Την ανησυχία του για το ότι η κυβέρνηση ακολουθεί μοντέλο συμφωνίας των Πρεσπών για τα ελληνοτουρκικά εκφράζει ο Σταύρος Καλαφάτης, βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης και αν. Τομεάρχης Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας σε άρθρο του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.

Συγκεκριμένα αναφέρει:

Διακηρύσσοντας, το Δεκέμβριο του 2017, στο Βελιγράδι, πως μπορεί να βρεθεί λύση στο πρόβλημα με τα Σκόπια εάν οι γείτονές μας «αποδεχτούν πως δεν είναι μοναδικοί κληρονόμοι του Μ. Αλεξάνδρου», ο Αλ. Τσίπρας έχριζε τους Σλάβους απογόνους των Μακεδόνων και εκδήλωνε πρόθεση υποχωρήσεων που κανένας άλλος δεν είχε διανοηθεί. Εμφανιζόταν σαν πρόθυμος ντελιβεράς ξένων επιδιώξεων και κινούνταν με την ευτελή προσδοκία να διχάσει τη Νέα Δημοκρατία και να ενισχύσει τα άκρα. Έσπευσε, μάλιστα, αμέσως μόλις έγιναν γνωστές οι υποχωρήσεις τους και εκδηλώθηκαν οι πρώτες αντιδράσεις, να διασύρει τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που μετείχαμε στα συλλαλητήρια μιλώντας για «ετερόκλητο όχλο», ακροδεξιούς, πατριδοκάπηλους και άφρονες.

Περιφρονώντας τη βούληση της πλειονότητας, κατέληξαν τελικά στο Τέρας των Πρεσπών. Δέχτηκαν να ονομάζονται οι Σλάβοι «Μακεδόνες» που μιλούν τη «μακεδονική γλώσσα», να μην ισχύει το erga omnes, να ελεγχθούν τα βιβλία μας για αλυτρωτικές αναφορές από κοινή επιτροπή και να μπουν τα ελληνικά προϊόντα με μακεδονική επωνυμία στην κρίση διεθνούς ομάδας. Και είμαστε τώρα μπροστά στα πρώτα συμπτώματα της μωρίας τους. Κάποιοι ζητούν να διδάσκεται η «μακεδονική» γλώσσα στα Πανεπιστήμιά μας, ενώ οι Σκοπιανοί εμφανίζονται σε διεθνείς εκθέσεις προβάλλοντας σαν τουριστικό προορισμό τη «Διαχρονική Μακεδονία» και διαφημίζοντας ¨κρασιά Μακεδονίας με ιστορία 2000 χρόνων».

Στο μεταξύ, οι κομματικοί στόχοι του Αλ. Τσίπρα κατέληξαν μπούμερανγκ και οι μαύρες τρύπες της Συμφωνίας έγιναν τρύπα στη δεξαμενή των τελευταίων ψηφοφόρων του. Υπουργοί και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζονται ανεπιθύμητοι στις πόλεις και τα χωριά της Μακεδονίας μας, τα ποσοστά του κόμματός του καταρρέουν και ο ίδιος πασχίζει να κρατηθεί όσο μπορεί περισσότερο με τη μάταιη προσδοκία να λησμονηθεί το έγκλημα των Πρεσπών. Λησμονώντας προφανώς πως οι εθνικές ευαισθησίες των Ελλήνων αποδεικνύονται πιο ισχυρές από τον καιροσκοπισμό και την απόπειρα διασυρμού κάθε πατριωτικής αντίληψης.

Παρόλα αυτά, ωστόσο, ο Αλ. Τσίπρας ρίχνει τώρα νέες τροχιοδεικτικές. Μόλις πρόσφατα, κατά την επίσκεψή του στην Άγκυρα άφηνε να φανεί πως συζήτησαν για τα ενεργειακά και τόνιζε πως «η ενέργεια πρέπει να αποτελεί γέφυρα συνεργασίας». Παρέπεμπε έτσι στο παλιό αίτημα της Τουρκίας για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, αλλά και στην πρόσφατη αξίωσή της για ισοκατανομή των κυπριακών κοιτασμάτων. Μόλις λίγο αργότερα, ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών αμφισβητούσε την πάγια ελληνική θέση για την επήρεια του Καστελόριζου στις θαλάσσιες ζώνες, ενώ βουλευτές του κόμματός του μιλούσαν για «έναν έντιμο συμβιβασμό όπως κάναμε με τη Συμφωνία των Πρεσπών». Ο ίδιος, άλλωστε, ο Αλ. Τσίπρας είχε ήδη διακηρύξει πως η Συμφωνία αυτή αποτελεί «μοντέλο και για άλλες διαφορές».