Η επανέναρξη εργασιών της Βουλής φέρνει ξανά την κυβέρνηση αντιμέτωπη με τους χειρότερους εφιάλτες της. Όπως αναφέρει ο Γιώργος Λυκουρέντζος στο ρεπορτάζ του για την κυριακάτικη «Ελευθερία του Τύπου», οι υποθέσεις της συνομιλίας του υπουργού Εθνικής Αμυνας Πάνου Καμμένου με τον ισοβίτη για υπόθεση ναρκωτικών και των αποκαλύψεων του τέως υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη για το σχέδιο παράλληλων πληρωμών θα αναβιώσουν και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο. Και όλα αυτά την ώρα που στην Αθήνα θα εγκαθίστανται ξανά οι θεσμοί για την έναρξη των διαπραγματεύσεων γύρω από την τρίτη αξιολόγηση με σημείο-φωτιά για τον ΣΥΡΙΖΑ την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου.

Η κυβέρνηση ετοιμάζεται για φθινόπωρο-φωτιά. Τα δύσκολα θα αρχίσουν, μάλιστα, με το «καλημέρα», καθώς στις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου αναμένεται να διεξαχθεί η συζήτηση του αιτήματος της Νέας Δημοκρατίας για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής γύρω από τις συνομιλίες του Πάνου Καμμένου με τον ισοβίτη. Η αρχική συζήτηση αναβλήθηκε λόγω του φονικού σεισμού στην Κω και, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, η κυβέρνηση δεν θα την αποφύγει δεύτερη φορά. Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση απορρίπτει σε κάθε τόνο το αίτημα, τα δεδομένα σε σχέση με τον περασμένο Ιούλιο, οπότε και ήταν αρχικώς προγραμματισμένη η συζήτηση, έχουν αλλάξει. Το κλίμα μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων δεν είναι το καλύτερο δυνατό. Τα πρώτα σημάδια διεφάνησαν από τις πολλές απουσίες του ΣΥΡΙΖΑ στην ψηφοφορία για τον προερχόμενο από τους ΑΝΕΛ αντιπρόεδρο της Βουλής Δημήτρη Καμμένο. Ο τελευταίος «απάντησε» καταψηφίζοντας τη διάταξη Γαβρόγλου για το πανεπιστημιακό άσυλο. Το προεδρικό διάταγμα για επιλογή σημαιοφόρου στα δημοτικά σχολεία με κλήρωση προκάλεσε νέα δυσαρέσκεια στους ΑΝΕΛ. Ετσι, ακόμα και αν το αίτημα της ΝΔ για σύσταση Εξεταστικής απορριφθεί, όπως είναι και το πιο πιθανό, έμπειροι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η συνοχή του κυβερνητικού συνασπισμού θα δοκιμαστεί.

Η εμμονική άρνηση του Μεγάρου Μαξίμου να ασχοληθεί η Βουλή με τις υποθέσεις Καμμένου και Βαρουφάκη προσέκρουσε σε ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο. Για την ακρίβεια, η κυβέρνηση μοιάζει να λογάριαζε χωρίς τον... ξενοδόχο: τον κανονισμό της Βουλής, και συγκεκριμένα το άρθρο 41Α για το «δικαίωμα της μειοψηφίας». Πρόκειται για τη διάταξη με βάση την οποία «ακροάσεις Υπουργών, Υφυπουργών η οποιουδήποτε άλλου προσώπου με οποιαδήποτε ιδιότητα σε Επιτροπές της Βουλής είναι υποχρεωτικές ακόμα κι αν δεν το επιθυμεί η κυβερνητική πλειοψηφία, εφόσον το ζητήσουν τα 2/5 των μελών της επιτροπής». Οι αριθμητικοί συσχετισμοί στη Βουλή δίνουν αυτό το δικαίωμα στην αντιπολίτευση, η οποία έσπευσε να δηλώσει ότι θα κάνει χρήση του. Ετσι, αμέσως μετά τη συζήτηση του αιτήματος της ΝΔ για σύσταση Εξεταστικής, ο κύκλος της υπόθεσης Καμμένου δεν θα κλείσει, καθώς με αίτημα του αντιπροέδρου της Βουλής Σπύρου Λυκούδη, το οποίο συνυπογράφουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας θα κληθεί στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Μόνο ερώτημα αν η συνεδρίαση θα είναι ανοικτή ή κλειστή, όπως προέτρεψε ο τέως υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παρασκευόπουλος.

Ο εφιάλτης δεν θα τελειώσει εκεί. Κάνοντας χρήση του ίδιου δικαιώματος, η αντιπολίτευση, με αίτημα του Ευάγγελου Βενιζέλου, θα φέρει στη Βουλή και τον τέως υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Βαρουφάκη. Το πρώτο εφιαλτικό επτάμηνο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα αναβιώσει με τον κ. Βαρουφάκη να έχει όλο τον χρόνο ελεύθερο και το πιο επίσημο βήμα, αυτό της Βουλής, για να εκφράσει την άποψή του για όσα έγιναν τότε.

Ταυτόχρονα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης θα έχει άλλα βάσανα. Οι εκπρόσωποι των θεσμών αναμένονται ξανά στην Αθήνα για την τρίτη αξιολόγηση, των 113 προαπαιτούμενων. Μεταξύ άλλων, ζητήματα τα οποία στο παρελθόν αποτελούσαν «κόκκινες γραμμές» για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως η αλλαγή της εργατικής νομοθεσίας ώστε για την προκήρυξη απεργίας να απαιτείται η ψήφος τουλάχιστον του 50% των μελών του σωματείου, η αναμόρφωση των οικογενειακών επιδομάτων, οι ιδιωτικοποιήσεις, το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και οι αλλαγές στον δημόσιο τομέα. Σε πρόσφατη έκθεσή του, μάλιστα, το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή είχε περιγράψει την τρίτη αξιολόγηση ως την πιο δύσκολη, καθώς θα πρέπει να ολοκληρωθεί σε ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο και με δεδομένο τον κορεσμό από τα επτά χρόνια προγραμμάτων. «Αν επαναληφθεί το δράμα της δεύτερης, απλώς θα παραταθεί η αβεβαιότητα και θα εξουδετερωθεί το “ατμοσφαιρικό” όφελος της συμφωνίας. Η καθυστέρηση είναι δηλητήριο» ανέφερε χαρακτηριστικά