Περίδο ψυχρότητας φαίνεται ότι διανύουν οι σχέσεις του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας και του πρωθυπουργού, µε τον κ. Παυλόπουλο να απαιτεί σεβασµό στη δικαστική εξουσία και τον κ. Τσίπρα να απαντά µε δύο… υποµνήσεις σε προσωπικό επίπεδο και µία σε θεσµικό. Η αρχή έγινε το βράδυ της ∆ευτέρας, κατά την επετειακή εκδήλωση για τα 43 χρόνια από την αποκατάσταση του Πολιτεύµατος. O κ. Παυλόπουλος, αναφέροντας ότι «µόνο υπό το καθεστώς της ∆ηµοκρατίας και της, σύµφυτης µε αυτήν, διάκρισης των εξουσιών µπορεί ο άνθρωπος να ζήσει και να δηµιουργήσει ελεύθερος», εξήγησε πως η απονοµή της δικαιοσύνης προϋποθέτει τον σεβασµό εκ µέρους της νοµοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας «των εγγυήσεων προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των δικαστών, οι οποίες κατοχυρώνονται υπέρ αυτών από το Σύνταγµα, όχι ως προνόµιο, αλλά ως θεσµική εγγύηση, για να ασκούν απερίσπαστοι και αµερόληπτοι το δικαιοδοτικό τους έργο». Λίγες ώρες νωρίτερα, ο πρόεδρος του Συµβουλίου της Επικρατείας, Ν. Σακελλαρίου, εγκαλούσε τους κυβερνώντες για «άκριτες ενέργειες, λοιδορίες, απαξιωτικούς χαρακτηρισµούς, αλλά και προσβλητικούς σε βάρος των λειτουργών της ∆ικαιοσύνης».

ΕΝΟΧΛΗΣΗ

Ο πρωθυπουργός δεν έκρυψε -ιδιωτικώςτην ενόχλησή του και, όταν βρήκε ευκαιρία, σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη, την εξέφρασε δηµοσίως, αφήνοντας εµµέσως πλην σαφώς τις αιχµές του για τον κ. Παυλόπουλο. Συγκεκριµένα, ερωτηθείς για τα συχνά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας και τις εφόδους του «Ρουβίκωνα» στη Βουλή και σε υπουργεία είπε: «Μάλλον έχετε ξεχάσει τι συνέβαινε στο κέντρο της Αθήνας το 2008, το 2010 ή το 2012». Ηταν η πρώτη φορά που «άγγιξε» την περίοδο Παυλόπουλου στο υπουργείο ∆ηµόσιας Τάξης, προσθέτοντας ότι µόνο επί των ηµερών του ΣΥΡΙΖΑ έχουν γίνει «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» στα Εξάρχεια για την εξάρθρωση των κυκλωµάτων διακίνησης ναρκωτικών. Επ’ αυτού, οι παλαιότεροι θα θυµούνται ότι ως υπουργός ο κ. Παυλόπουλος είχε θέσει σε εφαρµογή σχέδιο εξάλειψης του νοσηρού φαινοµένου από τις γειτονιές του κέντρου, το οποίο όµως σταµάτησε αναγκαστικώς µετά τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου, τον ∆εκέµβριο του 2008, και τις παρεπόµενες βιαιότητες διαρκείας. Επίσης, η πρώην πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, όταν τον Φεβρουάριο του 2015 είχε επισκεφθεί τον κ. Παυλόπουλο στο δικηγορικό του γραφείο για να του µεταφέρει τη στήριξη της υποψηφιότητάς του από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ. ΕΛ. εξήρε τη στάση του στα «∆εκεµβριανά» του 2008, δηλώνοντας: «Αντλώ την πεποίθησή µου για την επιτυχή σας πορεία όχι µόνον από την εκτίµηση στο πρόσωπό σας και στην ακαδηµαϊκή, επιστηµονική και κοινωνική σας διαδροµή, αλλά και από µια κορυφαία στιγµή στην πολιτική σας πορεία, όταν δοκιµάστηκε η ∆ηµοκρατία: το βράδυ της 6ης ∆εκέµβρη του 2008, όταν δολοφονήθηκε από αστυνοµικούς ο 15χρονος µαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος και ενεργοποιήθηκαν µιντιακοί, κρατικοί και παρακρατικοί µηχανισµοί για τη συγκάλυψη της δολοφονίας, ήσασταν εκείνος που µε αποφασιστικότητα και µε αίσθηµα δηµοκρατικού καθήκοντος σταµάτησε τα σκοτεινά γρανάζια… Αποτελέσατε πυξίδα δηµοκρατικής εγρήγορσης για τους πολίτες».

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Το έτερο πάρθιο βέλος που έβγαλε από τη φαρέτρα του ο κ. Τσίπρας είχε σχέση µε τον πρώην πρόεδρο του Συµβουλίου της Επικρατείας, Σωτ. Ρίζο. Σε ερώτηση για την απόφασή του να τοποθετήσει την απελθούσα πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Β. Θάνου, στο νοµικό τµήµα του πρωθυπουργικού του γραφείου, είπε: «Οποία υποκρισία… Ολοι οι προκάτοχοί µου και ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας έχουν στα γραφεία τους συνταξιούχους δικαστές, προέδρους δικαστηρίων». H µοµφή για τον κ. Ρίζο προκάλεσε δυσφορία στους κύκλους του Πτ∆, καθώς δεν ανέλαβε πολιτική θέση, αλλά επιστηµονική στο διακοµµατικό πολιτειακό όργανο, την Προεδρία της ∆ηµοκρατίας.