Την άποψή του ότι το «Ποτάμι» δεν μπορεί να συνεχίσει την αυτόνομη πορεία του εκφράζει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ο βουλευτής Β’ Αθηνών του κόμματος, Χ. Θεοχάρης, διαμηνύοντας ωστόσο πως δεν προτίθεται να διεκδικήσει την προεδρία.

Ο πρώην γ.γ. Εσόδων λέει πως χρειάζεται ένα σχήμα στον χώρο του Κέντρου, μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να μπουν αναχώματα στην πόλωση του πολιτικού σκηνικού, ξεκαθαρίζοντας ότι οι όποιες κινήσεις πρέπει να γίνουν στη βάση του ορθολογισμού. Στο πλαίσιο αυτό, τονίζει πως το συγκεκριμένο εγχείρημα θα μπορούσε να βρει κοινό τόπο μόνο με την αξιωματική αντιπολίτευση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.  

Το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν πληροφορίες περί πρόθεσής σας να διεκδικήσετε την αρχηγία του «Ποταμιού» στο συνέδριο. Τι απαντάτε;  

Είναι αλήθεια πως στελέχη και φίλοι του «Ποταμιού» με έχουν πλησιάσει θεωρώντας πως μια πιθανή δική μου υποψηφιότητα θα ήταν ενδιαφέρουσα και θα έπρεπε να μετρηθεί. Ωστόσο, αποφάσισα ότι οι συνθήκες δεν ήταν ώριμες, δεδομένου του γεγονότος ότι το «Ποτάμι», αλλά και συνολικά το πολιτικό σκηνικό είναι σε μια περίοδο αναταραχής. Για αυτό χρειάζονται προσεκτικές ενέργειες.  

Ποια είναι η άποψή σας για την πτωτική πορεία του «Ποταμιού»; Εχει ευθύνη ο κ. Θεοδωράκης;  

Θα εθελοτυφλούσε κάποιος αν δεν σημείωνε τα λάθη που έγιναν όλο αυτό το διάστημα και οδήγησαν στην πτώση των ποσοστών του «Ποταμιού» τον περασμένο Σεπτέμβριο και στη δημοσκοπική κάμψη που ακολούθησε. Είναι φανερό ότι στο εσωτερικό πεδίο, αλλά και σε σχέση με τη στάση μας έναντι της κυβέρνησης Τσίπρα υπήρξαν λανθασμένες εκτιμήσεις και κινήσεις.

Το «Ποτάμι» έδωσε την εντύπωση ότι, αν και δεν είχε ξεκαθαρίσει το στίγμα του αναφορικά με την κατάσταση της χώρας, ήταν διατεθειμένο να συγκυβερνήσει με όποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα ερχόταν πρώτο στις εκλογές. Από κει και πέρα, τον Σταύρο Θεοδωράκη τον εμπιστευτήκαμε και του δόθηκε χρόνος και χώρος να αναπτύξει τις πρωτοβουλίες που επιθυμούσε.

Ως επικεφαλής, λοιπόν, χρεώνεται ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που ουδέποτε υπονομεύτηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα ή το στελεχιακό δυναμικό.   Εχει ανοίξει μια μεγάλη κουβέντα σχετικά με το αν το κόμμα θα κρατήσει την πολιτική αυτοτέλειά του ή αν θα μπει σε ζύμωση για συμπόρευσή του είτε με τη Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη είτε με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη.

Εσείς ποιος πιστεύετε ότι θα πρέπει να είναι ο προσανατολισμός του «Ποταμιού»;  

Ο πολιτικός μας σχηματισμός έχει πράγματι τρεις δρόμους μπροστά του. Οι διαφορετικής προσέγγισης δηλώσεις των τελευταίων μηνών μάς εμποδίζουν να δούμε ευθέως την πραγματικότητα και να προχωρήσουμε.

Η προοπτική της αυτόνομης πορείας γύρω από την οποία συστρατευτήκαμε όλοι δεν υφίσταται πια. Το «Ποτάμι» δεν μπορεί πλέον να δυναμώσει περαιτέρω και να κινηθεί μόνο του. Στην πραγματικότητα, βιώνουμε αυτή την περίοδο μια έντονη πάλη μεταξύ του ορθολογισμού και του λαϊκισμού. Πρέπει, λοιπόν, να γίνει μια προσπάθεια συνολικής ανασύνταξης στον χώρο του Κέντρου, ώστε να απορροφηθούν οι κραδασμοί αυτής της πόλωσης.

Χονδρικά, ο λαϊκισμός ευδοκιμεί στον ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό 100% και στη Ν.Δ. σε ποσοστό 50%. Το ριζοσπαστικό Κέντρο για το οποίο έχω μιλήσει επανειλημμένως είναι σχεδόν χαμένο και οφείλει να ανασυνταχθεί στη βάση του ορθολογισμού, για να μπορέσει να συμμαχήσει με εκείνα τα κομμάτια του πολιτικού σκηνικού που βρίσκονται στην ίδια κατεύθυνση. Εξάλλου, η ακραία πόλωση για την οποία σας μίλησα δεν επιτρέπει τη διατήρηση μικρότερων σχηματισμών.

Ενα μικρότερο κόμμα, με τις σημερινές συνθήκες, πρέπει να εξασφαλίσει ποσοστό της τάξης του 5% και άνω για να επιβιώσει και να παίξει σοβαρό κοινοβουλευτικό ρόλο. Από κει και πέρα, εφόσον συντρέξουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, με δεδομένο ότι αυτές οι συμμαχίες δεν μπορούν να προκύψουν με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον λαϊκισμό που εκφράζει, για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, κοινός τόπος μετεκλογικά μπορεί να βρεθεί μόνο με τις δυνάμεις του εξορθολογισμού, που εκφράζονται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

 Εχετε καταψηφίσει και τοποθετηθεί όσον αφορά τις νομοθετικές πρωτοβουλίες Παππά για την αναδιάταξη του τηλεοπτικού τοπίου. Ως πολιτικός που έχετε στο επίκεντρο της ρητορικής σας τον εξορθολογισμό του δημόσιου βίου, δεν θεωρείτε ότι πρέπει να μπει μια τάξη στο συγκεκριμένο μέτωπο;

Το τοπίο ως έχει είναι από αδιαφανές έως σκανδαλώδες. Από την άλλη, θεωρώ ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να δώσει λύση. Προωθεί μια αντισυνταγματική διαδικασία, με στόχο να κάνει επικοινωνιακό παιχνίδι και να κρατά ομήρους για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα όσους θέλουν να πάρουν τηλεοπτικές άδειες, αλλά και όσους φοβούνται μη χάσουν τα κανάλια τους.  

Βλέπετε ότι η κυβέρνηση θα αντέξει ή θα οδηγηθούμε σε νέα σχήματα, ίσως και σε εκλογές; Εσείς είστε διατεθειμένος να συμμετάσχετε σε ένα οικουμενικό σχήμα;  

Το «κλειδί» θα είναι να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση. Αν αυτό δεν σταθεί δυνατό, εξαιτίας της αδυναμίας της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις της έναντι τόσο των δανειστών όσο και της κοινωνίας, τότε αυτό θα ήταν καλύτερο να γίνει από ένα ευρύτερο σχήμα.

Στην απευκταία περίπτωση που ούτε αυτή η προοπτική σταθεί δυνατή, λόγω μη ωρίμανσης των συνθηκών, τότε μοιραία θα οδηγηθούμε σε εκλογές. Προσωπικά, το κριτήριο για τη συμμετοχή μου σε μια τέτοια κυβέρνηση είναι αν θα υπάρχουν οι δυνατότητες να κλείσει η αξιολόγηση και να παραχθεί έργο.  

Εχετε αναφερθεί επανειλημμένως στην υιοθέτηση του πολιτεύματος της Προεδρικής Δημοκρατίας. Πού στηρίζετε την άποψή σας αυτή;

Το Σύνταγμά μας είναι κουρασμένο, με το Μέγαρο Μαξίμου να έχει συγκεντρώσει υπερεξουσίες, πέραν της λογικής. Δεν υπάρχει διάκριση των εξουσιών, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί πολυεπίπεδη διαφθορά και να μην υπάρχει δυνατότητα συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων. Η Προεδρική Δημοκρατία θα έλυνε πολλά από αυτά τα ζητήματα – ιδιαίτερα στο θεσμικό πεδίο. Με την Προεδρική Δημοκρατία θα εξασφαλιζόταν η οικονομική και πολιτική σταθερότητα, αφού οι εκλογές θα διενεργούνταν σταθερά κάθε 5 χρόνια, κάτι που θα είχε ευεργετικά αποτελέσματα για τη χώρα.