Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί τον Σεπτέμβριο να σχημάτισε τη νέα κυβέρνηση απαλλαγμένος από το άγχος ενός καινούργιου σχήματος, αλλά η ανθρωπογεωγραφία των υπουργείων δείχνει ότι έκανε δεύτερες σκέψεις. Και τούτο διότι τοποθέτησε ή κράτησε σε θέσεις-κλειδιά δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι στο παρασκήνιο λέγεται ότι λειτουργούν ως «τοποτηρητές», ελέγχοντας πολλές φορές τους πολιτικούς προϊσταμένους τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το υπουργείο Οικονομικών. Στην οδό Νίκης παρέμεινε ο Γ. Χουλιαράκης ως αναπληρωτής υπουργός, έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού, αλλά με την αρμοδιότητα να παρακολουθεί και την εφαρμογή των συμφωνηθέντων από τον αντιρρησία Ευκλείδη Τσακαλώτο. Μάλιστα, μέχρι και λίγες ώρες πριν από την ανακοίνωση της κυβέρνησης για το Υπουργικό Συμβούλιο το όνομά του «έπαιζε» για τη θέση του υπουργού.

Λίγα μέτρα πιο πάνω, στο υπουργείο Εξωτερικών, ο Νίκος Ξυδάκης επιφορτίστηκε με το καθήκον να κρατάει τις ισορροπίες με τον Νίκο Κοτζιά, αφού ο τελευταίος μπορεί να παρέμεινε, αλλά έχει προκαλέσει αρκετές φορές έντονο προβληματισμό στο επιτελείο του Αλ. Τσίπρα, και δη στον διπλωματικό σύμβουλό του, Βαγγέλη Καλπαδάκη.

Ο άλλοτε σύμβουλος του πρωθυπουργού και πρώην γ.γ. Συντονισμού του Κυβερνητικού Εργου, Χριστόφορος Βερναρδάκης, έχει στραμμένη την προσοχή του στον Π. Κουρουμπλή, κάτι που ισχύει και για τον γ.γ. του υπουργείου Εσωτερικών, Κώστα Πουλάκη. Πρόκειται για δύο ανθρώπους που θεωρούνται έμπιστοι του πρωθυπουργού και ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορούν να του δώσουν σαφή εικόνα για το υπουργείο και τις αποφάσεις των πολιτικών προϊσταμένων τους.

Προαγωγή πήρε και ο Αλέξης Χαρίτσης, αναλαμβάνοντας χρέη υφυπουργού με αρμοδιότητα το ΕΣΠΑ, κάτι που δεν προχώρησε την προηγούμενη περίοδο, ενώ, μετά τις τελευταίες εξελίξεις και τη φημολογία για τον Γιώργο Σταθάκη, αποτελεί και μια χρυσή εφεδρεία για το Μαξίμου.

ΓΝ