«Στη Σύνοδο της Βιέννης οι δηλώσεις, τόσο του Αυστριακού καγκελάριου Κερν, όσο και της Γερμανίδας καγκελάριου Μέρκελ, ήταν σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, από όσα το σημερινό δημοσίευμα της έντυπης έκδοσης των Financial Times διαδίδει», αναφέρουν κυβερνητικοί κύκλοι σχετικά με το εν λόγω δημοσίευμα, προσθέτοντας ότι «στην πραγματικότητα και οι δύο επικέντρωσαν στην ανάγκη επιτάχυνσης της μετεγκατάστασης, καθώς και της απελευθέρωσης του καθεστώτος ταξιδιωτικής βίζας προς τους πολίτες της Τουρκίας».

«Βεβαίως, είναι απολύτως κατανοητή η σκοπιμότητα διαρροών, που έχουν ως στόχο την κοινή γνώμη της Γερμανίας, ιδιαιτέρα μετά την άνοδο του ξενοφοβικού κόμματος AfD», επισημαίνουν οι ίδιοι κύκλοι και συμπληρώνουν: «Ωστόσο, σε ό,τι αφορά την ουσία του ζητήματος, θα πρέπει να σημειωθούν τα εξής:

1. Η απαρέγκλιτη τήρηση των διεθνών κανονισμών για το άσυλο, όπως αυτοί απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, δεν αποτελεί ιδιοτροπία μίας αριστερής κυβέρνησης αλλά υποχρέωση κάθε κράτους μέλους της ΕΕ.

2. Η ελληνική νομοθεσία για τη μετανάστευση δεν ορίζει τίποτα διαφορετικό, σε σχέση με την αναγνώριση τους Τουρκίας ως ασφαλούς 3ης χώρας, από όσα ορίζουν οι εθνικές νομοθεσίες όλων των άλλων κρατών μελών της ΕΕ, αλλά και από όσα ορίζει η κοινοτική νομοθεσία.

3. Οι σχετικά αργοί ρυθμοί στη διαδικασία ασύλου οφείλονται και στο γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε τη βοήθεια των κρατών μελών αλλά και της Κομισιόν στην αποστολή προσωπικού από το Ευρωπαϊκό Γραφείο για το Άσυλο (EASO). Ενώ η αρχική δέσμευση ήταν για 400 άτομα εν τέλει κατέφθασαν μόνο 19. Από τις αρχές του Σεπτεμβρίου η Ελλάδα έχει αποστείλει δύο σχετικές επιστολές προς την EASO, χωρίς, ακόμη, να υπάρχει, μέχρι στιγμής, σχετική ανταπόκριση.

4. Σε ό,τι αφορά τη μετεγκατάσταση, πράγματι η ΕΕ δεν ανταποκρίνεται στις δεσμεύσεις της αφού, από τις 66.000 μετεγκαταστάσεις που έχουν αποφασιστεί, έχουν υλοποιηθεί περίπου 4.000.

5. Αν η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας κινδυνεύει από κάτι, δεν είναι από την τήρηση της διεθνούς νομιμότητας σε σχέση με το άσυλο, αλλά από την άρνηση πολλών χωρών της ΕΕ να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις τους, τόσο σε σχέση με τον διαμερισμό της ευθύνης όσον αφορά τις μετεγκαταστάσεις, όσο και σε σχέση με την απελευθέρωση του καθεστώτος ταξιδιωτικής βίζας προς τους πολίτες της Τουρκίας, όπως προβλέπεται από τη συμφωνία αυτή».