Ήταν 30 Ιουνίου του 1996 όταν στο 4ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, που διεξαγόταν µία εβδοµάδα µετά τον θάνατο του ιδρυτή του Κινήµατος, Α. Παπανδρέου, ο Κώστας Σηµίτης, µε κεντρικό σύνθηµα τη φράση «Καθαρές λύσεις» και µε την προβολή του εκβιαστικού διλήµµατος «Ή µε εκλέγετε πρόεδρο του κόµµατος ή παραιτούµαι από πρωθυπουργός», κατάφερνε να εξασφαλίσει τη νίκη στη διεκδίκηση της αρχηγίας απέναντι στον εσωκοµµατικό του αντίπαλο, Α. Τσοχατζόπουλο. Είκοσι ένα χρόνια µετά, ανήµερα της 30ής Ιουνίου, ο Κ. Σηµίτης αναµένεται να εµφανιστεί εκ νέου ενώπιον των µελών της οργανωµένης βάσης του Κινήµατος, καθώς θα είναι εις εκ των κεντρικών οµιλητών – µετά από πρόσκληση της προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Φ. Γεννηµατά, στο Συνέδριο της ∆ηµοκρατικής Συµπαράταξης. Η παρουσία του Κ. Σηµίτη αναµφίβολα αποτελεί µια προσωπική επιτυχία της Φ. Γεννηµατά, αν υπολογίσει κανείς ότι ο πρώην πρωθυπουργός δέχτηκε την πρόσκλησή της, έχοντας προηγουµένως αποφύγει να ανταποκριθεί θετικά σε σχετικό κάλεσµα που του είχε απευθύνει ο Ευ. Βενιζέλος για να παρακολουθήσει τις εργασίες της συνδιάσκεψης του Οµίλου Προβληµατισµού «Κύκλος», στις αρχές της περασµένης εβδοµάδας. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως η απόφαση του Κ. Σηµίτη να µη δώσει αρνητική απάντηση στη Φ. Γεννηµατά σε καµία περίπτωση δεν επήλθε επειδή ξαφνικά «αγάπησε» την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ή συµµερίστηκε το πολιτικό σχέδιό της για την ανασυγκρότηση του χώρου της προοδευτικής παράταξης. Είναι παντού γνωστό ότι ο ίδιος όλο το προηγούµενο διάστηµα έδρασε στο παρασκήνιο µε σκοπό τη δηµιουργία ενός άλλου κόµµατος, µε διαφορετική ηγεσία, το οποίο θα απευθύνεται σε κοινωνικές δυνάµεις που δεν θα έχουν ως σηµείο αποκλειστικής αναφοράς τα στεγανά του κεντροαριστερού χώρου.  

∆ΥΟ ΕΚ∆ΟΧΕΣ

 Στο ερώτηµα γιατί ο Κ. Σηµίτης «εγκατέλειψε» τον Ευ. Βενιζέλο και δεν του πρόσφερε επικοινωνιακή «αβάντα», συµµετέχοντας στη συνδιάσκεψη του «Κύκλου», αλλά επέλεξε να παραβρεθεί στο Συνέδριο της ∆ηµοκρατικής Συµπαράταξης, όπου µετά από πολλά χρόνια θα αναγκαστεί να έχει απέναντί του και τον Γ. Παπανδρέου, µε τον οποίο βρίσκεται στα «µαχαίρια» από τον Ιούνιο του 2008, όταν ο πρώτος τον είχε διαγράψει από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, η απάντηση έχει δύο εκδοχές. Η πρώτη και πιο σοβαρή αφορά στην πολιτική κάλυψη που αναζητά σε θεσµικό επίπεδο ο Κ. Σηµίτης από το ΠΑΣΟΚ εξαιτίας των συντονισµένων επιθέσεων που δέχεται έντονα τον τελευταίο καιρό, και µάλιστα σε προσωπικό επίπεδο, από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ. ΕΛ. µε αφορµή το γεγονός ότι πολλοί πρώην υπουργοί και στενοί συνεργάτες του καλούνται να δώσουν εξηγήσεις στη ∆ικαιοσύνη για σειρά σκανδαλωδών υποθέσεων που συνδέονται µε την περίοδο διακυβέρνησής του. Σηµειωτέον πως το Μέγαρο Μαξίµου διά του κυβερνητικού εκπροσώπου, ∆. Τζανακόπουλου, όταν αναφέρεται στο πρόσωπό του κάνει λόγο για «τον άνθρωπο που έβλεπε τις µίζες να περνούν από µπροστά του», είτε πρόκειται για τα εξοπλιστικά είτε για την υπόθεση της Ζίµενς, που ακόµη παραµένουν ανοιχτές πληγές στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ.  

ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΕΣ

Η δεύτερη σχετίζεται µε το γεγονός ότι «παράπλευρες» δυνάµεις της εκσυγχρονιστικής Κεντροαριστεράς, που τον τελευταίο καιρό επιχείρησαν να δώσουν οργανωµένη υπόσταση στο εγχείρηµα που και ο ίδιος πρέσβευε για τη δηµιουργία ενός τρίτου µεταρρυθµιστικού πόλου, µέχρι στιγµής αποδεικνύονται κατώτερες των προσδοκιών και αυτό αποτυπώνεται και σε σειρά δηµοσκοπήσεων. Στην προκειµένη περίπτωση, αναφερόµαστε στο περίφηµο πολιτικό εγχείρηµα που ξεκίνησαν από κοινού οι Α. ∆ιαµαντοπούλου, Γ. Φλωρίδης και Γ. Ραγκούσης και φέρει τον τίτλο «Ωρα αποφάσεων». Οι πληροφορίες αναφέρουν πως τα συγκεκριµένα στελέχη, παρά την αρχική όρεξη που είχαν για να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στον χώρο της Κεντροαριστεράς, έχοντας ως σκιώδη εγγυήτρια δύναµη την κάλυψη του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σηµίτη, δεν έχουν καταφέρει µέχρι σήµερα να κάνουν διακριτή την πολιτική και ιδεολογική διαφορετικότητά τους, ώστε ο σχηµατισµός τους να αποκτήσει ισχυρή επιρροή στην κοινωνική βάση της Κεντροαριστεράς. Αντιθέτως, οι πληροφορίες αναφέρουν πως ακόµη και στις ανώτερες βαθµίδες της συγκεκριµένης πολιτικής κίνησης εκδηλώνονται διχογνωµίες, καθώς ο µεν Γ. Ραγκούσης εµφανίζεται θετικός στη συνεννόηση µε τη ∆ηµοκρατική Συµπαράταξη, µε όρους που θα επιβάλλονται από τον κεντρικό φορέα έκφρασής της, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, ενώ οι Α. ∆ιαµαντοπούλου και Γ. Φλωρίδης «ψάχνουν» λύσεις µέσα από την προοπτική της συνεργασίας τους µε το Ποτάµι του Στ. Θεοδωράκη και -στην ακόµη καλύτερη περίπτωσητης συµµετοχής και του Ευ. Βενιζέλου. Σηµειωτέον, δε, ότι ο τελευταίος µέχρι στιγµής δεν έχει αποφασίσει εάν θα παραστεί στις εργασίες του Συνεδρίου της ∆ηµοκρατικής Συµπαράταξης, καθώς ακόµη δεν έχει ξεπεράσει τον θυµό που έχει για την επιστροφή του Γ. Παπανδρέου και σε καµία περίπτωση δεν θα ήθελε να «νοµιµοποιήσει» µε την παρουσία του ένα σόου αποθεωτικής επιστροφής του πρώην πρωθυπουργού.