Συνέντευξη στη Σάσα Σταμάτη - Εφημερίδα Παραπολιτικά 

Φωτογραφίες: Άγγελος Λίγκας

Το χαμόγελο, η ζεστασιά, η καλή διάθεση και οι χαμηλοί τόνοι είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που κάνουν τη Φώφη Γεννηματά να ξεχωρίζει στην πολιτική σκηνή. Συναντήσαμε την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στο bar-restaurant «Skyfall», στο Καλλιμάρμαρο. Ακομπλεξάριστη, μας μίλησε για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε στο παρελθόν με την υγεία της, για τον σύζυγό της, Αντρέα, και τα παιδιά τους, ενώ μας αποκάλυψε τι επάγγελμα θα έκανε αν δεν ήταν πολιτικός.

Τελικά, τι θα γίνει με την Κεντροαριστερά; Θα τα βρείτε με τον Σταύρο Θεοδωράκη;

Η Κεντροαριστερά θα προχωρήσει, γιατί την υπόθεση αυτή την έχουν αγκαλιάσει και θα την πάρουν επάνω τους οι πολίτες της Δημοκρατικής Παράταξης. Το τονίζω αυτό γιατί κάποιοι προσπαθούν και σε αυτή την υπόθεση να προωθήσουν λύσεις κορυφής ερήμην των πολιτών. Με τον Σταύρο δεν έχουμε προσωπικές διαφορές, ανεξαρτήτως αν κάποιους τους εξυπηρετεί να προσωποποιούν τα προβλήματα. Μερικοί νομίζουν ότι οι πολιτικές εξελίξεις μπορούν να καθοριστούν από μια χούφτα «σοφών», «αρίστων» -ποιοι είναι αυτοί, άραγε;-, που θα αποφασίσουν για μας, τα κόμματά μας και τον κόσμο μας, σε συνεργασία με κάποια ΜΜΕ, που θέλουν να πιστεύουν ότι μπορούν ακόμη να διαμορφώνουν τις εξελίξεις. Κάνουν μεγάλο λάθος. Εμείς προχωράμε μπροστά.

Ο Γιώργος Παπανδρέου θα συμμετάσχει τελικά στον διάλογο για την Κεντροαριστερά ή το κλίμα παραμένει ψυχρό;

Το προσκλητήριο ισχύει και αυτό το ξέρει ο Γιώργος. Στο χέρι τους είναι να επαναπροσδιορίσουν τη στάση τους. Ολοι όμως κρινόμαστε από τις τελικές μας αποφάσεις.

Η προοπτική διακυβέρνησης της χώρας για το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι με τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη ή με τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα;

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ.ΑΡ., Κινήσεις) δεν είναι «τσόντα» κανενός και αυτό φαίνεται ότι ενοχλεί πολλούς. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει καθόλου μια καχεκτική Κεντροαριστερά, που θα είναι δορυφόρος ή του ΣΥΡΙΖΑ ή της Νέας Δημοκρατίας. Θέλουμε και εργαζόμαστε η Δημοκρατική Παράταξη να αναδειχθεί σε εναλλακτική, προοδευτική κυβερνητική λύση. Αυτή η παράταξη αποτελεί εγγύηση για να ξεφύγουμε από τον αριστερό κρατισμό του ΣΥΡΙΖΑ και τον μεταρρυθμιστικό λαϊκισμό της Ν.Δ.

Θα θέλατε η μεγάλη σας κόρη, που σπουδάζει αυτή τη στιγμή στο εξωτερικό, να ασχοληθεί με την πολιτική;

Θα ήθελα να ασχοληθεί με ό,τι την κάνει ευτυχισμένη και να είναι σίγουρη ότι θα τη στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις. Είναι ένα κορίτσι που τώρα ανοίγει τα φτερά του, σπουδάζει στο εξωτερικό και τελειώνει το πρώτο έτος. Σε σχέση με την πολιτική δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον. Ομως είναι νωρίς ακόμη. Οταν με ρωτούσαν ακόμη και μετά τον θάνατο του πατέρα μου αν θα ασχοληθώ με την πολιτική, σχεδόν το απέκλεια. Τελικά, τα έφερε αλλιώς η ζωή…

Αν ο αείμνηστος πατέρας σας, Γεώργιος Γεννηματάς, δεν είχε φύγει πρόωρα, πιστεύετε ότι η πορεία του ΠΑΣΟΚ θα ήταν διαφορετική, καθώς όλοι προεξοφλούσαν ότι θα ήταν ο διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου;

Το λένε πολλοί, το πιστεύω και εγώ. Τα πράγματα ήρθαν αλλιώς. Η μοίρα ήταν σκληρή απέναντι στην οικογένειά μου. Δεν θέλω όμως να στέκομαι συνέχεια σε αυτό - με στεναχωρεί και με πληγώνει. Η ζωή προχωρά. Κρατάμε πάρα πολλά από εκείνον. Συνδύαζε το όραμα με τον ρεαλισμό. Πίστευε στον άνθρωπο. Σε αυτή την εποχή, που οι έννοιες «Αριστερά», «Δεξιά», «Σοσιαλδημοκρατία» φυσικά και υπάρχουν, αλλά ακούγονται περίεργα στα αυτιά του κόσμου, που λόγω μνημονίων μάς βλέπει όλους ίδιους, χρειάζεται πολιτική ανθρωπιάς, η οποία θα προσφέρει προστασία σε όσους τη χρειάζονται - και δυστυχώς είναι πολλοί. Εδώ πιστεύω ότι καθοριστικός μπορεί να είναι ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Παράταξης. Της παράταξής μας. Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε.

Ταλαιπωρηθήκατε και εσείς στο παρελθόν και μιλήσατε ανοιχτά για τον καρκίνο. Γιατί το κάνατε και τι συμβουλή θα δίνατε σε μια γυναίκα που έχει το ίδιο πρόβλημα;

Είναι πολλοί οι λόγοι. Δεν μου αρέσει το κρυφτούλι. Πρέπει να σπάσουμε τα ταμπού γύρω από το θέμα αυτό. Ολες οι γυναίκες πρέπει να μάθουμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας και, κυρίως, να παίρνουμε θάρρος η μία από την άλλη. Καμιά δεν είναι μόνη και δεν πρέπει να είναι μόνη. Το μήνυμά μου είναι ότι «η ζωή δεν σταματά, δεν είσαι λιγότερο γυναίκα, μη δειλιάσεις, πάλεψέ το, μπορείς να νικήσεις».

Αισθανθήκατε κάποια στιγμή ότι χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σας;

Πολλές φορές στη ζωή μου ένιωσα να μου συμβαίνει αυτό. Στα 20 μου αρρώστησε η μητέρα μου - τότε της έδιναν δύο χρόνια ζωή. Δεν πίστευα ότι συνέβαινε σε μας αυτό. Εδωσε μεγάλη μάχη και έζησε δέκα χρόνια. Ημασταν πολύ δεμένες και όσες δυσκολίες και αν περάσαμε δεν σταματήσαμε να κάνουμε σχέδια για το μέλλον. Πηγαίναμε για τις χημειοθεραπείες στο «Μεταξά», βλέπαμε με τις ώρες τη θάλασσα μπροστά μας και σχεδιάζαμε το επόμενο ταξίδι στη Σύμη. Εμαθα πολλά από το κουράγιο της και την αισιοδοξία της. Προσπαθώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και να βάζω στόχους. Αγωνίστηκα δέκα χρόνια για να αποκτήσω την πρώτη μου κόρη και τελικά σήμερα είμαι μητέρα τριών παιδιών. Οταν αρρώστησα, η μικρή μου ήταν δύο χρόνων και δεν μπορούσα να αντέξω την ιδέα ότι δεν θα ήμουν δίπλα της. Οκτώ χρόνια μετά, μιλάμε μαζί. Δεν το βάζω εύκολα κάτω.

Πολλοί αναρωτιούνται τι είναι αυτό το σημάδι στα χείλη σας.

Ετσι γεννήθηκα. Επέλεξα να μην κάνω πλαστική.

Μαγειρεύετε;

Μαγειρεύω - πήρα από τη μάνα μου και τη γιαγιά μου - αλλά μη φανταστείς κάθε μέρα. Δεν έχω χρόνο. Στα γενέθλια των παιδιών, όμως, μου αρέσει να τα ετοιμάζω όλα στο σπίτι. Σαββατοκύριακα, γιορτές και αργίες επίσης ασχολούμαι. Παραδοσιακά γλυκά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα - μέχρι εκεί.

Ασχολείστε με την εμφάνισή σας;

Ο πατέρας μου με πείραζε κι έλεγε ότι έμοιασα στη μητέρα του, που ήταν κοκέτα, γιατί ο ίδιος ήταν ικανός να βγει από το σπίτι με μια καφέ και μια μαύρη κάλτσα - δεν έδινε σημασία. Δεν τον αφήναμε βέβαια. Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε πάντα να ασχολούμαι με την εμφάνισή μου, τώρα όμως είναι δύσκολα τα πράγματα. Ευτυχώς, ένας καλός μου φίλος έχει μαγαζί με ρούχα και φροντίζει αυτός για μένα.

Θα κάνατε μπότοξ ή κάποια άλλη αισθητική επέμβαση;

Πριν από μερικά χρόνια, θα σου έλεγα «όχι» κατηγορηματικά. Τώρα όμως τα βλέπω λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μας βοηθάει να νιώθουμε καλά.

Γυμνάζεστε;

Τώρα, δυστυχώς όχι. Στο παρελθόν έκανα λίγο στίβο, πήγαινα γυμναστήριο... Δεν έχω πια τέτοια πολυτέλεια χρόνου. Σκέφτομαι να πάρω έναν διάδρομο για να γυμνάζομαι στο σπίτι, αλλά φοβάμαι μην καταλήξει κρεμάστρα για ρούχα.

Σας αγχώνει η παρουσία των παπαράτσι όταν το καλοκαίρι πηγαίνετε με την οικογένειά σας στην παραλία;

Στις παραλίες της Σκύρου όπου κάνουμε συνήθως διακοπές δεν κυκλοφορούν παπαράτσι. Παρ’ όλα αυτά, πέρυσι κάποιος μας έβγαλε μια φωτογραφία και τη δημοσιοποίησε. Δεν ήταν ευχάριστο.

Υπάρχει κάτι που σας αρέσει να κάνετε και σας χαλαρώνει;

Ταξίδια. Εκδρομές με τα παιδιά και καλούς φίλους. Προσπαθώ να συνδυάζω τη δουλειά με την οικογένεια. Από μικρά τα έπαιρνα μαζί μου στις περιοδείες και ξεκλέβαμε λίγο χρόνο μαζί. Εχω γυρίσει όλη την Ελλάδα κάνοντας ομιλίες και συναντήσεις. Νιώθω καλά με τον κόσμο. Αν με κλείσεις σε ένα γραφείο, θα με πιάσει μελαγχολία, θα φρικάρω. Δεν αντέχω την καμαρίλα, τις ίντριγκες, τα μαχαιρώματα και τις στημένες διαρροές. Κάποιοι προσπαθούν να δώσουν νόημα στην ύπαρξή τους μέσα από αυτά. Είναι μιζέρια, είναι αρρώστια. Η πραγματική ζωή έχει αξία.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σας μέχρι σήμερα;

Ηταν πολλές οι δύσκολες στιγμές. Οι αποχωρισμοί, οι αρρώστιες, οι θεραπείες, πόνος, αγωνία, πίκρα, αλλά οι καλές στιγμές ήταν περισσότερες. Μαζί με την αδελφή μου, τη Μαίρη, τα αντιμετωπίσαμε όλα με στωικότητα και είπαμε «προχωράμε μπροστά». Εχει κι εκείνη τρία παιδιά. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να τα βλέπεις να μεγαλώνουν, να ανθίζουν, να χτίζουν τη δική τους ζωή, το σπίτι να γεμίζει με τους φίλους τους και χαρούμενες φωνές. Αυτά θέλω να σκέφτομαι: τα θετικά, όχι τα αρνητικά.

Είναι δύσκολος ένας γάμος όταν η γυναίκα είναι αρχηγός κόμματος και έχει πολύ δύσκολο πρόγραμμα;

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, κολύμπησα στα βαθιά. Τον τελευταίο χρόνο, έχω χάσει εντελώς τον έλεγχο του χρόνου μου. Πάντα ήταν δύσκολο, όπως για κάθε εργαζόμενη γυναίκα, να τα ισορροπώ όλα, αλλά αυτό που ζω είναι χωρίς προηγούμενο. Ωστόσο, χωρίς προηγούμενο είναι και αυτό που ζει η χώρα μας. Τα είδαμε όλα με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τη χρεοκοπία και το Grexit, έκλεισαν οι τράπεζες, επιβλήθηκαν capital controls, δύο φορές εκλογές μέσα σε έναν χρόνο... Μόνιμη επιτροπεία, «κόφτης» σε μισθούς και συντάξεις, η δημόσια περιουσία στους δανειστές για έναν αιώνα. Σε αυτές τις συνθήκες, τα περιθώρια για προσωπική ζωή είναι μικρά. Δεν παραπονιέμαι. Είναι επιλογή μου αυτή η ζωή. Ευτυχώς, όμως, βρίσκω και στήριξη και κατανόηση.

Πού σας αρέσει να πηγαίνετε όταν βγαίνετε να διασκεδάσετε;

Σε μικρά μαγαζιά, γύρω από το σπίτι μας. Ενα ποτήρι κρασί μετά από μια ζόρικη μέρα είναι η καλύτερη χαλάρωση. Πολλές φορές βγαίνουμε οι δυο μας, με τον Αντρέα, χωρίς πρόγραμμα.

Αγαπημένο μέρος για καλοκαιρινές διακοπές;

Στο σπίτι του άντρα μου, στη Σκύρο, κάνουμε διακοπές από τότε που γεννήθηκαν τα μικρά. Εχουμε δεθεί με τους ανθρώπους εκεί, είμαστε μεγάλη παρέα. Με τους γείτονές μας έχουμε καθιερώσει, πριν γυρίσουμε στην Αθήνα, ένα γλέντι στην αυλή μας. Το σπίτι είναι πολύ μικρό, έχει όμως μια όμορφη αυλή, που βλέπει το Αιγαίο και τη Χώρα με τα κατάλευκα σπίτια. Με γαληνεύει. Μου αρέσει αυτό το νησί. Εχει μια ομορφιά που με γοητεύει, εξαιρετικές παραλίες και καλό φαγητό. Η Σύμη δυστυχώς είναι μακριά, αλλά παραμένει πάντα αγαπημένο καταφύγιο.

Αν δεν ήσασταν πολιτικός, τι θα κάνατε;

Αρχιτέκτονας ήθελα να γίνω. Σχεδίαζα σε όλα μου τα τετράδια. Εφτιαχνα τα σπίτια των φίλων μου. Από ένα πείσμα δεν ακολούθησα αυτό τον δρόμο. Τελείωσα το Πολιτικό Τμήμα της Νομικής Σχολής της Αθήνας και η συνέχεια είναι γνωστή. Τα παιχνίδια της ζωής όμως συνεχίζονται. Η κόρη μου σπουδάζει Αρχιτεκτονική.

«Είμαι μια τυπικά προστατευτική μάνα»

Εχετε μια υπέροχη οικογένεια, χαμηλών τόνων. Πώς τα καταφέρνετε;

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Ηθελα πάντα μια μεγάλη οικογένεια. Τα καταφέρνω με πολλή αγάπη και συζήτηση, αλλά και πειθαρχία και πρόγραμμα. Ετσι μεγαλώνουμε τα παιδιά. Είμαστε φίλοι, αλλά ξέρουν και τα όριά τους. Δουλεύω πολύ, αλλά όταν με χρειάζονται, προσπαθώ να είμαι πάντα εκεί. «Θα έρθεις να μας δεις ακόμα και αν έχεις Βουλή;», με ρωτάνε όταν έχουν εκδηλώσεις στο σχολείο. Κάθε φορά που το ακούω αυτό, ελπίζω να μην έχουμε άλλον έναν αιφνιδιασμό στο πρόγραμμα της Βουλής, γιατί δυστυχώς οι άντρες δεν έχουν ως προτεραιότητα να παντρέψουν τη δουλειά τους με τις ανάγκες της οικογένειάς τους. Πάντα μια γυναίκα στο σπίτι τους καλύπτει την απουσία τους. Με λίγα λόγια, τρέχω από το πρωί μέχρι το βράδυ. Προσπαθώ να οργανώσω τον χρόνο μου και να μην είμαι πολύ καταπιεστική, αν και νομίζω ότι είμαι μια τυπικά προστατευτική Ελληνίδα μάνα.