα έχει βρει τη δική της θέση στο «κλαµπ» των ισχυρών της Ε.Ε. διεκδικώντας µε αξιώσεις µια θέση υψηλού κύρους που µπορεί να ασκήσει σηµαντική επιρροή στην Ευρωζώνη, ανεξάρτητα από την τελική έκβαση της ψηφοφορίας της 11ης ∆εκεµβρίου.

Σε αντίθεση µε τον συνυποψήφιό του, ο Κυριάκος Πιερρακάκης κοµίζει τη φρεσκάδα και τη νέα οπτική που κατά πολλούς κύκλους των Βρυξελλών έχει ανάγκη η Ε.Ε. Ο Ελληνας υπουργός µέσα σε 8,5 µήνες έχει ολοκληρωµένη πρόταση για την οικονοµία, µε αιχµή την ενίσχυση των διασυνοριακών επενδύσεων, την επέκταση της ενιαίας αγοράς και την υποστήριξη για ένα ψηφιακό ευρώ, πρόταση που συνάδει µε τις προσδοκίες αρκετών κρατών για µια περισσότερο παρεµβατική Ε.Ε. Η υποψηφιότητα του Κυριάκου Πιερρακάκη δίνει το στίγµα της ολικής επαναφοράς µιας χώρας «µεσαίου βεληνεκούς» που πέτυχε να ανακάµψει, µετατρέποντας µια χώρα που έφτασε προ δεκαετίας στο χείλος της καταστροφής και έχει επιστρέψει σε υψηλούς ρυθµούς ανάπτυξης, µε σταθερότητα και προοπτική.

Ως προς τον ίδιο τον Ελληνα υπουργό, κύκλοι των Βρυξελλών τον παρουσιάζουν ως το next big thing, έναν µεταρρυθµιστή που έχει δώσει δείγµατα γραφής, πέρα από την οικονοµία, στους τοµείς της Παιδείας, της Ψηφιακής ∆ιακυβέρνησης, µε έµφαση στην αξιοποίηση των ψηφιακών εργαλείων στη ∆ηµόσια ∆ιοίκηση, µε το ελληνικό παράδειγµα στον συγκεκριµένο τοµέα να εµπνέει χώρες, όπως ακόµη και η Γερµανία.

* Δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή