Στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στην «Ε», ο κ. Θεοδωράκης περιγράφει το σχέδιό του, μιλά με σαφείς αιχμές για τις αποχωρήσεις των βουλευτών του, απαντά στην κυρία Γεννηματά, εκφράζει τη στήριξή του στον Νίκο Αναστασιάδη, ενώ εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η χώρα δεν πρέπει να πάει τώρα σε εκλογές. Ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσες είναι και οι αναφορές του τόσο στον κ. Μητσοτάκη όσο και στην επόμενη μέρα των εκλογών...

Οι καταγγελίες του ΚΚΕ για συνακροάσεις στον Περισσό δημιούργησαν άλλο ένα πεδίο αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση. Εσείς μιλήσατε για παρακρατικές πρακτικές. Τι στοιχεία έχετε;

Το θέμα είναι σοβαρό. Μίλησα και με τον κ. Κουτσούμπα. Και δεν είναι, βέβαια, το μόνο κρούσμα. Θα θυμάστε ότι η κυρία Γεροβασίλη είχε παραδεχθεί δημοσίως ότι στα υπουργεία έχουν προσληφθεί τρολ για να πολεμούν τους αντιπάλους της κυβέρνησης. Μισθοδοτούν εκδότες ακροδεξιών σάιτ και εντύπων για να πετάνε λάσπη και να φοβερίζουν. Υπάρχει, λοιπόν, ένα νήμα που τα συνδέει όλα αυτά.

Στο Τwitter σχολιάσατε την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Κούβα γράφοντας, μεταξύ άλλων, «σκυθρωπός με τον Ομπάμα, χαμογελαστός με τον Μαδούρο». Σας ενόχλησε που ο κ. Τσίπρας πήγε στην Αβάνα;

Το κοντράστ με ενόχλησε. Με τον Ομπάμα ο κ.Τσίπρας ήταν σαν να έκανε αγγαρεία. Και κοντά στον Μαδούρο άνοιξε η ψυχή του. Μα, με τον Μαδούρο; Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί μας κοιτάνε παράξενα στον σύγχρονο κόσμο.

Παραμένετε πολύ επιθετικός με τον κ. Τσίπρα, όμως δεν ζητάτε εκλογές. Δεν είναι λίγο οξύμωρο αυτό;

Ο κ. Τσίπρας, αντί να χτίζει, γκρεμίζει. Αντί να ενώσει, διχάζει. Ωστόσο, είμαστε εν μέσω μιας καταιγίδας. Πρέπει να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση, να πάρουμε τη δόση, η οικονομία περιμένει πώς και πώς αυτά τα χρήματα, να μπούμε στο πρόγραμμα Ντράγκι... Αυτές είναι οι προτεραιότητες αυτήν τη στιγμή.

Αν, πάντως, η κυβέρνηση καταφέρει να κλείσει την αξιολόγηση και να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος και την ποσοτική χαλάρωση, δεν θα έχει πάρει μια μεγάλη ανάσα;

Το θέμα, σας είπα, είναι να πάρει μια ανάσα η οικονομία. Αυτή είναι η έγνοια μας. Η κυβέρνηση αργά ή γρήγορα θα πέσει. Το θέμα είναι να μην απειλήσει αυτή η πτώση την ευρωπαϊκή μας πορεία.

Και όταν πέσει, ποιος πρέπει να έρθει; Μπορείτε να απαντήσετε σε αυτό το ερώτημα;

Ποιός πρέπει να έρθει; Ενα Ποτάμι που θα τα αλλάξει όλα χωρίς να γκρεμίσει τη χώρα.

Αισιόδοξο σας βρίσκω.

Μα, με ρωτήσατε «ποιος πρέπει να έρθει» και όχι «ποιος θα έρθει» (γέλια). Για να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα. Νομίζω ότι έχει δίκιο ο Γκράμσι. «Το παλιό πέθανε, αλλά το νέο δεν λέει να γεννηθεί». Δεν πρέπει, όμως, να γυρίσουμε στο παρελθόν. Η νέα διακυβέρνηση απαιτείται να είναι ένα μείγμα εμπειρίας και καινοτομίας. Αν βαδίσουμε τους ίδιους δρόμους, στο ίδιο αδιέξοδο θα καταλήξουμε.

Η «εμπειρία» είναι ο Κυριάκος και η «καινοτομία» είστε εσείς;

Βιάζεστε πολύ και δεν είμαστε ούτε καν σε προεκλογική περίοδο. Πάντως, η πολιτική καινοτομία στην Ελλάδα εκπροσωπείται από το Ποτάμι. Αυτό κανείς δεν μας το αρνείται.

Η συμμετοχή σας, μαζί με τους κυρίους Μητσοτάκη και Βενιζέλο, στην παρουσίαση του βιβλίου του κ. Παγουλάτου γέννησε και ένα άλλο σενάριο: «Ενα ευρωπαϊκό μέτωπο από τον Κυριάκο μέχρι τον Σταύρο».

Η χώρα δεν θέλει μέτωπα. Θέλει λύσεις. Και δεν πρέπει να συγκαλύπτουμε τις αντιθέσεις. Γιατί, μπορεί να μας ενώνει η αντίθεσή μας στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά οι προτεραιότητές μας δεν είναι ίδιες. Αυτή η χώρα δεν θα αλλάξει και οι φόροι δεν θα μειωθούν ποτέ, αν δεν μειώσουμε το κομματικό κράτος. Ένα κράτος που έχει τριπλή σφραγίδα: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τώρα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Ο διάλογος με τη κυρία Γεννηματά έχει σταματήσει οριστικά και για εσάς;

Ας μην επανέλθουμε στην ίδια συζήτηση. Η κυρία Γεννηματά λέει «ελάτε όλοι στη Δημοκρατική Συμπαράταξη». Ε, δεν διανύσαμε την έρημο για να γίνουμε συνιστώσα του ΠΑΣΟΚ. Η προσπάθειά μας ήταν και είναι ένα μεγάλο κίνημα που θα συγκρουσθεί και με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και με τα αποτυχημένα πρότυπα.

Πώς πήγε η περιοδεία σας στη Μακεδονία; Την κάνατε, μάλιστα, με το βαν του Ποταμιού, αλά Κλίντον και Τραμπ.

Μόνο που το δικό μας βαν δεν έχει φιμέ τζάμια και είναι του ’70. Και στις ανηφόρες φεύγουν κομμάτια από το ταμπλό. Πάντως, ήταν πολύ αναζωογονητικό. Μίλησα με εκατοντάδες πολίτες. Και στο Κιλκίς, μαζί μας, είδαν άσπρη μέρα. Μόλις φτάσαμε, χιόνιζε.

Παράλληλα με τις περιοδείες, ξεκινάτε εκδηλώσεις σε 15 πόλεις με τη συμμετοχή και προσωπικοτήτων εκτός Ποταμιού. Ποιό είναι το μήνυμα; Ότι «έχουμε παντού συμμάχους»;

Οι άνθρωποι της πραγματικής οικονομίας, οι νέοι, όλοι αυτοί που ακούν το Ποτάμι, θέλουν προτάσεις, θέλουν λύσεις, δεν πιστεύουν στους επαγγελματίες θαυματοποιούς. Σε όλους αυτούς, λοιπόν, και με αφορμή τον Προϋπολογισμό, θέλουμε να πούμε ότι τα λεφτά δεν πάνε ούτε στους ανέργους ούτε στους πραγματικά φτωχούς. Κυρίως πάνε στις συντάξεις και στο κομματικό κράτος.

Το Ποτάμι ξεκίνησε ως συνάντηση ετερόκλητων δυνάμεων. Φιλελεύθεροι αλλά και ανανεωτικοί αριστεροί, μαζί. Βλέποντας τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων αλλά και μετά την αποχώρηση τριών βουλευτών σας, μήπως εν τέλει κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αντέξει στον χρόνο;

Κύριε Παπαδόπουλε, το ξέραμε ότι θα υπάρξουν απώλειες σ’ αυτή την πορεία. Αλίμονο αν γκρεμίζαμε το παλιό σύστημα με ένα φύσημα. Υπάρχει, όμως, κάτι ευτράπελο στην αποχώρηση των τριών. Δεν έφυγαν γιατί διαφώνησαν με τις θέσεις μας. Εφυγαν γιατί, όπως λένε, πέσαμε στις δημοσκοπήσεις. Ο ένας ήθελε να πάμε προς Ν.Δ., η άλλη προς το ΠΑΣΟΚ, ο άλλος «όπου κάτσει». Πώς μπορούσαμε, λοιπόν, να τους ικανοποιήσουμε όλους;

Στη δήλωσή σας μετά την αποχώρηση της κυρίας Μάρκου μιλήσατε για «καρέκλα και μισθό». Παράλληλα, στελέχη σας στη Θεσσαλονίκη έγραψαν ότι η κυρία Μάρκου έφυγε για να μη δώσει τα επόμενα δύο χρόνια 25.000 ευρώ στο κόμμα σας. Υπήρξε τέτοιο ζήτημα;

Θα σας ζητήσω να μη συνεχίσουμε αυτή την άχαρη συζήτηση. Πάντως, όλοι οι βουλευτές και οι ευρωβουλευτές δίνουν το 20% της μηνιαίας αποζημίωσής τους στο κίνημα. Αυτό είναι περίπου 1.000 ευρώ τον μήνα. Είναι η συμφωνία που είχαμε κάνει από την πρώτη μέρα. Οπως και οι εθελοντές δίνουν 5ευρα και 10ευρα. Ετσι καταφέρνουμε να ζούμε χωρίς δανεικά. Και σε αυτά τα θέματα εκπτώσεις δεν θα κάνουμε.

Στην ημερίδα για την εξωτερική πολιτική που διοργανώσατε στο Ζάππειο, παρόντων του κ. Βούτση και της κυρίας Μπακογιάννη, ζητήσατε τη συγκρότηση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Ανησυχείτε για κάτι;

Νομίζω ότι όλη η Ελλάδα ανησυχεί. Η οικονομική κρίση μάς έχει κάνει αδύναμους. Και, δυστυχώς, το «έξω πάμε καλά» του Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν μπορεί να ειπωθεί. Κατά καιρούς, όλοι μιλούν για την ανάγκη συνεννόησης, τουλάχιστον στα εθνικά θέματα, αλλά θεσμοθετημένες διαδικασίες συνεννόησης δεν έχουμε. Ας τις δημιουργήσουμε, λοιπόν.

Στο Κυπριακό προβλέπετε εξελίξεις;

Το ελπίζω. Δεν θα πρέπει να δεχθούμε τα τετελεσμένα. Και με θλίβει που μερικοί λένε «τι ψάχνεις τώρα, μετά από 40 χρόνια». Ψάχνω λύση. Γι’ αυτό στηρίζουμε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Είναι σημαντικό που και το δεύτερο κόμμα της Κύπρου, το ΑΚΕΛ, στηρίζει την προσπάθεια. Οι εθνικολαϊκιστές, βέβαια, σε Ελλάδα και Κύπρο αντιδρούν. Αλλά αυτήν τη φορά ελπίζω να μην τους περάσει.