Του Νίκου Σίμου - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Τον Οκτώβριο του 2004, στη γνωστή ταβέρνα του «Μπαϊρακτάρη», ο τότε πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, έκανε το τραπέζι σε βουλευτές του. Το δείπνο εκείνο παρέμεινε ιστορικό, γιατί, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, ο Κώστας Καραμανλής είχε μιλήσει στους βουλευτές του για πέντε «νταβατζήδες», που θέλουν να κυβερνούν τη χώρα. Και για το ότι ο ίδιος θα σταματούσε αυτή την επιρροή.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο Κ. Καραμανλής θέλησε να περάσει την έννοια του βασικού μετόχου, που απέκλειε τη συμμετοχή στα ΜΜΕ -τα οποία επηρεάζουν την κοινή γνώμη- αυτών που είχε αποκαλέσει «νταβατζήδες». Από τη στιγμή εκείνη, ξεκίνησε ένας ανελέητος πόλεμος κατά του Κ. Καραμανλή από συγκεκριμένα ΜΜΕ, οι ιδιοκτήτες των οποίων θα εθίγοντο.

Ο νόμος περί βασικού μετόχου δεν πέρασε, καθώς στον πόλεμο αυτόν οι θιγόμενοι είχαν και τη στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ, η πολυετής κυβερνητική θητεία του οποίου ενέγραψε στο πολιτικό λεξιλόγιο και την έννοια της διαπλοκής.

Από το 2004, όταν ειπώθηκε δημοσίως η λέξη «νταβατζήδες», έχουν περάσει έντεκα χρόνια. Και τώρα πέρασαν την πόρτα του Προεδρικού Μεγάρου δύο υπουργοί της κυβέρνησης, για να συναντήσουν τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο. Οι κ.κ. Παππάς και Σπίρτζης. Προφανώς, δεν είναι τυχαίο ότι είναι αρμόδιοι για το θέμα των ΜΜΕ και τη χορήγηση των τηλεοπτικών αδειών - ο δε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που πήγαν να συναντήσουν, ήταν ο αρμόδιος υπουργός για τον ατυχήσαντα νόμο περί βασικού μετόχου, που συντασσόταν στο πλαίσιο της εφαρμογής του Αρθρου 14, παρ. 9 του Συντάγματος, το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει ότι: «Η ιδιότητα του ιδιοκτήτη, του εταίρου, του βασικού μετόχου ή του διευθυντικού στελέχους επιχείρησης μέσων ενημέρωσης είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του ιδιοκτήτη, του εταίρου, του βασικού μετόχου ή του διευθυντικού στελέχους επιχείρησης που αναλαμβάνει έναντι του Δημοσίου ή νομικού προσώπου του ευρύτερου δημόσιου τομέα την εκτέλεση έργων ή προμηθειών ή την παροχή υπηρεσιών. Η απαγόρευση του προηγουμένου εδαφίου καταλαμβάνει και κάθε είδους παρένθετα πρόσωπα, όπως συζύγους, συγγενείς, οικονομικά εξαρτημένα άτομα ή εταιρείες».

Η ΣΚΥΤΑΛΗ

Το πολιτικό συμπέρασμα από τις μέχρι σήμερα κινήσεις της κυβέρνησης και από τις επαφές κυρίως του κ. Παππά -οι οποίες περιελάμβαναν και συνεννοήσεις με τον ομόλογό του την εποχή εκείνη, Θ. Ρουσόπουλο-, είναι ότι, αφού μεσολάβησε η πενταετία Καραμανλή και οι κυβερνήσεις των κρίσεων, μια αριστερή κυβέρνηση, με πρωθυπουργό που έχει προσγειωθεί στον πολιτικό ρεαλισμό, ετοιμάζεται να ολοκληρώσει το ημιτελές έργο της κυβέρνησης Καραμανλή κατά της εγχώριας διαπλοκής. Ή, εν πάση περιπτώσει, έχει την πρόθεση να το ολοκληρώσει.

Αλλωστε, και ο Αλέξης Τσίπρας να θυμίσουμε ότι, λίγες ημέρες μετά τη συμμετοχή του -που είχε προκαλέσει εντύπωση- στην εκδήλωση για τον ιδρυτή της Ν.Δ., στην οποία είχε μιλήσει επαινετικά για το έργο του Κ. Καραμανλή, είχε αναφερθεί από την Αλεξανδρούπολη και ο ίδιος, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε «εγχώριους νταβατζήδες» - εκδηλώνοντας από τότε τις προθέσεις του κατά της διαπλοκής.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι μέσω... παρένθετων προσώπων επιδιώκει όχι μόνο να διατηρεί ή να φαίνεται ότι διατηρεί -για προφανείς λόγους δικού του επικοινωνιακού συμφέροντος- δίαυλο επικοινωνίας με την Παναγή Κυριακού, αλλά και να ενημερώνεται για πρωτοβουλίες της κυβέρνησης Καραμανλή που είτε δεν προχώρησαν είτε άνοιξαν τον δρόμο στον αγώνα κατά της διαπλοκής. Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είχε συγκροτήσει εξεταστικές επιτροπές για τα εξοπλιστικά και τις προμήθειες στρατιωτικού υλικού επί Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου. Οπως, δε, είχε πει στους βουλευτές του κατά το γεύμα στον «Μπαϊρακτάρη», με κάθε εισαγγελική παρέμβαση σε βάρος στελεχών προηγούμενων κυβερνήσεων αυτά θα παραπέμπονται σε εξεταστικές επιτροπές.

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Η κυβέρνηση έχει σύμμαχο σε όποια προσπάθεια εξουδετέρωσης ενός κρατικοδίαιτου κατεστημένου, που πλούτισε σε βάρος του ελληνικού λαού, τις Βρυξέλλες. Υπενθυμίζεται ότι πριν ανέβει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήδη είχαμε την τρόικα, το Reuters σε σχετικό ρεπορτάζ του είχε δημοσιεύσει -ήδη από την εποχή εκείνη- δήλωση εκπροσώπου των δανειστών, που επεσήμαινε ότι «το σύστημα είναι ιδιαίτερα “αιμομικτικό”. Επειδή έχει κεκτημένα δικαιώματα, αντιτίθεται στις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να γίνει η οικονομία ανταγωνιστική»!

Στο ίδιο ρεπορτάζ του συγκεκριμένου ειδησεογραφικού πρακτορείου, το οποίο είχε τον τίτλο «Το τρίγωνο της εξουσίας στην Ελλάδα» και απηχούσε και τις απόψεις των Ευρωπαίων εταίρων, αναφερόταν ότι «ένα δίχτυ από μίντια, επιχειρηματίες και πολιτικούς βρίσκεται πίσω από την ελληνική κρίση...». Περί τριγώνου εξουσίας, δε, έχει μιλήσει και ο πρωθυπουργός, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό τα ΜΜΕ, των οποίων τη λειτουργία επιχειρεί τώρα να υποβάλει σε συγκεκριμένους κανόνες...

Οι φυλακίσεις και το κόστος από τις αστοχίες

Ηδη, και επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ, έχουν οδηγηθεί στις φυλακές πρόσωπα που είχαν ανάμιξη στα εξοπλιστικά και στις σχετικές προμήθειες, σε συνδυασμό με μίζες, όπως οι Σμπώκος, Λιακουνάκος και Δαφέρμος. Ετσι, ο Αλέξης Τσίπρας από τη μία πλευρά στέλνει συγκεκριμένα μηνύματα όσον αφορά φαινόμενα διαφθοράς που κυριάρχησαν στην εικοσαετία 1980-2000. Από την άλλη θέλει να δείξει, σημειολογικά, ότι επιχειρεί να συνεχίσει την προσπάθεια, που δεν τελεσφόρησε, ενός πρωθυπουργού για τον οποίο δεν υπάρχουν σκιές και τον οποίο σέβεται ιδιαίτερα στο σημερινό πολιτικό σύστημα.

Βεβαίως, η πρωθυπουργική αυτή προσπάθεια, όπως εκτιμούν έμπειροι πολιτικοί παρατηρητές, δεν θα είναι «αναίμακτη» για τον Αλέξη Τσίπρα. Κι αυτό διότι υπολογίζουν ότι, στην προσπάθειά του να καθαρίσει το τοπίο από τους «εγχώριους νταβατζήδες» -όπως και ο ίδιος τους είχε αποκαλέσει-, θα δεχθεί ανάλογης βιαιότητας πόλεμο από εκείνους των οποίων θίγονται τα συμφέροντα δεκαετιών. Και, όπως επίσης εκτιμούν, ο ίδιος, στη φάση αυτή τουλάχιστον, που κάνει την προσπάθεια εκκαθάρισης, δεν βοηθάει τον εαυτό του, καθώς με τις κυβερνητικές αστοχίες που διαπιστώνονται και με ενέργειες και ανόητες δηλώσεις υπουργών του δίνει επιχειρήματα σε αυτούς που θέλει να πολεμήσει και οι οποίοι «κατά σύμπτωση» έχουν τα ΜΜΕ για να τον πολεμήσουν, όπως υπονόμευσαν και τον Κ. Καραμανλή.