Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θεωρεί ατόπημα τις απαξιωτικές αναφορές στο πρόσωπο του από τον Πρωθυπουργό ενώ εκείνος δεν βρίσκονταν στην αίθουσα λέγοντας ότι «φτάσαμε δυστυχώς να θεωρείται κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού ο άνθρωπος που καταχράται της εντολής των εκλογών του Ιανουαρίου και υποδύεται τον πανίσχυρο πρωθυπουργό με 110 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και 13 των ΑΝΕΛ, στις πλάτες της αντιπολίτευσης».

Με βαρείς χαρακτηρισμούς και με έντονη την διάθεση να μην αφήσει τίποτα ασχολίαστο, ο Ευάγγελος Βενιζέλος λέει ότι Πρωθυπουργός πήγε στην Βουλή να καλύψει τον Βαρουφάκη και ότι από τα λεγόμενα διαφαίνεται ότι δεν ξέρει τι είναι η συμφωνία που υπέγραψε.

Αυτό το αναλυτικό άρθρο του Ευάγγελου Βενιζέλου

Ο μοιραίος και θρασύδειλος κ. Τσίπρας δεν τόλμησε να εμφανισθεί ποτέ στη Βουλή να απαντήσει σε ερώτηση μου. Και εν τη απουσία μου όμως στη Βουλή, εμένα έχει πάντα στο μυαλό του και ορθά. Γιατί τον ενοχλεί οποίος αποδεικνύει  τεκμηριωμένα  ότι  «ο βασιλιάς είναι  γυμνός». Φτάσαμε δυστυχώς να θεωρείται κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού ο άνθρωπος που καταχράται της εντολής των εκλογών του Ιανουαρίου και υποδύεται τον πανίσχυρο πρωθυπουργό με 110 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και 13 των ΑΝΕΛ, στις πλάτες της αντιπολίτευσης.

Φτάσαμε να ακούμε μαθήματα δημοκρατίας από αυτόν που εξευτέλισε τη διαδικασία του δημοψηφίσματος και υπεξαίρεσε πολιτικά το αντιφατικό και αυτοακυρωμένο 61,3% του «Όχι».

Καταντήσαμε ως χώρα να περιμένουμε να κριθεί η μοίρα μας στην κεντρική επιτροπή ή το συνέδριο ενός κόμματος, όταν απαιτείται εθνική ενότητα και συστράτευση.

Αυτός, λοιπόν, ο πάντα ίδιος κ. Τσίπρας, χυδαίος και μικρός συκοφάντης, πήγε στη Βουλή να καλύψει τον κ. Βαρουφάκη, γιατί προφανώς τον φοβάται ως συνεργό του.

Και ορθώς αναλαμβάνει αυτός την ευθύνη, που ούτως ή άλλως έχει προσωπικά, για τη ζημία που υφίσταται η χώρα μένοντας άλλα τουλάχιστον τρία χρόνια σε σκληρό μνημόνιο, πηγαίνοντας από πρωτογενές πλεόνασμα σε πρωτογενές έλλειμμα, από θετικό ρυθμό ανάπτυξης σε ύφεση 4% το 2015. Έχοντας την ευθύνη για τη δραματική επιδείνωση της δυναμικής του χρέους και την νέα ανακεφαλαιοποίηση των ουσιαστικά κλειστών τράπεζων για να σωθούν όσες καταθέσεις έχουν απομείνει.

Και ακόμη δεν συνυπολογίσθηκαν  τα παιχνίδια της δραχμής αυτούς τους έξι μήνες. Όλες οι διεθνείς κινήσεις νομισματικής κερδοσκοπίας που εξ αντικειμένου τουλάχιστον συνδέονται με την ελληνική υπόθεση.

Αντί λοιπόν να απαντήσει για τις τρέχουσες, τεράστιες, προσωπικές και μετρήσιμες ευθύνες του, ο κ. Τσίπρας, επανέλαβε  για πολλοστή φορά :

- Την επίθεση στο PSI, δηλαδή στο κούρεμα και την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους που μείωσε το εθνικό βάρος κατά 180 δις, δηλαδή κατά 100% του ΑΕΠ. Αντιλαμβάνεται ο δύστυχος  τι υπέγραψε στις 12.7 για το χρέος; Καταλαβαίνει ότι τώρα θα γλείψει εκεί που ανοήτως εξακολουθεί και φτύνει; Έχει συνείδηση ότι ζητά τώρα κάτι πολύ λίγο σε σχέση με αυτό που πήρε η χώρα το 2012 για το χρέος;

- Τις γελοιότητες περί υποβρυχίων, όταν ξέρει ότι το διαχρονικό σκάνδαλο των υποβρυχίων αντιμετωπίστηκε με υποδειγματικό τρόπο το 2010 για να διασώσει το δημόσιο δύο δις ευρώ που είχε καταβάλει χωρίς αντάλλαγμα και να πάρει την κυριότητα τεσσάρων σύγχρονων υποβρυχίων που ήσαν πεταμένα. Τώρα ας ρωτήσει δυο στενούς του  συνεργάτες, την κα Κατσέλη και τον κ. Σαγιά, ας ζητήσει συγνώμη και ας υπερασπιστεί τα συμφέροντα του δημοσίου στις εκκρεμείς διεθνείς διαιτητικές δίκες.

-Την παταγωδώς αποτυχημένη συνωμοσία που πήγε να στήσει το 2012, μαζί με γνωστά κυκλώματα, στην υπόθεση της λεγόμενης λίστας Λαγκάρντ, εναντίον του μόνου ανθρώπου που αποδεδειγμένα δεν είχε καμία  συμμετοχή  και ευθύνη, αλλά  μερίμνησε να αποκαλυφθεί η αλήθεια που απέδειξαν  τα μηχανήματα, διαψεύδοντας γελοίους ψευδόμενους σκευωρούς  που έθεσε υπό την πολιτική του αιγίδα ο κ. Τσίπρας, αλλά βρέθηκαν ενώπιον της δικαιοσύνης.

Οπότε θέλει να έρθει να μιλήσουμε στη Βουλή για αυτά και άλλα πολλά. Πρωτίστως  όμως να έρθει ως αυτό που είναι, ως επικεφαλής μιας ανίκανης κυβέρνησης μειοψηφίας και να παράσχει τις θεσμικές εγγυήσεις που απαιτούνται προκειμένου να πορευτεί η χώρα και όχι το διχασμένο κόμμα του. Τέρμα ο αυτοδιορισμένος μεσσιανισμός της «πρώτη φορά αριστεράς» που δεν έχει ούτε πολιτικό ούτε ηθικό πλεονέκτημα. Απλώς έκανε τυχοδιωκτική πολιτική καριέρα λέγοντας αντιμνημονιακά  ψέμματα στις πλάτες της δικής μας ειλικρίνειας και του δικού μας αγώνα.