Η απόφαση του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη να προχωρήσει στη διαγραφή της βουλευτίνας Κατερίνα Παπακώστα από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του είναι σαφές ότι στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα προς διάφορες κατευθύνσεις και σίγουρα προς διαφορετικούς αποδέκτες. Ανεξάρτητα από το αν συμπαθεί ή αντιπαθεί κανείς τον Κυριάκο, ένα πράγμα δεν μπορεί να του καταλογίσει. Ότι δεν τολμά.

Από την πρώτη στιγμή που εισήλθε στην πολιτική, κουβαλώντας στις πλάτες του το βαρύ πολιτικό όνομα, φρόντισε να καταστήσει ευδιάκριτη τη διαφορετική (σ.σ. και όχι πάντα λαοφιλή) θέση του, ρισκάροντας ακόμη και με την πολιτική του επιβίωση. Ενδεικτική αυτού ήταν η απόφαση να απέχει, και κατ' επέκταση να μην ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Οι περισσότεροι τότε έσπευσαν να προδικάσουν την τεράστια πολιτική ζημιά που επρόκειτο να υποστεί ο κ. Μητσοτάκης. Ο ίδιος, όμως, αδιαφόρησε για τις διαχρονικές σειρήνες της κινδυνολογίας, πράττοντας αυτό που έκρινε ότι ήταν πολιτικά ορθό. Το βασικότερο όλων είχε να κάνει με το γεγονός ότι επρόκειτο για ξεκάθαρη στάση.

«Αυτός είναι ο Κυριάκος» λένε όσοι τον γνωρίζουν. Και μέχρι τώρα, από τη στιγμή που αποφάσισε να εισέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή, αποδεικνύεται ότι οι περισσότερες από τις επιλογές του, τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, έχουν επιδοκιμαστεί από την πλειοψηφία των ψηφοφόρων στους οποίους έχει απευθυνθεί. Στο dna των νεοδημοκρατών υπάρχει διαχρονικά ένα περίεργο συστατικό που οδηγεί σε διαρκή γκρίνια. 

Ακόμη και όλα να γίνονται ΤΕΛΕΙΑ, κάποιος θα βρεθεί να αναφωνήσει: «Μα αν ήταν ο Καραμανλής, ο Σαμαράς, ο γέρος Μητσοτάκης κ.ο.κ.».

Όλα αυτά δεν είχαν και δεν έχουν καμία σημασία, μπροστά στην πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει η μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη. Και αυτή δεν είναι άλλη από την υποχρέωση της απαλλαγής του τόπου από την επικίνδυνη και πολιτικά επιπόλαια κυβέρνηση των Καμμένου - Τσίπρα.

Η ΝΔ είναι τυχερή που σ' αυτή τη χρονική συγκυρία έχει έναν αρχηγό που δεν θυσιάζει απολύτως ΤΙΠΟΤΑ στον βωμό του φθηνού λαϊκισμού. Που αρνείται να σηκώσει σημαίες ευκαιρίες, μήπως και γίνει αρεστός στον κόσμο που παραμυθιάστηκε από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και επειδή συχνά-πυκνά κάποιοι εντέχνως καταφεύγουν στις αρχές και τις αξίες του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αρκεί μια πρόχειρη ματιά για να διαπιστώσει κανείς ότι αν κάποιος από τους αρχηγούς της ΝΔ είναι σταθερά προσηλωμένος σ' αυτά που είχε πει και οραματιστεί ο ιδρυτής του κόμματος αυτός ακούει στο ονοματεπώνυμο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο εθνάρχης δεν ποτέ ψέματα στους Έλληνες. Απέφυγε τον λαικισμό και δεν συμβιβάστηκε με τους κομμουνιστές για να γίνει πρωθυπουργός. Ο Μητσοτάκης υπήρξε διαχρονικά συνεπής απέναντι στην παράταξη, ακόμη κι όταν αισθάνθηκε ότι τον αδικούν.

Δεν έφυγε ούτε λεπτό από τη ΝΔ και δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή να ιδρύσει ένα κόμμα μήπως και καταφέρει να διαλύσει την παράταξη που ίδρυσε ο Καραμανλής.  Επομένως, ας αφήσουν οι Παπακώστες και οι Καμμένοι τον Κυριάκο, και τι ΔΕΝ κάνει, κι ας αναλογιστούν ότι για τους δικούς τους ιδιοτελείς πολιτικά λόγους βρίσκονται απέναντι στην παράταξη της ευθύνης, συμβάλλοντας στην παραμονή των νεοκομμουνιστών στην εξουσία.