Στη Σάσα Σταμάτη - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Χαμογελαστός, ευδιάθετος και με θετική ενέργεια, δεν είναι τυχαίο πως ό,τι κάνει στέφεται με απόλυτη επιτυχία. Συναντήσαμε τον πρώην υπουργό Δημόσιας Τάξης, Βασίλη Κικίλια, στον Ναυτικό Ομιλο Βουλιαγμένης, αφού η θάλασσα είναι η μεγάλη του αγάπη. Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, μας μίλησε για την ιδανική σύντροφο για αυτόν, για το πότε θα ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας, αλλά και για τις δύσκολες καταστάσεις που έχει περάσει και τον έκαναν ακόμα πιο δυνατό. Πώς σου φάνηκε το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας; Το παρακολούθησα και ήμουν εκεί και τις τρεις ημέρες. Ημουν και από τους πρώτους ομιλητές τη δεύτερη ημέρα. Ηταν μια επανεκκίνηση για εμάς. Ηταν ένα restart. Εχουμε νέο αρχηγό, που τήρησε την υπόσχεσή του. Μέσα σε 111 μέρες έχει ήδη δώσει το στίγμα του και έδωσε στην παράταξη την επανεκκίνηση που χρειαζόταν. Συμφωνείς με τη διάλυση της ΟΝΝΕΔ; Η ΟΝΝΕΔ δεν διαλύθηκε - θα επανιδρυθεί. Για ό,τι παρουσιάζει σημεία βαλτώματος ή παρακμής έχει κανείς δύο επιλογές και δύο λύσεις: Ή να την προλάβει -εγώ ως γιατρός πιστεύω στην πρόληψη- ή, αν δεν λειτουργήσει, να πάει μετά στο χειρουργείο. Σε κάθε περίπτωση, εμείς έχουμε ανάγκη τους νέους ανθρώπους. Ετσι όπως εξελίχθηκε το πράγμα, ήταν πολύ γενναία η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη και εγώ βγήκα και τη στήριξα δημοσίως. Η κυβέρνηση θα αντέξει; Δεν πιστεύω ότι θα αντέξει. Εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει ένας τομέας, μία πτυχή της πολιτικής της που να πηγαίνει καλά. Αν φτάσουμε στον πάτο, συμφωνείς για οικουμενική; Εγώ είμαι μαχητής της ζωής. Δεν υπάρχει «δεν μπορούμε» και «δεν τα καταφέρνουμε». Οσο και αν είναι τα πράγματα δύσκολα, όσο και αν φαντάζουν οι δυσκολίες ανυπέρβλητες, γι’ αυτό ο άλλος σε έχει εμπιστευτεί. Γι’ αυτό είσαι δημόσιος λειτουργός, γι’ αυτό τον εκπροσωπείς, για να μπορείς να έχεις το σθένος, τη δύναμη να παλεύεις και στις δυσκολίες. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έχει αποδείξει ότι ούτε θέλει, ούτε μπορεί. Πρέπει να φύγουν πριν να είναι αργά για την πατρίδα μας. Ησουν ένας επιτυχημένος υπουργός στο Δημόσιας Τάξης. Ποιον άλλον ξεχωρίζεις σε αυτό το πόστο; Εχω αρκετούς ανθρώπους στο μυαλό μου. Μια πλειάδα υπουργών πέρασαν από το Δημόσιας Τάξης και άφησαν πράγματα. Αυτούς που ξεχωρίζω είναι όσους δουλεύουν και δεν μιλάνε πολύ, γιατί σε αυτό το υπουργείο είναι πολύ εύκολο να εκτεθείς. Θα ήθελες τον Σταύρο Θεοδωράκη στη Νέα Δημοκρατία;

Θα μπορούσα να δεχτώ και η Νέα Δημοκρατία να ανοίξει την αγκαλιά της στον οποιονδήποτε. Επειδή εγώ δεν εκλέγομαι ούτε από συστήματα ούτε από τίποτα, πιστεύω στο αντίθετο. Πιστεύω στην πίστη που έχει ο κόσμος για σένα. Τον συμπαθείς τον Αλέξη Τσίπρα; Ημασταν μαζί στον Δήμο της Αθήνας από το 2006. Εγώ ήμουν πρόεδρος του Οργανισμού Νεολαίας και Αθλησης και εκείνος επικεφαλής της παράταξης «Ανοιχτή Πόλη». Εχω μάθει να μην μπλέκω τις προσωπικές μου κρίσεις με τις κρίσεις μου περί του πολιτικού κεφαλαίου. Βλέπεις έναν άνθρωπο, είναι χαμογελαστός, είναι ευγενής, συμπεριφέρεται καλά στους γύρω του. Δεν έχω λόγο να τον αντιπαθώ. Από την άλλη, όμως, η αμέσως επόμενη σκέψη είναι: «Συνάδει με τις αξίες και τις αρχές σου;». Οχι, γιατί έχει βασίσει την πολιτική του στο ψέμα και εγώ έχω βασίσει τη δική μου στην αλήθεια. Τον Μάιο θα γίνεις 42 χρόνων. Πότε θα παντρευτείς; Σου έχει περάσει από το μυαλό; Βεβαίως. Θεωρώ ότι είναι δώρο η οικογένεια και τα παιδιά ακόμα περισσότερο. Εχουν αλλάξει όμως οι καιροί στην ελληνική κοινωνία και ενδεχομένως ένας γάμος έχει βάση του τα παιδιά. Εγώ είμαι παραδοσιακός. Εζησα και ζω με την αδελφή μου μέσα σε μια πολύ αγαπημένη οικογένεια. Οι γονείς μας είναι πολύ κοντά μας. Θα πλησιάζουν 40 χρόνια παντρεμένοι. Αυτό είναι ένα παράδειγμα. Είμαι συμβατός με αυτό και θα το κάνω, απλώς, γενικά στους ανθρώπους το timing είναι διαφορετικό από τον έναν στον άλλον. Θα το κάνω συνειδητοποιημένος. Ξέροντας ακριβώς τον άνθρωπο που θέλει να είναι δίπλα μου. Και ο άνθρωπος που θα είναι δίπλα μου πρέπει να αντιλαμβάνεται τον τρόπο ζωής μου. Εχεις κάνει πρόταση γάμου; Ετσι όπως την εννοείς, με μονόπετρο, όχι. Κοντά στον γάμο έχεις φτάσει; Εχω φτάσει κοντά. Οπως βλέπεις, δεν έγινε. Υπήρχαν διαφορές στον χαρακτήρα μου με τη φίλη μου και σοφά αποφασίσαμε από κοινού ότι, εάν προχωρούσαμε, δεν θα είχαμε τα αποτελέσματα που θέλαμε. Ενας δυναμικός άνδρας όπως εσύ τι σύντροφο θέλει να έχει δίπλα του; Η χημεία είναι πολύ ιδιαίτερο πράγμα σε αυτή τη ζωή. Εάν κάποιοι/κάποιες έχουν σταματήσει να πιστεύουν στα παραμύθια, εγώ εξακολουθώ να πιστεύω ότι υπάρχει ένας άνθρωπος που τελικά, όταν είσαι μαζί του, το αισθάνεσαι μέσα σου ότι αυτός είναι ή αυτή είναι. Αρα, δεν μπαίνουν σκέψεις, δεν μπαίνουν υπολογιστικές λογικές, ζύγισμα. Τα συναισθήματα είναι δυνατά. Θεωρώ λοιπόν ότι αυτός είναι ο τρόπος να παντρευτεί κανείς. Θα έκανες σχέση με μια πολιτικό; Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ αυτό (γέλια). Νομίζω πως όχι, αλλά ποτέ μη λες ποτέ. Θα ήθελα ο άνθρωπός μου να είναι ενεργός, να κάνει πράγματα, να γεμίζει την ημέρα του. Δεν θα ήθελα να κάθεται σπίτι και να περιμένει. Οταν σε μια σχέση οι άνθρωποι πνίγουν ο ένας τον άλλον, αυτό κάποια στιγμή ξεφουσκώνει. Είσαι ερωτευμένος; Θέλει να μάθει το fan club... Ενα πράγμα θα σου πω: Η επόμενη φορά που θα κάνω σχέση θα είναι για να πάμε σε άλλο επίπεδο. Αλλιώς, δεν θα κάνω. Θα έχει τις προδιαγραφές. Δεν θα πειραματιστώ. Δεν ξέρω πώς θα το μεταφράσεις (γέλια). Εχεις φάει «χυλόπιτες»; Αυτό έλειπε. Ολα είναι μέσα στη ζωή. Προς Θεού. Σου είπα, είμαι μαχητής. Προφανώς δεν αρέσουμε σε όλους, προφανώς δεν ταιριάζουμε με όλους.

Είσαι κυνηγός με τις γυναίκες ή θες να είσαι σίγουρος πριν φλερτάρεις; Δεν είναι εκ του ασφαλούς το πράγμα. Ακούω από διάφορες γυναίκες, φίλες μου και από την αδελφή μου, ότι έχει χαθεί το φλερτ στην Ελλάδα. Δεν τολμούν οι άνδρες, είναι διστακτικοί. Εγώ πιστεύω ότι το φλερτ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής, ότι χρωματίζει την καθημερινότητα. Μια ωραία κουβέντα σε μια γυναίκα ενδεχομένως να της φτιάξει τη μέρα και ας μην την ξαναδείς ποτέ. Κεφαλογιάννη, Καϊλή ή Ράπτη; Μη μου βάζεις τέτοια (γέλια). Πρώτα απ’ όλα, η Ολγα είναι συμπαίκτρια, είμαστε ομάδα. Είναι φίλες μου και οι άλλες δύο. Με βάζεις σε πολύ δύσκολη θέση. Με ενοχλεί όταν βάζουν σε συναδέλφους τη στάμπα «Α, είναι όμορφη» και μετά τελεία. Αν κάποιοι το σκέφτονται έτσι, εγώ πιστεύω ότι δεν είναι έτσι. Εγώ πιστεύω ότι ο άνθρωπος κερδίζει ή χάνει με την προσωπικότητά του. Η ομορφιά είναι δώρο. Ποια είναι τα χόμπι σου; Είμαι σπορτίβ τύπος. Κάνω σπορ κάθε μέρα. Οταν ήμουν στο υπουργείο, κατέβαινα και έτρεχα στον διάδρομο του γυμναστηρίου της ΕΥΠ το μεσημέρι. Ετρεχα για 45 λεπτά, για να μην πάθω εγκεφαλικό από την πίεση. Τρέχω, παίζω beach volley και τένις. Εχεις και ένα Λαμπραντόρ που του έχεις αδυναμία; Ναι, ένα κοριτσάκι, τη Φάτσα. Με προπονεί γιατί είναι πάρα πολύ δυνατή. Ενίοτε κολυμπάει και μαζί μου, έχει απίστευτη δύναμη. Είναι φανταστική. Είναι πολύ ωραία παρέα τα σκυλιά. Ως γιατρός, σου έχουν δώσει «φακελάκια»; Και ως γιατρός και ως πολιτικός έχουν προσπαθήσει να μου δώσουν «φακελάκια». Δεν έχω πάρει ούτε ως γιατρός ούτε ως πολιτικός. Αυτό είναι και το παράσημό μου, ότι δεν έχω πάρει «φακελάκια» και ότι δεν κουβαλάω σκελετούς στην ντουλάπα μου. Να είσαι σίγουρη ότι αν κουβαλούσα, θα με είχαν ξεσκίσει. Οι φίλοι σου ποιοι είναι; Δεν έχουν καμία σχέση με την πολιτική. Δεν έχω κανέναν κολλητό φίλο από την πολιτική. Οι φίλοι μου έρχονται από παλιά. Η ανδρική φιλία είναι κάτι πολύ ιερό. Εχω φίλους από πολύ παλιά και ένας από αυτούς είναι και ο Γιώργος Λιάγκας.

Οι σκληρές δοκιμασίες και η στεναχώρια

Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Είσαι πάντα χαμογελαστός και αισιόδοξος. Εχεις περάσει δυσκολίες; Εχω περάσει πολλές δύσκολες στιγμές. Και στις τρεις διαδρομές μου. Μετά το ’87 του Γκάλη και του Γιαννάκη, παίζανε χιλιάδες παιδάκια μπάσκετ στην Ελλάδα και φύτρωναν τα γήπεδα σαν μανιτάρια. Γιατί να καταφέρω εγώ να φτάσω σε αυτό το υψηλό επίπεδο; Διαμόρφωσα την προσωπικότητά μου. Οταν ήμουν πιτσιρικάς, υπήρχε ένας επώνυμος παράγοντας στη Νέα Σμύρνη, στον Πανιώνιο, που είχε πει: «Ο Κικίλιας, μωρέ, δεν είναι αρκετά ψηλός, δεν έχει μακριά χέρια, δεν θα παίξει μπάσκετ». Οταν τα ακούς και είσαι 13 και έχεις ταλέντο, στενοχωριέσαι. Πολλοί δεν με έβαζαν να παίξω στην αρχή. Πήρα μεταγραφή από τον Πανιώνιο στην ΑΕΚ και την πρώτη χρονιά ο Ιβκοβιτς με έβαζε να παίζω τέσσερα λεπτά. Ο πάγκος είναι σκληρός για έναν αθλητή, αλλά εγώ δεν τα παράτησα. Είχα υπομονή, τα κατάπινα, δεν ήθελα να στενοχωρηθούν οι γονείς μου. Και δόθηκε η ευκαιρία στο τελευταίο δευτερόλεπτο του τελευταίου αγώνα του Κυπέλλου Ελλάδος με τον Παναθηναϊκό και έκλεψα την μπάλα από τον Μποντίρογκα και πήραμε το Κύπελλο. Οταν αποφάσισα να σπουδάσω στην Ιατρική της Αθήνας, κατάλαβα ότι δεν ήταν εύκολο. Εξι χρόνια, 64 μαθήματα. Γολγοθάς και τρέλα. Για να προλάβω, διάβαζα στην προετοιμασία.

Οποτε έχανα τα εργαστήρια, άλλαζα ομάδα. Παρακαλούσα τους καθηγητές να αλλάξω ομάδα, για να μη μείνω από απουσίες, για να δώσω το μάθημα, και κάποιοι με στήριξαν, ενώ άλλοι μου έλεγαν: «Κικίλια, εδώ είναι Ιατρική Αθήνας, δεν είναι μπάσκετ» και με έκοβαν. Υπήρχαν κάποιοι που πίστευαν πως δεν θα τελείωνα ποτέ την Ιατρική. Νόμιζαν ότι το κάνω μόνο για τους τύπους. Αλλη μία δοκιμασία που πέρασα -και ήταν η πιο σκληρή από όλες- ήταν όταν ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να με κατεβάσει για περιφερειάρχη Αττικής πριν από μερικά χρόνια. Είχα να αντιμετωπίσω οκτώ και εγώ ήμουν ένας πιτσιρικάς, που μόλις ξεκινούσε. Εκεί ένιωσα πραγματικά τι σημαίνει να σε έχουν απέναντι και να σε πετροβολούν. Είδα την άλλη πλευρά της πολιτικής. Με παρουσίαζαν σαν να ήμουν ζόμπι, επειδή δεν ήμουν ο κλασικός πολιτικός.