Του Σταύρου Παπαντωνίου

Ένα πολύ ενδιαφέρον πολιτικό «κοντράστ» είχαμε χτες το βράδυ σε δύο διαφορετικά σημεία της Αθήνας, με φόντο μάλιστα τον ευρύτερο φιλοευρωπαικό χώρο. Την ίδια ώρα που στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, παρουσίαζε το βιβλίο του «Θράκη το επόμενο βήμα» , ένα σύγγραμμα με επίκεντρο ένα εθνικό θέμα ,ο Βαγγέλης Βενιζέλος, στο θέατρο Αλίκη παρουσίαζε ένα εξειδικευμένο βιβλίο με τίτλο  «Μετασχηματισμοί του κράτους και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Διδάγματα της οικονομικής κρίσης. Η ελληνική περίπτωση». Πρόκειται για δύο πολύ ενδιαφέροντα πονήματα, με το κύρος που του δίνουν οι δύο συγγραφείς και πρώην υπουργοί, που άπτονται ωστόσο δύο διαφορετικών θεμάτων και αναδεικνύουν πως οι διαφορές στο λεγόμενο και φιλοευρωπαικό τόξο είναι ακόμα υπαρκτές.

Η «εθνική» γραμμή Καραμανλή

Το ενδιαφέρον είναι ποιοι επέλεξαν την μία παρουσίαση έναντι της άλλης, κάτι που αποτυπώνει πως οι διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες δεν έχουν εξαφανιστεί, παρά το γεγονός ότι τα χρόνια της κρίσης υπήρξε σύγκλιση και τελικά συγκυβέρνηση μεταξύ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Η παρουσία του Κώστα Καραμανλή, μία από τις σπάνιες φορές που ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίζεται δημόσια, αποτυπώνει πως η φιλοσοφία του και η ιεράρχηση γύρω από τα εθνικά θέματα είναι κάτι που δεν έχει υποχωρήσει με το πέρασμα των ετών , καθώς το είχε ψηλά και κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του. «Στα μεγάλα και εθνικά η γραμμή πρέπει να είναι αρραγής» συνήθιζε να λέει ως πρωθυπουργός και η παρουσία του στην χτεσινή παρουσίαση, έδειξε πως εξακολουθεί να έχει την ίδια άποψη, καθώς βρέθηκε δίπλα με υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που δεν είναι ξένο με την φιλοσοφία του για τέτοιου είδους θέματα. (σς σε μία από τις τελευταίες του ομιλίες στην Βουλή είχε καλέσει και τον Γιώργο Παπανδρέου να κάνει το ίδιο).

Ως πρωθυπουργός εξάλλου έδωσε μεγάλη σημασία στην ενίσχυση της ακριτικής Θράκης και στην θωράκιση της έναντι πάσης φύσεως κινδύνων. Πέρυσι μάλιστα, συνεχίζοντας και ως απλός βουλευτής την ίδια εθνική γραμμή, είχε υπογράψει  το αίτημα για σύσταση διακομματικής επιτροπής με θέμα την εκπόνηση ενός "Ολοκληρωμένου σχεδίου για την Ανάπτυξη και την Ανάδειξη της Θράκης".

Εκεί ωστόσο δεν ήταν μόνο ο Καραμανλής. Ήταν μία σειρά από βουλευτές της ΝΔ, που ανήκουν σε αυτή την ευρύτερη λογική. Εκτός από τον υψηλό προσκεκλημένο της βραδιάς , τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ Προκόπη Παυλόπουλο, παρών ήταν και ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ Γιάννης Πλακιωτάκης, η Όλγα Κεφαλογιάννη, ο Βασίλης Κικίλιας – που δείχνει πάντα ευαισθησία στα εθνικά θέματα- αλλά και ο Απόστολος Τζιτζικώστας, που η παρουσία του επιβεβαίωσε την γέφυρα που έχει ξαναχτιστεί με την καραμανλική πτέρυγα. Παρών και ο πρώην γραμματεάς της ΝΔ Ανδρέας Παπαμιμίκος, που αφού κόπηκε οριτστικά ο δεσμός του με την ηγεσία της ΝΔ , έχει επιστρέψει στις πολιτικές του ρίζες, δηλαδή στον Ευριπίδη Στυλιανίδη. Στην παρουσίαση συμμετείχε και ο Νικήτας Κακλαμάνης, θιασώτης της καραμανλικής νοοτροπίας και σαφώς ένα στέλεχος με πιο ευρωσκεπτικιστικά χαρακτηριστικά, από άλλους συναδέλφους του εντός της ΝΔ. Το πέρασμα από την συγκεκριμένη εκδήλωση του Πάνου Καμμένου, επιβεβαιώνει πως η συγκεκριμένη πολιτική φιλοσοφία των καραμανλικών , εξακολουθεί να ακουμπάει ένα ευρύτερο φάσμα πολιτικών τάσεων.

Με Στουρνάρα και Χαρδούβελη το βιβλίο του Βενιζέλου

Λίγα χιλιόμετρα πιο μακρυά στην παρουσίαση του βιβλίου του Βαγγέλη Βενιζέλου, το χρώμα ήταν σαφώς πιο μεταρρυθμιστικό και πιο εκσυγχρονιστικό. Εκτός από την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, ανάμεσα στους εκλεκτούς καλεσμένους του πρώην αντιπροέδρου βρέθηκαν στελέχη όπως οι Κώστας Σκανδαλίδης, Ανδρέας Λοβέρδος, Δημήτρης  Κρεμαστινός, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, Χρήστος Πρωτόπαππας, οι πρώην υπουργοί Μιλτιάδης Παπαϊωάννου και Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο Τάσος Γιαννίτσης, ο Γκίκας Χαρδούβελης, αλλά και ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος. Εντύπωση έκανε το γεγονός ότι το παρών στη συγκεκριμένη εκδήλωση έδωσε ο «καραμανλικός» Γιάννης Βαρβιτσιώτης και οι  βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, Σοφία Βούλτεψη και Νότης Μηταράκης. Η πολιτική απόχρωση της συγκεκριμένης παρουσίασης συμπληρωνόταν από τους βουλευτές του Ποταμιού, καθώς παρόντες ήταν ο Σπύρος Λυκούδης, ο Γρηγόρης Ψαριανός , ο Γιώργος Αμυράς και ο εκπρόσωπος του κόμματος Δημήτρης Τσιόδρας, αλλά και από τον Θόδωρο Τσουκάτο. Αξίζει να σημειωθεί πως δεν υπήρχε κανένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ ή των ΑΝΕΛ, όπως στην εκδήλωση του Στυλιανίδη, κάτι που αποτυπώνει τις διαφορετικές φιλοσοφίες των δύο εκδηλώσεων.

Η ερμηνεία της απουσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη

Ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να μην πάει σε καμία από τις δύο παρουσιάσεις, αλλά να συνεχίσει στο μοτίβο που έχει χαράξει και αφορά στο άνοιγμα στην κοινωνία, εγκαινιάζοντας την ίδια ώρα τοπικά γραφεία της ΝΔ στο Κερατσίνι. Κορυφαίες ωστόσο πηγές της Συγγρού λένε , πως ο πρόεδρος της ΝΔ δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να βρεθεί στον ίδιο χώρο με τον κ. Κοτζιά να μιλάει για εθνικά θέματα, καθώς έχει διαφορετική φιλοσοφία από τους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ σε θέματα στρατηγικά και εξωτερικής πολιτικής. Ο κ. Μητσοτάκης δεν πήγε ούτε στην παρουσίαση του κ. Βενιζέλου και προτίμησε να επενδύσει στρατηγικά σε αυτό που κάνει το τελευταίο διάστημα και να μην δώσει τροφή για σχόλια, που τον θέλουν να φλερτάρει πολιτικά με τον άλλοτε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Ο επικεφαλής της κεντροδεξιάς μάλιστα φαίνεται πως κέρδισε από την συγκεκριμένη κίνηση, καθώς κράτησε απόλυτα τις ισορροπίες.

Δεν είναι ενιαίο το «ευρωπαικό τόξο»

Οι δύο συγκεκριμένες παρουσιάσεις αποτυπώνουν – διακριτικά μεν, σαφώς δε- ότι οι διαφορετικές πολιτικές φιλοσοφίες δεν έχουν εξαλειφθεί, παρά το γεγονός ότι και οι δύο πολιτικοί-συγγραφείς , αλλά και οι υψηλοί καλεσμένοι τους ανήκουν άπαντες και άπασες στο λεγόμενο «ευρωπαικό μπλοκ». Οι διαφορετικές οπτικές είναι δεδομένες παρά την συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και την άμβλυνση των αντιθέσεων μεταξύ των άλλοτε δύο μεγάλων κομμάτων, λόγω της σφοδρής οικονομικής κρίσης. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως η καραμανλική σχολή επιθυμεί να διατηρεί τα δικά της πολιτικά χαρακτηριστικά στο πολιτικό σύστημα, που δεν αφομοιώθηκαν, ούτε από την συγκυβέρνηση των δύο πρώην  μεγάλων κομμάτων , ούτε από το κίνημα «Μένουμε Ευρώπη» που λειτούργησε πέρυσι το καλοκαίρι, ως ομπρέλα όλου του «φιλοευρωπαικού τόξου».