Σε εκδήλωση προς τιμή του νεοελληνιστή φιλολόγου Μάριο Βίττι στο μουσείο Μπενάκη απηύθυνε χαιρετισμό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος υπογραμμίζοντας πως ο Μάριο Βίττι είναι ένας κορυφαίος υπερασπιστής της ελευθερίας στον χώρο της λογοτεχνικής δημιουργίας.

«Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ιδίως εμείς οι Έλληνες, ότι ο Μάριο Βίττι είναι ο μεγαλύτερος ελληνιστής σήμερα διεθνώς. Και αυτό είναι μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Δεν έχει καμία υπερβολή αυτό το οποίο λέω», ανέφερε ο κ. Παυλόπουλος και έκανε την εξής επισήμανση:

«Ο 20ος αιώνας, που ευτυχώς για τον Μάριο Βίττι συνεχίζεται και κατά τον 21ο, σημαδεύτηκε από δυό μεγάλες προσωπικότητες της ελληνικής γραμματολογίας: Η Ζακλίν ντε Ρομιγί υπήρξε η μεγαλύτερη ελληνίστρια στο πλαίσιο της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματολογίας, και ο Μάριο Βίττι ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος στον χώρο της Νεοελληνικής Γραμματολογίας. Συμβολικά, σαν παρομοίωση, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Ζακλίν ντε Ρομιγί μέσα από το έργο της και ιδίως μέσα από την έρευνα του Θουκυδίδη εκφράζει τις ρίζες και τον κορμό της Ελληνικής Γραμματολογίας.

Ο Μάριο Βίττι είναι τα κλαδιά, τα φύλλα, η διαρκής ανθοφορία της Ελληνικής Γραμματολογίας. Του εύχομαι αυτό να συνεχίζεται για πολλά ακόμα χρόνια, το έχει ανάγκη η Ελλάδα, νομίζω όμως το έχει ανάγκη και ο κόσμος.

Δεν χρειάζεται να πω ποιος είναι ο Μάριο Βίττι. Όλοι μας ξέρουμε πολύ καλά, ιδίως όσοι βρισκόμαστε εδώ, και πρέπει να το ομολογήσουμε ότι, μεταξύ άλλων, είναι ο άνθρωπος ο οποίος έκανε πολλούς από μας να γνωρίσουν τη Νεοελληνική Λογοτεχνία. Πρώτα ξεκινήσαμε από τον Μάριο Βίττι, και ύστερα μάθαμε να διαβάζουμε τους μεγάλους λογοτέχνες μας. Ως παράδειγμα θέλω να φέρω τις μελέτες του για τον Αντρέα Κάλβο, φυσικά για τον Σεφέρη και τον Ελύτη που τους έζησε από κοντά και αυτή η μαρτυρία είναι αναντικατάστατη, και κυρίως θέλω να τον ευχαριστήσω γιατί μας μύησε, κυριολεκτικώς, στη μεγάλη Γενιά του ’30.

Αυτή τη γενιά, η οποία είχε την μοναδικότητα ν’ απορροφήσει όλα τα ρεύματα της εποχής της , ιδίως από την Ευρώπη, να τα συνθέσει και να μπορέσει μέσα απ’ αυτά να βγάλει μια νέα πτυχή της ελληνικής λογοτεχνίας χωρίς η Ελλάδα να χάσει τίποτε από τη συνέχεια του πνεύματός της και της γλώσσας της. Αυτό είναι ένα μοναδικό επίτευγμα το οποίο ανέδειξε ο Μάριο Βίττι σ’ όλη του την έκταση. Και μακάρι αυτή η γενιά να βρει συνεχιστές. Τα δείγματα είναι ήδη καλά. Εύχομαι και οι καιροί να μπορέσουν να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Πάντως ο Μάριο Βίττι, εδώ μαζί μας, δείχνει πάντα τον ίδιο δρόμο και προς τη νέα γενιά, της νέας-νέας ελληνικής λογοτεχνίας».

Σε ό,τι αφορά τον Μάριο Βίττι και το έργο του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπογράμμισε πως αν θέλαμε να βάλουμε ένα «μότο» στο έργο του Μάριο Βίττι, τούτο συνοψίζεται στο ότι «είναι ένας κορυφαίος υπερασπιστής της ελευθερίας στον χώρο της λογοτεχνικής δημιουργίας. Υπερασπίζεται την ελευθερία, την ελευθερία του δημιουργού, και σε ό,τι αφορά την σύλληψη και σε ό,τι αφορά την έκφρασή του. Και αυτό το έχουμε πολύ ανάγκη σήμερα, όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα, παντού.

Έχουμε την αίσθηση ότι με την πρόοδο της δημοκρατίας, που είναι αναμφισβήτητη, η ελευθερία δεν κινδυνεύει. Φοβάμαι ότι κινδυνεύει κ. Βίττι, κι εσείς το ξέρετε καλύτερα. Κινδυνεύει από εχθρούς που είναι εμφανείς, αλλά κινδυνεύει, επίσης, από εχθρούς που είναι υποδόριοι. Δεν τους καταλαβαίνουμε, και συμβιβαζόμαστε με αυτούς μές΄από μια ιδιότυπη νοοτροπία μιθριδατισμού. Και πρέπει μέσα από την υπεράσπιση της ελευθερίας ν’ αντισταθούμε σε κάθε μορφή δεσποτισμού. Όποια λεοντή κι αν κρύβει αυτό τον δεσποτισμό.

Αυτό το διδάσκει ο Μάριο Βίττι μέσα από το έργο του. Και πρέπει αυτό να το αξιοποιήσουμε όσο μπορούμε περισσότερο. Κλείνω λέγοντας μόνο τούτο: Μάριο Βίττι, άρρωσο ω δημιουργία και έν αενάω εμπνεύσει.»