Αφήνοντας μισάνοικτη πόρτα με θέα προς ένα τοπίο εκλογικό, ο πρωθυπουργός σημάδεψε πολλούς στόχους στη Θεσσαλονίκη. Ο βαθιά ανήσυχος, πλέον, κ. Τσίπρας εκτιμά κατ’ αρχάς -όπως βεβαιώνουν στενοί συνεργάτες του- ότι η εγκατάσταση ενός κλίματος «προεκλογικού» τους επόμενους μήνες θα «λαχανιάσει» τη Νέα Δημοκρατία και θα κουράσει τον Κυρ. Μητσοτάκη. Ομως, ο πρωθυπουργός σκοπεύει να εξυπηρετήσει και άλλες επιδιώξεις. Πρώτον, το «προεκλογικό» κλίμα θα του δώσει χρόνο και χώρο για ανοικτή στροφή στον δρόμο της «Κεντροαριστεράς». Δεύτερον, θα συρρικνώσει τη δύναμη της «Αριστεράς» στο κόμμα του, όπου ο κ. Τσίπρας πιστεύει πως, στη σκιά πρόωρων εκλογών, οι «διαφωνούντες» με τα «δεξιά» ανοίγματά του δεν θα έχουν περιθώρια «ανταρσιών» και διασπαστικών κινήσεων. Το ανοικτό ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών στενεύει τα όρια αυτόνομης δράσης των «53+» ή του κ. Τσακαλώτου.

Ολα εντέχνως ανοικτά, λοιπόν, από το βήμα της Θεσσαλονίκης, όπου ο πρωθυπουργός ανέμειξε ρεαλιστικές προβλέψεις και πιθανολογήσεις με στοχευμένη απειλητική «προειδοποίηση» για εκλογική αναμέτρηση. Σε σχέση με αυτά, όμως, εξαιρετικό ενδιαφέρον για τα μελλούμενα στον ΣΥΡΙΖΑ και στην πολιτική σκηνή γενικότερα έχει το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας έχει πάρει μια μεγάλη απόφαση. Ο ανασχηματισμός του Αυγούστου και τα λόγια του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ σηματοδοτούν την έναρξη μιας νέας «ΣΥΡΙΖΑϊκής» πολιτικής επιχείρησης.

Οπως βεβαιώνει στα «Π» κυβερνητικός αξιωματούχος που γνωρίζει από «πρώτο χέρι» τις σκέψεις του, ο πρωθυπουργός δεν επιχειρεί σήμερα μόνον ένα ευκαιριακό, εκλογικών αναγκών «άνοιγμα» σε πρόσωπα και κύκλους της «Κεντροαριστεράς», αλλά την πλήρη μεταλλαγή της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα της αστικής Κεντροαριστεράς, με σχέδιο εξαφάνισης της «Ριζοσπαστικής Αριστεράς» ως «ληγμένου» πολιτικού προϊόντος από τις προθήκες του κόμματος. Ο κ. Τσίπρας θα αποδεχθεί την πρόκληση για «ρήξη» με τη σημερινή «αριστερή» πτέρυγα του κόμματος, που ζητά -όπως, π.χ., με τον δημόσιο λόγο του κ. Φίλη...- να μην ξεχαστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα της Αριστεράς. Ρόλο κεντρικό στα μελλούμενα θα παίξει αναγκαστικά ο κ. Σκουρλέτης, ο οποίος θα κληθεί να τοποθετηθεί στο σχέδιο του κ. Τσίπρα: Οι περίφημες «συνιστώσες» που σχημάτισαν τον μαχητικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ στα χρόνια 2012-2015 πρέπει να φύγουν από το κομματικό προσκήνιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ένα κόμμα που θα αποτελεί έναν «συνασπισμό κοινωνικών δυνάμεων» από διάφορους χώρους. Σύμφωνα με πληροφορίες από την ίδια πηγή, ο σχεδιασμός αυτός έχει στη βάση του την εκτίμηση του Μεγάρου Μαξίμου ότι οι αριστερές «συνιστώσες» του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ουσιαστικά καμία απήχηση σήμερα στην ελληνική κοινωνία.

«Διαζύγιο»

Το επιχείρημα που προβάλλεται για την ανάγκη «διαζυγίου» σήμερα με τις «επαναστατικές» αριστερές και εξτρεμιστικές συνιστώσες είναι ότι η πραγματική εκλογική δύναμή τους αποτυπώθηκε σε 4,60% στις εκλογές του 2009. Και ότι έκτοτε όλα τα προστιθέμενα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, που έφτασαν το 27% το 2012 και το 36,34% στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ήταν ψήφοι μικρομεσαίων και μεσαίων αστών, «άσχετων» με τις «συνιστώσες» του 2009. Υποστηρίζεται, επιπλέον, από το ίδιο «περιβάλλον» ότι το μισό εκείνου του αρχικού 4,60% «καθαρίστηκε» εσωκομματικά από τον κ. Τσίπρα το 2015 και, άρα, σήμερα έχει πολιτικά ελαχιστοποιηθεί μέσα στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτήν τη συλλογιστική, ο πρωθυπουργός φέρεται αποφασισμένος να μην υπολογίσει όσο μέχρι σήμερα -ή και να αγνοήσει τελείως- το ποσοστό «επιρροών» που μπορεί να έχει μια «αριστερή» πτέρυγα μέσα στο κόμμα και να προχωρήσει στα «ανοίγματά» του εκεί όπου πιστεύει ότι μπορεί να εντοπίζονται ευρύτερες επαφές με την «κοινωνία».

Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Τσίπρας θα ηγείται πολιτικού κόμματος πολυσυλλεκτικού, με ελαφρά «αριστερά» αρώματα μεν, αλλά χωρίς αριστερά «άκρα». Ο πολιτικός «gambler» πρωθυπουργός δεν αγνοεί, βεβαίως, σήμερα ότι οι κινήσεις «αστικοποίησής» του έχουν την επιδοκιμασία του ξένου παράγοντα. Από ευρωπαϊκές διπλωματικές πηγές δεν κρύβεται, άλλωστε, ο προβληματισμός για την «επόμενη ημέρα» των ελληνικών εκλογών.

Απέναντι στο αστικό, κεντροδεξιό κόμμα της Ν.Δ., που αναμένεται να κερδίσει την πρώτη θέση στις επόμενες εκλογές, ποια θα ήταν η αντίπαλη δύναμη; Ενας αριστερός ριζοσπάστης πολιτικός αρχηγός ή ένας ευρωπαϊκών προδιαγραφών κεντροαριστερός, έστω «γιαλαντζί», σοσιαλδημοκράτης; Μετά τη ΔΕΘ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προ ημερών, ο κ. Τσίπρας έλαβε εκ δεξιών και εξ αριστερών «μηνύματα» για τη «σωστή» απάντηση που περιμένουν οι εταίροι και δανειστές της Ελλάδας στο εν λόγω ερώτημα. Το όλο διεθνές κλίμα αναγκάζει, λοιπόν, τον ρεαλιστή κ. Τσίπρα να πάρει στα χέρια του τον πέλεκυ του δημίου της «Ριζοσπαστικής Αριστεράς». Μένει να διαπιστωθεί, πρώτον, αν μπορεί να διαπράξει τον φόνο χωρίς να ματώσει ο ίδιος στον ΣΥΡΙΖΑ και, δεύτερον, αν το «κόλπο» της μετάλλαξης του κόμματός του θα τύχει ευμενούς υποδοχής από το εκλογικό σώμα.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 15/9/2018